Ahlakın (ve belki Tanrı'nın da) ispatı

[onyedi 0]

sonuç olarak ben dünyanın kertenkele kılıklı balık biçimli dış dünyalılarca

allah katından yönetildiğini düşünüyorum.tabi uygarlık yaratan teknolojileri

üreten akıllar bu kertenkele kılıklı balık biçimli yaratıklarla yakından ilişki içinde

doğal olarak tabi.insan ırkı geleceğe doğru gidiyor işte.

Ekim 27, 2009 tarihinde onyedi tarafından düzenlendi

[ludwig 0]

sonuç olarak ben dünyayı kertenkele kılıklı balık biçimli dış dünyalılarca

allah katından yönetildiğini düşünüyorum.tabi uygarlık yaratan teknolojileri

üreten akıllar bu kertenkele kılıklı balık biçimli yaratıklarla yakından ilişki içinde

doğal olarak tabi.insan ırkı geleceğe doğru gidiyor işte.

Ben dünya yönetiliyor falan demedim. Allah dünyayı insanların davranışına not vermek için yarattı da demedim.

Ama dünyanın ötesine dair metafizik spekülasyonlarım bence gayet makul.

Söylediğim şeyler de aslında yeni değil; bunlar Plato'da ve Budizm'de değişik şekillerde söylenmiş şeyler.

[A$tur 0]

Olay sadece "ne bizim için iyidir" sorusu değil. İşin ilginci bu soru zaten nihilistlerin ve onların kankası relativistlerin dediği gibi tek cevabı olmayan, kişiden kişiye değişebilen sorular. Ama "bu insan iyi bir insan" dersen ya da "bu davranış yanlış bir davranış" dersen, burda insanların günlük hayat amaçlarını gerçekleştirme amacına hizmet etmekten öte birşeylerden bahsediyorsun demektir.

Yani "bir gemi inşa etmek için tahtalar bulup bunları çivilerle bir araya getirmelisin" cümlesini "böyle yaparsan iyidir" yani "o zaman amacına ulaşırsın" şeklinde söyleyebilirsin.

Ama ahlaki cümlelerde bir koşul yoktur. Yani "bu amaca ulaşmak istiyorsan bunu yap" şekilnde değil, direk olarak "bunu yap" şeklindedir ahlakın emirleri.

Bunları da ezeli bir "insan" kavramının kendisiyle beraber getirdiği yan anlamlar olarak bilmek dışında bir yol nasıl olabilir ki bunların hakiki cümleler olması için? Yoksa bunlar uydurmadır; sana bana göre değişir; nihilist ve relativistin dediği doğrudur.

Ludwig, senin görmek istediğin gibi bir ahlak yok. Sen ahlakın ahlak olabilmesi için "instrumental" değil "self sufficient" olması gerektiğini söylüyorsun, ben buna katılmıyorum. İnsanın en temel seçimi yaşama yönündedir. Yaşama kararı verdikten sonra insanların hangi kurallara göre yaşaması gerektiği açık olur. Galt'ın konuşmasından alıntı yapıyorum:

“Whatever else they fought about, it was against man’s mind that all your moralists have stood united. It was man’s mind that all their schemes and systems were intended to despoil and destroy. Now choose to perish or to learn that the anti-mind is the anti-life.

“Man’s mind is his basic tool of survival. Life is given to him, survival is not. His body is given to him, its sustenance is not. His mind is given to him, its content is not. To remain alive, he must act, and before he can act he must know the nature and purpose of his action. He cannot obtain his food without a knowledge of food and of the way to obtain it. He cannot dig a ditch-or build a cyclotron-without a knowledge of his aim and of the means to achieve it. To remain alive, he must think.

