Yılan Korkusu

[jadi 0]

Hayatında hiç yılan görmemiş bir insana,değil gerçek hayatta,televizyonda dahi yılan gösterseniz bir anda irkilerek havaya sıçrayabilir.Ama aynı adama kükreyen bir aslan,parçalayan timsah,süper ölümcül böcek gösterseniz,hiçbirinde aynı heyecanı yaşamaz,aynı adrenalini salgılamaz.

Aynı şekilde çok sayıda insan bir yılan ile gerçekten karşı karşıya kaldıklarında titremeye,ağlamaya,kontrolsüz çığlıklar atmaya başlar.İndiana Jones'un korktuğu tek hayvandır.Aslında bu korkunu çoğunlukla hiçbir mantığı yoktur.

İnsanla karşı karşıya kalan bir yılanın hissettiği korku,insandan çok daha fazladır.Yılanların beyni beslenmek,çiftleşmek ve kendini korumaktan başka bir işlev görmez.Kendisinden kat kat büyük olan insana saldırmayı aklından bile geçirmeyecektir(anakonda gibiler hariç)

Bir ara akvaryuma yılana benzer uzun ince ve desenli bir balık almıştık.Misafirliğe gelen üç dört yaşlarında bir çocuk bu balığı gördüğünde çılgına döndü,annesi ile beraber o andan sonra misafirliklerini erken bitirip ayrılmak zorunda kaldılar.

Bunun sebebi yılan korkusunun genlere işlemiş olmasıdır.Korku nedeninin deneyimler değil,genler olduğu çok açık.

İnsanların yılana karşı duyduğu nefret o kadar büyüktür ki,semavi dinlere göre insanın ilk günah işlemesine neden olan ve insanın hayatını kaydıran canlı olarak seçilmiştir.Bu yüzden tanrı tarafından lanetlenmiş ve sürünerek toprak yeme cezasına çarptırılmış hayvandır.

Yaratılış 3

1.RAB Tanrı'nın yarattığı yabanıl hayvanların en kurnazı yılandı. Yılan kadına, "Tanrı gerçekten, 'Bahçedeki ağaçların hiçbirinin meyvesini yemeyin' dedi mi?" diye sordu.

.

.

13.RAB Tanrı kadına, "Nedir bu yaptığın?" diye sordu. Kadın, "Yılan beni aldattı, o yüzden yedim" diye karşılık verdi.

14.Bunun üzerine RAB Tanrı yılana,

"Bu yaptığından ötürü

Bütün evcil ve yabanıl hayvanların

En lanetlisi sen olacaksın" dedi,

"Karnın üzerinde sürünecek

Ve yaşamın boyunca toprak yiyeceksin.

15.Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu

Birbirinize düşman edeceğim.

Onun soyu senin başını ezecek,

Sen onun topuğuna saldıracaksın."

Evet ama yılan evrim sürecinde ne yaptıda atalarımıza bu denli üçbuçuk attırdı?

[asrin43 0]

jadı Darwin insanın olmadığı çeşitli adalara yaptığı seyahtlarındada belirttiğin şeyi destekler gözlemler yapmıştı.AYnı tür hayvanların insanlarda karşılaşmamış olan popülasyonlarında hiçbir insandan korkma olayı olmadığını gözlemleyip şaşırıp , bu tür güdülerinde genlerle, nesiller arasında transfer olabileceğini düşünmüştü

[haci 0]

Yılan korkusu, örümcek korkusu gibi bir fobidir..

Yani rasyonal olmayan korkudur.

Her insan yılandan korkmaz. Bazıları yılanları sever ve besler.

Ben şahsen yılan beslemek istemem ama, onlardan korkmam ve uzaktan severim.

Benim gibi çok insanın olduğunu biliyorum..

[anibal 0]

Kendimi bildim bileli yılanlardan korkmamışımdır. Ve böyle olan pek çok insan tanırım, özellikle de ailemde.

