Mezarlıktan Korkan Ateist Var Mı ?

[ad hominem 0]

''Ölümden korkan teist''tir asıl komik ve ironik olan.

[osho 0]

Teist olsun ateist olsun ölümden korkma açısından eşittir; ikisi de ölümü istemez yani bu anlamda ölüm korkuları aynıdır.

Ama teist ölümden sonrasından da korkar. Çünkü yaşamının devam edeceğini düşünür; ne olacağı konusunda belirsizlik vardır, tanrının azabından emin olamama durumu devam eder. Ateist için böyle bir korku yoktur. Çünkü korkabilmek için bir yaşama sahip değildir. Yani teistin korkmasında bir anormallik görmüyorum.

Mayıs 9, 2012 tarihinde osho tarafından düzenlendi

[şakir 0]

öldükten sonra gübre olacağım diyenler duydum

[Emnesty 0]

Ben eskiden çok korkuyordum şimdi birazda olsa korkuyorum

[şahika 0]

Bir ateist olarak, örneğin gecenin bir yarısı tek başınıza mezarlıkta kalmaktan ya da yanından geçmekten korkuyor musunuz ? Yahut karanlıktan korkan bu ve benzeri durumlardan oldukça etkilenen kişiler var mıdır ateist olarak...

Yazıştığımız bir ateist karanlıktan korktuğunu söyledi, nedenini sorduğumda bilmiyorum sadece ışıklar açık yatıyormuş... Nasıl nedenini bilmez anlayamadım. Size de sorayım dedim.

Valla hala saçma sorular sorabiliyorsun tebrik ederim.Bu durumda din insanı korku durumlarına sokan bir olay mı yani , kendi kalene gol atıyosun

[internettin_hoca 0]

Yw ölüm korkusu ateisttede müslümandada yoğun olarak vardır, inkar etmesin kimse..

[enjeksiyon 0]

Bence mezarlıktan korkmanın dini inançlarla çokta alakası yoktur. Ölü bu sonuçta, bir şekilde korkuyorsun ne bilim

5 aylık bebek, gülüp oynarken pat diye karşısına bi canavar kostümüyle çıkarsan o da ağlar. Neden? Canavarın ne olduğunu biliyor mu? Yani bence "Korkmak" algısı, özellikle ölülerden, mezarlıktan, inançla alakalı bir durum değildir.

[evrensel-insan 0]

Bence mezarlıktan korkmanın dini inançlarla çokta alakası yoktur. Ölü bu sonuçta, bir şekilde korkuyorsun ne bilim

5 aylık bebek, gülüp oynarken pat diye karşısına bi canavar kostümüyle çıkarsan o da ağlar. Neden? Canavarın ne olduğunu biliyor mu? Yani bence "Korkmak" algısı, özellikle ölülerden, mezarlıktan, inançla alakalı bir durum değildir.

Guzel bir ornek. Bilinen bir ornek daha vardir. Ormanda anne bebegi ile otururken, bir ara bebegi birakir ve yanindan ayrilir. Dondugunde ne gorsun, bebek elinde s1k1 siki uzun bir sey tutuyor ve kafasini sute batirip agzina goturuyor. Annesi bunun bir yilan oldugunu gorunce bayilir. Bebek yilani bogazindan s1km1s oldurmus ve onun ile sut icmektedir.

Bunu yilanin ne oldugunu bilen ve yilan ile "hasir/nesir" olmamis bir kisinin yapabilecegini dusunmek belkide milyonda bir dusunulecek eylemdir.

O yuzden korkunun temeli psikolojiktir ve bu genelde bilincalti olarak sartlar ve durumlarda ortaya cikar. Bunun inanc ve inancsizlik ile bir ilgisi yoktur. Cunku beynin bilincli degil; bilincalti verdirdigi tepkidir.

[Hercümerç 0]

İnanç sorgulamasına giriştiğimde hususi karanlık yerlerde gezerdim, karşıma cin, şeytan, hayalet vb. şeyler çıksında inanabileyim diye allaha yalvarırdım ama sanırım gözleri kulakları mühürlüydü, yakarışlarıma hiç bir cevap alamadım.

"dünyası için ahiretini satanlardan değilim" diye Allah'ıma bir kez daha şükrederim...

Bir insan her türlü haltı yiyebilir, dünyadaki hertürlü zevki tadabilir tüm bunlara rağmen günahkar bir müslüman olarak yaşar. Öldükten sonra ya günahları affedilir, yada ne kadarsa cezası çeker yine cennetine girer. Sırf dünya zevklerini tadayım, dünyamı yaşıyayım diye dinsiz olan bir insan ya salaktır ya da islamiyetten haberi yoktur, islamiyete göre allaha inanmayanlar sonsuza kadar cehennemde kalacaklardır.

Tüm bunlara rağmen sizin böyle bir söz söyleyebilmeniz, ne kadar sığ bir kişiliğe sahip olduğunuzu gösteriyor. Siz

geçici değil sonsuza kadar olan köşkler, huriler, şaraplar vs. zevkler için haysiyetini satanlardan olmalısınız. Bunun ispatıda kutsal kitabınızla sabittir.