“But to think is an act of choice. The key to what you so recklessly call ‘human nature,’ the open secret you live with, yet dread to name, is the fact that man is a being of volitional consciousness. Reason does not work automatically; thinking is not a mechanical process; the connections of logic are not made by instinct. The function of your stomach, lungs or heart is automatic; the function of your mind is not. In any hour and issue of your life, you are free to think or to evade that effort. But you are not free to escape from your nature, from the fact that reason is your means of survival-so that for you, who are a human being, the question ‘to be or not to be’ is the question ‘to’ think or not to think.’

“A being of volitional consciousness has no automatic course of behavior. He needs a code of values to guide his actions. ‘Value’ is that which one acts to gain and keep, ‘virtue’ is the action by which one gains and keeps it. ‘Value’ presupposes an answer to the question: of value to whom and for what? ‘Value’ presupposes a standard, a purpose and the necessity of action in the face of an alternative. Where there are no alternatives, no values are possible.

“There is only one fundamental alternative in the universe: existence or non-existence-and it pertains to a single class of entities: to living organisms. The existence of inanimate matter is unconditional, the existence of life is not; it depends on a specific course of action. Matter is indestructible, it changes its forms, but it cannot cease to exist. It is only a living organism that faces a constant alternative: the issue of life or death. Life is a process of self-sustaining and-self-generated action. If an organism fails in that action, it does; its chemical elements remain, but its life goes out of existence. It is only the concept of ‘Life’ that makes the concept of ‘Value’ possible. It is only to a living entity that things can be good or evil.

“A plant must feed itself in order to live; the sunlight, the water, the chemicals it needs are the values its nature has set it to pursue; its life is the standard of value directing its actions. But a plant has no choice of action; there are alternatives in the conditions it encounters, but there is no alternative in its function: it acts automatically to further its life, it cannot act for its own destruction.

“An animal is equipped for sustaining its life; its senses provide it with an automatic code of action, an automatic knowledge of what is good for it or evil. It has no power to extend its knowledge or to evade it. In conditions where its knowledge proves inadequate, it dies. But so long as it lives, it acts on its knowledge, with automatic safety and no power of choice, it is unable to ignore its own good, unable to decide to choose the evil and act as its own destroyer.

“Man has no automatic code of survival. His particular distinction from all other living species is the necessity to act in the face of alternatives by means of volitional choice. He has no automatic knowledge of what is good for him or evil, what values his life depends on, what course of action it requires. Are you prattling about an instinct of self-preservation? An instinct of self-preservation is precisely what man does not possess. An ‘instinct’ is an unerring and automatic form of knowledge. A desire is not an instinct. A desire to live does not give you the knowledge required for living. And even man’s desire to live is not automatic: your secret evil today is that that is the desire you do not hold. Your fear of death is not a love of life and will not give you the knowledge needed to keep it. Man must obtain his knowledge and choose his actions by a process of thinking, which nature will not force him t9 perform. Man has the power to act as his own destroyer-and that is the way he has acted through most of his history.

“A living entity that regarded its means of survival as evil, would not survive. A plant that struggled to mangle its roots, a bird that fought to break its wings would not remain for long in the existence they affronted. But the history of man has been a struggle to deny and to destroy his mind.

“Man has been called a rational being, but rationality is a matter of choice-and the alternative his nature offers him is: rational being or suicidal animal. Man has to be man-by choice; he has to hold his life as a value-by choice: he has to learn to sustain it-by choice; he has to discover the values it requires and practice his virtues-by choice.

“A code of values accepted by choice is a code of morality.

“Whoever you are, you who are hearing me now, I am speaking to whatever living remnant is left uncorrupted within you, to the remnant of the human, to your mind, and I say: There is a morality of reason, a morality proper to man, and Man’s Life is its standard of value.

“All that which is proper to the life of a rational being is the good; all that which destroys it is the evil.

“Man’s life, as required by his nature, is not the life of a mindless brute, of a looting thug or a mooching mystic, but the life of a thinking being-not life by means of force or fraud, but life by means of achievement-not survival at any price, since there’s only one price that pays for man’s survival: reason.