Ama hiç görmediği halde yılandan korkan insanlarda bilirim.

İşte buna varyasyon denir. Birileri yılandan korkar, birileri korkmaz.

Eğer yılandan korkmak, bir avantaj sağlarsa, bir müddet sonra yılandan korkma tür içinde standart tepki olur.

Konu, insanların ormanlarda yaşadığı dönemde, ağaç tepelerinde kendilerine zarar veren, bilhassa çocukları öldüren yılanlardan (bilhassa pitonlardan) korkup kaçmanın bir evrimsel avantaj sağladığı, fakat ilerleyen dönemde bu avantajın geçersiz kalmasıyla birlikte, tıpkı kuyruklarımız gibi bu özelliğimizinde körelmeye başladığı şeklindedir..

[jadi 0]

Yılan korkusu, örümcek korkusu gibi bir fobidir..

Yani rasyonal olmayan korkudur.

Her insan yılandan korkmaz. Bazıları yılanları sever ve besler.

Ben şahsen yılan beslemek istemem ama, onlardan korkmam ve uzaktan severim.

Benim gibi çok insanın olduğunu biliyorum..

bende,kendim gibi,bu güne kadar hayatında hiç yılan görmemesine rağmen çıldırasıya korkan çok fazla insan tanıyorum.insanların %100 ü yılandan benim gibi korkar demiyorum zaten.ama yılanın salgılattığı adrenalinin diğer tehlikeli canlılardan çok daha farklı olduğunu düşünüyorum.yılanla temas etme durumunda kalan bazı insanların ruh sağlığının ciddi anlamda bozulduğunu duymuşumdur

yılan ve örümcek korkusu mukayese bile edilemez

bazı iri cüsseli hayvanların bile yılan görünce çıldırdığı bilinir.

bunun nedeni dinazorlara kadar uzanıyor olabilir.bu sürüngenlerin atalarımıza çok uzun süre kan kusturmuş olduğunu düşünüyorum

[haci 0]

Hiç yılan görmemiş bir insan düşünemiyorum...

En azından TV'de görmüştür.

Yılanlar hakkında ortalıklarda dolaşan rivayetleri duymuş veya okumuştur.

Yani hemen her insan yılanlar hakkında önyargılıdır.

Bu önyargı kolaylıkla fobiye ve nefrete dönüşebilir.

Her ne kadar yılanlar insanların doğal rakibi değillerse de, büyük yılanlar, pitonlar ve boa yılanları, insanın evrildiği lemura benzer bir hayvanının rakibi olabilir.

O hayvandaki ilkel yılan korkusu bizde devam ediyor olabilir.

[jadi 0]

Hiç yılan görmemiş bir insan düşünemiyorum...

En azından TV'de görmüştür.

Yılanlar hakkında ortalıklarda dolaşan rivayetleri duymuş veya okumuştur.

Yani hemen her insan yılanlar hakkında önyargılıdır.

Bu önyargı kolaylıkla fobiye ve nefrete dönüşebilir.

Her ne kadar yılanlar insanların doğal rakibi değillerse de, büyük yılanlar, pitonlar ve boa yılanları, insanın evrildiği lemura benzer bir hayvanının rakibi olabilir.

O hayvandaki ilkel yılan korkusu bizde devam ediyor olabilir.

katılmıyorum

kesinlikle insanların büyük bir kısmında genlerine derinlemesine işlenmiş bir yılan korkusu olduğunu düşünüyorum.reflex şeklinde insanın irkilmesine ve titremesine neden olabilir

başta anlattığım çocuğun korkusu gerçektir.

Ekim 8, 2008 tarihinde jadı tarafından düzenlendi

[IFeelGood 0]

Yılandan korkmak çok anormal bir durum değildir.

Yılan, bilinen büyük türlerden (anokonda, piton) olmasa bile zehirli olabilir.

