Jump to content

İnsanın Başına Gelebilecek En Büyük Felaket Nedir?


Recommended Posts

  • İleti 48
  • Created
  • Son yanıt

Top Posters In This Topic

Herkes gerçekçi ve özgür düşünmenin yükünü aynı şekilde çekemez. Kimisi bunu gayet kolay taşır ki, sayıları azdır bu insanların. Güçlü kişilikler, güçlü beyinlerdir ve kolay yıkılmayan, hayatı gerçekten seven insanlardır. Pesimizm yanlarına bile uğramamıştır.

Burdan geriye kademe kademe gerçekçi ve özgür düşünme yükünü çeken insanların daha fazla pesimizme kaydıklarını görebiliriz.

Schopenhauer ve Nietzsche en ünlü karamsarlardır ve güçlüdürler.

Varolmanın acısını çekmek özgür düşünmek demek değildir, her dinsiz bu acıyı yaşamaz. Her dinsiz dünyayı anlamak için felsefe yapmaz ve herşeyi sorgulamaz. Bir ateistte teistler gibi muytlu yaşayabilir ama sadece ateist ise böyledir.

Varolduğunu iliklerinize kadar hissettiğinizde iş değişir.

Siz madem böyle bir sıkıntı yaşıyorsunuz, size kötü bir haberim var. Aslında hayatı içten içe mutlaka seviyor ve benimsiyorsunuzdur. Ama işte o sıkıntılar, boşluk duygusu filan. Hayatın amaçsızlığını kabul edememek, saçma bulmak gibi şeyler. Bilirsiniz çivi çiviyi söker derler. Ve yine bilirsiniz kaybetmedikçe değeri anlaşılmaz bir şeyin derler. Hah işte ne zaman hayatınızda sıkı bir dert gelir sizi bulur. Çeke çeke canınız çıkar. Normal hayata dönmeyi özletir size. Ya da bir gün ölümün kıyısından çok fena dönersiniz. Ama bu biraz sürünerek olmalı. İşte o zaman pesimizminiz yumuşamaya başlayabilir. Çünkü hayatın değerini anlarsınız. Onu ne kadar sevdiğinizi anlarsınız. Eskiden hiç dikkat etmediğiniz nefeslerinize dikkat etmeye başlarsınız. Nefes alıyorum, nefes alıyorum, içime dolan hayat dersiniz. Basit şeylerin güzelliğini görmeye başlarsınız. Şimdide bunları görür insanlar tabii. Ama çekilen zorluklardan sonra görenin gözüyle göremezler.

Hayatı sevip sevmediğime emin değilim, örnek verdiğiniz gibi başınızdan ölümcül bir olay geçer ve yaşadığınıza sevinirsiniz.

Ama bu yaşamı sevmekten değil de iradenin yaşama isteğinden dolayı böyle düşünülmesi olabilir. Bir insan tüm benliği ile ölümü ister ve kendini asar ama astıktan sonra boynundaki halatı çıkarmak için mücadele verir çünkü o anda iradesi yaşamak ister.

Link to post
Sitelerde Paylaş
Schopenhauer ve Nietzsche en ünlü karamsarlardır ve güçlüdürler.

Varolmanın acısını çekmek özgür düşünmek demek değildir, her dinsiz bu acıyı yaşamaz. Her dinsiz dünyayı anlamak için felsefe yapmaz ve herşeyi sorgulamaz. Bir ateistte teistler gibi muytlu yaşayabilir ama sadece ateist ise böyledir.

Varolduğunu iliklerinize kadar hissettiğinizde iş değişir.

Hayatı sevip sevmediğime emin değilim, örnek verdiğiniz gibi başınızdan ölümcül bir olay geçer ve yaşadığınıza sevinirsiniz.

Ama bu yaşamı sevmekten değil de iradenin yaşama isteğinden dolayı böyle düşünülmesi olabilir. Bir insan tüm benliği ile ölümü ister ve kendini asar ama astıktan sonra boynundaki halatı çıkarmak için mücadele verir çünkü o anda iradesi yaşamak ister.

İnsanları tam anlamıyla kategorize edemeyeceğimiz çok açık zaten. Çünkü çok farklı insan yapıları olabiliyor. Schopenhauer ve Nietzsche karamsarlıklarıyla birlikte güçlü bir kişiliği olan kişiler belli ki. Ne de olsa filozoflar onlar, sıradışı olmaları şaşılası değil.

