Mezar Ziyareti

[BenjaminBuzruhu 0]

Ölen kişiyi gömüldüğü çukurun başına gittiğimiz zaman özlediğimizi anlayıp, hatırlıyorsak hiç hatırlamayalım daha iyi. Ben insanları hatırlamak ve onları anmak için, kemiklerinin bulunduğu çukurlara ihtiyaç duymuyorum. Bu bende daha çok mide bulantısına sebebiyet veriyor!

[IFeelGood 0]

Benim tanıdğım ateistler içinde yakılmak isteyen yok , kafadan atmışsın bişeyler , Ateistlerin çoğu böyle ister sonucuna nereden varıyorsun yahu , bazı ateistler yakılmak istiyor diye çoğu ateistin bunu istediğini düşünmek aptalca. Ayrıcı yanlış bilmiyorsam hindu ve budistlerde ölülerini yakıyor.

Benim tanıdığım ateistler içinde yakılmak isteyenler var, hatta bazıları kesin olarak yakılacaklar. Ama Türkiye'de böyle bir şansları olmadığını zaten bilen ateistler, bu gibi bir düşünce içinde olmazlar. Hiç bilmediğimiz bir şeydir bu ve istemeyi bırakın, düşünme lüksümüz bile yoktur. Hatta çoğu ateiste tuhaf bile gelir.

"Ölünce size ne yapılsın istersiniz" gibi sorular soran başlıklar açılmıştı ve herkes ne istediğini yazmıştı. Yakılmak isteyen Türk ateistleri de vardı ama bu şansa sahip olmadıkları için paşa paşa gömüleceklerini biliyorlardı ne yazık ki, ifade etmişlerdi de.

[IFeelGood 0]

Ölen kişiyi gömüldüğü çukurun başına gittiğimiz zaman özlediğimizi anlayıp, hatırlıyorsak hiç hatırlamayalım daha iyi. Ben insanları hatırlamak ve onları anmak için, kemiklerinin bulunduğu çukurlara ihtiyaç duymuyorum. Bu bende daha çok mide bulantısına sebebiyet veriyor!

İşte kişiden kişiye değişiyor. Benim de mezarlığa gitmek gibi bir isteğim yok ama anne ya da babamı kaybetsem bu hissim belki de gelişir.. Bilemiyorum.

Her ikisi de ateist olan bir çift ki yıllardır tanıdığım ve çok sevdiğim dostlarımdır, çocuklarını kaybettiler ve mezarlıktan yıllarca dönemediler.

Yine bir ateist olan arkadaşım hala küçük yaşta kaybettiği annesinin mezarına gider ve ona, başına gelenleri anlatır.

Yani bunların inançla ilgisi yok. Ruhları bizi dinliyor, bizi uzaktan izliyor ve aslında duyuyorlar gibi bir inançları elbette yok. Başka bir duygudur bu ve bana hiç garip gelmiyor.

O yüzden eğer şu yıllarda ölürsem, ben de gömülmek istiyorum. Henüz bana düşkün olan ve ihtiyaç duyan bir çocuğum var.. Gelmek ve öyle rahatlamak ihtiyacı duyabilir...

Onun dışında, isterse cesedimi çöpe atsınlar, zerre kadar umurumda değil.

[Guest Servius Tullius]

Bu konunun islamla ilgisi yoktur, tamamen saygıyla alakası vardır. Arabistanda bizde olduğu gibi mezarlık yoktur, orda ölen bir yere gömülür ve başına her hangi bir ibare dikilmez. Bu kültürel bir olgudur.

[herakles79 0]

Uzun zamandır mezar ziyaret etmiyorum ama gittiğimde sadece bizim de oraya gideceğini düşünürüm.Mezar taşlarını okur yaşanan yılları gözlemlerim.Kimler gelmiş geçmiş diye hayıflanırım.

Gideceğimiz son mahalle gözüyle bakarım.Mistik ya da ruhani hiçbir anlam taşımıyor benim açımdan.

Sevdiğim birinin mezarı olması sadece sevdiğim kişiyi hatırlatır extradan.

[demirefe 0]

En akıllı Fransızlar. Bir alan ayırmışlar koskoca Paris için, öyle çok büyük değil. Bir cesede beş yıl mı, on yıl mı, öyle bir mezarda yatıp çürüme hakkı tanımışlar. Bu süre doldu mu mezarını boşaltıp başka birine veriyor, çıkardıkları kalıntıları mezarlığın daha altında bir mahzene yığıyorlar.

