Niçin Yaşıyoruz ?

[BRUTAL 0]

Niçin yaşıyoruz ?

Yaşamak güzel olduğu için mi ?

Ölümle birlikte, yok olup gideceğimize göre, niçin bu koşuşturma ?

Yaşama içgüdüsü denen içgüdü bunun yagane sebebidir. Aslında sevdiklerimizin uğruna yaşama bağlılığımızın artması, arkamdan ağlayacak ailem olmasa intihar ederdim diyenlerin varlığı, bu hayatta bir tek çocuklarıma bakmak ve onları korumak için yaşıyorum diyenlerin varlığı da yaşama içgüsüyle yakından bağlantılıdır. Yaşamın varlığının tek sebebi genetik materyalimiz olan nükleik asitlerin ve yapılarındaki genlerin kendilerini kopyalama, benzerlerini yapma ve çoğalma eğilimidir. Her bir gen kendi kopyalarını yapma eğilimine sahiptir. Canlılar ve cansızlar arasındaki tek fark canlı maddelerin üreyerek benzerlerini yapmasıdır. Mesela bir çakıl taşının kendi benzerlerini yani yavrularını yapma eğilimi yoktur. Bu bakımdan cansızların her biri özgündür. Canılarda durum farklıdır. Tüm canlılar kendi benzerlerini, yavrularını yapma konusunda bir yarış içindedirler. Hücreler bölünür ve sayılarını artırır. Oluşan her hücre parçası da büyürve yeniden bölünür. Başlangıçtaki hücrenin çok sayıda benzeri oluşur. Kopyalama ve çoğalma sırasında küçük değişiklikler olur. Bu değişiklikler genetik materyalde meydana gelebilir. Bu durumda ilgili genin değişmesi canlının davranışlarını değiştirecektir. Bu değişiklikler bazı durumlarda canlıya avantajlar sağlarken(örn:bağışıklık), bazı durumlarda dezavantajlar sağlar(genetik hastalıklar). Bu durumun sonunda milyonlarca canlı arasından birkaç tanesi avantaj sağlayan mutasyonu geçirmişlerdir. Avantaj sağlayan mutasyonu geçirmiş bir olan birey daha sağlıklı olacağından, çevreye uyum sağlayan ve dolayısıyla daha uzun yaşayan bir birey haline gelecektir. Önceki cümlelerimde canlıların ortamda bulunan ortak hammaddeyi kullanarak yavrularını yapmak ve bu şekilde genleri kendisininkine benzeyen varlıkları yaratmak konusunda amansız bir rekabet içinde olduğunu belirtmiştim. İşte bu avantajlı bireyler daha uzun yaşayacak, uzun yaşamı boyunca daha çok çiftleşecek, üreyecek ve genlerini akatacaklardır. Özellikler genetik olduğundan, uzun yaşayan bireyin çocukları da uzun yaşayacak ve her soy uzunun en uzunu seçilene kadar ilerleyerek toplam ömrü artıracaktır. Doğal seleksiyon gibi nedenlerle başlangıçta uzun yaşatan özellikler edinmemiş eski çoğunluk, uzun yaşayan bireylerin çok üreyip zamanla baskın çoğunluğu ele geçirmesiyle tükecektir. Milyonlarca yıllık sürece baktığımızda bir şekilde uzun yaşama içgüdüsünü elde etmiş olanların yaygın olduğunu göreceğiz. İnsan çocuklarını da genetik benzerlikten dolayı korur. Uzun lafın kısası, bu isteğe sahip olanların soyundan geldiğimiz için bizde de hayatta kalma içdüsü mevcut. Bu adaptasyon çok önemlidir.

Bu gibi konularda ateistler genellikle aynen senin yaptığın gibi bu işin biyolojik açıklamasını yapıp dururlar, ama bence burada sorulan şey ''iş eğer bu anlattığın gibi ise bunun farkındalığı neden bir fark yaratmıyor'' demek gibi birşeydir zaten..