Varolduğunuzu iliklerinize kadar hissettiğinizde iş değişir diyorsunuz. Eğer bir insan bunu hissediyorsa gerçekten güçlüdür. Bir gün hissediyorum bir gün hissetmiyorum ile olmaz ama bu. Hisseden gerçekten hisseder.

Kendini asan ve son anda boynundaki halatı çıkarmak için mücadele veren insanlardan bahsetmişsiniz. Az bir örnektir herhalde. Çoğu başarır, bu dediğinizi yapmaz. Ben size ölümle burun buruna gelince hayatı sevmekten bahsetmedim. Zorluklar yada ölümle verilen bir mücadele sonucunda hayatın değerinin anlaşılmasından bahsettim. Zaten pesimist olan biri ciddi bir zorlukla karşılaşırsa neyi tercih eder belli olmaz. Önce o zorluğu aşacak güç gerekli, değil mi? Yani insanına göre değişecek bir sürü seçenek söz konusu burada.

Pesimizminde kendi içinde yaşaması keyifli bir tarafı olabilir. Hastalıklı bir yapıya dönüşmediği sürece tabii. Sonuçta bu sizin doğal ruh haliniz ise, onunla birlikte daha iyi yaşamanın yollarını arayabilirsiniz. Bazen olduğu gibi kabul etmek en iyisidir. Olmadı biraz filozofluğa vurun işi.

Link to post
Sitelerde Paylaş

ben başıma gelebilecek en kötü şey olarak , vicdan azabı çekmek, içime bir boşluk hissinin girmesi, çevremdekiler tarafından soytlanmak ve yalnız kalmak, özgürlüğümün kısıtlanması olarak düşünüyorum. bir de herhalde gördüğümden ayrı kalmak da diyebiliriz. allah kimseyi gördüğünden ayrı komasın. bi de sanırım aşk mevzunda sevipte kavuşamamak da var ki o başıma geldi ailem vermiyo biz karadenizliyiz o bitlisli. kaçacam büyük olasılık.

Link to post
Sitelerde Paylaş

İnsanın Başına Gelebilecek En Büyük Felaket Nedir?

bir gram bile sulandırmadan.....

adriana lima, miranda kerr, billur yazgan resimlerini ve videolarını bulup getirmeyen bir bilgisayar..

beşiktaş maçında elektriklerin kesilmesi..

babamın kurbanlık hayvanı kaçırması ve 3- 5 kilometre onu kovalamak..

root admin hacı dede den fırça yemek. ama sevdiğim bir başka root admine mahcup olmamak için "" peki abi"" demek.

ramazan ve kurban bayramına 0 km cillop gibi takım elbise ile girememek. ( çok şükür 25 senedir böyle bir şey olmadı )

ava gittiğin zaman dağın başında arabanın çalışmaması.. ve 3 gün davaro gibi dağda kalmak..

( askerlikte canıma doymuştum dağdan..))

Link to post
Sitelerde Paylaş

yaklaşık 3-4 saat önce başıma geldi 51 oynuyoruz puanlar birbirine çok yakın son el bitmek üzereydim tek kağıt bekliyorum kağıdı çekiyorum bakıyorum hiç biyere uymuyor ve atıyorum ve yanımdaki büyük bir heyecanla benim attığım kağadı alıyor ve dann diye bitiyor(meğer attığım kağıt okeymiş) :( sonra batakda durumu kurtardık ama nafile o attığım okey tüm günümü mafetti

emmoğlu yalçin burdan tüm ateistforum aleminin önünde o okeyi atıp oyunu kaybetmemize neden olduğum için senden özür diliyorum ühühühüh :(

Link to post
Sitelerde Paylaş

üniversite'de okurken yurtkur'un yurtlarinda bir ülkücü-faşistle ayni kogusa düşmek.

azili bir komünist oldugum için böyle bir şey "iyiki başima gelmedi" diye daima sevinmişimdir.ilerleyen dönemlerde başima buna benzer bir olay gelirsede parkta yatarim çok daha iyi.aksi taktirde o insan benzeri(australopitecus) organizmalarla ayni kogusta ki oksijeni teneffus etmek bile midemi bulandiriyor.herhalde böyle bir durumda ya ben onlari kogusta uyurken yarim kg'lik parça tesirli bombayla havaya ucururum yada onlar beni parçalar, arasi olamaz.

tarihinde xhorde tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.


Kitap

Yazar Ateistforum'un kurucularındandır. Kitabı edinme seçenekleri için: Kitabı edinme seçenekleri

Ateizmi Anlamak
Aydın Türk
Propaganda Yayınları; / Araştırma
ISBN: 978-0-9879366-7-7


×
×
  • Yeni Oluştur...