Kontrol edilmesi zordur çünkü çapı incedir, derisi kaygandır, hızlıdır, ve çok güçlüdür.

Yılandan korkmak yararlıdır çünkü yılanla karşılaşılması gibi durumlarda bu korku hızlı ve dikkatli davranmamızı sağlar.

Burada korku, insanın kendini savunmasına ya da kaçmasına yol açan güçlerini hareketlendirir. Anibal sözetmiş.

Ama artık yılanlarla birarda yaşamıyoruz.

Karşılaştığımız olağandışı anlarda da korkuyoruz.

Hepimiz değilse bile bir çoğumuz korkuyor.

Fobiyse bambaşka bir durumdur.

Korkunun günlük yaşamı tamamen etkilediği, bloke ettiği bir durumda fobiden sözedilebilir.

Mutlaka tedavi edilmesi gereklidir.

Ayrıca henüz yılandan korkmak gerektiğini öğrenmemiş küçük çocuklar yılandan korkmuyor.

Bu tür özügül fobiler sonradan öğrenilir.

Korku yarar sağlayabilen bir duygu iken, fobi yaşamda büyük engeldir.

[haci 0]

katılmıyorum

kesinlikle insanların büyük bir kısmında genlerine derinlemesine işlenmiş bir yılan korkusu olduğunu düşünüyorum.reflex şeklinde insanın irkilmesine ve titremesine neden olabilir

başta anlattığım çocuğun korkusu gerçektir.

Benim yazdıklarımı onaylıyorsun ama bana katılmıyorsun!

Bu nasıl olabilir sevgili Jadı?

Her ne kadar yılanlar insanların doğal rakibi değillerse de, büyük yılanlar, pitonlar ve boa yılanları, insanın evrildiği lemura benzer bir hayvanının rakibi olabilir.

O hayvandaki ilkel yılan korkusu bizde devam ediyor olabilir.

[jadi 0]

Benim yazdıklarımı onaylıyorsun ama bana katılmıyorsun!

Bu nasıl olabilir sevgili Jadı?

yılana karşı duyulan korkunun diğer tehlike arzeden canlılardan daha farklı olduğunu düşündüğüm için katılmıyorum

şöyle örnek vereyim.bir çok böcekten,örümcekten,timsahtan,fareden de korkarım.ama onların tehlikesiz olduğuna ikna edilirsem dokunabilirim,elimde tutabilim,en azından aynı ortamda sakin bir şekilde kalabilirim.yılan için bu durum mevzu bahis bile olmaz.insanların çoğunun benim gibi olduğunu biliyorum.bu durum fobi olarak açıklanamaz

mesela mantık olarak aslandan çok daha fazla korkmam gerekir,beni yemek isteyebilecek olan bir hayvan yerine,ben ona bulaşmasam hiç bir zarar vermeyecek olan yılandan çok daha fazla korkmak neden?belli ki genlerime işlemiş olan bir korku söz konusu

yanıtlar arasında anibalin cevabını en mantıklı buldum.ağaç üzerinde yaşayan atalarımız,avlanmaya gittiklerinde yavrularını yuvada bırakıp,döndüklerinde çaresizce iri bir yılan tarafından hunharca yutulduğunu izlemek zorunda kalmış olabilirler.milyonlarca yıl boyunca yavrularına dadanan bu hayvan,genlerde derin izler bırakmış olabilir

[baglanti 0]

Hayvan fobisinin son derece kişisel olduğunu düşünüyorum. Benim yeğenim, küçükken evde köpekleri vardı. Sarmaş dolaş oynardı köpekle. Doğal olarak korkmazdı tabii. Ancak biraz büyüdükten sonra, her köpeğe yaklaşmayan, yaklaştığında da temkinli olan biri oldu çıktı. Çünkü köpeklerin bazen saldırganlaşabildiğini hem görmüş hem bazı olayları duymuştu artık. Kişisel tepkisi köpeklere karşı temkinli olmak ve fazla sokulmamak yönünde oldu. Şu an evde hayvan beslemeye karşı birisi.

