Ateistlere Ölünce Ne Olacak?

[Yeraltı 0]

Bir gün öğrencileri İmam’ı Gazâli Hazretlerine:
- “Hocam! Ölüm nedir? Bize özel olarak anlatır mısın?” demişler.
Velâyet nûru ile ölümünün çok yakın olduğunu anlayan İmam’ı Gazâli Hazretleri “Men lemyezuk, lemya’rif” yani:- “Tatmayan bilmez ki! Önce kendim tadayım, sonra size anlatırım” demiş.
Öğrencileri:- “Aman hocam! Öldükten sonra sizinle nasıl bağlantı kurarız” dediklerinde gülümseyerek, yalnızca “İnşâAllah” diye cevap vermiş.Gerçekten aradan çok geçmeden İmam’ı Gazâli Hazretleri ölümü tatmış ve öldüğü gece öğrencilerinin rüyâlarına gelerek:
- “Allah dostları sözünü tutar. İşte, bugün ölümü tattım ve sözümü tutmak için rüyânıza geldim” demiş. “Abdestimi tazeleyip, sabah namazını kıldıktan sonra, yalnızca odama çekildim ve ölüm meleğini beklemeğe başladım.Lâilahe illallah diye zikir ederken, bir anda odamı nur kapladı ve bütün hücrelerim nur oldu. Başımı kaldırıp yukarı baktım. O nur’un etkisi ile evimin tavanı cam gibi şeffaf olmuştu.Yattığım yerden yedi kat gökleri, melekleri, Cennet’i gördüm ve Cennet’teki bir melek bana, ya imam! İşte köşklerin, işte makamın diye Cennet’teki yerimi gösterdi. Cennet’e bakarken, sevgili Rabbim’inİrci’ıy ilâ Rabbik (Rabbine dön) hitabını duydum. O anda ruhum Allah aşkı ile cezbeye gelip, beden kafesinden fırladı ve ben kendimi başka âlemlerde buldum.
Tekrar dünyaya döndüğümde, evimin çevresinde aşırı bir kalabalık gördüm. Onlara, ne var? Ne oldu? Niçin toplandınız? diye ısrarla sorduğum halde hiçbiri ne yüzüme baktı ne de bana bir cevap verdi. İçeri girdim, hanımım ağlıyordu. Ona da aynı şeyleri sordum ama o da cevap vermeyince, az önce yatmakta olduğum odama girdim ve yerde yatan bedenimi görünce, hem öldüğümü, hem de insanların niçin benimle konuşmadığını anladım”.Bazı öğrencileri:- “Hocam, yerde yatan bedenimi görünce öldüğümü anladım diyorsun. Peki sen başka, bedenin başka bir şey mi?”İmam-ı Gazâli Hazretleri gülümseyerek:- “İnsanın aslı, özü, gerçek ve kalıcı kişiliği Ruh’tur. Ruhsuz beden, kesilen kol, bacak gibi cansız bilinçsiz et, kemik yığınıdır”.Yine bazı öğrencileri:- “Hocam, o daracık, karanlık kabirde Kıyâmete kadar nasıl yatacaksın?- “Ah yavrum!” demiş. “Eğer kabirler dışarıdan göründüğü gibi dar, karanlık ve sıkıcı olsaydı, Allah dostları birer zindan mahkûmu gibi oraya atılır mıydı? Ana karnına göre dünya ne kadar geniş, güzel ve aydınlık ise, dünyaya göre kabirlerimiz de çok daha geniş, güzel ve aydınlık” demiş ve sonra:- “Yakınlarım beni kabrimde bekliyor” diye ayrılıp gitmiş.

 

[ALIENRIPLEY 0]

55 dakika önce, Yeraltı yazdı:

Bir gün öğrencileri İmam’ı Gazâli Hazretlerine:
- “Hocam! Ölüm nedir? Bize özel olarak anlatır mısın?” demişler.

diye başlamış ve klasik şeriat masallarından seçme bir masal anlatmışsın... (bu fantastik uydurmalara Menkibe denir aslında)

İmam Gazali ile birlikte artık aklın devre dışı kaldığını (Gazali 13. yy’da İslam’da İÇTİHAT KAPISINI kapadı.. yeni açılımlar olanaksızlaştı, dondu!), oysa aynı zaman diliminde Avrupa’da Rönesans’ın başladığını ve İslam dünyasındaki geriye gidişin tersine, aklın yükselişi, bilimin önemini kavrayış gibi süreçlerin yaşanıyordu.

Sonra ne oldu?

Aklın önü tıkanırsa; akılla yapılacak bilim yerine; hep eskiyi aktarma yöntemi bilim diye yutturulursa ne olur?

Açık söyleyelim; o toplum tarihin belli bir dönemine çakılır ve kalır… Akılsız bir insan, nasıl ki başkaları tarafından istissmar edilir; her yandan itilip kakılırsa; bu tür toplumlar da emperyalizmin aleti olmaktan öte yol alamaz. Özgürlükler gelişmez. Akıl işlemez. Hep itaat kültürü ve eskiye özlem duygusu ile toplum diktatör yönetimlerin istismarı altında kıvranır durur.

