i was a king

Evlilik yanlıştır. İnsanların yanlış bir şey için sıkıntı yapıp psikolojik rahatsızlık yaşaması ne kadar da garip değil mi?

20 mesaj atılmadan özel mesaj atılamıyormuş. Şansıma küseyim. Maksadım blogumun linkini verip senden boş bir zamanında okuyup yorumlamanı istemekti. Blogun linki http://konusamadiklariniz.blogspot.com.tr kendini tanımak - hayatın anlamı gibi konularda yazılar var. Canın yorum yapmak isterse blog üzerinden yaparsan sevinirim.

Türk Ateist sana özel mesaj atıcaktım ama nasıl atılacağını bulamadım. Sen burdaki genel ateist profilinden farklı birisin. Bana angut diyen ya da demek isteyen insanlar burdaki genel profili oluşturur. Bu yüzden ateistcafede hep yüzeysel başlıklar var. Yaşlıların "ben kimim" sorusunu sorduğunu ve bu işleri aştığını söylemiştin. Bu mesele öyle hemen ya da yaşlanınca aşılacak bir mesele değildir. Ben bir çok foruma yazdım ve hala yazıyorum, en soğuk ve en sert geri dönüşleri bu forumdan aldım. Bu gerçek benim için çok önemli. İkili dialog kurmak istedim ama nasıl yapılacağını bulam

Ben tek tek cevap vermek yerine toplu bir cevap vereyim. Bu forumda hint keneviri konuşuluyor. Bu forumda şekersiz kola zararlı mı başlığı konuşuluyor. Ya bilim bazlı konular konuşuluyor, ya da evrim bazlı konuşuluyor. Ateistlerin büyük bir bölümünün duygularıyla sorunu var. Ben ateist olmama rağmen bunu söylüyorum. Çünkü benim ateist olma şeklim ile sizinki bir değil. Ateistlerin tanrıyla işi bitmedi. Ne zamanki tanrı meselesini kapatır, ben kimim? benim duygularım nedir? Gerçek benliğim nedir ? gibi sorular sormaya başlarsınız o zaman ben susarım. Verilen

Valla ateist bir forumda insan daha çok psikolojiyle / kendini tanımakla / duygularla ilgili başlık görmek istiyor. Kaç tane bu tarz başlık var söyler misin? Tanrıyla meselesini bitirememiş insanlarsınız, dolayısıyla bu konulara da ayıracak vaktiniz yok. Bir kaç kişi bu konularla ilgileniyor olabilir ama genel tablo malesef bu. Yeri geldi mi inançlı bir insan bile kendini tanımak üzerine güzel laflar söyleyebiliyor, ama ateistlerde bir duygusuzluk hakim.

Sorulabilecek en güzel soruyu sormuşsun. Bu forumda böyle konulara yer verilmez öncelikle bunu bil. Kendi güçsüz taraflarına odaklanmaya çalış, çünkü gerçek mutluluk güçsüzlüğün içindedir. Toplum seni güçlü olmaya zorlar, oysa ki bu oyunu oynamamayı seçersen ve güçsüz taraflarına odaklanırsan kendini tanımaya başlarsın. Cinsellik ve tanrı gibi konulara kafa yor. Anne babana kafa yor. Çünkü sen içinde anne ve babanı taşıyorsun. Bir de onların potansiyellerinin toplamını taşıyorsun. Tanrı da dahil olmak üzere bu dünya bir oyundan/kurmacadan ibaret. Oyuna dahi

ben psikolog değilim ama psikolojiyle bir hayli ilgili sayılırım. Sorun nedir?

Mutluluktan ağlamak ve tüm fikirlerim. Ateistler hakkında söylediklerimi boşverin ondan vazgeçtim.

Katılmıyorum. Evrim olarak ezberleyip yuttuğunuz çoğun şeyin altında psikolojik faktörler var. Evrim şuna şunu yaptırdı diyip kenara çekilmek ne kadar kolay değil mi? Benim referansım kendi tecrübelerim ve duygularımdır. Neyse, evrim tartışmamı daha fazla istemiyor konuyu kapatıyorum.

Siz kendi fikirlerinizi söyleyin uyuşursak onların üstünden konuşuruz. Bahsettiğim duyguyu 10 sene kadar içimde tuttum, 2 ay önce internette insanlara söylemeye başladım. Biraz yeni birşey benim için.

Katılmıyorum. Kadın erkek farkında olmadan bunu yapar ve çocuk ister. İstediği şey elindeki güçle çocuğunu yönetmektir. Çocuk onu gözünde büyüttükçe, o da kendini hayatı çözmüş falan sanır. Neyse ayrıntısına girmeyecem. Siz anne ya da babaysanız bildiğiniz gibi devam edin. Bu dünyada tanrı nasıl bir yalansa , insanların oynadıkları roller de o kadar büyük bir yalandır. Erkeklerin (güç adı altında) duygusuzlaşmaya çalışması, kadınların dış görünüşleriyle aşırı ilgili olmaları tiyatronun bir parçasıdır. Her rol sorgulanır ama önce gidip kendinizi sorgulamanız lazım. Önce içinizdeki

fazlalık

Bu konuyu yukarı taşımak istedim. Konu her zamanki gibi benim konuşmak istediklerimden farklılaşıp başka yere dogru gitti. Dalga mı geçer misiniz bilmem veya görmezden mi gelirsiniz bilmem, ben hayatın anlamını buldum. Bundan 10 sene önce "mutluluktan ağlamak" şeklinde bir duygu yaşadım. Bu mucizevi duygu 1 sene kadar sürdü. Duyguyla beraber fikirler de oluştu. Yaklaşık 10 senedir beni anlayacak ya da bu konular hakkında konuşabilecek insanlar aramaktayım. Kimseyi bulamadım. Burada insan psikolojisine karşı merakı olan kişilerle konuşmak isterim. Başlığın ilk mes

Herkese merhaba. Baştan söyliyim, ben ateistim. 10 sene önce ateist oldum ve bir kez bile tekrar düşünmedim. Bunu söylememin nedeni bu platforma daha önce 1-2 kez geldim ve beni rol yapan bir müslüman sandılar. Fikirlerimi biraz bölük pörçük aktarabilirim. Çok konu var ilgilendiğim. Bazen sadece söylemek haykırmak istiyorum, arkasını doldurmadan. Maksadım tanrı vardır demek değil, tanrı nedir sorusuna cevap aramak. Tanrı bir aşk çeşididir. Bunun en büyüğüdür. Bu aşkın içinde erimeyi seçenler inananlardır. Onları anlatmaya gerek duymuyorum çünkü hepiniz biliy