taopaipai 0 Oluşturuldu: Nisan 20, 2010 Raporla Share Oluşturuldu: Nisan 20, 2010 Montaigne diyor ki:Ben ruhumun bedenime girmesiyle var oldum.Öyleyse ben ruh ve beden bir arada olduğu sürece varım.Öldükten sonra ruhum bedenimden ayrılacak ve ben artık var olmayacağım.Ruhuma ne olacağı için endişelenmekse öldükten sonra bedenenime ne olacağı için endişelenmek kadar manasızdır. Link to post Sitelerde Paylaş
aslanbey 0 Nisan 20, 2010 gönderildi Raporla Share Nisan 20, 2010 gönderildi Bizim bir hoca vardı.. Ağzı biraz bozuktu.. Hocayla ölümle ilgili birkaç şey söylemiştir.. Arkadaşlarla... Verdiği cevap biraz argoydu ama ... o düşünceyi yansıtması bakımından yerine uygun bir cevaptır. "Öldükten sonra isterlerse beni s... umrumda olmaz" gibi bir laf etti.. Buda o düşüncenin ürünü Link to post Sitelerde Paylaş
Rochader 0 Nisan 20, 2010 gönderildi Raporla Share Nisan 20, 2010 gönderildi Montaigne diyor ki:Ben ruhumun bedenime girmesiyle var oldum.Öyleyse ben ruh ve beden bir arada olduğu sürece varım.Öldükten sonra ruhum bedenimden ayrılacak ve ben artık var olmayacağım.Ruhuma ne olacağı için endişelenmekse öldükten sonra bedenenime ne olacağı için endişelenmek kadar manasızdır. Montaigne ruhundan daha cok konusuyor ama. Birazda ruhu konussa ya dese ya ben olmasaydim montaigne olmazdi. Bana demesin benim ruhuma desin o bana belki söyler. Ruh muh hikaye kardesim. Ruh dedigimiz sey aslinda bizim bilincimiz. Biz öldükmü bilincimizde ölür. Bazen bilincimiz bizden önce ölür. Hepsinden önemlisi ise, zaten öldükten sonra öldügümüzü bile bilmeyecek olmamiz. SAYGILAR Link to post Sitelerde Paylaş
pisinge 0 Nisan 20, 2010 gönderildi Raporla Share Nisan 20, 2010 gönderildi Montaigne ruhundan daha cok konusuyor ama. Birazda ruhu konussa ya dese ya ben olmasaydim montaigne olmazdi. Bana demesin benim ruhuma desin o bana belki söyler. Ruh muh hikaye kardesim. Ruh dedigimiz sey aslinda bizim bilincimiz. Biz öldükmü bilincimizde ölür. Bazen bilincimiz bizden önce ölür. Hepsinden önemlisi ise, zaten öldükten sonra öldügümüzü bile bilmeyecek olmamiz. SAYGILAR Öldükten sonra öldügümüzü bilmeyecegiz,müslümanlar cennet icin bekleyecekler ya ben ona yanarim, ne yaparlarsa yapsinlar o mezardan kalkamayacaklar,iste orasi onlarin cehennemi,kisin bir gece vakti,tipi seklinde bir kar ve soguk ve sen o mezarin altinda tek basina... Link to post Sitelerde Paylaş
taopaipai 0 Nisan 20, 2010 gönderildi Yazar Raporla Share Nisan 20, 2010 gönderildi Montaigne ruhundan daha cok konusuyor ama. Birazda ruhu konussa ya dese ya ben olmasaydim montaigne olmazdi. Bana demesin benim ruhuma desin o bana belki söyler. Ruh muh hikaye kardesim. Ruh dedigimiz sey aslinda bizim bilincimiz. Biz öldükmü bilincimizde ölür. Bazen bilincimiz bizden önce ölür. Hepsinden önemlisi ise, zaten öldükten sonra öldügümüzü bile bilmeyecek olmamiz. SAYGILAR Bunu Montaigne 16. yüzyılda yazmış göz önünde bulundurmakta fayda var.Ayrıca bir ateistin her daim şüpheci olması gerektiği kanaatindeyim. Link to post Sitelerde Paylaş
Rochader 0 Nisan 20, 2010 gönderildi Raporla Share Nisan 20, 2010 gönderildi Bunu Montaigne 16. yüzyılda yazmış göz önünde bulundurmakta fayda var.Ayrıca bir ateistin her daim şüpheci olması gerektiği kanaatindeyim. Güzel dedinde yanliz 16. yüzyildada ruha inanmayanlar vardi. Ruh benim icin allah gibi süphesiz yok. SAYGILAR Link to post Sitelerde Paylaş
Unholy 0 Nisan 21, 2010 gönderildi Raporla Share Nisan 21, 2010 gönderildi Şunun farkına varmamız gerekir ki, eğer ruh yoksa ve benlik hafızamızın bir ilüzyonuysa, zaten anlık var oluyoruz. Sadece şu an varız. 5 dakika önceki insan sen değilsin. Materyalist bakış açısı ile baktığımız zaman bunu kabul etmek zorundayız. Ama benim de bu konuda kafam karışık. Çok karmaşık bir konu. Bu konuda David Chalmers ve Daniel Dennett'in ilginç tartışmaları var. Google'dan bulabilirsiniz. Link to post Sitelerde Paylaş
Recommended Posts