Üçyüzbilmem kaç yıl önce gladyatör giysileri içinde çizilmiş
resmim vardı,gerçekten çok yakışıyordu kılıç elime
ah benim aptal kafam hiç bir zaman nereye neyi koyduğumu
hatırlayamayacak mıyım ben ?
yüzümü balıklar yesin benim
burun deliklerimin kenarını yosunlar kaplasın,
oksijen tüpüyle kafama vurun
yüzüm akvaryuma yapışsın,balıklar beynime milyonlarca yavru bıraksın
camiden çıkan ahalinin konuşmaları arasına sıkışmışsa resmim
bir öküzle olan diyaloğuma şehrin yarısı karışmıştı,
bu curcuna bu ahval içinde ölümlü kadınların ağızlarından
pekmez ve ironi akarken
bir kaç yerden dikkatim dağılmıştı,bir kadından arta kalan kesik çığlıklardan sonra
sonunda aklım sizlere ömür,
ah benim aptal kafam,şuracıkta gebersem,nerede öleceğimi bile hatırlayamayacağım neredeyse
olmaz ki böyle!
yüzyirmi yüzotuz yıl felan önce feci bir şekilde dayak yemiştim
hoş kimlerin dövdüklerini, yüzlerini tam çıkaramasamda
iki kişi kalça kemiğimi kırıp lades denen saçmalığı keşfetmişti
tarihin gördüğü ilk iddiaya iliklerim bulaşmıştı
sol gözüme sokulan karanfille üç yıl yaşadım
hep böyledir işte hayat!
ben ağlarken etraf karanfil kokar
ölmedim ve birileri kaybederken birileri hep kazandı
ortaçağda büyük işkencelere maruz kalırken
kadınların hep yumuşak yerlerine yasladım aklımı
kadındı, benim yarımdı,bilekleriyle bir çağı kapatırken
arasına dilim sıkıştı,siz ahmaklar viyolanselle eğlenirken
benim darp izlerimi onlar etekleriyle kapadı
ölmedim ölmeyeceğim.
bir adam vardı burnu yüzüne hiç yakışmıyordu
bundan yüzyıl önce bir kadınla öpüşürken
donup kalmışlardı petersburg meydanında
kışın ortasında dudakları duruyordu
o zaman aşkı gördüm
cesetlerini sakladım bir kaç gece
ısındıkça vücutları banyoda
mimikleri dökülüyordu
kadının işvesi ve erkeğin saflığını gördüm suların içinde
ölüm canlının yaşam hakkında son fikrini söylemesiydi
ah benim aptal kafam!
bana binlerce yıllardan beri söylenen bu yalan
ölmeyecek dediysek
kalp atışından ibaret değildi bu yaşam....
resmimi çizen kadın gülümsememden bir gece yapmıştı
o gece, o kadar çok gülmüştüm ki
sandım ki hiç sabah olmayacak
ah benim aptal kafam,ben hangi mevsimde ölecektim
siz benim kafamı kırın, vurun, sıyırın...
Requiem 2007 aralık