Ateist olma hikayelerimiz neler?

[everest 0]

ne kadar toy bir düşünce.

......

düşüncelere saygının bulunduğu bir ortam dileğiyle.

hepinize selam.

Kendi düşüncelerinizi karşıt olarak detaylı bir şekilde anlatmanız güzel .

Ancak başka düşüncelere saygının ilk yazdığız cümleyle bağdaşmadığını belirtmek isterim .

Kendi düşüncelerinizi belirtirken kibirlenmemeniz ve diğer düşünceleri olumsuz şekilde derecelendirmemeniz dileğiyle.

[yahya 0]

25 yasima kadar kendimi hep Musluman bildim. Ama gereklerini yerine getirdin mi diye sorarsaniz, iyi kotu kendimi kurtaracak duzeyde oldugumu dusunurdum. Sonralari cevremdeki ateistlerin etkisi ile dinimi bir kenara biraktim. Bunun sebebi tabiki bilgisizligimdi.

Sonradan sonraya dusundum, bu koskoca kainatin bir yaratici olmamasina imkan varmiydi? Bu onumde ucmaya calisan ama pekde beceremeyen kusursuz kelebegin yaraticisi olmadan boyle tokezleye tokezleye ucma cabasi nafile degilmiydi? Hele cicekler bocekler vs derken, tekrar dini ogrenmeye karar verdim. Bu sefer okudum, dinin ne oldugunu ogrendim ve tekrar dine dondum. Siz ateist arkadaslarima da aynisini tavsiye ediyorum. Okuyun. Cunku okuyunca goreceksinizki, yerlerin ve goklerin yaraticisi ulu buda'nin teblig etmis oldugu budizm, en son hak dindir.

Kasım 3, 2010 tarihinde yahya tarafından düzenlendi

[zula 0]

İlkokul 4. sınıftaydım. Yeni okul değiştirmiştim annem ve babam boşanma sürecine girmişti. Büyük bir boşluktaydım. Köy enstitüsü mezunu bir sınıf öğretmeni olan ve 5 vakit namaz kılan annanem, kardeşimle bana bakmak için bizimle kalıyordu. Bir de gene 5 vakit namazında olan ve ev işlerine yardım eden bir ablamız vardı. Annem çok yoğun çalışıyordu sürekli yurtdışındaydı.

Eski okulumdaki bütün arkadaşlarımı kaybetmiştim, yenilerine adapte olamıyordum. Sınıf arkadaşlarımda teki bana kafayı takmıştı, her gün dayak yiyordum.

Ergenliğin başındaydım. Kilotlarım kıçımın arasına kaçmaya başlamıştı. Senede 10 cm uzuyordum, kıçım nerde başım nerde bilemiyordum sakarlaşmıştım. Bütün giysilerim küçük geliyordu. Kısa kollar ve paçalarla soytarı gibi dolaşıyordum. Kadınla çocuk arasında iğrenç bir yerdeydim. Kendimi çok pis, beceriksiz, şişman, değersiz hissediyordum.

Sonra regl oldum. Annem anlatmıştı tabi ki ama yarım kulakla nasıl olsa bana olmaz zihniyetiyle dinlemişim demek ki. Doğal bir şey olduğunu anlamadım. Kan kanseri oldum zannettim. Annem üzülmesin diye kimseye söylemedim. Dolap içlerine filan girip gizli gizli ağlıyor, ölmeyi bekliyordum. Vasiyet bile yazmıştım. (Vasiyet hala durur =) O kadar yanlızmışım ki bebeklerimi erkek kardeşim oynamaz diye annanemin köyündeki hiç tanımadığım çocuklara bırakmışım.)

Bir gün ağlarken yardımcı ablamız beni buldu. Israrla neden ağladığımı sordu. Dayanamadım itiraf ettim. Bir yandan da hıçkırıyordum. Bana bir tokat patlattı. O kadar şaşırmıştım ki ağlamayı kestim. Yanağımı tutarak niye vurduğunu sordum. Adet görmüşsün artık bir kadınsın yerini bilmen lazım, adettendir türünden bir şeyler söyledi. Sonra Havvanın yasak Allahın emirlerine nasıl karşı geldiğini o yüzden bütün kadınların her ay kanadığını filan anlattı.

Kendimi çok cahil hissettim. Kuran okumaya başladım. Ananem abdest almasını öğretti. Bir anda okuldaki diğer çocukların çok üstüne çıkmıştım. Binlerce senelik bir geleneği tekrar ediyor, asırlık bir kitabı okuyarak evrenin sırlarına vakıf oluyordum, üstelik bana yardımcı olacak yaşlı bilge (anane) bile vardı. Red Sonja halt etmiş ben kendi maceramı yaşıyor aydınlanmaya giden basamakları birer birer tırmanıyordum. Beni döven çocuğa Allah günahlarını affetsin filan gibi ukalalıklar yapıyordum. Allah Babanın sözlerine vakıf biri olarak arkadaşlarım arasında popülaritem artmıştı. Oruç bile tuttum ama bir gün sınıfta bayıldığım için ananem tutmamı yasakladı...

Neyse gel zaman git zaman önce şifrelenmiş gibi gelen kuranın sözleri kafamda anlam kazanmaya başladı. Ergenliğin en civcivli zamanındaydım. Hormonlarım patlamış mısır gibi baskı yapıyordu. Kadın erkek ilişkisine dair Şeker Kız Candy'de izlediklerim dışında bir fikrim yoktu. (Aah Anthony aah). Ailemle televizyon seyrederken öpüşme sahnesi denk gelse utanacak şekilde yetiştirilmiştim.

