Arthur S.

Paylaşım için teşekkür ederim. Yapacağınız bu ya işte. Geleceksiniz. Görüşünüzü belirtip gideceksiniz.

Bu ne duygasallıktır böyle. Çok etkilendim şimdi. Ağlamak isityorum. Hacı bana bu kadar değer verme ya. Üzülme, başımın çaresine bakacak yaştayım. Başımın çaresine bakamayacak olsamda bir şey değişmez. Sen başımın çaresine bakmazsın, sadece üzülen, iki yüzlü vicdan sahiplerindensin. Bir yandan üzülüyor, bir yandan tiksiniyorsun, anlama sınırlarımın ötesinde bir kişiliksin vesselam. Kibirinde bir sınırı var ama.

Şimdi bir iyi niyet gösterisinde bulunalım ve acizane objektifliğimizi gösterme kaygısıyla, incilden bir ayet vererek, bu ayet üzerinden, düşüncelerimizi ifade edelim. Bu iyi niyetimizin, yanlış mecralara çekilmemesini de umabilir miyiz? İşte bunu zaman gösterecek. Hayat okuması diye ben buna derim. İsa’nın yaşadığını varsayarsak. O dönemde nasıl böyle bir kavrayışa sahip olduğunu, böyle derin bir düşünceye nasıl vardığını, anlamak mümkün değildir. Ama kendimizi bu varsayımlar alanından sıyıralım. Burada İsa’nın ne kastettiğini bir kenara bırakıp, kendi anladıklarımızı, aktarmaya çalışalım

Bu başlık amacına ulaşamayacak anlaşılan. Konunun kilitlenip tavanarasına kaldırılmasını rica ediyorum. Saygılarımla...

İrade nedir? İradeden anlaşılanı bir kenara bırakıyorum ve kendi anlayışımı, sunuyorum. Diyorum ki ben; irade, doğanın kendi kendine bilinçsiz bir şekilde devinmesidir, aslında içinde bir irade barındırmaz, o iradesizliğin eseridir ama konu açısından bu kavram üzerinden sohbeti yürütme zorunluluğum ortadayken, bu kavramı kullanmaktan, kaçınarak buna diyalektik diyeceğim. Diyalektik, iyinin ve kötünün, doğrunun ve yanlışın, gerçeğin ve sahtenin, özgürlüğün ve tutsaklığın, sadece insanın aklında ve insan var oldukça, kendini var edebilecek, metafizik kavramların hepsinden bağımsız işler. Bura

Her ne kadar, bayanlara öncelik tanımak, centilmenliğin gereğinden olsada. Konuya kendimizce bir giriş yapalım. Bergüzarın adına konuşma hatasına düşmemek adına, onun ne düşündüğüne değinmek istemiyorum. Kendisi gelir ve düşüncelerini açıklar. Ayrıca bu düşünceleri, şahsına olan saygımı asla bitirmez. Bu tartışmayı, sohbet havasında yürütmekten yana bir eğilim içerisindeyim, umarım Bergüzar, bu niyetimi anlar ve bu doğrultuda, tartışmaya devam ederiz. Her neyse, konuya giriş yapalım şimdi.

Rica ediyorum. Bunu bir tartışmaya dönüştürmeyelim. Sadece gözlemde bulunmak adına, bir soru sordum. Kimseyi cevaplamayacağımıda belirttim. İstersen, bu sorunu başka bir başlık açıp sorarsın, orada gelir cevap veririm.

Elkaria, arapçı bilgilerinle, neden eziyorsun bizi . İngiliz olsaydık human, alman olsaydık mensch, rus olsaydık человеческого diyecektik. Ne fark edecekti ki?

Kuranda insana insan denilmez. Türkçe değil bu kitap, allah lütufta bulunup, bütün dillere ait çeviriler indirmedi ki.

Bergüzar ve ben, irade nedir? konusunda tartışmak istiyoruz. Saygılarımla...

Hayal gücünü çalıştırabilen, bir müslüman yok mu? Bakın siz sadece yazın, hiç bir şey yazmayacağım ben.

Bunu aşağıdakini yazmadan önce, yazacaktın.

Senin sorunun, bütün bunları inanca değil, deneysel gözleme, mantıki çıkarımlara dayandırmaktı. Bütün bunları inanca vs. dayandırdıktan sonra, senin çelişkilerin ortada duruyor, benim açımdan bir sorun yok. Haklısın. Allah ayetlerde onun bunun başına gelenlerin dedikodusunu yaparak ve bunları insanlara göz dağı vermekte kullanarak. Bir çok yerde tehditler savurarak yapar, sıkça. Ama burada sorun şu, öğüt verici masallar okumak için neden kurana ihtiyacımız olsun ki? Lafontaine ya da ezoptanda masallar okuyabiliriz. Olmadı mevlananın mesnevisini okuruz. Bu allah nasıl oluyorda, lafontaineden

Ateistler, neden, bu tür konular açıldığında birden bire anlamsız bir şekilde, sevgi pıtırcığı ve ahlak abidesi kesilirler, anlayabilmiş değilim. Şu halinize bakın.