Ben ise tam bir hayvanfobikim. Ne kadar uğraşsamda olmuyor. Sadece at binmek konusunda çekincem yoktur.

Yılan ve diğer hayvanlardan korkmak konusunda beraberinde var olan tiksinti duygusunu es geçmeyin derim. Olayın sadece korku olduğunu sanmıyorum. Korku birinci ve temel faktör. Ama ikinci faktör bence tiksinti duygusu.

Ayıca bir insanın hayvanlardan hele yılan gibi zehirli bir hayvandan korkmasından daha doğal ne olabilir? Sonuçta hayatta kalma içgüdüsü ile hareket ediyor. Eğer bugün evin köpeği küçük bir çocuğu parçalayarak öldürebiliyorsa ve biz bunu haberlerden izliyorsak, nasıl bir korkmama durumumuz olabilir acaba? Bir kaç tane kedisi olan bir arkadaşım vardı. Defalarca ellerinin kollarının çizikler içinde olduğunu görmüşümdür. Tabii bu kişisel bir tercih. Kedi sevgisi ve onlarla yaşama arzusu olan bir insanın, küçük yaralanmalara aldırmamasını normal karşılıyorum. Ama bu herkes için aynı olmuyor elbette.

Burada haci ve IFeelGood gibi bilgili arkadaşlarımızın, insandaki hayvanlardan tiksinti duygusu ile ilgili daha temel bilgiler verebileceğini düşünüyorum. Birazda bu faktörü ele alabiliriz sanırım.

Ekim 8, 2008 tarihinde baglanti tarafından düzenlendi

[KKoH 0]

Sayın IFeelGood'un söylediği gibi:

Yılan veya örümcek korkusunun genetik bir kökeni yok.

Bu korkular kültürel olarak öğrenilmiş duygulardır. Fobi de sonradan gelişir, patolojik durumdur.

Yıllar öncesi bazı nörofizyologlar beyinde Allah korkusu, din bölgesi gibi çeşitli saçma sapan bölgeler bulmuşlardı (!).

Bu söyledikleriniz buna benziyor.

Zarardan kaçınmaya yönelik ilkel refleksler bebeklikten itibaren vardır.

Bunların büyük kısmı büyüdükçe kaybolur.

Buna karşın bebekler yılandan kaçmaz.

Uzakdoğu ve Hindistan’da kaçmadıklarının örnekleri mevcuttur.

Hintli bebekler mutant ise bilemem...

[TRIUMPH 0]

Televizyondan izlemek daha iyi.. Yakınına girince 3.5 atıp ayaklarımı popoma vura vura kaçacağımdan eminim :D

Gerçekten korkunç bir hayvan yav hele gözleri..

Bana kalırsa bu korku bence pek genlere işlemiş bir korku gibi gelmiyor..

Ekim 8, 2008 tarihinde TRIUMPH tarafından düzenlendi

[haci 0]

Yılan korkusunun genetik bazı olmadığının en kesin delili, çocukların yılandan korkmamasıdır.

Bunu IFeelGood güzel bir şekilde açıklamış.

Zaten başka bir açıklaması da olamaz.

Yılandan korkmanın nedeni genetik olsaydı, çocukların da korkması gerekirdi.

Ben insanın evrildiği lemura benzer bir hayvandan kalan bir içgüdü olarak düşünmüştüm ama, o bile doğru olmayabilir.

Yine de yılan korkusu çok yaygın olduğu için evrimsel bir nedeni tümüyle reddedemiyorum.

Fobi ise çok ayrı bir olay..

Hemen herşeyin fobisi var.

Her fobinin tedavisi mümkün mü bilmiyorum.

Bazı fobileri tedavi etmek mümkün olmayabilir.