O mahzen de dolar, kalıntılar çürümezse yakarak yok ediyorlar. En doğrusu bu. Mezar yapmazsan ziyaret edilemiyor. Mezar yapıp mermer, bilmem ortadan kalkmaz kaybolmaz bir sabit mezara dönüştürürsen gereksiz alan işgal ediyor çok uzun zaman. Saçmalığa bak, altında kemik bile kalmamış, çürümüş, üstünde granit, mermer, beton, bıraksan beşyüz sene kalabilecek gereksiz saçmalıklar.

Amerikada daha yaygın olan ceset yakma pek akılcı değil. Çok fazla doğal gaz yakılıyor bir cesedi tamamen küle çevirmek için. Ama ola da bilir, ömrü hayatının sonunda biraz doğal gaz israf etmişsin çok mu? Olabilir, çürümesini beklemekten akılcı olabilir yani.

İşte bir de DNA filan gerekli olursa yakıldı mı DNA kalmıyor, yakmadan bir örnek alınması da bu sorunu çözer. Bu yakma işi zengin işi... Küllerini sıkıştırıp elmasa çevirebiliyorlar parayı bastırırsan. Yüzük yaptırıp ananı babanı parmağında taşıyorsun, ama çok pahalı işlem...

[Wild Justice 0]

Yaşamım boyunca tek bir kere mezar yiyaretine gittim. O da bizim pederin mezarıydı.

Ama dua okumak için gitmedim.

Sanki beni duyuyormuş gibi, ona seslendim:

"Ulan mendebur! Yemedin, biriktirdin! İçmedin, birktidin! Giymedin, biriktirdin! Gezmedin biriktirdin! Geride bıkraktığın varislerin de, senin harcamadığın paracıkları büyük bir zevkle harcıyorlar! Sana zerre kadar da minnettar değiller! Tam aksine senin ne kadar salak olduğunu konuşuyorlar! Senin bu kadar değersiz bir yaşamın varmış! Yuh sana!"

Ertesi gün notere gittim ve o mendeburun bana bıraktığı mirası, gereksinimi olan birisine bağılşladım.

Öyle hayırsız bir menderurdan kalan mirasın içine sıçmak daha iyi olurdu, ama ne yaparsın! Hiç olmazsa muhtaç bir vatandaş, müşkülden bir nevi olsun kurtuldu.

Not: En iyi arkadaşımın mezarını da sıklıkla ziyaret ettim. O da, belediye yasaları gereği idi. Zira mezar bakımsız olunca, ceza geliyor.

[yokyaa 0]

Mezar ziyareti bir gelenektir.

Dinlerde birer gelenektir. Tabii ipe sapa gelmez geleneklerle, işe yarar gelenekleri (töreleri) birbirinden ayırmak lazım.

Mezar ziyaretinin, islam da abartıldığını düşünenler yanılıyor.

Arap toplumlarında mezar kavramı doğru düzgün yoktur bile.

Muhammedin sözde mezarı bile bir zamanlar içler acısı haldeydi.

Mezar adabı Türkler'e mahsustur. Ölene saygıdır. Bizim müslaman toplumumuzda ki abartılan mezar ritüelleri de eski geleneklerimizin islamla yoğrulmuş bir halidir. Emin olun ki Türkler islamı benimsemeseydi, mezarlarımız ve ritüellerimiz çok daha şatafatlı olurdu.

Peki bir dinsiz mezar ziyareti yapar mı?

Elbette yapar. Yapmaması için hiç bir neden yoktur. Özlem duyduğu kişileri daha yoğun bir şekilde anabilmek için mezar ziyareti yapabilir. Ziyareti eğer kendi başına yapacaksa, geride kalanları anmak için mezar başına gitmeye ihtiyaç duymayabilir.

Geride kalanları görmeyen bilmeyen çocuklar için gidedebilir. Bu tamamen kişinin kendi inisiyatifine kalmış bir şeydir.

Fakat bir ateist hiç bir zaman mezar başında bir ritüel gerçekleştirmez çünkü bunun anlamsız olduğunu bilir.

Yaşadığı duygu yoğunluğundan dolayı ağlaması bir ritüel değildir. (Ben adım gibi bu konunun anıtkabire getirileceğinden eminim o yüzden peşin peşin söyleyim)

Mesela ben mezar ziyareti yapar mıyım?

Seve seve yaparım. Mezarlıklar genelde sessiz sakin bol yeşillikli börtülü böcekli yerler olur. Böyle yerlerde yürümek bile bana terapi gibi gelir, rahatlatır.

