Mizah

[Unholy 0]

Ben ergenlik çağımda oldukça öfkeli ve huysuz bir gençtim. Her şeyi eleştirirdim, sorgulardım. Biraz can sıkıcıydım diyebilirim. Sonra bir arkadaşım bana bir tavsiye verdi. Ya biraz da gül geç dedi. Eğer şu hayatta kusurlar, absürdlükler, anlamsızlıklar olmasaydı zaten mizah da olmazdı dedi. Ben de ona eğer herkes sürekli gülerse hiçbir şey düzelmez deyip karşı çıkmıştım ama söyledikleri de aklımın bir köşesinde kaldı sürekli. Gerçekten mizah olmazdı eğer herşey mükemmel, düzenli ve anlamlı olsaydı. Mizah bunun için var. Mizah aslında hayat ile başa çıkabilmek için çok önemli bir silah.

Sanırım o söz bilinçaltıma çok işledi ve her soruna mizahi yaklaşmaya başladım. Artık her şeye gülebiliyorum. Daha mutluyum ama acaba yanlış yapıyor muyum diye de düşünmüyor değilim. Acaba çok gülmek insanı gerçeklerden uzaklaştırır mı? Sorunların çözülmesinde motivasyonu azaltır mı?

Ne düşünüyorsunuz? Çünkü baktığım zaman Türk insanı hakikaten çok gülüyor, mizahı çok seviyor. Belki de sorunumuz bu olabilir.

[sabunkopugu 0]

Türk insanı çok gülüyor mu?Bence hayır mizaha da ilgi göstermiyor.

Ben buna nasıl mı vardım?

Mizah dergilerinin tirajlarına bakalım görürsünüz.

Gırgır zamanında 500 bin satıyordu ve nüfus haliyle daha azdı ama şimdi durum çok daha vahim.

Halk gülmüyor ve mizahı sevmiyor çünkü mizah zeka işidir.

Edit:Penguen dergisinin tirajini araştırdım ama bulamadım bulan olursa daha somut bir çıkarım yapmış olurum.

Bknz:http://www.mizahvecizgi.com/as_yazilar_orta.php?subaction=showfull&id=1190714175&archive=&start_from=&ucat=10&

Haziran 27, 2009 tarihinde sabunkopugu tarafından düzenlendi

[Unholy 0]

Türk insanı çok gülüyor mu?Bence hayır mizaha da ilgi göstermiyor.

Ben buna nasıl mı vardım?

Mizah dergilerinin tirajlarına bakalım görürsünüz.

Gırgır zamanında 500 bin satıyordu ve nüfus haliyle daha azdı ama şimdi durum çok daha vahim.

Halk gülmüyor ve mizahı sevmiyor çünkü mizah zeka işidir.

Edit:Penguen dergisinin tirajini araştırdım ama bulamadım bulan olursa daha somut bir çıkarım yapmış olurum.

Bknz:http://www.mizahvecizgi.com/as_yazilar_orta.php?subaction=showfull&id=1190714175&archive=&start_from=&ucat=10&

Ama Türk sinemasına baktığmız zaman farklı bir tablo görüyoruz. Recep İvedik, Cem Yılmaz ve Yılmaz Erdoğan'ın filmleri Türkiye'nin en çok izlenen filmleri. Penguen, Uykusuz gibi mizah dergileri de az satmıyor. Türk insanı genel olarak gülmeyi ve mizahı seven bir toplum.

[KirliSakal 0]

Ben ergenlik çağımda oldukça öfkeli ve huysuz bir gençtim. Her şeyi eleştirirdim, sorgulardım. Biraz can sıkıcıydım diyebilirim. Sonra bir arkadaşım bana bir tavsiye verdi. Ya biraz da gül geç dedi. Eğer şu hayatta kusurlar, absürdlükler, anlamsızlıklar olmasaydı zaten mizah da olmazdı dedi. Ben de ona eğer herkes sürekli gülerse hiçbir şey düzelmez deyip karşı çıkmıştım ama söyledikleri de aklımın bir köşesinde kaldı sürekli. Gerçekten mizah olmazdı eğer herşey mükemmel, düzenli ve anlamlı olsaydı. Mizah bunun için var. Mizah aslında hayat ile başa çıkabilmek için çok önemli bir silah.

Sanırım o söz bilinçaltıma çok işledi ve her soruna mizahi yaklaşmaya başladım. Artık her şeye gülebiliyorum. Daha mutluyum ama acaba yanlış yapıyor muyum diye de düşünmüyor değilim. Acaba çok gülmek insanı gerçeklerden uzaklaştırır mı? Sorunların çözülmesinde motivasyonu azaltır mı?

