Jump to content

Ölümden Neden Korkuyoruz?


Recommended Posts

Öncelikle belirteyim ki daha önce tartışılmış olabileceğini düşünerek forumda arama yaptım. Benzer tartışmalar yapılmış olmasına rağmen bu konunun bu şekilde sorulduğu bir başlık görmedim.

Soru aslında herhangi bir açıklama gerektirmiyor. Mantık olarak korkulacak bir yönü olamamasına rağmen ölümden neden korkulur? Bir insanın ölüm sonrası yaşam inancı olsa da olmasa da, hem ölümden sonrasına inanıp hemi de cehennemlik olduğunu düşünen acayip insanlar dışında, ölmekten korması için bir sebep göremiyorum. Ancak sonuç ortada, hayatta kalmak ve ölümden uzak durmak için elimizden geleni yapıyoruz ve ölmekten korkuyoruz.

"Ben ölmekten korkmuyorum" diyen seksi arkadaşların çoğuna inanmıyorum. Korkmuyor olsalar şimdiye ölmüş olurlardı çünkü her gün farkında olmadan ölüm riskini azaltmak için onlarca müdahale yapıyoruz.

Sonuç olarak ister ölümden sonra yaşama inanın, ister yok olacağınıza inanın, herkes ölümden korkuyor, insanlar ölünce üzülüyor (bilmiyorum budistler jedilar falan belki farklıdır). Sebep?

Çok yaşayın!

Link to post
Sitelerde Paylaş

Ölüm korkusu yaşama içgüdüsünün bir sonucudur.Ve içgüdüler mantık şartı gözetmezler.

Mantıksız içgüdülere sahip varlıkların bir kısmı yok oldu ancak ölümden uzak durmaya yatkın içgüdülere sahip olan varlıklar yaşadı o yüzden şu anda etrafımızda onları görüyoruz diyorsun.

Link to post
Sitelerde Paylaş

Ölümden sadece biz insanlar korkmuyoruz. Bütün canlılar yaşama içgüdüsüne sahip. Eniğinden tut cücüğüne kadar. Yaşama, nefes alma, düşünmeye, yemek yemeye devam edebilme, seks yapmaya devam edebilme, sevdiklerinin yanında olmaya devam edebilme içgüdüsü çok güçlü ki ölüm korkusu bir zaman sonra baş gösteriyor. Canlı vücudu yaşama arzusundadır. Vücudun oluşturduğu hastalıklara karşı antikorlar bunun somut delilidir.

Hayata sadece din penceresinden bakanlarda ölüm korkusu daha güçlü hissedilir. Kendimden biliyorum. Eskiden ölümden daha çok korkardım. Çünkü bir sonrası olduğuna inanır ve meçhule giden br yol gibi görürdüm. Ama şimdi eskisi kadar korkmuyorum ölümden. Bunun nedeni nedir bilmiyorum. Demekki insan kendi hayatının belli dönemlerinde ölüm korkusu değişiklik gösterebiliyor. İnsandan insanada değişiklik gösterebiliyor.

Misal; yediği önünde yemediği arkasında bir zengin bebesi tabiki ölümden çok korkar. Ama bizim gibi hayatı garibanlıkla geçen biri, son durak kara toprak diye diye yaşar.

Link to post
Sitelerde Paylaş

İçgüdüsel olarak ölüm korkusu var. Fakat insan bu korkusunun üstesinden gelebilir.

Öldükten sonra sonra yok olup gitmek zor geliyor insana çünkü insan yokluğu algılayamıyor. Fakat şöyle düşününce aslında kolay;

Doğmadan önce neredeydin? Doğmadan önce nasıl yoksan, öldükten sonra da aynı şekilde yok olacaksın. Demek ki zaten aslında yoktuk. Varlığımız kısa bir süreç. Sonrası gene yokluk.

Neden yaşamak için direniyoruz?

Beni ölümün kendisi değil, geride kalanların, benim yokluğum yüzünden çekecekleri acı korkutur. Kızımın babası olmadan büyüme ihtimali en korkuncu mesela. Eninde sonunda öleceğiz bu kaçınılmaz. Kalacaklara en iyisini bırakıp, onlarla en güzel zamanları geçirip "Tamam artık" dedikten sonra ölmek te güzel.

Link to post
Sitelerde Paylaş

parayla değil sırayla diye bir söz vardı.

ama bu ölüm ve doğum konusunda hem para hem de sıra söz konusu..

adaletsiz sağlık düzeni ve yalan dünya bunu yarattı..

birileri ölürken yaşamak çok acı...

ama yaşam da bir ceza yöntemi.

ve intihar etmediğin sürece yaşama dönmek olanaklı..

seçilmişlik denen şey, mezarda biten bir saçmalık..

bir hayvandan farksız bir sona ulaşmaksa evrensel bir adalettir.

bu dünyada o kadar çok bilinç sahibi varlık var ki.

ben niye farklı olayım..

yaşamın korku olduğunu biliyoruz...ölüm de korku..

