malesef ben de küt oluyorum o halde. Çünkü ben dawkinsi romantik yazdığı için okumuyorum, Saganı da öyle.
Tanrı yok dedikten sonra bir gizemin ya da bir bilinmeyişin verdiği duyguları terkettiğim dinde bıraktım.
Bu kadar basit, bu duyguları inkar etmek değil elbet. İnsan olarak duygularımızla bütünüz ama bilmeye bunu
karıştırmamak lazım değil mi ?