Müslümanlar, müslüman olmayanlarla dostluk arkadaşlık içinde olabilirler mi?
Bir Hristiyan'la ya da ateist ile beraber olmalarında bir sakınca var mıdır İslam'a göre?

Ali İmran/ 28. Mü'minler, mü'minleri bırakıp inkarcıları dost edinmesin. Kim böyle yaparsa Allah ile bir ilişiği kalmaz. Ancak onlardan (gelebilecek tehlikeden) korunmanız başkadır. Allah asıl sizi kendisine karşı dikkatli olmanız hakkında uyarmaktadır. Çünkü dönüş Allah'adır.

burda belirtilen müslüman olmayanlarla yapılan arkadaşlık müslümanı doğru yoldan çıkartabilir .ben arkadaş olmam çünkü konu eninde sonunda sen inanmadıydın ben inandıydıma geliyor kavga çıkıyor

Bu konuda Ateist icin bir sorun yoktur.. Cunku Ateist'in itibar ettigi ilahi bir hukmu yoktur.. Keyfi bilir, ister arkadaslik eder, isterse etmez..

---> Ateistforum

Arkadas olma kriterim insanlarin inanclari degildir. Ayni frekansta oldugum kisilerle arkadaslik etmeyi severim.

Tabi su da bir gercek, genelde muslumanlarla hic ayni frekansta olamiyorum sadece lafta musluman, dininden bi haber musluman arkadaslarim oldu ama mesela hic oruc tutan bir musluman arkadasim olmadi.(benim icin bir kayip degil )

Hristiyanlarla ise bir sorunum olmuyor, cunku inancsiz oldugum icin beni hic yargilamiyorlar !!

"Maide/5/51. Ey Inananlar! Yahudileri ve hiristiyanlari dost olarak benimsemeyin, onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onlara dost olursa o da onlardandir. Allah zulmeden kimseleri dogru yola eristirmez. "

Müslümanlar, müslüman olmayanlarla arkadaş olamazlar.Bu yukarıdaki ayette de çok açık.Sadece dini yüzünden insanları birbirinden soğutmaya, ayırmaya çalışan bir mantığa sahip yukarıdaki ayet.Ne kadar hoşgörülü değil mi?


Badboy benim bir çok müslüman(daha doğrusu öyle olduğunu iddia eden, ama yukarıdaki ve benzeri ayetlerden haberi olmayan) arkadaşım var.Konu bazen inanma konusuna geliyor ama hiç kavga çıkmadı aramızda.Çünkü; ateistler insanları dinlerine göre yargılayıp, arkadaş seçmezler.Düşüncelerine, konuşmalarına ve davranışlarına bakarak arkadaş olup olmayacaklarına karar verirler.Yani en azından ben böyle yapıyorum.

Kur'an'ı bilen, inanan müslümanların, müslüman olmayanlarla olan arkadaşlığı da bir takiyye değil midir?
Hem Kur'an ayetlerini evrensel olarak kabullenip, her ayetin her çağda geçerli olduğunu savunup hem de ayetlere aykırı davranmanın açıklaması ne olabilir.
Müslüman, bu davranışlarıyla ayetlere karşı mı gelmektedir?
Yoksa bu davranışını içki içen, küçük günahlar işleyen bir müslüman davranışı olarak görmekte yani bilerek günah mı işlemektedir?

Ya da dost gibi, arkadaş gibi görünüp geçici bir beraberlik içinde midir? Çıkarları ya da ortam zorunlulukları ile mi bu arkadaşlık içindedir?
Bunun karşısında müslüman olmayanların, müslümanların bu arkadaşlık takiyyesine aldanmalarının sebebi ne olabilir? Onların türban vb. taleplerine destek vermeleri bu arkadaşlığın sonucu değil mi bir anlamda?

müminler birbirinin kardeşidir...

milyar larca müslümanın içinden kaç tane mümin çıkar acaba..

mümin... güvende olan... güvenilir... mümin mümine güvenir..

müslüman..hristiyan... ateist... vs.vs.. kendine güvenen kendinden emin olanı kim acaba... kendini bilmeyene emin demezler

Kendinden emin olanlar birbibirin dostu ve arkadaşıdır...