Cennette memeleri yeni tomurcuklanmış daha önce hiç bir erkeğin yada cinin dokunmadığı hurilerle ilgili yada kadınlar sizin ekinliklerinizdir istediğiniz gibi girin türü ayetler benim yaşımdaki bir çocuk için oldukça pornografikdi. Tahrik olmaya başladım.. Çok utandım. Kendimden nefret etmeye geri döndüm. Utancım bir süre sonra öfkeye dönüştü. O öfkeyle kuranı abdest filan almadan okumaya başladım. Kitabın kutsallığını peşinen kabul etmeden okuyunca daha bir farklı oluyor.

Bir sürü saçmalık keşfettim.

Orta okulda İlhan Arsel'in şeriat ve kadın kitabına denk geldim. Sağolsun Kuranda beni rahatsız eden şeylerin ergen bir çocuğun hezeyanları olmadığını onun sayesinde farkettim.

[togepi 0]

turan dursunun, ilhan arselin ve oryantalistlerin yazdıklarını baştan sona okudum.

önceden maldım, kendi başıma göremezdim dinin ne kadar akıldışı olduğunu.

hemen gittim, müslümanlıktan kaydımı sildirdim.

ateist olanlar kervanına katıldım.

Hadi oradan, hani sen dinden çıkma noktasına geldiğinde daha ne Turan Dursun ne de İlhan Arsel okumuştun, isimlerini yeni yeni duyuyordun? İslam'ın kendi kaynakları etraflıca okuyunca dinden çıkmıştın? Bütün oryantalistleri nasıl okudun hem? Ömrün yeter mi ona?

İşin gücün birilerine giydirmek, hiç normal iletin yok mu senin?

Gene ironi yapıp muhtemelen İlhan Arsel, Turan Dursun'un çarpıtmalarına kanıp da dni inancınız zayıf olduğu için kafir oluyorsunuz diyen dindarlara giydirmişsin ama kimse cevap yazmadığına göre giydirdiğinle kalmışsın.

[Suicide 0]

bende 18 yaşına kadar doğru dürüst din tacizine maruz kalmadan dinsiz yetiştim. sonra üniversiteye gittiğimde nurcu denilen dallamalar bana "islam şöyle özel bir dindir, böyle özel bir dindir, diğer dinlere benzemez, kafirliği küfrü bırak" gibi zorlamalar yapınca, bende "yeter lan" diyip islamı araştırmaya başladım. üniversite kütüphanesinde kaynak yayınlarından tutunda en radikal islami kitaplara kadar şöyle bir göz attım. ayrıca sadece islam'ı değil bir daha başıma böyle bir şey gelme ihtimaline karşı hinduizmin metinlerini felan bile okudum. vedalar, upanişhadlar vs. hepsine göz gezdirdim. kitab-ı mukaddes'i yani eski ahid (mezmurlar,tora) ve yeni ahid (inciller) okudum, hristiyanlı ve museviliğin temellerini öğrendim. internetede başvurdum ve zaten bu siteyi biliyordum da. kafamda parçalar yerine oturdu, öyle bir oturdu ki müslümanlar bana ne tür soru sorarlarsa sorsunlar hepsine "cuk diye oturur" tabirinde cevaplar kafamda ışıldamaktadır. hem de hiç düşünmeden aklıma geliyor nedense. yani bildiğiniz islama ya da başka herhangi bir dine girmeden, hiç ibadet ve iman etmeden dinsizliğimi külli ateist olarak sürdürmekteyim. türkiye'de benim gibi kaç kişi vardır onu da bilmiyorum gerçi. bu nedenle burada dinden dönme ateistlerle de ara sıra polemik yaşıyorum. ama bunlarda benim cevaplarımla çoğunlukla tatmin olabiliyorlar.

[Free Your Mind 0]

7. veya 8. sınıf ders fen bilgisi konu: darwin ve evrim teorisi işte o gün ateş içime düşmüştür. 9. Sınıf Ders:sosyoloji(seçmeli ders) konu: dinlerin kökeni

Baktım bütün dinler birbirinden uydurulmuş ve din olgusu hep bilimin önünü tıkayan resmen bir gargamel olmuştu benim için. Adalet? Hep bunu düşünmüşümdür. Neden? Neden Allah 2 tane dünya savaşına izin vermiştir diceksinizki Allah karışmaz e neden Allah izin verirse diyoruz madem karışmıyo. Neden Çanakkale savaşını imanla kazandık diyoruz. Balkan savaşında da aynı ordu aynı asker vardı neden ezildik savaşta Allah küstümü bize bi yamuğumuzu mu gördü? Şu an agnostiğim.

Bide sorgulama olayı var. Önüme koymuşlar kitabı inan! E kardeşim neden,niçin ve nasıl diye soramadın nasıl inanıyım?! Neden namaz kılınır? Neden kılma şekli puta tapar gibidir? Neden dinde zorlama yoktur kelimesini evirip çevirip dinde zorlama vardır diyorlar?