“Man’s life is the standard of morality, but your own life is its purpose. If existence on earth is your goal, you must choose your actions and values by the standard of that which is proper to man-for the purpose of preserving, fulfilling and enjoying the irreplaceable value which is your life.

“Since life requires a specific course of action, any other course will destroy it. A being who does not hold his own life as the motive and goal of his actions, is acting on the motive and standard of death. Such a being is a metaphysical monstrosity, struggling to oppose, negate and contradict the fact of his own existence, running blindly amuck on a trail of destruction, capable of nothing but pain.

Lütfen konuşmanın en azından konumuzla doğrudan ilgili bölümlerini okumaya çalış:

http://amberandchaos.com/?page_id=106

[ludwig 0]

AStur bu adam ne diyor çok anlamadım ama, sana başka birşey anlatim.

Ben de düşünüyorum bazen acaba ahlak toplumsal hayatın ve onun daha alt katmanındaki fiziksel gerçekliğin öyle değil de böyle olmasının bir fonksiyonu mu? Yani fiziksel gerçeklik farklı olsa farklı ahlaki kurallar olacaktı. Bu şu anki ahlakımız ise mevcut varolma şeklimizin, ve bununla beraber mevut birbirimizle ilişki kurma şekillerimizin kendiğilinden ortaya çıkardığı bir yan ürün mü?

Yani o zaman varoluş kendiliğinden bir ahlaki iskeletle geliyor demektir.

Bunun için de kainat ötesinde ezeli anlamlara atıfta bulunmamız gerekmez...mi acaba..?

[onyedi 0]

eziyet etmenin kötülüğü evrensel olarak rahatsızlık duygusu yaratır

[antiateist_ 0]

Arkadaşlar kusurabakmayın topigin tamamını okuyacak vaktim yok. Belki cevap verilmiştir ama ben sormak istiyorum;

Kediye eziyet etmemek yada adam öldürmemek gibi davranışlarımızın bilimsel bir açıklaması var mı ?

Merak ettiğim bir konudur, insan neden iyilik yapar ? İnsan neden bazı şeylere "kötü" der ?

Richard Dawkins gen bencildir diyor. Kedi öldürürken yada hırsızlık yaparken rahatsız olmamamız en mantıklısı ama öle olmuyor işte..

[A$tur 0]

AStur bu adam ne diyor çok anlamadım ama, sana başka birşey anlatim.

Ben de düşünüyorum bazen acaba ahlak toplumsal hayatın ve onun daha alt katmanındaki fiziksel gerçekliğin öyle değil de böyle olmasının bir fonksiyonu mu? Yani fiziksel gerçeklik farklı olsa farklı ahlaki kurallar olacaktı. Bu şu anki ahlakımız ise mevcut varolma şeklimizin, ve bununla beraber mevut birbirimizle ilişki kurma şekillerimizin kendiğilinden ortaya çıkardığı bir yan ürün mü?

Yani o zaman varoluş kendiliğinden bir ahlaki iskeletle geliyor demektir.

Bunun için de kainat ötesinde ezeli anlamlara atıfta bulunmamız gerekmez...mi acaba..?

Neyse, en iyisi sen o kitabı(Atlas Shrugged) bir ara oku, böyle yarım yamalak güzel olmaz. Ahlak konusu kitabı okuduktan sonra kafanda netleşecektir, buna şüphem yok.

Ahlak dediğin gibi fiziksel gerçekliğin "böyle" olmasının bir sonucu. Fiziksel gerçeklik farklı olsaydı, yani "nature" farklı olsaydı "natural law" da farklı olacaktı. Şu anki ahlakımız ise bu natural law dediğimiz şey, evrimsel ahlak ve toplumsal ahlak(lar)ın farklı oranlarda karışımının ürünü diye düşünüyorum.

Ve evet, varoluş bir ahlaki iskeletle geliyor desek yanlış olmaz. Varoluş farklı olsa, iskelet de farklı olacaktı.