Bu ve benzeri ayetleri bilip de, müslüman olmayanlarla arkadaşlık kuran müslümanların yaptığı takiyyenin dik alasıdır.Üstelik bu kesin emirleri bilip, uygulamamaları ayetleri reddetmeleri demektir.Ki bu durumda dinden çıkarlar.Bu şekilde davrananlar(çevremde gözlediğim kadarıyla) sadece ortam zorunluluğundan, müslüman olmayanlara katlanmaktadırlar.

Bilmeden arkadaş olanlar ise, kuranı okumamış, doğumundan itibaren çevresinden duyduğu "islam hoşgörü dinidir" masalıyla büyümüş insanlardır.Onların tek hatası kuranı okumamış olmalarıdır...

Peki, madem müslüman müslümanın dostudur, kardeşidir. müslüman olmayanla arkadaş olamaz.
Müslümanbaşı Muhammed kendisi neden buna uymamış ve müslüman olmayanlarla arkadaş olmuştur?
Muhammed'in bu davranışlarıyla Kur'an'a ters düşmemiş midir?
Yoksa o da mı takiyye yapıyordu?
Takiyye imandan mıdır?

Birbirlerine fikirlerini şiddete başvurarak açıklamaya çalışanlarla dostluk kurulmaz.

Bu müslüman içinde geçerlidir olmayan içinde.

Araf/184. Onlar düşünmediler mi ki arkadaşlarında (Peygamber'de) delilikten eser yoktur. O ancak apaçık bir uyarıcıdır.


Sebe/46. (Ey Muhammed!) De ki: "Ben size ancak bir tek şeyi, Allah için ikişer ikişer, teker teker kalkıp düşünmenizi öğütlüyorum. arkadaşınız Muhammed'de cinnetten eser yoktur. O şiddetli bir azaptan önce sizin için ancak bir uyarıcıdır."


Necm/2. Battığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız (Muhammed haktan) sapmadı ve azmadı.


Yukarıdaki ayetlerde inanmayanlara, müşriklere ve hanifler içinden İslam'ı ve peygamberi reddedenlere seslenilmiştir. Yani müslüman olmayanlara..
Ama müslüman olmayanlara Muhammed için "arkadaşınız" denilmektedir.
Peki bu ne perhiz ne lahana turşusu!
Bu bir çelişki değil midir?

Hayır konu eninde sonunda oraya gelmiyor.Hayal dünyamızdan konuşmaya gerek yok.Benim birçok Müslüman arkadaşım var ve hiçbiriyle sorunumuz yok.Hiç mi konuşmadık dinden,elbet konuştuk,ama dinci olmadıktan sonra her şeyi çok güzel tartışıp konuşabiliyosunuz.Hiç kimseyle dininden inancından dolayı kavga etmedim,bana karşı da öyle bir girişimde bulunulmadı.Allah'tan sizin gibi dinciler çoğunlukta değil,arkadaşlık kurmada sorunumuz olmuyor.

Ben kimseyi Hıristiyan yapmaya çalışmadım,kimse de beni Müslüman yapmaya çalışmadı.Yani kimse kimseyi yoldan çıkarmaya çalışmıyor.

Senin kavgacı olman ve o kültürde büyümen,herkesin böyle olduğu anlamına gelmez.Nasıl ikinci cümlende kendine göre konuştuysan,ilk cümlende de kendine göre konuş.Kimse kimseyi yoldan çıkarmaz.Sizin inancınız o kadar zayıf mı ki bir iki konuşmayla yoldan sapacaksın?

Nihayetinde biz insanız,konuşma ve sevme yeteneğimiz var.İnançlarımız gözlerimizi kör edip,kalbimize nefretin egemen olmasına izin vermiyor.Keşke anlasanız,anlayabilseniz...

formaliteden müslüman oldugum yillarda en iyi ateist arkadaslarla anlasirdim...
dini inanc bireyin özel meselesidir. onun icin ateistlerin inaclilarla dostluk kurabilmesinde bir sakinca yoktur. bugün bile din meselesinde pek anlasmasamda müslüman ve hiristiyan arkadaslarim var. sözde kutsal kitaplarda ne yaziyor umrumda degil....
fakat köktendincilerle dost olmamiz kesinlikle mümkün degil.