Eğer genlerin kopyalanması için yaşadığının farkındaysan, bu bilinç seviyesine erişmek insan denen organizmada hiç mi fark yaratmaz?

Bu farkındalık genlerin ''amaçlarını'' hiç mi sekteye uğratamaz?

[dindarsurpriz 0]

allah rızası için demiyeceğim.

[denizbahar 0]

Senin hayattaki amacın ne, neden yaşıyorsun? Eğer dediğin gibi genler yüzünden yaşamaya çalışıyorsan, senin amacın da en az o inançlı insanların amaçları kadar komik olmaz mı?

Bence sen baskalarina sormadan kendine sor bu soruyu, neden yasiyorsun? Bunun amaci komik bununki guzel bununku kotu gibi puanlardirma yapmaktan baska?

[searcher1 0]

Niçin yaşıyoruz? Herkes bu açıya kendi açısından cevap versin. Kendi sorumluluklarınızı neden başkalarına yüklüyorsunuz? Başkaları senin niçin yaşadığına sebep bulmak zorunda mı?

Tamam, anladık, bir insanın yaşamak için bir amacı, gayesi kalmamış olabilir. Bunun başka insanlarla ne alakası var? İnsan yaşadığına göre demek ki bir amacı var.

[kirec 0]

yaşamımıza bir anlam bulmak için yaşıyor olabiliriz...

[demirefe 0]

Niçin yaşıyoruz, yaşıyoruz da ondan. Öleceğimiz için de öleceğiz. Bu olayların nedenselliği çok karmaşık olmasına karşın, sonuçta böyle bir yalın basitlikleri var. Tamamen doğal sonuçlar oldukları için fazla önemsenmelerine gerek olduğunu sanmıyorum.

Hayata anlam ve amaç yüklemek çok önemlidir. Hararetle tavsiye ederim. Amaç olmadan yaşamak azaptır. Fakat bu amaç düşmanca olursa amaçsızlıktan daha çok azap verir. İnsanların bir bölümünü sonsuzca düşmanı görmek gibi dogmatik amaçları hiç tavsiye etmem.

Çok yoğun duygulanıma da gerek yok. Hayat bir dengedir.

[BRUTAL 0]

Bence sen baskalarina sormadan kendine sor bu soruyu, neden yasiyorsun? Bunun amaci komik bununki guzel bununku kotu gibi puanlardirma yapmaktan baska?

Başkalarının hayatlarını aşağılayıp kendikininkini yücelten sensin ben değil, onun için bu soruyu sana sordum ve doğru olarak kabul ettiğin şeye göre de bir kıyaslama yapacaktık, ne oldu korktun mu?(:

[umbra 0]

Niçin yaşıyoruz? Herkes bu açıya kendi açısından cevap versin. Kendi sorumluluklarınızı neden başkalarına yüklüyorsunuz? Başkaları senin niçin yaşadığına sebep bulmak zorunda mı?

Tamam, anladık, bir insanın yaşamak için bir amacı, gayesi kalmamış olabilir. Bunun başka insanlarla ne alakası var? İnsan yaşadığına göre demek ki bir amacı var.

Sorumluluklarımı kimseye yüklediğim filan yok.

Ben, bu konuda diğer insanların neler düşündüğünü öğrenmek istedim ve nitekim öğrendim de.

Kimsenin benim için bir yaşama sebebi bulmasını da beklemedim.

Zaten, dikkat ettiysen herkes kendi açısından cevap vermiş.

Senin biraz sinirin bozuk galiba ki , böyle bir yanıt yazmışsın.

Neyse, o da geçer

[ad hominem 0]

''Kötü kaderimiz yüzünden doğduk, zayıflığımız yüzünden yaşıyoruz'' demişti schopenhauer. Herkes bunu doğru olarak kabul edebilseydi, ''neden yaşıyoruz'' üzerine tartışmak herkes için bir utanç olurdu, ve hiç konuşulmazdı bu konu tabi.

