KutsalDemlik

1) Mutlu olmak için var olmadık. Bu temel bir yanılgıdır. Çünkü mutlu olmak imkansızdır ve bu yüzden mutlu olmayı istemek anlamsızdır ve sonu hüsrandır. 2) Var olma nedenimiz doğanın bize biçtiği görevlerdir. Bu görevleri de arzular yoluyla gerçekleştirir. Aslında ana var olma nedenimiz genlerimizi bir sonraki kuşağa aktarmak ve yaşam savaşında mümkün olduğunca yaşamımızı sürdürmeye çalışmaktır. Biyoloji bilgimiz, bu var olma nedenlerini rahatlıkla onaylar. 3) Var oluş anlamlıdır demek sadece ve sadece kendini kandırmaktır.

Var oluş anlamsızdır ve biz de ısrarla var olmaya çalışan zavallı yaratıklarız. Smith burada gerçeğin ta kendisini söylüyor.

Bana neden acıyorsun ki, ben senin dostun falan değilim. Senin acımana da ihtiyacım yok, bilakis ben sana acıyorum.Hele ahlak anlayışın beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor.

Aptallık en büyük mutluluktur. Biz aklı çalışanlar kadar olmasa da, onlar dahi bir çile içindedir bu hayatta.

Evet, yaşamın anlamı herkes için farklıdır.Ancak şurası gerçek ki, herkes için olaylara anlam yüklemek kendini kandırmaktır. Bütün idealler harcanır bu hayatta, yalnız aptal olanların ideali bakidir. Çünkü aptallar benimsediği ideali sorgulamaz ve anlamsız olduğunu ölene dek farketmez. Aklı olan için benimsenebilecek bir ideal de yoktur, bunun kendini kandırmak olduğunu bilir o kişi. Hayattaki her şey, yok olmaya mahkumdur. Hayattaki idealler, mantıksız birer anlam arayışından başka bir şey değildir aklı başında olan bir kişi için.

Özgür irade diye bir şey yoktur.

Konuma dönmem gerekirse, Hayattan aldığımız hazlar sınırlıdır. Acılar ise baki. Mesela bana 10 tatlı anınızı sayabilir misiniz? Belki güzel bir hafızaya sahipseniz zorla. Ancak size 10 acı anınızı sayın dersem, en aptalınız bile hemen söyleyiverecektir. Yani demek istediğim odur ki, insanın hayattan çektiği acılar anılara dahi hakimdir o küçük hazlarına karşın. Bizi yaşatan ise çektiğimiz acılara rağmen DNA'mıza kodlanmış kör yaşam istencidir. Kördür, çünkü her şeye rağmen yaşamak ister. Bu istence mantık da sökmez kolay kolay. Ancak kişi aşırı depresyondaysa bu istenç bir anlığına önlen

Yahu bu dindarların ateist forumda ne işi var, her yere tecavüz ettikleri gibi buraya da ediyorlar. Alayı aptal bunların, savundukları masalları dahi doğru düzgün bilmez, gelip burada hayalindeki dini anlatır dururlar

Senin tavsiyelerini dinleme ihtiyacı hissetmiyorum.Sen bir koyunun tavsiyelerini dinliyor musun? İşte aynen öyle. Eskiden üzülürdüm, ancak artık ruhsuzlaştım. Çektiğim acılar, beni adapte etti bu hayata. Hayatın kendisini tartışıyorum burada ve gerçekten de iğrenç denecek kadar mide bulandırıcı olduğunu görüyorum. Hayatın savunulacak bir yanı yok. Hayatın anlamı ona yüklediğimiz anlam demek ne kadar mantıklı?Siz bildiğiniz bir gerçeği unutabiliyor musunuz? Ben hayatın üç aşağı beş yukarı neye benzediğini biliyorum, sizce bu bildiğim şeyi unutup hayata tekrar boş bir sayfa mı açacağım? Boş

Arap tanrısı el ilaha tapıyorsan, senle hiç tartışmaya bile girmek istemiyorum.

İnsan acı çektirmekten zevk alır. Ben de insanım, demek ki ben de acı çektirmekten zevk alıyorum.Mutsuzum tabi ki, sen böyle iğrenç bir hayatı sevebiliyor musun? Afrikada'ki çocukların işkence gördüğü ve 7 milyar insanın sessiz kaldığı bu hayatı sevmeyi ömrüm boyunca ret ediyorum. Olanı kabul et diyorsun, sence bu mümkün mü? Doğa bana duygular verdi ve özgürlük güdüsü verdi. Sence olanı kabul edebilir miyim? Doğrusu bu hayat cehennemden farksızdır.

Var oluşun bir amacı yok, hepimiz sonu hiçlik olan bu iğrenç Dünya'da kısa süreliğine de olsa ısrarla var olmaya çalışıyoruz ve yaşamak için doğanın kanını emip hayvanlara eziyet ediyoruz. Hepimiz, hayattan mutlu olmaya çalışıyoruz, yegane amacımız bu. Ancak hayattan mutlu olmak imkansızdır. Çünkü hiçbir arzumuz tam olarak tatmin edilemez, ancak ufak bir derdimiz dahi olsa hayattan tüm o aldığımız hazlar uçar gider. Her insanın her an da derdi vardır, bu yüzden hayat, bir işkenceden farksızdır. Bunu ancak benim gibi belli bir bilinç düzeyine erişmiş olanlar anlar, aptal olanlar ise çektiklerin

Tanrı ne iyi ne de kötüdür. Tanrı insana karşı kayıtsızdır. Tanrı mutlak bir varlıktır. Evreni oluşturan mutlak varlığa tanrı diyebilirsin. İslamın tanrısı bir uydurmadır. Gerçek tanrı apayrıdır.

Bir müslüman ne kadar yobazsa, buradaki ateistim diye geçinenlerin de en az o kadar yobaz olduğunu görüyorum. Hiçbir fikre zerre kadar açık değiller ve o fikri felsefik olarak savunmaya çalışanlara da namussuz ve şerefsiz diyorlar, biri bana bu adamın yobaz olmadığını söylerse dokuz delilim daha vardır ki onun yobaz olduğunu ispatlayayım ancak burada söylemeyeceğim, yazı uzar. Neyse gelelim zurnanın zort dediği yere, okudum ve anladım ki, ateist yobazlar(felsefik olarak ateizmi özümsemiş ve benimsemiş olanlardan bahsetmiyorum, kendi kıt aklıyla ateist olduğunu sanan ve papaz gibi farklı düşün

Varlığın iki çeşit tanımı vardır. İdealist felsefede varlık kavramı, var olma, varoluş anlamında, ya da her türlü gelişime karşın değişmeden kalan, kendi kendiyle özdeşliğini yitirmeyen anlamında kullanılır. Materyalist felsefede ise varlık; bilinçten bağımsız, nesnel gerçek olan maddi bir ''şey''dir. Hiçbir şeye bağlı olmaksızın varolan, bağımsız ve koşulsuz olan anlamında felsefi terim.Genel geçer anlamı bakımından hiçbir şey ile sınırlandırılamaksızın varolan şey anlamındadır. Yani zaman ve mekana bağlı olmayan varlıktır. Koşulsuz, değişmez, zorunlu olduğu varsayılanı anlatan felsefe te