Mindsurfer

Savunulması imkansız durumlardan biri de, bu tanrının insanlara yaptıklarını, insanlar birbirine yaptığında görülmemiş bir insanlık suçu ortaya çıkmasıdır... Burdan anlaşılıyor ki, islamın olmayan adalet anlayışına göre, gücü elinde tutan ne kadar korkunç şeyler yaparsa yapsın, haklıdır !

"Atom yapamıyorsa tanrı yapmıştır..." şeklindeki bir iddia, mantıktan yoksundur. Ayrıca sadece kendi kabul ettiği tanrıya inanılmasını istiyorlar. yani meseleyi kendi menfaatlerine göre şekillendiriyorlar.

Yalnız kuran'a göre insan ömrü kısalıyor olması lazım:) Nuh, 950 yaşamış neticede...

Bir insanın peygamberliğini ispatlaması için, önce çevresiyle iletişim imkanı olması... yani hayatta olması gerekir. Rivayetten ibaret iddialara inanmamız talep ediliyor. sadece bu yönüyle bile mantıksız.

Japonlara peygamber geldiğini varsayacak olursak, bu durumda kimseyi ikna edememiş demektir. "gelmedi" diyecek olursak islam yine uydurma demektir. çünkü bu sefer de "her millete elçi yolladık" iddiası boşa çıkacaktır.

Bu hikayedeki çelişkili durumlardan biri de, yaratırken hiçbir çaba sarfetmeden bunu yapıyor olması. mantıken böyle bir tanrı karakterine teşekkür etmeye bile gerek olmaması lazım.

Zengin bir aşiret lideri, kadın veya köle öldürdüğünde ona kısas yapılamıyor. "Kısasta hayat vardır" denilerek kastedilen, gerçekte budur.

Dinlerde insanlar iyiyi kötüyü kendileri belirleme hakkına sahip değildirler. Kendisine dayatılan neyse ona göre davranmak zorunda hisseden insan, bir süre sonra din adamlarının kölesi haline gelir.

İbadet, zihinleri itaate şartlandırmak ve bu şekilde insanları sömürmek içindir. yani köleleştirme amaçlıdır. zaten kelime anlamıyla ilgili araştırmalar da bunu doğruluyor. Ayrıca bu şekilde müslüman olmayanlar daha kolay tespit edilip, düşman olarak gösterilebilir.

Sonuçta hiçbir insan gerçekte kuran'a inanmıyor. kuranı tercüme eden ve yorumlayan din adamlarına inanıp, onlara itaat ediyorlar. Kuran direkt anlaşılsa bile, buna "tanrı sözüne inanmak" denilemezdi. çünkü iddia sahibi tanrının kendisi değil, onun adına konuşan adamlar.

Korku ile insanları inanmaya mecbur bırakmaya çalışmak, çaresizliğin bir göstergesidir. Doğa olayları da kuran'da bu amaçla kullanılmış ve toplumun korku ile köleleştirilmesi hedeflenmiştir.

Böyle dinlerde iyilerin kazanması hedeflenmez. öyle olsaydı din, kötülükleri hedef alırdı. İslamda kötülük değil..., din dayatanlara itaat etmemek suçtur. Kuran'daki cehennem hükümleri, kötü insanlar için olsaydı bile sorunu çözmezdi. milyonlarca yıl, elinde her türlü imkan varken her türlü kötülüğe izin veren birinin sonrasında vereceği cezalar anlam ifade etmez. her şey yaşanmıştır artık. Seyredip sonra cezalandırmanın adaleti sağlayacağını iddia eden kişi, sevdiği yakınlarına işkence yapılırken, ve tek bir haraketle bunu önlemeye gücü yettiği halde seyretmeli ve bu

Tanrı konusunda böyle bir inanç olsaydı, insanlar dinlere inanmaya göre değerlendirilmezdi... iyiliğe insanlığa değer verileceği konusunda ortak bir düşünce oluşurdu. O yüzden ne yazık ki, bu iddia geçersiz.

Elçi olduğu iddia edilen kişiye, bu mesaj radyo dalgasıyla gelmiş, 3G yayınıyla gelmiş veya mağarada biri seslenmiş... fark etmez....; Bu durum sadece mesajın geldiği kişiyi ilgilendirir. başka insanlar bundan sorumlu tutulamaz. Kaldı ki, adil bir insanın, böyle bir görev verilse dahi kabul etmemesi gerekir; "şimdi bana inanmadığı için milyarlarca insana korkunç işkenceler yapılacak. İnsanları yakmak istiyorsan lütfen beni kullanma" diyerek reddetmesi gerekir. Bu görevi veren eğer adaletli biriyse, bu itirazı zaten takdirle karşılar. ancak ne yazık ki bu sözde tanrının, a

“Neden, tapınmamız için Allah yaratıldı...?” dersek daha doğru olur...; Zuhrûf 45: Senden önce gönderdiğimiz elçilerimize sor: Rahmân’dan başka kulluk edilecek ilâhlar var etmiş miyiz? Demek ki birilerine kul olmak veya tapınmak gibi bir ihtiyacımız varmış !

