kirec

İletinizin son cümlesi ilk cümlesini cevaplıyor... Yani eğer hepimiz aynı kişiysek zaten bir olur bin doğarız gibi bir durum oluyor... Hepimiz farklı hayatları farklı zaman ve yerlerde yaşayan aynı kişi miyiz acaba... Sen bensin ben senim o da ben herkes ben... Ben kimim... Tanrı mi...

Benim ifade etmeye çalıştığım şey bundan biraz farklı ama temelde benzer bir mantık var... İlk var oluşumuz ister bir tanrı eliyle yahut tanrısız evrimle yahut bilmediğimiz çok farklı bir şekilde olsun olmasın bunun üzerinde durmadan gidelim.... Bir şekilde biz yokluktan varlığa geçiş yaptık değil mi... Yani yokken var olduk... Yani bu nasıl olduysa oldu ama olabilir bişeymiş bunu görüyoruz yaşıyoruz bizzat deneyimliyoruz... Ölünce tekrar yok olacagız bu da tamam.... Yani ne kemiğimiz ne toprağımız nede atomumuz molekülümü

Özdeşlik çelişmezlik üçüncü halin imkansızlığı gibi temel kurallar değişmez diye düşünüyorum ben...

Sonsuza dek yoksun diyebilmeniz için elinizde biraz daha delil olması gerekir... Ama yok olduktan sonra tekrar var olunabildiğini dair bir kanıtımız var .... Şimdiki varlığımız.... Biz önceden yoktuk ... Şimdi varız... Demek ki yok iken var olmayı bir kere deneyimledik.... Bir daha niye olmasın ki...

Dediklerinize katılıyorum... İyi noktalara parmak basmışsınız... Akıl ve vicdanı doğru kullanan bireylerin dinlere ihtiyacı kalmaz... Ama aklını doğru kullanmayan bireyler için acaba dinler bir fonksiyon icra edebiliyor mu... Bazen çok kötü yolda giden biri din sayesinde biraz daha düzgün biri oluyor... Tam tersi de söz konusu... Ama şeyi iyi yakalamışsınız doğruyu akıl vicdanla bulamam diyen biri dine bu işi yüklerken yine kendi aklı ve vicdanıyla karar veriyor... Akıl doğruyu bulamaz diyen de bir akli karar v

Tanrı ile fikir ayrılığı yaşarsak.. Yani onun iyi dediğine biz kötü dersek... Bu durum da ne olur... Sanırım iyi bir düşünme ve tartışma konusu... İyi ve kötü nedir neye göre belirlenir göreceli midir değil midir gibi bir çok şeyi beraberce düşünmeyi de gerektiriyor... Tanrının bir şeye iyi kötü demesi nedendir... Herhangi bir şeyin tanrıya göre iyi yada kötü olmasının altında ne gibi bir mantık olabilir... Bizim için bir şey iyi ise o şey bizim bireysel ve sosyal yaşamımıza yarar sağlıyordur... Ama

Bu en küçük uzunluk meselesi de karışık bir iş... Teorik olarak en küçük bir şey neden olamaz... Çünkü biri gelir onu teorik olarak ikiye böler ... Sonra başka biri o parçayı ikiye böler vs... Böyle sonsuza kadar gider ve biz gercekten hiç bir zaman en küçük şeye ulaşamayız... Tabi teorik olarak böyle... Pratikte ise bu evrenin en küçük parçası olabilir ve hiç bir şekilde bölünemeyebilir yani gerçek a-tomu bulunabilir tabi ki ...

İnanınca gercekten olur mu acaba... Hepimiz böyle inansak hemde inancımızı iyice güçlendirsek gerçekte olmasa bile bizim inancımızın etkisiyle reenkarnasyon gerçek oluverir mi... Bir el atın arkadaşlar ha gayret az daha inansak olucak gibi bir durum mu var...

Bu dönemde dinden imandan soğuma çok görülür oldu... Neden böyle oldu... Dindar olanların yaptıklarını görünce ... Bir köylü ile konuşurken o bile yahu ben bu olanları görünce iyice atayıstlaştım demişti...

Değildir...