Takiyye Hakikat için mecburiyettir.. Marifet içinse her İnsanın anlayacağı kemalatta olabilmekdır.. halkın içinde halk gibi HAK..

yukarda ki yazımızda bahsettik.. mümin ayrıdır müslüman ayrı..

mekke müslümanlarca alındığı zaman gayri müslümler ticaret yapamıyor müslüman olmuşlar ki ticaret yapabilelim.. gitmişler Hz. Muhammedin yanına ya Muhammed bizde mümin olduk bize de çarşıdan bir yer ver ticaret yapalım... o zaman onlara mümin olduk demeyin müslüman olduk diyin daha iman kalbinizde yer tutmadı denir...

müminler birbirinin kardeşidir... gönül kardeşi... dostluk başkadır hani bir söz vardır aynı dili konuşanlar değil aynı duyguları paylaşanlar birbirlerini anlar... işde müminler aynı duyguları paylaşan kardeşlerdir

Yeğen, ehlisünnette müminle müslüman birdir. Sen mümin kavramını fazla abartıyorsun. Müslümanla mümin kavramı arasında öyle uçurum yok.

Verdiğin örnekte ise "müslüman olduk" değil,
"İslam olduk", " Teslim olduk" dur doğrusu.

Dolayısıyla kavram kargaşası yaratıp konuyu saptırmayalım. Ha mümin ha müslüman, dost-arkadaş konusunda farketmiyor. Muhammed mümin-müslüman ise eğer, hele de ilk müslüman ise kendisi Kur'an'ın söylediğine göre müşriklerin, inanmayanların arkadaşıdır. Ama diğer yandan, inanmayanlarla dost olmayın der.

Bu noktada müminle müslüman arasındaki farkın değil, belki dost ile arkadaşın arasındaki farkın önemi olabilir. Varsa bu konuda bir fark onu açıklayın.

Ayrıca takiyye ne ise münafıklık ta odur. İnanmayanların münafıklığı hor görülürken, inananların münafıklığı hoş görülemez. Bu çifte standarttır ve İslam'ın siyasi yanını, siyasetin iki yüzlülüğünü taşıdığını ortaya koyar.

İslam dini, inanan inanmayan herkese her canlıya iyilik yapmak için teşvik etmektedir. Yanlış değerlendirme yapmaktasınız.Şu şekilde özet yapmak gerekirse; : Onlarla beşeri ilişkilerde bulunmak ayrı, onların din-örf ve adetlerine hayran kalmak ayrıdır. Birincisi Kur'an'ın nehyine dahil değilken, ikincisi kesinlikle yasaklanmıştır. Buna göre Kur’anda yasaklanan muhabbet, Hak din olan İslâm’a kavuştuktan sonra Yahudiliğe yahut Hıristiyanlığa meyletmek ve sevgi beslemektir. Bu yasaktan kaçınmak şartıyla, bir Hristiyan’la yahut inanmayanla iyi komşuluk ilişkileri kurulabilir, ticaret yapılabilir. İnsan, müslüman olmasa da muhteremdir..

ehlisünnet mehli sünnet bilmeyiz biz.. biz yaşadıklarımızı anlatırız...

mümin isimdir.. Allahın esmalarından birisi.. güvende olan EMİN... olandır.. müslüman ise misli imanlı olan demekdir... mümin BİR tanedir.. gönüllerde Birin Biri olarak görünüşe çıkar.. yegenin gönlü atedaipanın gönlü... GÖNÜLLER BİR... Gönüllerde olan Bir...

kavramları yaşamadan manalandırmak Zandır.. bu yüzden bir kavramı Yaşayarak manasını ifade etmek onun hakikatidir.. kavram kargaşası dediğiniz birilerin size mümin budur müslüman budur diye öğretmesi... halbuki yaşamadan bilinmez gerçek manası...

münafık... Kalpte olmayan birşeyi var göstermekdir.. mesela Allah Var diyen buna Şahit değilse bu yalandır... yalancı şahitlik yapmış olur... şirk koşmak ise Allah var birde ben varım diyerek ikilik çıkarmakdır.. şirkte ikilikde benim gibi

takiyye ise örtünmekdir.. hakikat için mecburiyettir.. çünkü hakikat gönülden gönüledir.. görünüre çıkdığı andan itibaren maddiyata bürünür.. bu yüzden hak hakikatten hakikatedir..

marifet içinse insanı üç kısıma ayırıp Şeriat Tarikat ve Hakikata göre insanlar şeriatte ise şeriate göre tarif etmek Tarikatte ise Tarikate göre tarif etmek Hakikatte ise Hakikatince tarif etmek vardır..

adam daha şeriatteyken Allahın hakikati bu dersen anlayamaz.. çünkü Hak Hakikatten Hakikatedir.. kişide Hakikat yok ise Hakikati anlatsanda anlayamaz..

ama ehli kemal kafirdir dersen doğru olabilir.. Kafir Hakikati örten demekdir.. ehlikemalin hakikati örtülüdür.. eğer örtmezse herkes kendi yüzünü görür.. bazı insanlar aynayı sevmez..