Artık Din kültürü ve Ahlak bilgisi dersinden bıktım her hafta bize Tanrı vardır diyolar bikerede ateist hoca gelip Tanrı yoktur dese <img src="http://forum.ateizm2.org/public/style_emoticons/<#EMO_DIR#>/biggrin.gif" style="vertical-align:middle" emoid="" border="0" alt="biggrin.gif" />

Din kültürü ve ahlak bilgisi derslerine karşı antipati besleme bence,inanmadıgın icin yapmamayı degil,mantıklı olanı yani not almak icin dinleyip yapmayı sec,kısacası he de gec

[CharlesDarwin 0]

Fazla dindar olmayan bir aile vardı. Ancak gene de annem her türlü dini zırvalıkları bizlere öğretmişti. Daha okuma yazma öğrenmeden tüm namaz surelerini ezbere biliyordum.

Ergenlik çağlarımda gittiğim ortaokuldaki arkadaşlarımın çoğu dindardı. Onların uğraşları sonucu zaten altyapı da müsait olduğu için ben de dine doğru kaymaya başlamıştım. İlk dönemlerimde arkadaşlarım, dini konularda sohbet ediyorlar ve Allah inancı olan biri oalrak her defasında onların bahsettiklerinin doğru olduğuna kendimi inandırıyordum. Sonraları üniversiteli bazı abilere ders çalışmak için evlerine gitmeye başladık. Onların nurcu olduğunu öğrenmeme ve benim de bir nurcu olmama kadar geçen süre içinde ben 5 vakit namazlı, etrafa fetvalar veren bir yeni yetme olmuştum. Asla televizyon izlemez, kızlarla konuşmaz, sürekli dini konulardan konuşan bir psikopat olmuştum.

Ancak çocukluğumdan beri ilgi duyduğum bilimkurgu ve bilim benim kurtarıcım oldu. Lise 1. sınıfta idim. Elimde Asimov'un "Patlayan Güneş" ler adlı kitabı vardı. O kitabın Dünya'da yaşamın başlangıcı ve gelişmesi ile ilgili bölümlerine gelmiştim. O kitaptan önce de evrim ve darwin'i biliyor ama bir canlının birden nasıl ertesi gün başka bir canlıya dönüştüğüne aklım ermiyordu. O kitap evrimin sandığım gibi işlemediğini bana öğretti. Doğal seleksiyon diye birşeyi okuyordum ve kafama birden dank etti. Öyle ani bir boşluktu ki hala o zamanı hatırladıkça o boşluğu hissederim. Kitabı kapattım ve evrimin bu mekanizma ile işlememesinin imkanı yoktu. Öylesine doğal bir olaydı ki evrimin olmamasının imkanı yoktu.

Gene de yaklaşık bir yıl kendi iç mücadelemi vermeye devam ettim. Evrim ile alakalı tüm olasılıkları elemeye çalışıyor ama araştırmadan da duramıyordum. Şeytan seni kandırmaya çalışıyor gibi düşüncelerle kendimi yatıştırmaya çalışıyor, gördüğüm gerçekliği inkar etmeye çabalıyordum. Namaza devam ettim. Ta ki bir gece rüyamda kendimi bir biyoloji profesörü olarak evrimi anlatırken gördüğüm zamana kadar. Uyandığımda gerçeği inkar edemeyeceğimi ve din yerine bilimi seçeceğimi artık daha iyi biliyordum.

Hacının açtığı bir başlık vardı. Ateist olduğu halde dindar yaşayan birinin ızdırabını anlatan yazısı. Üniversiteyi kazanıp abilerden kurtuluncaya kadar o ızdırabı yaşadım. Ateisttim. Ama namaz kılıyor, oruç tutuyor, dini konularda konuşuyordum. Ateist olup üniversiteye başladığım 3 sene boyunca bu böyle devam etti.

Çok zor oldu. Ama şimdi çok mutluyum. Bilginin bana verdiği haz tarif edilemez. Tüm bilim adamları arasında yaşadıklarım yüzünden Charles DArwin bende öenmli bir yer tutar. Bir müslüman için Muhammed ne ise Charles DArwin de benim için odur.

Kasım 3, 2010 tarihinde CharlesDarwin tarafından düzenlendi

[onikinciboyut 0]

CharlesDarwin

Çok zor oldu. Ama şimdi çok mutluyum. Bilginin bana verdiği haz tarif edilemez. Tüm bilim adamları arasında yaşadıklarım yüzünden Charles DArwin bende öenmli bir yer tutar. Bir müslüman için Muhammed ne ise Charles DArwin de benim için odur.

sen ölümden sonra yok olma bilgisine eriştiğinde çok mutlu olduğunu söylüyorsun.

yok olma ihtimali bile bana heranı zehir edecek kadar kuvvetli.

[onikinciboyut 0]

Ateist olmayı çok istedim.

Ailemde 2 ateist kardeşim var.

Hep bir soru sorulur tartışmalarımızda,

Sonu yokluk olsa niye bu varlık?

Gecenin köründe eve sarhoş gelmezler.

Sebeplerini tartışırız.

İslam kültürü çıkar işin içinden.

Ahalaki sınır koyan bir sistem hep mantıklı gelmiştir bana.

Bir sınır yoksa hiç sınır yoktur.

Dinin olması gerektiğine olan inancım beni Allah a yaklaştırdı.

Allah neden olmasın?

ama bu dünya adaletsiz diyerek Allahında adaletsiz olduğuna kanaat getirdim.

İşte Ateist olmak için bir sebep dedim.

Kuran a baktım, Allah adil olduğunu hiçbie ayetinde söylemiyor. Adaletli olanlarınızı severim diyor.

