Hazret-i Âişe anlatıyor: Bayram günü iki cariye, kahramanlık şiirlerini tef çalarak terennüm ediyordu. Resulullah yatağına yatıp yüzünü öbür tarafa çevirdi, sonra babam Hazret-i Ebu Bekir içeri girdi. ''Bu ne hâl, Resulullah'ın huzurunda şeytanın düdüğü ve sesi ne arıyor?'' diye beni azarlayınca, Resulullah: ''Bırak onları, her milletin bir bayramı vardır, bu da bizim bayramımızdır'' buyurdu. Babam başka şeyle meşgul olunca cariyelere işaret ettim, dışarı çıktılar.” (Buhari, Müslim)
1. Anlaşıldığı üzere Muhammed, övülmekten, kendisine methiyeler dizilmesinden hoşlanıyor. Ama müminlere övünme