Ne düşünüyorsunuz? Çünkü baktığım zaman Türk insanı hakikaten çok gülüyor, mizahı çok seviyor. Belki de sorunumuz bu olabilir.

Bence dogru bir yaklasim. Uzun vadede sana zarar vermeyecek seyler icin canını sıkmaya değer mi?

Ki bakarsan gun icerisinde sana sıkıntı veren , üzen birçok şeyi 1 hafta sonra unutuyorsun bile.

[sabunkopugu 0]

Ama Türk sinemasına baktığmız zaman farklı bir tablo görüyoruz. Recep İvedik, Cem Yılmaz ve Yılmaz Erdoğan'ın filmleri Türkiye'nin en çok izlenen filmleri. Penguen, Uykusuz gibi mizah dergileri de az satmıyor. Türk insanı genel olarak gülmeyi ve mizahı seven bir toplum.

Popülarite!

Kv de ıssız adamda çok seyredildi şimdi türk insanı mafya ya da romantik mi diyeceğiz ?

[köle 0]

Benim çocukluğum ve ergenliğim çok komik geçti ve etrafımda esprili ve komik biri olarak tanınırdım.Fakat 25 yaşına geldim ve hayatın beni getirdiği noktada espri mizah falan hiçbirşey kalmadı.Artık epey bir ciddiyim.Böyle olacağını hiç ummazdım.Ayrıca komik insanları ve mizahla uğraşan insanları sıradışı ve problemsiz "özel" insanlar olarak görürdüm.Şimdi ise tersini düşünüyorum.Sorunlarını öfkelerini ciddiyetle ele alamayan insanların işi mizah.Biraz abartmış olsam da durum buna yakın bir yerde.

[euclid 0]

Mizah bazı sorunları ve gündemi aktarabilmenin en eğlenceli yoludur ama aktarılan şeyin mesajının eğlence olmadığını anlamalı insanlar.

[analiz 0]

gülünce veya espri yapınca bazı insanların insanı kullanmak istemeleri, kaale almamaları veya küçük görmeleri ayrı bir sorun.

adamlar zeka ile mizah arasında bağlantı kuramamış, odun gibi susmayı ve geçmiş hikayeleri anlatmayı erdem sayanlar var hala

[Starr 0]

Ben ergenlik çağımda oldukça öfkeli ve huysuz bir gençtim. Her şeyi eleştirirdim, sorgulardım. Biraz can sıkıcıydım diyebilirim. Sonra bir arkadaşım bana bir tavsiye verdi. Ya biraz da gül geç dedi. Eğer şu hayatta kusurlar, absürdlükler, anlamsızlıklar olmasaydı zaten mizah da olmazdı dedi. Ben de ona eğer herkes sürekli gülerse hiçbir şey düzelmez deyip karşı çıkmıştım ama söyledikleri de aklımın bir köşesinde kaldı sürekli. Gerçekten mizah olmazdı eğer herşey mükemmel, düzenli ve anlamlı olsaydı. Mizah bunun için var. Mizah aslında hayat ile başa çıkabilmek için çok önemli bir silah.

Sanırım o söz bilinçaltıma çok işledi ve her soruna mizahi yaklaşmaya başladım. Artık her şeye gülebiliyorum. Daha mutluyum ama acaba yanlış yapıyor muyum diye de düşünmüyor değilim. Acaba çok gülmek insanı gerçeklerden uzaklaştırır mı? Sorunların çözülmesinde motivasyonu azaltır mı?

Ne düşünüyorsunuz? Çünkü baktığım zaman Türk insanı hakikaten çok gülüyor, mizahı çok seviyor. Belki de sorunumuz bu olabilir.

Çok ciddi olmanın hiçbir faydası yok. Birçok şeyi dalgaya ve mizaha vurmalısınız! Benden tavsiye Bu şekilde daha mutlu olursunuz...

[guppy 0]

Gülmenin sağlıklı olduğu iddia edilir, hatte bunun bilimsel bir dalı bile var.

Maalesef Türkçesini bilmiyorum , ancak Almanca´sı Gelotologie´dir.

Çocuklar günde 400 defa, yetişkin insanlar ise günde sadece 15 defa gülmektedirler.

Ayrıca 1950´li yıllarda insanlar günde 18 dakika gülmüşler, şimdi ise günde sadece 6 dakika gülmektedirler.

Yukarıdaki rakamlar biraz karamsar olsada, bence gülmek ve mizah bir sorunu çözmemizde bize yardımcı olabilir.

Her meseleye sürekli ciddi yaklaşmak, bizleri fıtık bile edebilir.

Demedi demeyiniz.

Kaynak:http://www.zeit.de/2...7/Lachforschung

Haziran 7, 2014 tarihinde guppy tarafından düzenlendi