Çocuğun ölümünü musibet, kötü bir durum olarak gören anne, babanın ölümlü çocuğu var etmeleri, bu durumla övünmeleri, ölen çocuk için üzülmeleri, kendilerine evlat acısı vermeleri, çocuğu var eden ve öldüren odur dedikleri allaha tapınmaları, oradan birinin de evlat acısı yaşayan kimseler varken, evlat acısı yaşattığı söylenen allaha, allah kimseye evlat acısı yaşatmasın diye mantıksız bir söylemde bulunması, bu mükemmelliğin neresindedir? Bu tutarsızlık, zihinsel uyumsuzluk, bu oksimoronluk, bu tutarsız yapı, bu mantık hatası bu mükemmelliğin neresindedir? Peki ölümü maide 106da musibet olara