Adaletli olanı seven birinin adaletli olmak zorunda olmayışı durumunu anlamak için zeki olmaya gerek yok.

Sonra Yıllardı dinin içinde olduğumu düşündüm.

Mutlumuyum diye sordum kendime.

Evet mutluydum.

Namaz kılmaya başladım.

Baktım ki bu aktiviteyi gerçekleştirince kendimi daha motive olmuş hissediyordum.

Sokakta gezerken aniden camiye girip namaz kılmak, çıktıktan sonrada bir görevi yerine getirmenin bana veridği mutluluğu ve sevinci yaşamak tarif edilemez duruma gelince bu işritüelden çıkıp benimsenmiş bir Teşekkür etme biçimi haline geldi.

Evet artık namaz kılıyordum ve motivasyonum bir hayli yüksekti.

Günümü 5 e bölmüştüm.

Asla saat kullanmaya gerek duymuyordum. ziraiki namaz arası saatin kaç olduğunu tahmin etmek zor gelmiyordu.

Çünkü vakti ekonomik kullanıyordum.

Namaz hayatımı değiştirmişti.

Kuranda bende sizler gibi mucize aradım.

Cİn diye bir varlıktan bahsediyordu.

Bu hep saçma gelmişti. Acaba gerçekmiydi diye bir araştırmaya koyuldum.

Araştırmam kitaplar üzerinde olmadı. Geröekten bir tecrübe yaşamış bir insanı bulup aynı tecrübeyi bana yaşatmasını isteyecektim. Şükür o kişiyi 3 sene sonra buldum. Ceusr ve gerçekten bu işin aslını öğrenmek isteyen 4 arkadaşımla bu kişinin yanına gittik. Cİn çağıracaktık. Bahsi geçen konuya inanmamaya odaklanmıştım. Çok bariz bir olay olmadıkça inanmayacağıma kendimi şartlamıştım. Adamı ikna etmemiz zor olmadı.

alfabedeki harfler ve tüm rakamlar bir bardağın çapı kadar büyük bir dairenin içine yazıldı, geniş bir kartona.

SOnra olay başladı. Yönlendiren kişi bardağın arkasına elini koymadı. Sadece 4ümüz işaret parmağımızla tutuyorduk.

Cine soru sormamızı istedi abi. ilk soruyu bir arkadaşım sordu. Adım ne dedi. Ve bardak çok hızlı bir şekilde ismini oluşturan harfelere sırasıyla gitti.Ama dandik bir gidiş değil. Çok süratli ve tam hedefe. Bardak dairenin sınırlarına cuk diye oturuyordu.

Acaba içimizden biri piçlik mi yapıyor dedim. bir sonraki soruda tam tes istikamete doğru kuvvet uygulayacağım diye aklımdan geçirdim. Sonra bir arkadaş cine müslümanmısın diye sordu, Dİğeri bu sorudan korktu ve başka bişey sormasını istedi. Ben yarın ki galatasaray fener bahçe maçının skorunu sordum ve aklımdan da 2-1 diye geçirdim.

Çünkü cinlerin özelliklerini bilerek o masaya oturmuştum. Aklımı okuyabildiğini biliyordum. Ve bardak ilk olarak 2 ye gitti. Ve tam yanındaki 1e. Dumur olmuştum.

Arkadaşım sevgilisinin adını sordu.Onuda bildi. Tuzak sorularda sorduk. bazı cevaplarını anlayamadık. Farklı ir dilde yazıyordu sanki. Belkide hepimizin aklından geçen şeyleri aynı çatıda toplamak istediğinden saçmaladı.

İşte bu olay beni kurana çok çok yaklaştırdı. Manevi bir olgunun hayatımıza doğrudan müdahele ettiğini artık biliyor, ve ona iman ediyordum.

Sonra eski düşüncelerim geldi aklıma.

Ateist olma isteği, Abim ve ablam gibi.

Peki hayatımın merkezine oturttuğum bu dini hayatımdan çıkarttığımda yaşayacağım olası ruhsal sorunların nasıl altından kalkabilirdim?

Ateizm bana bu konuda nasıl yardım edebilirdi?

Burdaki ateistlerin bir çoğu dindardım ateist oldum cümlesini kolayca kurmuştu. Ama ben dindarlıktan ateistliğe geçişin çok daha sancılı olduğunu kestirebilmiştim. öyleyse geriye tek soru kalıyordu. Kişi bu düşüncelerinde samimi değil. -yalan kelimesini kullanmak istemedim-

Ateizm bana ne verebilir? Dinden çıktığımda yaşayacağım psikolojik ve ruhsal sorunları yenmemde nasıl yardımcı olabilir?

Ve baktım ki ateizm HİÇBİRŞEY.

Hiç bir öğretisi olmayan ve REDDETMEKTEN ibaret olan bir inat. Başka birşey değil.

Ateist forumla tanışmam 6 ay kadar oldu.

Fakat üye olmadı, yazılan bir çok yazıyı okudum.

Evrim olayını tam anlayamasamda Bunun kafamı karıştıramayacağını anladım.

Peygamberin bile yaşayıp yaşamadığını net olarak söyleyemeyen bilim dünyası nasıl olurda yüzbinlerce yıl öncesine ışık tutmaya çalışabilirdi?

sonra bu forumda, Teizm mi Ateizm mi? Dİn mi? bilim mi?

dayatmasına tanık oldum.

Ne gerek vardı?