Ama en azından tedavi etmeye çalışmalıdır.

Çünkü bazı fobiler hastanın yaşamını perişan edebilir.

Örneğin diş doktoru fobisi, asansör fobisi, uçak fobisi, dışarı çıkma fobisi, klostrofobi, akrofobi..

Bir hastamın yüksekte olduğu için otobüse binemediğini hatırlıyorum.

Bir akrabamda asansör fobisi olduğu için 10'uncu kata merdivenle çıktığını biliyorum.

[jadi 0]

çocukların yılanlardan korkmadığı gibi bir delil yok.ben korkan bir çocuk kendi gözlerimle gördüm.evrim sürecinde atalarımızın yılanla çok tatsız hadiseler yaşadıkları kesin

[Mr.Kont 0]

Bunun sebebi yılan korkusunun genlere işlemiş olmasıdır.Korku nedeninin deneyimler değil,genler olduğu çok açık.

Ben korkmam hatta severim ama valide korkar.

Genlerimizden geçseydi böyle bir korku benim de validenin korkusunu genlerinden almam gerekirdi.

[baglanti 0]

Sayın haci, abartılı fobiler tabii ki insan yaşamını çekilmez hale getirir, tedavi edilmesi gereklidir. Ancak bir insan rahatsız olduğu için hayvanlardan uzak duruyorsa, bu bir tercih olarak değerlendirilemez mi? Yani şöyle, mesela bir köpeğe bisküvi bile yedirmişliğim vardır, bu sorun olmuyor, ancak mesele hayvanlarla bir arada olmak istememem.

Çocukların yılandan korkmamasının genetik olmadığı yada olabileceği ile ilgili şunu söylemek istiyorum. Eğer yılan korkusu genetik olarak gerçekten varsa, çocukta bunun idrake çıkması bir süreci alıyor alabilir. Yani nasıl desem genlerin aktivasyonunun büyüme sürecinde bir zamanlaması olabilir. Genlerimizdeki bilginin bizde varlığını ortama göre bir şekilde açığa çıkardığını düşünüyorum. Üstelik her birey ebeveynlerinin genetik kopyası olmadığı için, çocukların farklı özelliklerde olması sanırım normal oluyor. Yani anne baba yılandan korkuyor, ama çocuk pek korkmuyor olabilir. Bu tabii daha çok büyüdüğünde kendini iyice belli edecek bir özellik olacaktır.

Merak ettiğim konulardan birisi de, bir kaç nesil önce var olan genetik özelliklerin nasıl ortaya çıktığı. Ama sanırım bu sorum başlığın konusu dışında kalıyor.

[jadi 0]

Ben korkmam hatta severim ama valide korkar.

Genlerimizden geçseydi böyle bir korku benim de validenin korkusunu genlerinden almam gerekirdi.

ille annen bu geni alacksın diye bir kaide yok.

[Mr.Kont 0]

ille annen bu geni alacksın diye bir kaide yok.

Genlerden alınacaksa ya anne ya baba ya yakın akraba.

Başka nerden alırsın geni -tabi ben akrabalıktan bahsediyorum- genel olarak tüm insanlarda bu gen vardır dersen bu da yanlış olur herkeste mutlak surette yılan korkusu olması lazımdı çünkü.

[jadi 0]

Genlerden alınacaksa ya anne ya baba ya yakın akraba.

Başka nerden alırsın geni -tabi ben akrabalıktan bahsediyorum- genel olarak tüm insanlarda bu gen vardır dersen bu da yanlış olur herkeste mutlak surette yılan korkusu olması lazımdı çünkü.

büyük çoğunlukla bu korku insnalarda vardır.en yoğunşekli belki kadınlarda görülebilir,yavrularını koruma içgüdüsünden dolayı ama yılan görünce havalara zıplayan bol miktarda erkek bilirim.bir kısmıda korktukları halde erkekliğe laf gelmesin diye kormuyoruz derler.