Ezeli anlamlara atıfta bulmamıza ise gerek yok, neden olsun? Bir bilinmeyen daha yaratmanın daha fazla soru işareti yaratmaktan başka ne faydası olabilir ki bize?

[ludwig 0]

Arkadaşlar kusurabakmayın topigin tamamını okuyacak vaktim yok. Belki cevap verilmiştir ama ben sormak istiyorum;

Kediye eziyet etmemek yada adam öldürmemek gibi davranışlarımızın bilimsel bir açıklaması var mı ?

Merak ettiğim bir konudur, insan neden iyilik yapar ? İnsan neden bazı şeylere "kötü" der ?

Richard Dawkins gen bencildir diyor. Kedi öldürürken yada hırsızlık yaparken rahatsız olmamamız en mantıklısı ama öle olmuyor işte..

DAwkins diyor ki genler bencildir, kendilerini kopyalamak ister, ama bu amaca hizmet etmek için canlılarda bencilliğin tersi olan özgeci (altruist) davranışları da bazı durumlarda teşvik ederler genler.

Özellikle yakın akrabada aynı genler olduğu için onları korumayı teşvik eder. Aynı zamanda karşılıklı yardım durumlarında bencil olmamayı teşvik eder.

Diyor ki bir kuşun beyninde sadece şu yazılıdır: "yuvadaki cikleyen küçük ağızlara yemek at". Ama bu bir tür kuş tarafından istismar edilir, ve başka kuşların yuvasına kendi yavrusunu koyar. Bu yavru da bu kuralın uygulanmasıyla beslenir. Burda kural hedefi şaşırmıştır.

Bu örneğe ithafen diyor ki insan beynindeki bu tarz küçük kurallar/formüllerin hedefi şaşırması da bizim ahlakımızın temelini oluşturur diyor.

Mesela ağlayan bir çocuk gördüğümüzde içimiz acır, kendi çocuğumuz değildir, ama Dawkins'e göre evrim kendi çocuğumuz olmsa ihtimaline karşı ağlayan her çocğua şefkat koymuştur içimize. Vesair.

Ama bu yine de şunu açıklamıyor: Niye içimizde adalet duygusu var? Haksızlığı hemen farkederiz. Bundan rahatsız olmak belki bu tarz evrimsel süreçlerle açıklanır, ama hak ve haksızlık arasındaki çizgiyi de evrim çizemez. Bu çizginin kaynağı çok daha derin.

[NOIR 0]

Hepimiz farklı sıfatlarla sıfatlandırıldık. Şayet Allah herkesin tıpatıp aynı olmasını isteseydi, hiç şüphesiz öyle yapardı. Farklılıklara saygı göstermemek, kendi doğrularını başkalarına dayatmaya kalkmak, Hakkın mukaddes nizamına saygısızlık etmektir..ŞEMS-İ TEBRİZİ..

Adalet evet adalet...

Tek evrensel ahlak olsa olsa adalet olmalı..

[kirec 0]

hz muhammede kötü nedir iyi nedir diye sorulur...

kötü seni rahatsız eden iyi içine huzur verendir der...

kötülük yaptığını başkasının bilmesini istemediğin şeydir diye bir başka yerde söyler...

bu tariflerde bir konuya dikkat çekmek isterim...

kötülüğü ve iyiliği öyle yalın ve bence evrensel bir şekilde tarif ediyor ki...

mesela şöyle de diyebilir di...

kötülük ve iyilik kuranda yada benim sünnetimde bildirdiklerimdir ...

eğer böyle dese sadece kuran ve sünnet bilginin kaynağı olacak ve ancak kuranı ve sünneti bilenler iyiyi ve kötüyü ayırd edebilecekti ...

ama bilginin kaynağı insanın kendi aklı muhakemesi vicdanıdır...

işte bu kaynağa parmağını yönlendirip iyiyi ve kötüyü en iyi yine kendi imkanlarımızla bulabileceğimizi göstermiş...