Ha böyle olmasaydı bile yapar mıydım? Evet yapardım. Bazı gelenekler yaşatılmalı. İnsan benliğini unutmamalı.

[HomieSapiens 0]

Bir ateist mezar ziyaretine gittiğinde ölünün duymadığını, duymayacağını bile bile kendi kendine konuşarak "seni çok özledim" deyip ağlayamaz mı , mezar taşını öpemez mi ?

Bunu ölüye tapmaya yorumlamak ahmakça değil midir ?

iste tum bu soylediklerinin altinda dinin ortaya cikisi yatiyor zaten. orda yapilanlar tapma degildir, sadece kendini avutmadir. dinlerin de insanin bu icgudusunden ornek alarak geleneklestirdigi olayi ahmakca bulmak yanlistir. cunku bu dini bir sey degildir, sadece bir ihtiyactir.

[Vision 0]

İşte kişiden kişiye değişiyor. Benim de mezarlığa gitmek gibi bir isteğim yok ama anne ya da babamı kaybetsem bu hissim belki de gelişir.. Bilemiyorum.

Her ikisi de ateist olan bir çift ki yıllardır tanıdığım ve çok sevdiğim dostlarımdır, çocuklarını kaybettiler ve mezarlıktan yıllarca dönemediler.

Yine bir ateist olan arkadaşım hala küçük yaşta kaybettiği annesinin mezarına gider ve ona, başına gelenleri anlatır.

Yani bunların inançla ilgisi yok. Ruhları bizi dinliyor, bizi uzaktan izliyor ve aslında duyuyorlar gibi bir inançları elbette yok. Başka bir duygudur bu ve bana hiç garip gelmiyor.

O yüzden eğer şu yıllarda ölürsem, ben de gömülmek istiyorum. Henüz bana düşkün olan ve ihtiyaç duyan bir çocuğum var.. Gelmek ve öyle rahatlamak ihtiyacı duyabilir...

Onun dışında, isterse cesedimi çöpe atsınlar, zerre kadar umurumda değil.

Sayın IFeel cevabınızı (Sadece başkalarına cevap vermek için)kullanmak istiyorum.

Bende burda bahsettiğim gibi İsteyen Yakılsın, Gömülsün İsterse Marsa Roket İle Gönderilsin. Umurumda değil.

Ancak sorun şurada; "Yakılmak materyalistler için mantıklıdır" lafı.

Objektif olarak bakıp mantık'ını düşündüğümüzde malesef öyle olmuyor.

Gömülmek, Yakılmaya göre Daha Mantıklıdır. (Yakılmak isteyen kişinin belirli sebepleri haricinde)

Ocak 30, 2012 tarihinde Vision tarafından düzenlendi

[HomieSapiens 0]

tahta tabut icinde gomulup dogal bir sekilde curumek en yararlisidir. mantikli dusunebilen materyalistler icin tabi.

[IFeelGood 0]

Sayın IFeel cevabınızı (Sadece başkalarına cevap vermek için)kullanmak istiyorum.

Bende burda bahsettiğim gibi İsteyen Yakılsın, Gömülsün İsterse Marsa Roket İle Gönderilsin. Umurumda değil.

Ancak sorun şurada; "Yakılmak materyalistler için mantıklıdır" lafı.

Objektif olarak bakıp mantık'ını düşündüğümüzde malesef öyle olmuyor.

Gömülmek, Yakılmaya göre Daha Mantıklıdır. (Yakılmak isteyen kişinin belirli sebepleri haricinde)

"Yakılmak bir materyalist için en mantıklı olandır" lafı kime aitse sadece saçmalamış.

Bu bir din miymiş de öylesi böylesi olsunmuş... Yakılınca da doğaya karışıyoruz gömülünce de. Hangisi daha pratiktir gibi bir soru sorup da ona göre tavır belirlemek de saçma çünkü altı üstü ölüyoruz ve herhalde bir şeyler yaparlar..

Bunları düşünmek bile bana saçma geliyor doğrusu. Kim ne istiyorsa öyle yapılsın diyoruz biz. Hem ateistler hindu vs. miymiş ki ille de yakılarak doğaya karışmak istesinmiş?

Her şekilde doğadayız ve olmaya da devam edeceğiz zaten, o döngüde sonsuza dek dolanıp duracak atomlarımız. Ateist kişi bunu bilir ve gerisi sadece ayrıntıdır.