İşte İslam dünyasının sorunu budur…

 Pekala; İslam coğrafyası, bu temel yanlışı aşmak için çaba göstermiş, hatta buna cesaret edip yol alabilmiş mi?

Hayır…

12. asırdaki o söyleme çakılıp kalmıştır.

Hala akıl devre dışıdır; geçmişten aktarılan bilgilerle toplum düzenlenmeye çalışılır… Bu nedenle; Sudan, Sudi Arabistan, Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri; Katar ve pek çok öteki Arap ülkesinde kadının ve hatta sıradan insanların hiçbir kıymet-i harbiyesi yoktur.

 

Şimdi bu herifi alıp örnek diye bize sunuyorsun, 8 milyarlık dünyada sınırlı sayıdaki müslüman dışında kim takar bu yazdığın meczup masalını, bütün kutsal bilinenenler çatır, çatır hatunları götürürken sizlerde salak gibi devam edin kandırılmaya, makarnacı koyunlar sizi...

[kavak 0]

9 saat önce, Yeraltı yazdı:

Bir gün öğrencileri İmam’ı Gazâli Hazretlerine:
- “Hocam! Ölüm nedir? Bize özel olarak anlatır mısın?” demişler.
Velâyet nûru ile ölümünün çok yakın olduğunu anlayan İmam’ı Gazâli Hazretleri “Men lemyezuk, lemya’rif” yani:- “Tatmayan bilmez ki! Önce kendim tadayım, sonra size anlatırım” demiş.
Öğrencileri:- “Aman hocam! Öldükten sonra sizinle nasıl bağlantı kurarız” dediklerinde gülümseyerek, yalnızca “İnşâAllah” diye cevap vermiş.Gerçekten aradan çok geçmeden İmam’ı Gazâli Hazretleri ölümü tatmış ve öldüğü gece öğrencilerinin rüyâlarına gelerek:
- “Allah dostları sözünü tutar. İşte, bugün ölümü tattım ve sözümü tutmak için rüyânıza geldim” demiş. “Abdestimi tazeleyip, sabah namazını kıldıktan sonra, yalnızca odama çekildim ve ölüm meleğini beklemeğe başladım.Lâilahe illallah diye zikir ederken, bir anda odamı nur kapladı ve bütün hücrelerim nur oldu. Başımı kaldırıp yukarı baktım. O nur’un etkisi ile evimin tavanı cam gibi şeffaf olmuştu.Yattığım yerden yedi kat gökleri, melekleri, Cennet’i gördüm ve Cennet’teki bir melek bana, ya imam! İşte köşklerin, işte makamın diye Cennet’teki yerimi gösterdi. Cennet’e bakarken, sevgili Rabbim’inİrci’ıy ilâ Rabbik (Rabbine dön) hitabını duydum. O anda ruhum Allah aşkı ile cezbeye gelip, beden kafesinden fırladı ve ben kendimi başka âlemlerde buldum.
Tekrar dünyaya döndüğümde, evimin çevresinde aşırı bir kalabalık gördüm. Onlara, ne var? Ne oldu? Niçin toplandınız? diye ısrarla sorduğum halde hiçbiri ne yüzüme baktı ne de bana bir cevap verdi. İçeri girdim, hanımım ağlıyordu. Ona da aynı şeyleri sordum ama o da cevap vermeyince, az önce yatmakta olduğum odama girdim ve yerde yatan bedenimi görünce, hem öldüğümü, hem de insanların niçin benimle konuşmadığını anladım”.Bazı öğrencileri:- “Hocam, yerde yatan bedenimi görünce öldüğümü anladım diyorsun. Peki sen başka, bedenin başka bir şey mi?”İmam-ı Gazâli Hazretleri gülümseyerek:- “İnsanın aslı, özü, gerçek ve kalıcı kişiliği Ruh’tur. Ruhsuz beden, kesilen kol, bacak gibi cansız bilinçsiz et, kemik yığınıdır”.Yine bazı öğrencileri:- “Hocam, o daracık, karanlık kabirde Kıyâmete kadar nasıl yatacaksın?- “Ah yavrum!” demiş. “Eğer kabirler dışarıdan göründüğü gibi dar, karanlık ve sıkıcı olsaydı, Allah dostları birer zindan mahkûmu gibi oraya atılır mıydı? Ana karnına göre dünya ne kadar geniş, güzel ve aydınlık ise, dünyaya göre kabirlerimiz de çok daha geniş, güzel ve aydınlık” demiş ve sonra:- “Yakınlarım beni kabrimde bekliyor” diye ayrılıp gitmiş.

 

Muhterem;

oldu olacak, bu arkadașın KIMYA-I SAADETTE´ki meșhur taharet yöntemini de bir zahmet yazın.

Yazın ki, gözümüz gönlümüz açılsın.

 

 

 

[Natüralist Ateist 0]

14 dakika önce, kavak yazdı:

 

 

9 saat önce, Yeraltı yazdı:

Yattığım yerden yedi kat gökleri, melekleri, Cennet’i gördüm ve Cennet’teki bir melek bana, ya imam!..

 

7 kat gök..? 7 kat gök yoktur ki. 5 tane var.

[Kemalist Fedai 0]

Hahahaahahaahahahahahahaahahaahahaahahahahsshahahaahahahahaahahah 

Temiz güldüm yazıyı okuyunca.