peki akla ve vicdana sahip olan biri bir kediye nasıl işkence eder...

işte peygamberin fonsiyonu tam olarak bu adama sen ne yapıyorsun vicdansz zavallı hayvan bu eziyeti ne diye yapıyorsun demektir...

akıllı ol yoksa acayip zarar görürsün der o kötülük yapana...

evet kötülük aslında tüm evrende etki eder....

bir adama iğne battığında onun tüm bedeni bundan rahatsız olduğu gibi evrenin bir yerinde bir kötülük yapıldığında bundan tüm evren rahatsız olur...

peygamber olan kişi bu rahatsızlığı daha derinden farkeden ve insanları uyarmayı kendine görev edinen kişidir...

iyilik insana huzur verdiği gibi evreni de şenlendirir...

evren iyilikle ayakta durur...

son iyilik yapılıncaya kadar evren yıkılmayacaktır...

kötülük kıyametin sebebidir...

evren hala ayakta duruyorsa bu toplam iyiliğin toplam kötülükten daha fazla olduğunu gösteriyor...

eğer evren iyiliğin değil kötülüğün daha çok üretildiği bir yer haline gelirse orası çürümüş ve işe yaramaz hale gelmiş demektir...

her çürüyen gibi çöpe atılmaya layık hale gelir...

[ludwig 0]

Arkadaşlar olayın içine niey Hz Muhammed'i getiriyorsunuz ki

O da bizim gibi kendi spekülasyon yapan biri. "Mesajı Tanrı'dan alıyom" demesi bizi bağlamaz. Bizim gözümüzde onun yazıları hala onun kendi spekülasyonlarıdır.

Plato'dan ya da Buddha'da niye daha değerli?

[kirec 0]

Arkadaşlar olayın içine niey Hz Muhammed'i getiriyorsunuz ki

O da bizim gibi kendi spekülasyon yapan biri. "Mesajı Tanrı'dan alıyom" demesi bizi bağlamaz. Bizim gözümüzde onun yazıları hala onun kendi spekülasyonlarıdır.

Plato'dan ya da Buddha'da niye daha değerli?

ludwig...

kuran ve hadisleri gerçeğin tek kaynağı olarak görmek nasıl bir aşırılksa onları tümüyle gerçekdışı olarak görmekte bence aynı hataya düşmek olur...

gerçeği arayış yolculuğunda budanın platonun söyledikleriden yararlandığımız gibi muhammedin isanın musanın sözlerindende yararlanabiliriz...

[NOIR 0]

Arkadaşlar olayın içine niey Hz Muhammed'i getiriyorsunuz ki

O da bizim gibi kendi spekülasyon yapan biri. "Mesajı Tanrı'dan alıyom" demesi bizi bağlamaz. Bizim gözümüzde onun yazıları hala onun kendi spekülasyonlarıdır.

Plato'dan ya da Buddha'da niye daha değerli?

Muhammed mesajı tanrıdan alıyorum dememiş ki.Kendi aldığı mesaj her ne ise bal yapan arı , yer gök herşeyin bu mesajı aldığını iddia ediyor.Bunu ben değil muhammedin insanlara dayattığını söylediğiniz kitap söylüyor.

Dolayısı ile bizimkisi ne kadar spekülasyon ise onunkiside o kadar spekülasyon.Kirecin dediği gibi varlığın bütün yorumcularını göz önünde bulundurmak tek taraflı beslenmemeklazım.

[ludwig 0]

Kirec yararlanmayalım demedim. Kuran'da da mesela "Allah size şahdamarınızdan yakındır" lafını bir filozof bana Kant'ın demek istediğine örnek olarak göstermişti.

Hz Muhammed de hikmetli şeyler söyleyebilir. Hz Isa da.

Ama kimsenin sözlerini Allah'tan direk alınmış bir ilham ya da hatta dikte edilmiş bir mesaj olarak alamayız. Bunu yaptığımız anda zaten gerçeği arama yolunda bir çıkmaza saplanıp kalırız.