Bir insan hem dindar olup hemde bilimle uğraşabilirdi.

Sonuçta bilim sadece bir açıklama aracıydı.

Ve inandığın gerçekler yeni bir kanunla yerini farklı gerçeklere bırakabilirdi.

Bilim mi Dİn mi dayatmasının saçma olduğunu anlamıştım.

islamın çiçek böcek dini olmadığını da biliyordum.

Hep bir soru işareti kalmıştır aklımda.

Sonra düşündüm. İslam el keserek hırsızlık ve haksızlıkla savaşıyordu.

Peki bunun caydırıcı bir yolu yok muydu ? Hapis cezası gibi.

Evet olabilirdi. İslam bir konuda yanılmıştı. Bunları düşünürken Rahşan affı çıkıverdi.

Onbinlerce hırsız sokaklara salıverildi. Bir kaç ay içinde ise ceza evleri salıverilenlerle doldu.

İşte insanın adalet girişimi.

Babam tecavüz haberlerini izleyip çok sinirlendiğinde hep şunu der.

Bunlardan iki tanesini Sallandır Taksim meydanında bak bakiym ortada bir tane bile tecavüzcü sapık kalıyor mu.

Bunu bamam başta olmak üzere çok kişiden duymuştum.

Evet çok ciddi olarak söylüyorum.

3 tane hırsızın elleri çaprazlama kesilse türkiyede 10 sene hırsızlık vakası görülmez.

Aksini idda eden kişinin hırsızlığa meyli olduğunu düşünürüm.

Düşünsenize hırsızlığın ve suçun olmadığı bir dünya.

Bunu size hangi düşünce sistemi verebilir?

SInır yoksa hiç sınır yoktur diyen ATEİZM Mİ?

İki kişiyi ağır şekilde cezalandırarak suç oranını sıfıra indiren bir DİN Mİ?

seçimimi yaptım.

Dindarım, Müslümanım.

Saygılar

cin hakkında ilk defa böyle somut bilgi buluyorum.

eğer anlattıkların doğruysa bu müthiş bir şey

[oktay 0]

cin hakkında ilk defa böyle somut bilgi buluyorum.

eğer anlattıkların doğruysa bu müthiş bir şey

doğru değil. tamamen yalan emin olabilirsin.

bunu yazan da düpedüz yalancı.

müslümanken ve heyecan ararken ben de etrafıma aynı böyle anlatırdım. ne günlerdi be.

eğer istediğin böyle somut bilgiyse ben sana yaşadıklarını anlatacak çok kişi bulurum.

ama hepsi yalan tabi ki.

ama anlatanlar artık nasıl olduysa kendileri bile inanmaya başlamış bu olayları yaşadığına.

yani böylesine yalan atmak için biraz da kendin inanmalısın. yoksa zevki çıkmaz.

[CharlesDarwin 0]

sen ölümden sonra yok olma bilgisine eriştiğinde çok mutlu olduğunu söylüyorsun.

yok olma ihtimali bile bana heranı zehir edecek kadar kuvvetli.

Ne yani, cennete inanılınca ölünce cennete mi gidiliyor. Gerçek yalındır. Ben gerçeği, ne kadar soğuk da olsa gerçek olduğu için, gerçeğin bilgisine ulaşabildiğim için seviyorum. Doğmadan önce ne isek öldükten sonra da o olacağız. Yaşamın bedeli, ölümdür. Zamanın bir anında dahi olsa bir an için yaşamış, anlamış olmak bile bir ayrıcalıktır. Ölüme böyle bakıyorum. Emin ol korksam da müslümanlardan daha çok korkmuyorum ölümden.

Cin olayına gelince. Ben de benzer deneyimler yaşadım. Ama aklıma hep şu sorular geldi. Neden fincan kendi kendine hareket etmiyor? Neden fincan başındakilerin gözleri kapalı olunca fincan olmadık yerlere doğru hareket ediyor ya da hiç hareket etmiyor?

Sonuçta fincanı hareket ettirenin bizler olduğuna kanaat getirdim. Ortada cin falan yok. Gene insanın kendisi var.

[onikinciboyut 0]

Ne yani, cennete inanılınca ölünce cennete mi gidiliyor. Gerçek yalındır. Ben gerçeği, ne kadar soğuk da olsa gerçek olduğu için, gerçeğin bilgisine ulaşabildiğim için seviyorum. Doğmadan önce ne isek öldükten sonra da o olacağız. Yaşamın bedeli, ölümdür. Zamanın bir anında dahi olsa bir an için yaşamış, anlamış olmak bile bir ayrıcalıktır. Ölüme böyle bakıyorum. Emin ol korksam da müslümanlardan daha çok korkmuyorum ölümden.

Cin olayına gelince. Ben de benzer deneyimler yaşadım. Ama aklıma hep şu sorular geldi. Neden fincan kendi kendine hareket etmiyor? Neden fincan başındakilerin gözleri kapalı olunca fincan olmadık yerlere doğru hareket ediyor ya da hiç hareket etmiyor?

Sonuçta fincanı hareket ettirenin bizler olduğuna kanaat getirdim. Ortada cin falan yok. Gene insanın kendisi var.

fincan hareket mi etti?

[Gates 0]

fincan hareket mi etti?

Fincanı taştan oyarlar.