Kısacası tepkinde ve söylediklerinde haklısın Sevgili Vision.

Kendi cesetleri bitti, bizimki hakkında da hüküm vermeye yelteniyorlar demek...

[IFeelGood 0]

Yaşamım boyunca tek bir kere mezar yiyaretine gittim. O da bizim pederin mezarıydı.

Ama dua okumak için gitmedim.

Sanki beni duyuyormuş gibi, ona seslendim:

"Ulan mendebur! Yemedin, biriktirdin! İçmedin, birktidin! Giymedin, biriktirdin! Gezmedin biriktirdin! Geride bıkraktığın varislerin de, senin harcamadığın paracıkları büyük bir zevkle harcıyorlar! Sana zerre kadar da minnettar değiller! Tam aksine senin ne kadar salak olduğunu konuşuyorlar! Senin bu kadar değersiz bir yaşamın varmış! Yuh sana!"

Ertesi gün notere gittim ve o mendeburun bana bıraktığı mirası, gereksinimi olan birisine bağılşladım.

Öyle hayırsız bir menderurdan kalan mirasın içine sıçmak daha iyi olurdu, ama ne yaparsın! Hiç olmazsa muhtaç bir vatandaş, müşkülden bir nevi olsun kurtuldu.

Not: En iyi arkadaşımın mezarını da sıklıkla ziyaret ettim. O da, belediye yasaları gereği idi. Zira mezar bakımsız olunca, ceza geliyor.

:)

Alemsin..

Baban çok cimriymiş, onu anlamak pek zor değil ama olsun be.. Sen yine de böyle kötü şeyler söyleme adamın arkasından...

Böyle olacağını, yani kefenin bir cebi bulunmadığını bilse paraları yerdi, size de bol bol yedirirdi herhalde ama işte....

Arkadaşının mezarını ziyeret etme gerekçen/zornluluğun da iyiymiş..

Akşam akşam güldürdün...

[Vision 0]

"Yakılmak bir materyalist için en mantıklı olandır" lafı kime aitse sadece saçmalamış.

Bu bir din miymiş de öylesi böylesi olsunmuş... Yakılınca da doğaya karışıyoruz gömülünce de.

Ateist mezarlığı da icat edeceksiniz bu gidişle ama materyalistlerin çoğu ölünün gömülmesine, mezara defnedilmesine karşıdır. Çünkü ölümden sonra maddenin hiçbir anlamı yoktur. Krematoryumda yakılmak en mantıklısıdır...

Kendisine daha usul bir şekilde dediğim halde önyargıdanmıdır bilinmez hep tersledi napayım

Bu arada "Yakılınca da doğaya karışıyoruz gömülünce de." Gömülünce Doğaya daha çabuk karışıyoruz. Yakılmaya göre daha fazla yararımız oluyor.

Yanlışsam düzeltirseniz sevinirim.

[IFeelGood 0]

Gömülerek daha faydalı olduğumuz ve daha çabuk karıştığımız doğru ama yer kaplamak önemli bir sorun. Gerçi bir mezarın ömrü sanırım en fazla 100 yıl falan, sonrasında kimse ziyaret etmiyor ve ilgililer de onu iptal edip yerine başkalarını gömüyor. Garip bir dengesi var kısacası onun da.

[BenjaminBuzruhu 0]

İşte kişiden kişiye değişiyor. Benim de mezarlığa gitmek gibi bir isteğim yok ama anne ya da babamı kaybetsem bu hissim belki de gelişir.. Bilemiyorum.

Her ikisi de ateist olan bir çift ki yıllardır tanıdığım ve çok sevdiğim dostlarımdır, çocuklarını kaybettiler ve mezarlıktan yıllarca dönemediler.

Yine bir ateist olan arkadaşım hala küçük yaşta kaybettiği annesinin mezarına gider ve ona, başına gelenleri anlatır.

Yani bunların inançla ilgisi yok. Ruhları bizi dinliyor, bizi uzaktan izliyor ve aslında duyuyorlar gibi bir inançları elbette yok. Başka bir duygudur bu ve bana hiç garip gelmiyor.

O yüzden eğer şu yıllarda ölürsem, ben de gömülmek istiyorum. Henüz bana düşkün olan ve ihtiyaç duyan bir çocuğum var.. Gelmek ve öyle rahatlamak ihtiyacı duyabilir...

Onun dışında, isterse cesedimi çöpe atsınlar, zerre kadar umurumda değil.

