abelardus

agnostizm bilinmezciliktir.En önemli yansımasını kant'ta bulur.kant'a göre a priori yada transendental diyebileceğimiz bir epistomoloji vardır.Burada tanrı , ölüm gibi şeylerin insan aklı tarafından kavranamayacağını söyler kant. Bu insanın bilinmezidir.

fuzulinin nickinin altında baudlaıre resmi.ilginç

bu akhenaton denen arkadaş faşizme gönlünü adamış galiba

tamam arasıra tartışırız.bende yeniyim

Hitlerin yaşadığı dönemin ekonomik koşullarını bilmeden hitlerin ne olduğunu konuşmak bana biraz boş geliyor.Hitlerin yıldızının parlayışı tamda dünyanın ağır bir ekonomikcu bunalımın içinden geçtiği dönemdir. Almanların 1.dünya savaşını kaybetmeleri ve bunun sonucunda işgale uğramaları aynı zamanda ezeli düşmanları olan fransızların zengin petrol yataklarıyla ünlü alsas loren bölgesini işgal etmesi almanlar için onur kırıcı bir durumdu.karl popper açık toplum kitabında almanların bu onur kırıcı nedenler dolayısıyla irrasyonel olrak faşizme yöneldiklerini yazar.Diğer taraftan frankurt okuku te

önce bilimsel bilgi nedir? doğmatik bilgi nedir öğrenmek zorundassınız.Kahvehane ağzıyla değilde o saçmalamak dediğiniz felsefi bilgileri düzenleyip derleyip toplayıp anlamlkı cümleler kullanmalısınız.Retorik diye bir şeyi sana bu yaştan sonra öğretemeyiz. Bilimsel biligi kesinlikle mutlak olanla uğraşmaz. Çünkü biimsel bilgi yanlışlanabiir olduğu için bilimsel bilgidir.Yani bilim her zaman yanılabileceğini söyler.Dini bilgiler ise mutlaktır.Sorgulanamaz.Onun için bilimsel bilgiyle uğraşanlar yüzyıllardır birçok şey söylemesine rağmen siz binlerce yıldır aynı şeyi söylüyorsunuz. Ve kitaplarını

arkadaşlar teist ve satanist aynı yolun yolcularıdır. Aslında şeytan ve tanrı birbirini tamamlayan unsurlardır. bir çok mitolojide tanrı ve şeytan öğeleri birbirine karışır.Şeytana inanmak aynı zamanda tanrıyada inanmaktır.

ne gerek var insana allah kendi kendine idare etseydi gibi bir cümle bu.Ne gerek vardı allahın bu gereksiz yaratıkları yaratmasına. Bir nevi kendini tatmin olmasın.

voltaire tanrı olmasa bile yaratmak zorundaydık der. insanın yaşama karşı duyduğu tutku hem tanrısal bir düzenin hemde dünyadan başka bir başka dünyanın yaratılmasının ön koşuludur. yaşam o kadar kutsaldırki onun kutsallığı tanrının varlığını gölgeler. Albert camus yaşamın saçma olduğunu söylediğinde, tamda bu saçma dünyanın olgularını nasıl aşacağımızı bize göstermişti.Buda başkaldırıydı.Sözün kısası tanrı bir avuntudur, en büyük avuntumuzdur. insanoğlu Yaşamın çıkmazları karşısında aşmadığı sınırları aşacak doğa üstü bir güç yaratmıştır. Parayı yaratan insan paranın, tanrıyı yaratan insan

thomas hobbes insan insanın kurdudur der. Bundan hareketle insanların tek başlarını kullandıklarında bir kaosa yol açacak güçlerini bir siyasi erke (devlet) devrederek toplumsal düzenin sağlanacağını söyler. Bu siyasi erkide (devlet) tevratta adı geçen leviathan adlı bir canavara benzetir. Her ne kadar hobbes'un iptidai devlet kavrayışını benimsemesemde bu tanımların ışığında farklı bir şeyler söyleyebilirim. Soyutlamalarımıza(Sevgi gibi) sistemsel olguların perspektifinden bakmadığımız sürece tanımlamak istediğimiz olgular havada kalır. Öncelikle soyutlamalarımızı örgütleyen sistemsel bir ku

gerçektenmi veriyor.Bu açlar neyin nesi peki

peki farklı bir paradoks kurayım. Ne olsaydım allaha inanırdım. Milyonlarca çocuğun savaşlarda ve yıkımlarda öldüğünü görmediğimde inanırdım. kuran'ın birçok cümlesinde katliamları övdüğünü gömediğimde inanırdım. Bir çok gayrimmüslümün müslümanlar tarafından hayvan gibi boğazlandığını görmediğimde inanırdım. cenneti kovalayan ruhların cehennemi yarattığını görmediğimde inanırdım. Birde şu çocuğun gözyaşlarına inanmadığımda inanırım.

yada vatan için dini satmak. .birbirine nekadar benziyor değilmi