Sevgili Hisus,
Keşke İslam da sizin gibi düşünmüş olsa. Ama İslam böyle düşünmüyor. Varsa yoksa mümin olmak. Sen müminsen sorun yok. Ne kadar ilkel bir anlayış. İnsanların aynı düşünmeleri aynı yaşam tarzını benimsemeleri olacak şey mi? Ama İslam bunu yapıyor. Tek tip düşünce ve tek tip bir yaşam. İnsan doğasına aykırı bir olay. Ama işte buna rağmen yapıyor. Çünkü bunu da zorla baskıyla yapmaktadır. Başka türlü de İslamın bu çağda ayakta kalması mümkün değildir. Dikkat edilirse İslamın hakim olduğu ülkeler geri kalmış ülkelerdir. Cehaletin dizboyu olduğu ülkelerdir. Zaten İslam ancak böyle geri kalmış ve cehaletin olduğu ülkelerde yaşam bulabilmiştir.
İslama göre müslüman ancak müslümanla arkadaş olabilir. Eğer bir müslümanın bunun dışında arkadaşı varsa müslümanlıktan haberi yok demektir. Zaten İslam mümin kafir ayırımı yaparak insanları biribirine düşürmeye çalışan bir dindir. İslamın olduğu her yerde dikkat edilirse her zaman kan ve göz yaşı olmuştur. Çünkü İslamda insan sevgisi yoktur. İslam korku vardır. İslamda şiddet vardır. İslam gıdasını bunlardan almaktadır. Onun için de İslam ilkel ve çağ dışı bir dindir.
Hiristiyanlık da masum bir din değildir. Haçlı seferlerini unutmadık. Din uğrunda allah adına öldürülen milyonları unutmadık. Ne zamanki hiristiyanlık kilise sınırları içine hapsedildi o zaman insanlık rahat bir nefes almaya başladı. Onun için de insanlığın bu dinlerden kurtulması şarttır. Sevgiyle kalın...

Bilim bilim diyor basimizda cekici bekletiyorsun ezkamo, ama ilginctirki iki kelimeyi arastirmaktan acizsin:

Kur'an kafirleri, Hristiyanlari ve Yahudileri veli edinmemizi yasakliyor sahabi degil !

Arapcada birini VALI (وَلِيَ) edinmek onu kendine yönetici yada kendine rehber olacak sekilde dost edinmek anlamina gelir. Aslinda birincil manasiyla yol gösterici, örnek alinacak ve böylece sözü dinlenecek bir dost edinmek anlamina gelir. Bu yüzden "Allah'i VALI edinin" seklinde ayetlerde bulabiliyoruz Kur'an'da.

Arapcada birini SAHABI (صاحِب) edinmek ise onu kendine ya ESIT konumda bir dost yada kendine TARAFTAR edinmek anlamina gelir. Insanlar arasindaki normal dostluk iliskileri Arapcada SAHABI (صاحِب) ile ifade edilir. Halil yada Sadik seklinde de arkadaslik derecesine göre ifade edilebilir.

Zamanin Hristiyan, Yahudi ve Putcularinin cehaletlerini göz önünde bulundurursan onlari VELI edinmemek bence hicte sacma birsey degil. Bu üc grup var gücleriyle Müslümanlara saldirirken ve Müslümanlar zaman zaman gücsüz düserken bazi Müslümanlarin "ne olur ne olmaz" hesabi ile bu üc gruptan bazi insanlara gerek ticari gerek diplomatik acidan yaklasip hatta "yag cekmis" olabilir. Müslümanlara iste bu yasaklanmistir, yoksa hicbir ayet onlari normal arkadas edinmemizi yasaklamiyor.

