abdullahdamar

Geldi, gelmez olur mu? Ama kimse inanmadı, kitlesellesmedi. Sadece Muhammed şanslıydı. Ayrıca düşünsene şimdi biri çıkıp ben yeni din getirdim, vahiy alıyorum dese kim inanır? 90'li yıllarda Türkiye'de çok çıktı sahte peygamber, kim inandı? Muhammed tam yerinde ve ram zamanında yaydı dinini. Ayrıca bir dinin yayılmasında da donanma ve ülke gücü çok önemli. Islam ve Hristiyanlık bu sayede yayıldı,geniş kitlelere savaşlardan sonra elde edilen topraklarda ulaştılar. Yoksa Allah tarafından falan değil.

O dönemde herkesin bir dini vardı. Tanrıya inanmayan çok çok azdı. Nitekim büyük çoğunluk tanrıya inanıyordu. İnanç dağılımının başını çeken dinler başta hıristiyanlık, yahudilik gibi 12 çeşit ibrahimi dinlerdi. Bu yüzden halk kurban da kesiyor, oruç da tutuyor, namaz da kılıyordu zaten. Muhammed bunları orjinal bir şekilde getirmedi, vardı, varolan bu ibadetlerde çeşitli düzenlemeler yaptı. Kuran'in içeriğindeki birçok kıssanın, hikâyelerin çoğu zaten İncil ve Tevrat'ta zaten vardı. O dönemde pozitif bilimler olmadığı için bütün bilgiler din eksenliydi. Bu yüzden halk bunları zaten biliyordu.

Örnekler misin?

İnsanın kendini aç bırakarak acı cektirmesi nasıl olur da böyle yorumlanabilir? Örneğin bir gün boyunca acıtan dar bir ayakkabı giyip akşam çıkarınca da benzer hislere kapilacagiz. Uzun süreli acı, huzursuzluk ve yoksunluk hissi insanı iradeli mi yapar, kıymet mi bildirir?

Fiziksel bir sevinç mutlaka oluyor ancak tam olarak oruç tutan kişilerde akşam yemeğinden sonra tarfisiz bir mutluluk gözlemliyorum, bunun nedeni sadece yemek yemiş olması mi sana göre?

Manevi doyumu bu goruslerinle iliskilendirir misin? Örneğin ramazanda 16 saat aç kalıp yemek yiyen bir müslüman neden bir haz duyuyor? Bakış açısından dolayi mi yoksa gerçek bir ilahi dokunuş mu söz konusu sence?

Çok güzel bir soru teşekkür ediyorum. Benim bahsettiğim mutluluk antidepresanlarla veya senin söylediğin elektrot yöntemiyle gerçekleşen suni mutluluk değil. İnsan içinde kendinin de bulunduğu bir davranıştan, olaydan, fikirden ve bunun gibi pek çok şeyden gerçek mutluluğu yakalar. Özne olarak içinde bulunmadığı bir mutluluk sahtedir ve yaşamın anlamı olamaz. Örneğin çok iyi bir teniscisin ve sürekli yenildiğin veya bazen yendiğin senden güçlü bir rakibin var. Kıran kırana mücade ediyorsunuz. Ve üç kere yeniyorsan on defa yeniliyorsun. Her galibiyetin senin mutluluğundur, çünkü sen başardın,

İnsan inançlı olsun, inançsız olsun vicdanı onu en iyi anlayan dinidir, hatta peygamberidir. Senin rahatsız olmanın nedeni de -ki çoğu zaman bende de olur, içteki dininin seni durdurması, durdurmasa da yaptığın kötü davranıştan sonra seni pişman etmesi.

Hayatın içinde birçok güzellik mevcut. İllaki bir varlığa yaranmak zorunda olduğumuzu düşünmüyorum. Hakikat sürekli aranmalı ve bundan hiç vazgeçilmemelidir. Eğerhakikatiniz İslam'a çıkıyorsa da. Hayatın anlamı nedir? Sorusuna benzer bir soru. Benim görüşüme göre hayatın anlamı, yaşamanın amacı mutlu olmaktır. Mutluluk insana başka duygular doğurtur, örneğin umut gibi, düş gibi. İnsan mutlu oldukça, hedefleri doğrultusunda düşündüklerini başardıkça, istekleri gerçekleştikçe yaşamına anlam katar ve yaşamının sürekli olmasını ister. Mutluluğun kaynağı hiçbir dini kitapta yoktur. Çünkü dini kita

Che'nin zekasını bilmiyorum. Ancak yalan söyleme davranışı üzerinde durmakta yarar var. Kısa geçeceğim. Öncelikle yalan nedir? Bana göre yalan gerçekte olmayan bir durumu, olayı, yanlışı veya bunun gibi şeyleri gerçekmiş gibi aksettirmek veya tahmin etmektir. Yalan söylemek hiç kuşkusuz bir zaman sonra kişiliğe yansıyıp karakterden kolay kolay silinemeyecek bir bağımlılık yaratabilir. Toplumsal düzen ve insanların birbiriyle olan şahsi ilişkilerinde o kişilerin dürüstlüğü oldukça önemlidir. Hiçbir insan kendisini sürekli kandıran ve yalan söyleyerek onu zor duruma düşüren birini yanında görm

Gerçekten İslam'ın doğru ve gerçek olduğunu, bir hakikat olduğunu düşünen müslümanlar cennet gibi vaatler olmasaydı da inanırdı. Ancak bunların dışında örneğin sırf Kuran'da yazdığı için zekat ve sadaka veren, bu davranışlarını da ''farz'' olduğu için zorunluluktan yapan müslümanlar inanır mıydı bilmem... Biraz açalım, Hepimizin çevresinde sakallı, takkeli, hacıyağı sürüp gezen ve oldukça cimri dedemiz yaşındaki insanlar çok. Bu insanlar paraya, mülke, biriktirme hırsına kendini kaptırmış kişiler. Hayatları daha çok kazanmak ve çoğaltmak için geçmiş. Adi kapitalist düzen kişiliklerini ortaya