Mantık, aslında ikinci plandadır. Tanrı varsayımı, her şeyden önce insani değerler açısından kabul edilemez.

İnsana değer vermek için, yaşama da değer vermek gerekir. insanlığın geleceğine saygı duyan biri, bilime değer verir, doğaya saygı duyar ve bu yönde bir hayat felsefesi edinir. Dinler için ise, insanlığın geleceği önemsizdir. ve özellikle islam dini, insanları amaçsızca bir yaşama teşvik eder.

Muhammed, yaşasa da yaşamasa da sonuç değişmez. görmediğin ve tanışma şansın olmayan bir adama, koşulsuz inanılmasını talep etme hakkı, hiç kimsede olamaz Düşmanca davranışlarla baskı kurarak, gerici ve utanç verici yöntemlerle zorla kabul ettirilmeye çalışılan bir dinin de..., onun peygamberinin de yalan olduğu son derece açıktır.

Kanıt, 14 asır boyunca yaşanan islam dininin kendisidir. Bu iddianızla kuran'ı uygulamasından bağımsız olarak ele almaktasınız. Yani bu durumda size göre herşeyi bilen ve dolayısıyla yazdıklarının sonuçlarını da baştan bilen Allah, bu şekilde anlaşılacağını bilemedi...! Bu durumda zaten Allah, bir tanrı olamaz.

İslam öncesine ait hiçbir kanıt olmadığı gibi, islamın sonrası için de durum aynıdır. Araplar daha ilk yazılan kuran'ı göstermekten bile aciz. Aslında onların tek "kanıtları" kılıçlarıdır; şiddet korku ve insanlar arasında düşmanlık yaymaktan başka bildikleri yok.

Nasıl palavra yok, istemediğin kadar var. Mesela "Kâlu bela" denilen, allah'a söz verme olayının palavra olduğunu bilmeyen yok...; 7/Araf 172: Hani Rabbin (ezelde) Âdemoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış, onları kendilerine karşı şahit tutarak, “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” demişti. Onlar da, “Evet, şahit olduk (ki Rabbimizsin)” demişlerdi. Böyle yapmamız kıyamet günü, “Biz bundan habersizdik” dememeniz içindir. En ünlü palavralardan biri de dünyadan başlayan sözde evren ve insanların buna şahit olmasıdır...; Enbiya 30: İnkâr edenler, göklerle yer bitişikken

Müslümanlar neden fazla çocuk yapar......; Çünkü Saltanat elde etmeleri veya dinin menfaatlerinden istifade etmeleri için çoğunluk elde etmeleri gerekiyor ama insanları düşünce ve diyalog yoluyla ikna etme imkanları yok. Günümüzde şiddet yoluyla din yaymak zorlaştığı için de mecburen bu tarz cahilce yöntemler kullanıyorlar.

Muhammed konusunda kuran'da ve hadislerdeki hikayeler, peygamber karakteri üzerinden menfaat elde etmek için uydurulmuş olabilir. Mesela, "şu kadar kadınla evlendi, geliniyle evlendi veya Aişe'yi küçükken nikahladı" gibi hikayeleri, kendi yapmak istediklerini meşrulaştırmak için yazmış da olabilirler. Hadislerin ortalama 200 yıl sonra yazılmış olması, yüz binlerce hadis olması ve aynı kişinin birbirinden farklı karakterde sunulması da bu konuda bir işaret. Bu konuda şöyle de bir olasılık var...; o zaman köyleri yağmalayıp ganimet, toprak ve köle elde eden adamların lideri

Evlilik konusundaki garip hükümlerden biri de Nisa 23'tür. buradaki metne göre, torunlarla evlenmek serbest ! Ayrıca sadece erkeklere hitap ediliyor. anlaşılan kuran'ı yazanlar, kadınların kiminle evlenmek isteyip istemediğini umursamıyor. Nisa 23: Size şunlarla evlenmek haram kılındı: Analarınız, kızlarınız, kız kardeşleriniz, halalarınız, teyzeleriniz, erkek kardeş kızları, kız kardeş kızları, sizi emziren sütanneleriniz, süt kız kardeşleriniz, karılarınızın anneleri, kendileriyle zifafa girdiğiniz karılarınızdan olup evlerinizde bulunan üvey kızlarınız, -eğer anneleri ile

Demek ki o dönemde zeytin yağı, kandillerde ışık kaynağı olarak kullanılıyormuş. o metinden bu anlaşılıyor. ve bunun hiçbir ilginç tarafı yok. "Ateş değmeden aydınlık" meselesine gelirsek...; orada geçen, "neredeyse" kelimesi, zaten o cümlenin mecaz olduğunu gösteriyor. mecaz olmasa bile yine uyum yok. çünkü floresan, elektrik olmadan ışık vermiyor (bu örnekte, elektrik = ateş) Ayrıca orada "gezegen" diye bir kelime de geçmiyor. Kuran'da gezegenler, güneş sistemleri, galaksiler filan yoktur.