[maDDog 0]

Zaten bu kadar gizemli yollarla alemini veyahut kendisine ait ibereleri gösterme konusunda nazlı (kimi zamanda acımasız,bkz: sözümona bebeklerin ve hayvanların üzerindeki işaretler)) davranan bir yaratıcıya inanmak nasıl zoruna gitmez ki insanın.Ben zaten inanç ibadet ekseninde hayatını sürdüren bir ailede yaşamadım.Annem inançlı ama babam en uygun tanımlama ile "şüpheci idi.Ben büyüme sürecimde doğal olarak farklı şüphelere düşsemde akil olana ulaşmam zor olmadı.Keza evde Turan Dursun kitapları ile büyüdüm.Önce Turan Dursun sonrasında Richard Dawkins gibi yazar ve bilim adamlarının çalışmaları bana ışık tuttu.

[everest 0]

fincan hareket mi etti?

Biz bozuk parayla yapardık . İttirmesi daha kolay olurdu . Aslında onu sen itersin ama ittiğinin farkında olmazsın . Tamamen psikolojik .

[antimuhammed 0]

babam beni dışarıdan güzel görünümlü bir okula yazdırmıştı.İçim içime sığmıyordu...Tabiki bu bir özel okuldu.Ama içimde yine de kötü bir his vardı o okula girdiğimde içime bir kasvet çökmüştü. Heyecandandır dedim.Ama şu çok garipti babam bu okul hakkında bana sadece eğitiminin çok iyi olduğunu söylüyor başka da bir bilgi vermiyordu.Diyeceksiniz ki niye okulu araştırmadın çünkü o şehre daha yeni taşınmıştık ayrıca babama da çok güveniyordum.Okula başladıktan bir ay sonra nereye düştüğümü anladım tabiki fetonun okuluna...Orada o kadar mutsuzdum ki bana zorla namaz kıldırıyorlardı.Bırakın kılmak istemiyorum dinde zorlama yok dediğimde de bana eğer bir dini kabul ettiysen zorlama vardır diyorlardı.İşte böyle böyle beni dine düşman ettiler.Liseyi kazandığım zaman rahat bir nefes almıştım o okuldan kurtulmuştum.Zaten ben küçüklüğümden beri namaz kılmayı sevmezdim.Yaşıtlarım cumaya gittiğinde ben de dışarıda onların gelmesini ve benle oynamalarını beklerdim.Lisede çeşitli kitapları okudum ve ve jeton artık düşmüştü...Babamla da tartışmalarımız oldu özellikle de ona şunu sordum muhammed o kadar kadın hakkı filan demiş ama hayatında nedense bu şeyleri hiç uygulamamış hatta onları eşya yerine koymuştu.Peygamber olduğunu iddia etmeden önce bir karısı vardı iddia ettikten sonra haremi oldu.E tabi ben de mal değilim hemen bu dini neden uydurduğunu anladım.Diğer dinleri de araştırdığımda gördüğüm şey birtakım paranormal yeteneklere sahip akıllıların kendini peygamber ilan etmesi oldu.Buraya kadar nasıl dinsiz olduğumu anlattım.Ve bu senede bu site ve birçokları sayesinde ateist oldum.

[SakincaliPiyade 0]

Benim bu konu ile alakalı sıradışı bir hikayem yok. Her şey Tanrı var mı yok mu sorusunu kendime sorup, araştırmaya başlamam ile ortaya çıktı. Bu soruyu kendime hep sorarım.

Ateist/Agnostik/Deist/Panteist olmak için Biyolog, kimya mühendisi yada atom mühendisi olmanın gerekmediğini düşünüyorum. İnsan özgür iradesi ile karar verebilir fakat bu yalnızca olaya duygusal yaklaşıp karar vermekten öteye gidemez. Bir insan mensubu olduğu parti,topluluk,örgüt vs. istediği için ateist/dindar olmamalı. Biraz araştırmak ve başkalarının sizi kandırmasına-kullanmasına izin vermemek gerekli. Okumayı öğrenmeyi seviyorum.

Ateist olsamda dünya boş değil. Eğlen-coş felsefesi ile yaşamıyorum Sosyal adaletsizlik ile mücadele ediyorum. En azından yaşlı teyzelere otobüste yer veriyorum.

(bunu karşılıksız yapıyorum.)

[Tyler Durden 0]

Yalan söyleme, yalan söyleyerek kendini kurtaranlar, amaçlarına ulaşanlar ahirette cezalandırılacaklar.

Küfür etme, sana küfür etseler de ahirette elbet cezalandırılacaklar.

Kul hakkına girme, karşındaki senin kul hakkına girdiyse elbet cezasını bulacaktır, aynı şekilde cevap verirsen kul hakkı olur.

İçki içme, evlenmeden ilişkiye girme ve insandan doğasının aksini davranmasını isteyen nice hükümlere uy.

İlk bakışta, güzel görünen hükümler.

Devamında, ilahi güce daima güven ve sığın. Emrettiği ibadetleri yerine getir.

Hakkını mı yiyorlar? Öldürme günah, zarar verme günah, adalete sığın eğer adalet de hakkını yediriyorsa yapacağın bir şey yok, ilahi adalete sığın bu dünyada tecelli etmese bile ahirette elbet cezalarını bulacaklar.

Fiziksel veya ruhsal bir hastalık yüzünden veya maddi zorluklar yüzünden hayatına devam edemiyor musun? Çevrendeki herkes hayatını yaşayabiliyorken senin hayatın yarım mı? Senden kötü durumda olanlara bak ve haline şükret. 5 parmağın 5'i de eşit değil, sen de bununla sınanıyorsun bu dünyayı yaşayamasan da ahiret var.

