rastlanti

Bu süre yaratma konusunda yaşadığı sıkıntıdan kaynaklanıyor olabilir. Şempanze ile insanın genetiği arasında yüzde bir buçukluk bir fark var, belkide tanrı ilk denemesinde başarılı olamadı tekrar tekrar deneyip durdu, insanı yapana kadar bir sürü enik, şebek, maymun ortaya çıkıverdi.

Tanrı diye bir şey olsaydı onun tatminsiz oyun sever bir yaratık olduğunu düşünmememiz için ne türden bir gerekçe olabilirdi.

Müslüman ailede dünyaya gelmek bir lütuf olsaydı müslümanların durumu içler acısı olmazdı herhalde.

Ne kadar ayıp etmişim... Cinsellik anlayışım başkasının eşine el koymak için entrikalar çevirecek boyutta değil, başkaları için kendini gereksiz bir sınırlandırma tutumu olabilir bu, ama bu da benim ahlaki anlayışımın bir sonucu.

İnsanlık tarihinde yaşanan felaketlerin haddi hesabı yok, tüccar muhammedin ve arkadaşlarının insanlığa attığı kazık da bu felaketlerden biri sadece. Muhammed ve kitabı kuran olmasaydı başka birileri ve yazdıkları başka şeyler olur ve siz de onları savunuyor olurdunuz. Ama işi biraz abartmış muhammed, canı evlatlığının karısını çekince hemen ayet gelir o sana helaldir diye, keyfe bak sen. Bu kadar ayağa düşürülür mü kutsallık, diyesim geliyor ama demiyorum, adam azınca din min tanımaz.

İnsanın sosyal hayvan oluşunun en iyi kanıtlarından biri dindir, ama dindarların bunu görebilmesi ve kaçtıkları hayvanlıklarını anlayabilmeleri ancak özgür düşünmek ile mümkündür. Ama derinlemesine düşünme işi dindarlara göre değildir, tanrı onlar için önceden herşeyi ayarlamıştır zaten, sahibinin buyruğuna uyan sadık av yardımcısı olunabilir ancak.

'olumlama' ile 'kabullenme' aynı anlama gelmez! Mevcut durumu kabullenmek kadar basit bir anlamda değerlendirmişsin olumlamayı, tekrar anlamaya çalış.

Aynaya bakıp çekildikten sonra suretim hala orada kalır ve kendini sorgular 'ben burada ne yapıyorum, diye.

Dünya dışı üstün güç (tanrı-uzaylı) arayışı bizi bir yere götürmez, olsa olsa bilme ve hayatı olumlama sürecimizi baltalar.

Rastlantı

Eğlenceli bir yazı, gülmek için kullanılabilir başka da bir halta yaramaz.

Herkes mutlaka bir şeye inanır saçmalığının sonucunda bu tutarsız eleştiriler ortaya çıkar. İnsanı aciz gören anlayış üstün bir gücün himayesinde olmak ister. Pek çok inanan ateistlerin özgürlük anlayışlarına, güçlü oluşlarına hayrandır aslında ama onların kendilerine benzer yanlarını bulmak isterler böylece kıkandıkları özellikleri sıradanlaştırılabilir.

Benzer sorgulamalar pek çoğumuz için geçerli olmuştur, ancak gerçeğin bilgisini elde edip hayatı tekrar sorgulamak cesaret gerektirir. Allah var mı yok mu sorgulaması yirmi yıl önce sen yaşta bende de sıkıntı yaratmıştı, ama unutma korkun senden büyük ve gerçek olamaz. Tekrar dirilmek ancak doğada dönüşmektir aslında, yoktan var ya da vardan yok olmaz. Cennetimiz de cehennemimiz de bu dünya.

Konu ile ilgisini anlayamamana şaşırmalı mıyım bilmiyorum, ancak tekrar okumanı öneririm sana: "Gerçekler çoğunlukla rahatsız edicidir oysa insan kendisini rahatsız edecek sorgulamalardan kaçınır, çoğunluğun saygısını kazanmak o çoğunluğun gerçek bir parçası olmanın rahatlığını yaşamak varken azınlıkta kalmak pekçok zorluğu göğüslemeyi gerektirir."

Gerçekler çoğunlukla rahatsız edicidir oysa insan kendisini rahatsız edecek sorgulamalardan kaçınır, çoğunluğun saygısını kazanmak o çoğunluğun gerçek bir parçası olmanın rahatlığını yaşamak varken azınlıkta kalmak pekçok zorluğu göğüslemeyi gerektirir. Kaç ateist anne-babasına inanmadığını anlatabilmiş ya da anlattığı halde bu durumu kabullendirebilmiş. Toplumsal ilişkiler ağında din çok kuvetli bir zehir etkisi taşıyan gelenek örümceğinin kontrolü acımasız sonuçlar doğurur.