Tabi kimsenin işine karışmak ya da kararını eleştirmek haddim değil ama şöyle de bir şey var ki; küçücük çocukları mezarlığa götürüp "bak yavrum bu senin annen" ya da baban, anneannen, teyzen, dayın, amcan vs. gibi cümleler kurmak ne derece doğrudur bilemiyorum! Bunun onların kişiliklerinde ne gibi derin yaralara sebebiyet vereceğini bilemeyiz. Çocuktaki "beni de mi gömecekler?" hissini düşünebiliyor musunuz? Keza bu yetişkinler için de böyle. Bu unutmaktan ve alışmaktan ziyade aynı acıyı tekrar tekrar yaşamaya benziyor. Ben askerdeyken babam ölmüştü. Tabi mecburiyetten cenaze töreninde bulunuyorsun ama 3 yıl oldu ve bir kez bile ziyarete gitmedim. Onu hatırlıyorum, anıyorum ama mezarının başına gitmek çok iyimser duygular çağrıştırmıyor bende. Sadece üzüntü, o kadar...

[materyalistyobaz 0]

Ateist konseyi ittifakla mezar ziyaretinin dini bir ritüel olmadığı tesbit etmiş.Demek ki dinle minle bir ilgisi yok.Arada bir tane arıza çıkmış onun da ne dediği belli değil zaten.

[Wild Justice 0]

Kendi yazımı buraya kopyalamayayım.

Buyrun: Ölüleri yakmanın sebebi

Eğer ölüleri yakmanın sebebini anlayamıyorsanız, benim diyeceğim bir şey kalmaz.

[ad hominem 0]

Mezar ziyareti iyidir. Rasgele bir mezarlığa girip biraz dolaştığında insan huzur bulur bi gün kendisininde aynı rahatlığa kavuşacağını hatırlayarak.Hatta uslu bir çocuk olursanız belki birkaç kemik parçası bile bulabilirsiniz. Mezarlık güzeldir, hayatın durduğu yerdir, yatanların hiçbirşeyi umursamadığı yerdir, hepsi şendir. Toprak ve ağaçlar vardır. Bazen bira şişeleri, kondom, köpekler, orda tuhaf bi adam...

[IFeelGood 0]

Tabi kimsenin işine karışmak ya da kararını eleştirmek haddim değil ama şöyle de bir şey var ki; küçücük çocukları mezarlığa götürüp "bak yavrum bu senin annen" ya da baban, anneannen, teyzen, dayın, amcan vs. gibi cümleler kurmak ne derece doğrudur bilemiyorum! Bunun onların kişiliklerinde ne gibi derin yaralara sebebiyet vereceğini bilemeyiz. Çocuktaki "beni de mi gömecekler?" hissini düşünebiliyor musunuz? Keza bu yetişkinler için de böyle. Bu unutmaktan ve alışmaktan ziyade aynı acıyı tekrar tekrar yaşamaya benziyor. Ben askerdeyken babam ölmüştü. Tabi mecburiyetten cenaze töreninde bulunuyorsun ama 3 yıl oldu ve bir kez bile ziyarete gitmedim. Onu hatırlıyorum, anıyorum ama mezarının başına gitmek çok iyimser duygular çağrıştırmıyor bende. Sadece üzüntü, o kadar...

Çocuklar konusunda ben de senin gibi düşünüyorum. Onları oraya götürmek doğru değil. Ölüleri toprağa gömdüğümüzü, onların anlayacağı seviyede bilimsel olarak açıklamak gerek ama mezarlığa götürmek biraz riskli olabilir. Ama bu bile çocuğa verilen bilginin nasıl olduğuyla doğrudan ilişkili. Gerçeklerle büyütülmüş bir çocuk için mezarlık pek bir şey ifade etmez. Çocuklar bizlerden daha çabuk kabulleniyor aslında.

Bu arada ben kendi çocuğum falan dedim ama o pek küçük değil, bir de bu ziyaret arzusu hep gençlik yıllarında olur diye aklımdan geçirdim. Öyle olduğunu pekçok genç insanda gördüm.

Yukarıda da söylediğim gibi, ölen yakınları mezarda ziyaret etme arzusu her insanda başgöstermez, herkes o hissi taşımaz. Sende yokmuş mesela, üstelik üzüntü veriyormuş. Bu da bir tepki işte. Yani mezarlıklara karşı, içinde birinci dereceden yakınlarımız varsa, tümüyle nötr değiliz.

Anlatmak istediğim buydu.