Dinin hükümlerine uyuyorsun, etrafında doğanın acımasızlığına ve hırslarına kapılan kötü insanlar var ve sen doğaya aykırı bir insansın çünkü dinin her hükmüne uyan, ibadet eden, kirli dünyaya yenilmemiş bir insansın. İçin iyilik ve sevgiyle dolu, herkese yardım ediyor, herkesi seviyor ve onlara tanrıdan bahsedip onları doğru yola sevketmeye çalışıyorsun.

Gelecek planlarını da dinine göre şekillendiriyorsun, kendin için hiçbir şey düşünmüyorsun. İleride insanlığı doğru yola sevketmeyi, dünyadaki ekonomik adaletsizlikleri kaldırmayı amaç ediniyorsun.

Tüm bunlara rağmen çevrendeki herkese göre kötü durumdasın, kusurlu yaratılışından dolayı, insan doğasındaki her şeyin günah olmasından ve senin de bunlara uymandan dolayı, doğanın acımasızlığına karşı doğaya aykırı bir insan olmandan dolayı hayatını yaşayamamışsın.

Ve tüm bunlara rağmen, ilahi güce sığınmaya ve ibadet etmeye devam ediyorsun. Çünkü biliyorsun ki bu bir sınav, dünyayı yaşayamasan da ahiret hayatı senin olacak, tanrı seni seviyor.

Ve bir gün, yine kendin gibi saf ve iyilik dolu bir hayalin peşine düşüyorsun. Hayatını yaşayamamış sen, dünyadan tek dileğinin bu olduğunu ve tüm acılarının teselli bulacağını düşünüyorsun.

Ama hayır, sen doğa kanunlarına tamamen aykırı bir insansın, doğaya dair taşıdığın bu saf hayaline doğa kanunları izin veremez.

İlahi emirlere uyarak ve dünyevi isteklerin olmadan süren hayatın boyunca ilk defa dünyevi ancak saf bir hayalin var, bunun için çabalıyorsun ve yine dinin emrettiği şekilde tanrıya sığınıyorsun, ondan yardım diliyorsun, ağlayarak ve içten bir şekilde dua ediyorsun. Dua etmelisin, çünkü tanrı cevapsız bırakmaz.

Ve doğa kanunları tanrının sevgisine galip geliyor.

Hiçbir dünyevi hırs taşımıyorsun, yarım bir hayat yaşıyorsun, dünyadan tek bir dileğin var, çabalıyorsun ancak başaramıyorsun, dua ediyorsun ancak her emrine uyduğun, ol dese oldurabilecek her şeye gücü yeten tanrı kanunlarından taviz vermiyor, çağın getirdiği koşullar altında dahi doğaya ve düzene yenilmeyen hayatını tanrıya adamış dindar ve aciz kulunun tek dünyevi dileği reddediliyor.

Düşünüyorsun, geri çevirdiyse vardır bir bildiği, seni sınıyordur, tanrı cevapsız bırakmaz dediysek cevap vermemesi de bir cevaptır ahirette elbet ödüllendirecektir. Hem bunda da bir hayır vardır diyorsun ancak gördüğün zarardan başka bir şey olmuyor.

Söylediklerine inanmıyorsun, zaten doğduğundan beri bataklığın içindesin, tek dünyevi dileğinin reddedilmesini hazmedemiyorsun.

Artık kırılma noktasındasın.

Zaten bir hiç olarak sürdürdüğün yaşamında artık tamamen dibe vuruyorsun,

Sorgulamaya başlıyorsun

Ve aydınlanma sürecin başlıyor...

[Ateist Bakis 0]

Yalan söyleme, yalan söyleyerek kendini kurtaranlar, amaçlarına ulaşanlar ahirette cezalandırılacaklar.

Küfür etme, sana küfür etseler de ahirette elbet cezalandırılacaklar.

Kul hakkına girme, karşındaki senin kul hakkına girdiyse elbet cezasını bulacaktır, aynı şekilde cevap verirsen kul hakkı olur.

İçki içme, evlenmeden ilişkiye girme ve insandan doğasının aksini davranmasını isteyen nice hükümlere uy.

İlk bakışta, güzel görünen hükümler.

Devamında, ilahi güce daima güven ve sığın. Emrettiği ibadetleri yerine getir.

Hakkını mı yiyorlar? Öldürme günah, zarar verme günah, adalete sığın eğer adalet de hakkını yediriyorsa yapacağın bir şey yok, ilahi adalete sığın bu dünyada tecelli etmese bile ahirette elbet cezalarını bulacaklar.

Fiziksel veya ruhsal bir hastalık yüzünden veya maddi zorluklar yüzünden hayatına devam edemiyor musun? Çevrendeki herkes hayatını yaşayabiliyorken senin hayatın yarım mı? Senden kötü durumda olanlara bak ve haline şükret. 5 parmağın 5'i de eşit değil, sen de bununla sınanıyorsun bu dünyayı yaşayamasan da ahiret var.

Dinin hükümlerine uyuyorsun, etrafında doğanın acımasızlığına ve hırslarına kapılan kötü insanlar var ve sen doğaya aykırı bir insansın çünkü dinin her hükmüne uyan, ibadet eden, kirli dünyaya yenilmemiş bir insansın. İçin iyilik ve sevgiyle dolu, herkese yardım ediyor, herkesi seviyor ve onlara tanrıdan bahsedip onları doğru yola sevketmeye çalışıyorsun.