[Halil Güneşli 0]

Bir ateist olarak, örneğin gecenin bir yarısı tek başınıza mezarlıkta kalmaktan ya da yanından geçmekten korkuyor musunuz ?

Aklı olan gece mezarlığa gitmekten çekinir. Ama hayalet yüzünden değil, tinerci,torbacı vs. it kopuğa rastlamamak için. Yoksa mezarlıklar çok huzurlu yerlerdir, bir zarar gelmez. Ölüden değil, diriden korkun.

[Dofre 0]

Bu konuyu ilk gördüğüm zaman işte tam inançlarımızı sorgulamamıza yardımcı olabilecek bir konu demiş hatta bir mesaj yazmış göndermemiştim.

Aradan kısa bir süre geçti ben o anki ben değilim.

Mezarlıktan korkmuyorum.

Hatta allahtan bile korkmuyorum.

Şimdi ben ateistmiyim?

Hayır sadece doğru bildigimi yaptıgımı biliyorum.

Peki o gün neden korkmuştum?

Çünkü konu varlıgı ile korkulacak birşeyler vardıgını sansıtıyordu korkmuştum.

Mayıs 13, 2012 tarihinde Dofre tarafından düzenlendi

[Halil Güneşli 0]

Çünkü konu varlıgı ile korkulacak birşeyler vardıgını sansıtıyordu korkmuştum.

(YGS sorusu) Şair, bu mısrada okuyucuya ne anlatıyor?

[evrensel-insan 0]

Bu konuda bir hikaye var, onu anlatayim.

Iki arkadas kahvede oturuyorlarmis ve paraya ihtiyaclari varmis.

Birisi digerine "ben parayi nerden/nasil bulacagimizin yolunu buldum" demis.

Sonra kahvede oturanlara donup; "ben bu gece mezardan gecerim, 'gecemezsin'diyen var mi? demis.

Birisi "gecemezsin" demis "gecerdin/gecemezdin" kahvede bir iddiadir almis yurumus.

Tamam, ben bu aksam arkadasimla gececegim, o da sahit olacak" demis.

Birisi "nerden bilelim, senin arkadasin ya yalan soylerse" demis.

Bunun uzerine birisinin aklina bir fikir gelmis" tamam sen arkadasin ile mezarliga kazik cakacaksin, biriniz orda kalip digeriniz kahveye gelecek ve bizi mezarliga goturup, cakilan kazigi gosterecek" demis.

"Tamam" deyip, anlasmislar.

Mezara gidecek olan iki arkadas gece yarisi yola cikmis. Yuruyerek mezarliga gelmisler. Yavas yavas mezarligin icinde biribirlerini kontrol ederek yurumeye baslamislar. Epey yurudukten sonra, birisi "tamam kazigi buraya cakalim" demis, oteki de kabul etmis. Biri yere egilmis ve cekic ile baslamis kaziga vurmaya. Belirli bir sayida vurduktan sonra "tamam, gidelim" demis.

Yalniz ayaga kalkmak istemis, kalkamamis. Bu arada korkmaya baslamis. Arkadasina "tut ve beni cek" demis. Arkadasi da "olur" diyerek cekmeye baslamis, fakat bir turlu kaldiramamis. O da korkmaya baslamis. Ikisi birden bagirmaya baslamislar ve ayaktaki arkadasi kosarak digerini orda birakarak uzaklasmis.

Dogru kahveye kosmus, olayi anlatmis. Herkesi bir korku almis, daha net gorebilmek icin havanin aydinlanmasini beklemisler. Aydinlaninca da polise de olayi haber vererek mezarligin yolunu tutmuslar.

Mezarliga geldiklerinde arkadasini hala oturur vaziyette bulmuslar. Yalniz beti benzi atmis ve kontrolden sonrada oldugu anlasilmis. Bu arada cesedi alirken, bir de ne gorsunler. Olen kisi kazigi kendi paltosunun uzerine cakmis.

Aslinda boyle olumlere bildigim kadariyla halk arasinda "odu patladi" derler.

od-safra

od-yureklilik

odu patlamak-korkmak

[evrensel-insan 0]

(YGS sorusu) Şair, bu mısrada okuyucuya ne anlatıyor?

Yazinin gidisatina gore, soyle tercume edebiliriz.

Çünkü konu varlıgı ile korkulacak birşeyler vardıgını sansıtıyordu korkmuştum.-dofre-

"Cunku o zamanlar, varligi ile korkutacak birseyler oldugunu sandigim icin korkmustum." olabilir, mi acaba?

[panteon 0]

Mezarlık değil de korkulması gereken yalnızlık sanırım...

4 sene tek başıma müstakil bir evde kaldım üniversite hayatım boyunca. Öyle zamanlar oldu ki duvarlar üstüme üstüme geldi, genelde evde durmadım, sadece yatmaya geldim ama sabahlara kadar kitap okuyup tv izledim. Gece gece tvde hiçbirşey olmamasına rağmen o yalnızlığın soğuk nefesi yüzünden yemekteyizin tekrarlarını bile hevesle izlemişimdir

Bazen güzel ama fazlası zararlı ve delirtici olabiliyor yalnızlığın.