Ekim 28, 2009 tarihinde ludwig tarafından düzenlendi

[Faithnomore 0]

Bir insan kediye "işkence yaparak öldürüyorsa" bunu gayri ahlaki buluruz, yanlış buluruz, vahşet deriz, insanlık dışı deriz, deriz de deriz diye yazılmış..

bir de diğer taraftan bakalım, bir insan bir koyunu alıyor, onu canlı canlı boğazını kesiyor, hayvan can çekişiyor, sonra onun derisini yüzüyor, bağırsaklarını deşiyor, vs vs..sonra da onun etini pişiriyor ve yiyor..

bu örneklere çeşitli özneler koyabiliriz, bir insan bir insanı da öldürebilir ve çok yanlış buluruz, ama bir sığırı öldürp yediğinde yanlış bulmayız..vejetiryenlr için de karnıbahar örneği olabilir

denek ki bu konularda kıstas canlı yaşamı değildir..kıstas tamamen insan merkezlidir bu da Evrimle açıklanabilir, insan köpeği de genelde öldürmez çünki onnula işbirliği yapmıştır, onu kullanır vs...köpekler de itlaf edildiğinde çok yanlış buluruz..

Bu tip argümanlardan kozmolojik çıkarsamalar yapıp bir de tasavvufi-ulvi soslar katıp ahanda tanrıya ulaştık saçmalıktan öte değildir..

[lKale 0]

Kaldı ki uzak doğuda insanlar kedi ve köpekleri hiç gocunmadan pişirip yiyor (:

[kirec 0]

ahlak tümüyle göreceli yada tümüyle evrensel değildir...

ahlakın bazı kısmı göreceli bazı kısmı ise evrensel yani genel geçer ...

tümüyle göreceli olduğunu düşünsek hiç bir davranışın ahlak dışı olmadığını dolayısıyla hiç bir suç işlenmediğini savunmuş oluruz...

tümüyle genel geçer olduğunu düşünsek herkesin suçlu ve ahlaksız olduğunu savunmuş oluruz...

mesele ahlakın göreceli ve genelgeçer olan kısımları olduğunu kabul etmek ve bunların tesbitini iyi yapmaktır...

insan hakları evrensel beyannamesi mesela ahlakın evrensel kısmına bir örnektir...

dinlerde ahlakın genel geçer kısmına vurgu yapar ...

[Deicide 0]

Richard Dawkins gen bencildir diyor. Kedi öldürürken yada hırsızlık yaparken rahatsız olmamamız en mantıklısı ama öle olmuyor işte..

Antiateist, Dawkins'in söylediklerini kitabından okumayıp kulaktan duyduklarınla yorumlarsan işte böyle onun söyledikleriyle hiç alakası olmayan şeyler söylersin. Dawkins, "Gen Bencildir" derken, "organizma değil, gen bencildir" demek istiyor. Tam da senin sorduğun konunun açıklamasını yapıyor kitabında. Eğer alıp okursan, ki son derece akıcı bir kitaptır, ne demek istediğini daha iyi anlarsın.