Herkes aynı nedenden ötürü yaşıyor olamaz.Birisi salak olduğu için yaşıyordur, diğeri zayıf oldu için.

Ölenlerinde yüceltilmesine hiç gerek yok ama şimdi.Kendini öldürenlerin %90 nı yaşamaktan daha salakça nedenlerle gidiyorlar ölüme.İstedikleri bikaç basit şey gerçek olsa sonsuza dek yaşamak isterler aslında.

Yaşam bir esaret, herkesin kendince belirlediği yaşama nedeni aslında istesede kurtulamayacağı bir hapishane gardiyanı.

[SessizLiK 0]

Benim aklıma takılan konu günlerdir şu.. Ölünce ebedi yokluk var. Bu beni korkutuyor. Düşünsenize sonsuza kadar yoksun.. Bitti işte ..

[öğrenen 0]

Yaşamın amacının öğrenmek olduğunu düşünüyorum.Öğrendiklerimiz biz öldüğümüzde dahi yok olmaz.Bir bilim dergisinde öğrenmenin insana seks kadar haz verdiğini okumuştum.Bilim,hiçbir şeyin yoktan var olmayacağını ve vardan yok olmayacağını söyer.Öyleyse hayat boyu yaşadığımız tecrübe ve deneyimlerimiz sonucu edindiğimiz bilgiler ne oluyor?

[demirefe 0]

Yaşamın amacının öğrenmek olduğunu düşünüyorum.

Doğrudur. Hayvanlar bilmeleri gerekenleri biliyor olarak doğuyor ve sonrasında çok az şey öğrenmeye gereksinimleri var. İnsan için ise öğrenmenin sınırı yok.

İşlevine uygun yaşayan ise bundan haz alır. Bir kazma canlı olsa, kazmaktan çok zevk alırdı. Bir bulut canlı olsa, yağmur yağdırmaktan çok zevk alırdı. Bu düşünce animizm inancını bile doğurmuştur. Nesnelerin ve hayvanların da içlerinde cin şeklinde ruhları olduğu düşünülmüştür. Bunlar insan ruhundan ayrı tutulmuştur, cin anlayışı buradan türemiştir. Sonra bunlar melek, doğa tanrıları ve nihayet tek tanrı olarak tasavvur edilmiştir.

Bunlar tabii bizi ilgilendirmez. Bunlar geçmişin cehalet, karanlık dönem masalları. Şu an geçerli insanlık kültürü bilimdir ve bilimdeki haz başka hiç bir şeyde yoktur.

Gelecekte din yok olup bir bilim tanrısı ve tekno din, tekno müzikle dans ibadeti filan ortaya çıkabilir yani, bilemiyorum...

[ateistdusunce 0]

Niçin yaşıyoruz ?

Yaşamak güzel olduğu için mi ?

Ölümle birlikte, yok olup gideceğimize göre, niçin bu koşuşturma ?

Doğrusu şu ki : Benim kendi hayatıma son vermemi engelleyen tek şey ;

Halen beni sevdiklerine inandığım birkaç kişinin, benim ölümüme gerçekten üzülecek olmaları.

Beni engelleyecek başka da bir şey gelmiyor aklıma.

sorusuz cevap.

Niçin yaşıyorsak yaşıyoruz da yaşamayı becerdiğimizden yaşıyoruz. Nefes aldığın kalbin attığı için değil bir şekilde yaşıyoruz.

Soru kısmı.

Seni neden ilgilendiriyor niçin yaşayıp yaşamadığımız.

[umbra 0]

<<Seni neden ilgilendiriyor niçin yaşayıp yaşamadığımız.>>

Seni tanıyor olsaydım ve bu soruyu yalnızca sana sorsaydım, böyle bir soruyu <<Seni neden ilgilendiriyor niçin yaşayıp YAŞAMADIĞIM.>> şeklinde sorabilirdin.