Sondan başlayayım o zaman yapmazdım... Ya tanrı kötülüğü emreder ise diye bir başlık açıp uzunca tartışmıştım bunu... Tanrı kötü işleri yapmamı emrederse o da kötüdür... Kötü bir tanrımız var ise ona isyan da etsek iman da edip her dediğini de yapsak pek değişen bir şey olmayacak o yine bize kötü davranacaktır... Bu yüzden de aman suyuna gidelim şimdilik dediğini yapıverelim demenin bir gereği yok... Bu emrettiğin şey kötüdür ben bunu yapamam istersen beni yak deyip ona karşı durmak daha akıllıca değildir belki ama daha yüce bir davra

Starcraftı bilirsin belki... Çok farklı türler ile farklı özellikte yapılar ve yaşam şekilleri ile oynanıyor... Ama temel mantık aynı... Kaynakları ele geçir olabildiğince güçlen ve üstünlüğü sağla düşmanı yok et gibi... Temel mantık kuralları derken 2 artı 2 dört eder parça bütünden büyük olamaz a eşittir a gibi.... Pek çok şey değişecektir belki ama bazı kavramlar aynı olacaktır diye düşünüyorum...

Ben soruyu başka türlü anlamiştim... Yani mesela carbon temelli bir yaşam olmasaydı da başka bir türden olsaydı mantık aynı mı olurdu gibi... Sanki bana temel kavramlar aynı olurdu gibi geliyor...

Hayalimizdeki tanrı... Yani bu bir inanç yani bu bir umut... Bu evreni ve bizlerin ölümünü dirimini evirip ceviren tanrının iyi ve adil oldugunu umud ediyoruz bu yüzdende iyileri sever insallah diyoruz... Kötülüğü öneren bir tanrı mevzu bahis olsaydı o zaman ateist olmak daha anlamlı olurdu herhalde... Tanrı kötü olsaydı o zaman biz de kötü olalım da hiç olmazsa bizi ellemesin diye de düşünülebilir belki... Ama kötü tanrıya da güven olmaz canı sıkıldı mı kötü de olsak iyi de olsak ateist de olsak bize işkence edebilir...

O degilde... Tartışma uslubunuzu begendim...

İşte bunlar hep inanç...

Hiç bir şeyin anlamı yok diyen kişi ... Hayır her şeyin bir anlamı var diyene karşı ... Niye anlamsızlığı savunur... Acaba bu yaptıgının bir anlamı olduğunu mu sanıyor.. Nasıl gidiyor...

Ben reenkarnasyon dan yada dinlerdeki ahiret inancından bahsetmiyorum... Çok farklı değil belki ama daha basit bir önerme ... Yoktuk varız yok olacağız... Sonucta biz ve evren tamamen yok olduk... Aradan sonsuza yakın zaman gecti.... Neden yeniden bir bigbang ile evren bir kere daha ve olup yine yeniden bizlerde varlık sahasına merhaba demeyelim... İlle böyle olması da gerekmez... Evrimle yada yaratılışla yada belki daha farklı bir şekilde olması farketmez... Önemli olan bence biz bir şekilde var o

Ne kadar eminsiniz böyle olduğuna... Ben o kadar emin değilim ve bence siz de olmayın... Sadece şu akıl yürütme ile bile tekrar var olunabileceğine dair bir umudun olmasını gerektirir... Nedir o akıl yürütme... Şudur... İlk önce biz yoktuk... Değil mi yüz yıl önce hiç birimiz yok tu... Şimdi varız... Sonra yok olacağız.. Buraya kadar tamam bir sorun yok sadece olan durumu özetledik... Peki bu bize neyi gösterir... Yok iken var olunabildiğini... Evet yi

Nasıl direnebilir ki bilinç kendini oluşturan organizma yok olurken... O canlı öldüğünde bilinç bir şekilde var olmaya devam edebilse boşlukta hiç bir şeye bağımlı olmadan durabilse ... Hayalet gibi bir varlık olarak yaşamaya devam etmek iyi olur muydu acaba...

İbni Sina bilincin bir kere oluştuktan sonra artık yok olmayacağını öne sürmüş... Ama bunu neye dayanarak söylemiş ne gibi bir delili yada akıl yürütmesi var bilmiyorum... Belki sadece bir umuttur... Keşke öyle bir şey olsa... Öldükten sonrada şimdiki gibi akıl edebilen düşünen izleyen bilincimiz özgürce evreni keşfetmeye devam edebilse... Yaşamak güzeldi... Yine olsun ...

Gelecek yoktur ... Bu yüzdende bilginin konusu değildir...

Yoktuk... Varız... Yok olacağız... Bu kesin... Peki bu neyi bize öğretti.. Yok iken bir şekilde var olunabildigini... Öyleyse... Öldükten yani yok olduktan sonra da... Niçin tekrar var olmayalım ...

Up..

Geleceği bilen Tanrı bildiğini gerçekleştirmek zorunda olan bir robottan başka nedir...