Hiçte değil. Benim mantığıma uyan, bir açıklama gelmedi daha. Her şey senin mantığından ibaret değil diyebilecekler için söylüyorum; her şey senin mantığından da ibaret değil. Tanrının değeriyle gözler kamaşabilir ve diğer canlılar onun yanında ezik görülebilir. Ayrıca tanrı kutsanır, bu inanç kaybolduktan sonrada kutsanacak bir şey aranır ve çok geçmeden, geçen bunalım günlerin ardından, bulunur, insan kutsanır. Bu kutsama soyutlama yeteneğine dayanır. İnsan insandan çıkarılır ve sıfır kalır, sonra bu sıfıra güzel bir şekilde tapılır. Bu düşünceyi istediğimiz yere çekebiliriz. Göstere

Biz dünyaya gelirken, maddenin yaşamı var etme istenciyle(buna mantık ve akıl bağlanmaz) dünyaya geliyoruz ve bu yaşama istencinden(bunada aynı şekilde) başka bir şeyde yanımızda getirmiyoruz. Sevgi, şefkat, acıma, paylaşma bunlar güzel şeyler olabilir ama duygular bunlardan ibaret değil, bunların yanısıra; öfke, kin, nefret, aşağılama gibi duygularda, bu yaşam istencinin yan ürünü olan duygulardır. Sevgi görmek isteyen bir insanın çırpınışları, kendini beğenmişliğe vs. bürünerek, karşılığında nefretide doğurabilir ama bütün bunlar bir yanılsamadır. İstemenin, anlağa oynadığı oyunlardan ibare

Tanrının var olmadığını varsayın, hayatınızda ne değişirdi?

Baştada, konuya yazarken belirtmişim, Anlaşamıyoruz. Bence sitenin sahibi, kendi davranışlarına daha fazla dikkat etmeli, herkese eşit mesafede ve hoşgörülü olmalı. Siteden gereksiz yere atılan o kadar insan var ki. Bu keyfiyete bir dur denmeli. Bu davranışların sana ve siteye fayda getirmez. Ashylesi atacak olan varsa benide tutmasın. Atsın.

Bu kısım sana ithafendi. Burada yazdıklarına cevap vermeye çalıştım. Bu kısım genellemelerle dolu ve kendim üzerinden olayı anlattım. Benceyle başlayıp, birinci tekil şahış üzerinden devam ediyor olay. Şahsınla bir alakası yok. Öyle sandıysan bile, özür dilerim. Ama hata bende, iyi niyetimle geldim ve başlığına katkıda bulunup, ilerlemesini ve genişlemesini amaçladım ve dolayısıyla bir kez daha haksız duruma düştüm. Kimseye bir şey anlatılmıyor. Bu da aptal diyalektiğin bir cilvesi olsa gerek. Eğer nefretini üzerime kusmaktan yana bir heves içerisindeysende, hiç durma, istediğin kadar sa

Bunu cennettede hatırlarsın umarım . Dilemenin yeterli olduğu bir yerde, hayat tatsız tutsuz olacaksa, cehennemde olup cenneti dileyerek yaşamanın nesi yanlış ki?

Sevgili Hacı. Bu dine değer biçmende ki aşırılık anlamsız. İntikam duygusundan bahsetmişsin, bu duyguya sahip olmanın anlamını bilemem ama en azından şunu söyleyebilirim ki, bu intikam gözlerini köreltiyorsa insanın, o insan ölmüştür. Çünkü, mantığın yerini duygu almıştır. Bence, içimiz nefretle dolu olsa bile, karşımızda bir müslüman bile duruyor olsa, önce olan biteni, mantık çerçevesinde gözlemlemeli ve ondan sonra harekete geçmeliyiz. Yoksa köşeye sıkışmış, hayatı için çırpınan köpeklerden farkımız kalmaz.

Sevgili hacı, bakış açın çok yanlış. İslama olan öfkeni anlamıyor değilim ama bu öfkene yenik düşerek, objektiflikten uzak bir bakış açısıyla bu sorunlara el atmaya çalışman, mantıksız geliyor bana. İslam, var olan ahlaksızlığın kutsanmasından başka bir işlev görmez. Bu var olan ahlaksızlığın nedenlerine inememiz gerekirken, islamı suçlamaktan öteye gidemiyoruz. Kuran'ı allah gökten indirmedi, bir insan tuttu kafasına göre yazdı vs. diğer insanlarda buna inandılar veya inanmış gibi yaptılar. Burada ki sorunları ele almamız gerekirken, Kuran'ı allah indirmiş gibi, insanlardan soyutlayıp isl

Bilimi, bilim adamları yapsın. Benim umrumda bile değil emin ol. Dünyanın yuvarlak olmasıyla, düz olmasıyla, neden ilgileneyim ki? Konumuz açısından ne alakası var? 2 H ve 1 O bunlar imgesel şeyler dostum. Hadi ama, biraz daha derin düşün. Bende diyebilirim ki, su 2 Z 1 K'dan oluşuyor. Deneysel olarak ve duyumsal olarak algılamadığımız her şeyi inanç kapsamından değerlendiriyorum. Yanılıyor olabilirim. Örneğin 2 kere 2'nin dört ettiğini nasıl biliyoruz? Doğada kendi halinde 2 diye bir şey mi var? somutlayalım biraz, 2 elma ve 2 elma daha 4 elma. Bu 4 senin açından bir anlam ifade eder, elma