Değil kafir bir yabancıyı, ananı babanı bile dost edinmeyeceksin:

Tevbe 23
Ey iman edenler! Eğer küfrü imana tercih ederlerse, babalarınızı ve kardeşlerinizi bile dost edinmeyin. İçinizden kim onları dost edinirse, işte onlar, zalimlerin ta kendileridir.
.

BAKARA:256- Dinde zorlama yoktur. Artık doğrulukla eğrilik birbirinden ayrılmıştır. O halde kim tâğutu reddedip Allah'a inanırsa, kopmayan sağlam kulpa yapışmıştır. Allah işitir ve bilir.
ENFAL:39- Fitne ortadan kalkıncaya ve din tamamen Allah'ın oluncaya kadar onlarla savaşın! (İnkâra) son verirlerse şüphesiz ki Allah onların yaptıklarını çok iyi görür.
NİSA: 74. O halde, dünya hayatını ahiret karşılığında satanlar, Allah yolunda savaşsınlar. Kim Allah yolunda savaşır da öldürülür veya galip gelirse biz ona yakında büyük bir mükâfat vereceğiz.
Tevbe:
29. Kendilerine Kitap verilenlerden Allah'a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resûlünün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kendine din edinmeyen kimselerle, küçülerek elleriyle cizye verinceye kadar savaşın.

Hıdır,
Dinde zorlama yoktur diyen bir dinin sonradan ne hale geldiğinin somut örnekleri değil mi bunlar. Mekkede başka konuş. Medinede başka konuş. Sakın kalkıp da ayetleri bütünlük içinde değerlendir saçmalığına girme. Her şey gayet açık. Aslında bu bile başlıbaşına bu kitabi Muhammedin yazdığının bir kanıtıdır aslında. Önce zorlama yok de. Çünkü şartlar onu gerektiriyor. Sonra da güçlendikten sonra tükürdüğünü yalarcasına din allahın dini oluncaya kadar savaşın de. Bu anlayıştaki bir dinin temeli şiddete dayanmış olmuyor mu? İslam ganimeti temel alarak kendisinden olmayanlarla hep savaşmadı mı? Bu temelde yayılmadı mı? Bu nasıl allahtır ki savaş yoluyla dinini yaymaya çalışmıştır. Her şeye kadir olan bu güç sence niye savaşa gerek duymuştur. Ben boşuna mı bu allaha Muhammedin allahı, Kuranın allahı diyorum. Ama sizler bunu göremezsiniz. Görmeniz de mümkün değildir. Çünkü iman beyinlerinizi köreltmiş.

Tevbe 23
Ey iman edenler! Eğer küfrü imana tercih ederlerse, babalarınızı ve kardeşlerinizi bile dost edinmeyin. İçinizden kim onları dost edinirse, işte onlar, zalimlerin ta kendileridir.

Ali İmran/ 28. Mü'minler, mü'minleri bırakıp inkarcıları dost edinmesin. Kim böyle yaparsa Allah ile bir ilişiği kalmaz. Ancak onlardan (gelebilecek tehlikeden) korunmanız başkadır. Allah asıl sizi kendisine karşı dikkatli olmanız hakkında uyarmaktadır. Çünkü dönüş Allah'adır.

Yukarda belirttiğim bu ayetler ve bu ayetler olduğu sürece müslüman için sadece mümin olmak geçerlidir. Mümin dışında herkesi düşman görür. Babasını ve kardeşini bile kendisi gibi düşünmediği için dost görmeyen bu ilkel ve çağ dışı zihniyetten başka ne beklenir ki. Onun için de diyoruz ki mümin dışında arkadaş edinen müslüman varsa müslümanlığı bilmiyor demektir. Senin de bilmediğin gibi. Biz bir şeyi söylerken sizin gibi çarpıtmıyoruz. İşte gördüğün gibi ne varsa onu söylüyoruz. Kakmış bana veli diyor sahabi diyor. Hadi ordan...

ben burda arkadas edinmeyin diye birsey göremiyorum..
mumin muminleri birakipta diyor.. yani muslumanlari birakip hristiyan i dost edinme diyor.. yoksa normal dost edinme demiyor.. ben muslumani birikip hristiyan yada yahudiyi veyahutta ateisti dost edinirsem bu ayet gecerli olur.. yanliz ben musluman dostlarim varken ve hristiyanlari dost edinirsem bundan zarar cikmaz.. cunku muminleri yani muslumanlari birakmiyorum.. onun icin bu ayet gecerli olmaz.. : )))