İslamda cinayet, tecavüz, şiddet, acımasızlık, ve açgözlülük gibi insanî kusurların hepsi affedilebilir gibi görünüyor. Ama Allahın egemenliğine partnerler ve ortaklar atfetmenin, ölene kadar pişman olunmadığı takdirde, bağışlanamaz günah olduğu belirtiliyor. Düşünce ve vicdanla alakalı bir konu nasıl kötü eylemlerden daha günah oluyor? Bunu makul bir şekilde gerekçelendirebilecek bir müslüman var mı? Bir insanın sırf İslama inanmayı reddetti diye, üstelik ebediyen işkence görmesi hangi adalet ölçüleriyle bağdaşır?