Kısaca şunu söylüyor: organizmalara genlerin bakış açısından, genleri taşıyan ortamlar olarak bakılabilir. Organizmalar ölümlüdür ve genler açısından temel işlevleri, genleri kopyalamak ve gelecek kuşaklara taşımaktır. Genler ise -eğer fiziksel kopyalar olarak değil, içerdikleri kodlar açsından bakılacak olursa, pratikte ölümsüzdür. Dedenizin geni annenizde, dayılarınızda, amcalarınızda, annenizin geni si,zde ve kardeşlerinizde, sizin geniniz de çocuklarınızda yaşar. Dedenizin geni aynı zamanda, başak genlerle karışmış halde kuzenlerinizde de yaşayacaktır. Dolayısıyla evrim sürecine, organizmalar açısından değil, genlerin birbiriyle rekabet etmesi ve çoğalması açısından bakılacak olursa, sürecin bazı ayrıntıları daha kolay anlaşılabilir der Dawkins. Kardeşiniz genetik olarak sizin yarı kopyanızdır; sizin gibi annenizin ve babanızın genlerinin farklı bir kombinasyonunu taşır. Sizi başkalarından farklı kılan bir geni 1/2 olasılıkla o da taşıyacaktır. Eğer iki kardeşiniz varsa, bunlar istatistik olarak sizin genlerinizi gelecek kuşaklara taşımakta sizin kadar etkili olacaktır. Üç kardeş ise sizden 1.5 kat daha fazla etkili olacaktır. Eğer üç kardeşinizi yaşatmak için kendinizi feda ediyorsanız, sizin genleriniz onlar aracıığıyla, tek başınıza sizin taşıyacağınızdan 1.5 kat daha fazla yayılacağından, genetik olarak karlı bir iş yapmış olursunuz.

Akrabalık derecesi uzaklaştıkça, kendinizi yaşamaları için feda etmeniz gerekenlerin sayısı giderek artar. Ama her durumda, aynı türden bir kaç yüz kişi için insanın canını feda etmesi, genlerinin gelecek kuşaklara taşınması yönünde anlamlı olacaktır.

Kedi yavrularına gelince: kedi, bir memeli olarak epey yakın bir akrabamızdır. Memeli hayvanların diğerlerinden farkı, yavrularının yakın ve uzunca süre bakım gerektirmesi ve sayıca daha az olmalarıdır. Yavru bir hayvanı büyüklere sevimli gösterecek bir gen, hızla yayılacaktır; çünkü bize sevimli gelen yüzü kodlayan genlerle, o yüzü bize sevimli gösteren genler büyük olasılıkla birlikte taşınan genlerdir. Memeli hayvanların ortaya çıktığı ilk zamanlarda ortaya çıkan bu özellik hızla memeli hayvanlarda yayılmış olmalıdır. Kendine sevimli gelen yüze sahip yavruları seçen bir birey, büyük olasılıkla kendi genlerine benzer bir geni taşıyan bir organizmayı kolluyor ve böylelikle kendi genlerinin, başka bir birey üzerinden de olsa yayılma olasılığını arttırıyordur. Bu iki basamaklı bir pozitif geri besleme doğurur: güzel sayılan yüzü kodlayan genlerle o yüzü güzel olarak algılayıp kollanmasını sağlayan genler birbirini destekleyerek hızla popülasyonda yayılır ve kuşaklar boyunca defalarca seçilim görerek gelişir. Yüzler giderek daha güzel hale gelir, onların güzel olarak algılanması giderek daha vurgulanır.

Türler ayrıldıktan sonra bile bu genler etkilerini sürdürür. Başka türden yavrulara bakan anneler memeliler dünyasında çok yaygındır.

[antiateist_ 0]

Deicede, sadece şunu söylemek istiyorum; kulaktan dolma değil, adamın "gen bencildir" adında bir kitabı var. Organizmanın bencil olmasıda benim "gen bencildir" lafından çıkartığım bir anlam. Dediğin gibi kitabı okumadım, demek ki içeriği farklı.

[Deicide 0]

Organizmanın bencil olmasıda benim "gen bencildir" lafından çıkartığım bir anlam. Dediğin gibi kitabı okumadım, demek ki içeriği farklı.

İşte kulaktan dolma derken bunu kastediyorum. Kitapta öyle bir anlam yok. Sen kitabın adına bakarak ve evrim kuramı ile ilgili kulaktan dolma bilgilerine dayanarak bu çıkarımı yaptın. Evrim kuramı senin ve diğer evrim karşıtlarının anladığı anlamda bir bencilliği gerektirmez. Çoğu durumda dayanışma ve paylaşmayı da öngörür.