Gelecek planlarını da dinine göre şekillendiriyorsun, kendin için hiçbir şey düşünmüyorsun. İleride insanlığı doğru yola sevketmeyi, dünyadaki ekonomik adaletsizlikleri kaldırmayı amaç ediniyorsun.

Tüm bunlara rağmen çevrendeki herkese göre kötü durumdasın, kusurlu yaratılışından dolayı, insan doğasındaki her şeyin günah olmasından ve senin de bunlara uymandan dolayı, doğanın acımasızlığına karşı doğaya aykırı bir insan olmandan dolayı hayatını yaşayamamışsın.

Ve tüm bunlara rağmen, ilahi güce sığınmaya ve ibadet etmeye devam ediyorsun. Çünkü biliyorsun ki bu bir sınav, dünyayı yaşayamasan da ahiret hayatı senin olacak, tanrı seni seviyor.

Ve bir gün, yine kendin gibi saf ve iyilik dolu bir hayalin peşine düşüyorsun. Hayatını yaşayamamış sen, dünyadan tek dileğinin bu olduğunu ve tüm acılarının teselli bulacağını düşünüyorsun.

Ama hayır, sen doğa kanunlarına tamamen aykırı bir insansın, doğaya dair taşıdığın bu saf hayaline doğa kanunları izin veremez.

İlahi emirlere uyarak ve dünyevi isteklerin olmadan süren hayatın boyunca ilk defa dünyevi ancak saf bir hayalin var, bunun için çabalıyorsun ve yine dinin emrettiği şekilde tanrıya sığınıyorsun, ondan yardım diliyorsun, ağlayarak ve içten bir şekilde dua ediyorsun. Dua etmelisin, çünkü tanrı cevapsız bırakmaz.

Ve doğa kanunları tanrının sevgisine galip geliyor.

Hiçbir dünyevi hırs taşımıyorsun, yarım bir hayat yaşıyorsun, dünyadan tek bir dileğin var, çabalıyorsun ancak başaramıyorsun, dua ediyorsun ancak her emrine uyduğun, ol dese oldurabilecek her şeye gücü yeten tanrı kanunlarından taviz vermiyor, çağın getirdiği koşullar altında dahi doğaya ve düzene yenilmeyen hayatını tanrıya adamış dindar ve aciz kulunun tek dünyevi dileği reddediliyor.

Düşünüyorsun, geri çevirdiyse vardır bir bildiği, seni sınıyordur, tanrı cevapsız bırakmaz dediysek cevap vermemesi de bir cevaptır ahirette elbet ödüllendirecektir. Hem bunda da bir hayır vardır diyorsun ancak gördüğün zarardan başka bir şey olmuyor.

Söylediklerine inanmıyorsun, zaten doğduğundan beri bataklığın içindesin, tek dünyevi dileğinin reddedilmesini hazmedemiyorsun.

Artık kırılma noktasındasın.

Zaten bir hiç olarak sürdürdüğün yaşamında artık tamamen dibe vuruyorsun,

Sorgulamaya başlıyorsun

Ve aydınlanma sürecin başlıyor...

Sonunu bilerek mi yuvarlıyorsun yazdıklarının?

Hangi aydınlanma sürecin başlıyor?

Müslüman da daha derin imana sahip olmayı aydınlanma niteliyor.

Sen nesin? Açıkça eklesene hikayenin sonuna...

[Tyler Durden 0]

Sonunu bilerek mi yuvarlıyorsun yazdıklarının?

Hangi aydınlanma sürecin başlıyor?

Müslüman da daha derin imana sahip olmayı aydınlanma niteliyor.

Sen nesin? Açıkça eklesene hikayenin sonuna...

Sonrası malum, kuran ayetlerini sorgulama ve uydurma olduğunu, dünyayı yalnızca doğa kanunlarının yönettiğini ve dışarıdan hiçbir müdahale olmadığını anlama. Tanrı var mı yok mu sorusuyla ise ilgilenmiyorum, varsa bile bana bir etkisi yok, gerçekten din göndermiş olsa bile reddediyorum. Zaten bir hiç olarak yaşadığım hayatımda dibe vurmamla birlikte tam anlamıyla nihilist ve anarşist oldum. Felsefesi ve düşünceleri bana uyduğu için de Tyler Durden'ı kendime sembol olarak seçtim.

Doğa yüzeysel yaşamama izin vermedi, sorgulayarak acı gerçekleri kavramak, ölümün yalnızca hiçlik getireceğini bilmek daha huzurlu olmamı sağlamadı ancak en azından yalancı bir dinin yalan olan tanrısının yalan huzuruyla yani yüzeysel yaşayan bir insanın yaşadığı aptal insan huzuruyla yaşamıyorum, gerçekleri biliyorum. Müslümanların şartlı refleks kokan nefeslerinden, koyun sürüsü olmalarından iğreniyorum. Aydınlanmadan önce de daima bu insanlarla nasıl aynı dini paylaştığımı düşünerek kendime kızıyordum. Artık özgürüm, aydınlandım, kaybedecek bir şeyim yok ve hiç olarak sürdürdüğüm hayatımı yıkarak ve intikam alarak tamamlayacağım.

Kasım 21, 2010 tarihinde Tyler Durden tarafından düzenlendi