Başkalarının adına soru sormaya hakkın yok !

Şubat 12, 2012 tarihinde umbra tarafından düzenlendi

[searcher1 0]

Niçin yaşıyoruz ?

Yaşamak güzel olduğu için mi ?

Ölümle birlikte, yok olup gideceğimize göre, niçin bu koşuşturma ?

Doğrusu şu ki : Benim kendi hayatıma son vermemi engelleyen tek şey ;

Halen beni sevdiklerine inandığım birkaç kişinin, benim ölümüme gerçekten üzülecek olmaları.

Beni engelleyecek başka da bir şey gelmiyor aklıma.

Ölümle birlikte yok olacağız diye hiçbirşey yapmayalım mı? Hiçbirşey yapmadan durmak da çok sıkıcı olur.

[umbra 0]

Ölümle birlikte yok olacağız diye hiçbirşey yapmayalım mı? Hiçbirşey yapmadan durmak da çok sıkıcı olur.

Evet haklısın gerçekten.

[dindarsurpriz 0]

Benim aklıma takılan konu günlerdir şu.. Ölünce ebedi yokluk var. Bu beni korkutuyor. Düşünsenize sonsuza kadar yoksun.. Bitti işte ..

keşke sonsuza kadar yok olsan,işin içinde birde sonsuza kadar cehennemde olmak var.müslümanlar niye tedbiri elden bırakmıyorlar sanıyorsun.şimdi cehennem falan yok demeyin,nasrettin hoca torunuyuz,ya tutarsa.

[SessizLiK 0]

keşke sonsuza kadar yok olsan,işin içinde birde sonsuza kadar cehennemde olmak var.müslümanlar niye tedbiri elden bırakmıyorlar sanıyorsun.şimdi cehennem falan yok demeyin,nasrettin hoca torunuyuz,ya tutarsa.

Peki size göre düşünelim çok güzel müslümansınız cennete gittin .. ee yine sonsuz bi hayat.. bunu düşündükçe bile deli olur insan..

[demirefe 0]

nasrettin hoca torunuyuz,ya tutarsa.

Ya olursa dedikten sonra söylenebilecek olasılıkları listelesen bitirmeye ömrün yetmez.

Bu kadar olasılıktan biri olabilir diye düşünürsen, yürümeyi bile unutursun. Yani hayatta bir ilke olmalı değil mi? Yoksa olabileceklere göre yaşarsan tutuk, donuk, hiç bir net fikri olmayan saçma bir insan olursun. Çünkü olamayacak bir şey yoktur. Tanrı müslümanlara kızıp ateistleri cennete almaya da karar verebilir.

Bu olasılığı attım. Ama ya tutarsa?

[demirefe 0]

Ben ölünce ne olacağız diye merak etmeyi anlamıyorum. Bu merakın ölünce ne olacağını değiştirir mi? Faraza tekrar dirileceksin. Yok olacağım dediğin zaman dirilecekken artık dirilmeyecek misin? faraza hortlayacaksın. Yok olacağım deyince artık hortlamayacak mısın? Faraza vampir olacaksın. Yok ben öldükten sonra kurtinsan (cinsiyet ayrımı yapmayalım) olacağım desen artık vampir olamayacak mısın?

Ne bu saçmalık ya? Diyelim yok olacaksın. Olmayacağım deyince artık yok olmayacak mısın? Neyi merak ettiğinizi anlamıyorum. Yok olursak oluruz zaten, olmazsak bakarız kurt mu olduk, hırt mı olduk, zort mu olduk, hort mu olduk ne olduysak bakarız duruma yahu! Bu neyin telaşı ben bir türlü anlayamıyorum?

Sahi bu merakçılar neyin derdine düşüyorlar, ben bunu cidden anlayamıyorum.