ölümden sonra korku olması olanaksız.

ya hiçlik ya da sonsuz bir güzellik bekliyor.

Link to post
Sitelerde Paylaş

bence ölümden sonrasını bilmediğimiz için korkuyoruz.veya çok az şey bildiğimiz için.mesela bir müslüman olarak bana göre ya cennet ya cehennem var.ama hangisine gideceğim hiç mi hiç belli değil.çünkü ne halde öleceğim belli değil.eğer birisi bana cennet garantisi verse, ben de ona hiç korkmayacağımın garantisini verebilirim çok rahat.çünkü ne olacağımı biliyorum.

ama bi de cehennem garantisi verse o zaman da korkmam, yani ölümden korkmam.bu sefer de cehennemden korkmaya başlarım.korku yön değistirir yani.

ama ölünce bir hiç olacağını düşünen insan neyden korkar, onu daha çözemedim.ama şöyle düşünüyorum; galiba hiç olacağına kendisi de inanmıyor.şöyle birşey vardır ya hani: ölünce doğmadan önceki gibi olacağız safsatası.onu düşünene şunu sormak lazım: o halde niye korkuyorsun.?

eğer başlık sahibinin dediği gibi ölümden korkmuyorum diyen seksi tiplerdensen o ayrı bişey.

Link to post
Sitelerde Paylaş

ölümden korkmamak demek "bana araba çarpsın öliyim nolcak ki" demek değildir.. bir gün ölecek olmaktan korkmamaktır.. yaşlandığında, ölümcül bir kaza geçirdiğinde, ölüme yaklaştığında bunu kabullenmektir..

yani ölüm riskimizi azaltmak için yaptıklarımız illa ölümden korktuğumuz anlamına gelmez.. yaşama ihtimali varken yaşamaya çalışmaktır. kaza geçiren birinin tedavi olmaya çalışması gayet normaldir.. bu ölümden korkmak veya korkmamakla ilgili değildir.. ama ölümden korkmayan insan, ölüm kaçınılmaz olduğunda ölümden korkmuyorum der..

kaza geçirdi diye tedavi olmak yani yaşamaya çalışmak başka birşey, birgün öleceğini bilerek ölümden korkmuyorum demek başka birşey..

Link to post
Sitelerde Paylaş

bir ateistin, yani ölünce yok olacağını düşünen bir insanın ölümden korkmasının nedeni, ölümden sonra hiçbirşeyin olmaması değildir. ateist bunu zaten bilir. kabul etmiştir.. onu korkutan şey ölüm olayının kendisidir.. nasıl ölücem, ne olacak, ne kadar acı çekicem, kaza mı doğal ölüm mü, çevremdekiler ne yapacak, neler olacak vs.. ölümden korkmasının nedeni budur..

bir müslüman ölümden sonra ne olacağını bilmediği için korkar..

bir ateist ise ölümün kendisinden, ölüm anından, ölümün gerçekleşme düşüncesinden korkabilir.. tabi ölümden korkuyorsa..

Link to post
Sitelerde Paylaş

Ölümden neden korktuğunu islam gayet güzel cevaplıyor.Ölümden korkmak insan denen varlığın fıtratına yerleşmiş.İnsan fıtrat olarak beka ister yani ebediyet.Sadece kendi için değil sevdiği keyif aldığı herşeyin bekasını arzular.Bu arzuyu bir mutlu anınızda kendinizde rahatlıkla hissedebilirsiniz..

Ölüm ise çok şeyden firak yani ayrılık olduğundan insan fıtraten korkuyor.Hatta öleceksin desek kendi üstüne bile alınmaz belki başkaları ölecek gözüyle bakmayı seçer...

Link to post
Sitelerde Paylaş

"Ben ölmekten korkmuyorum" diyen seksi arkadaşların çoğuna inanmıyorum. Korkmuyor olsalar şimdiye ölmüş olurlardı çünkü her gün farkında olmadan ölüm riskini azaltmak için onlarca müdahale yapıyoruz.

Bukadar basit olma.İnsanları ölmekten alıkoyan tek şey korku değildir.

Ölüm korkusunun nedeni yaşam sevgisidir, ve yaşam sevgisinin nedeni de ölüm korkusudur. Birbirini besleyen iki mantıksız ve içgüdüsel olgu.

''ölüm'' denildiğinde insanlar ilk olarak ölümün kendisinden korkmazlar. Ölüm anının trajik, acı dolu düşüncesinden korkarlar.

Ondan sonra ölüm sonrasına dair biraz derin düşünce ya korkuyu arttırır yada yokeder.Kişisel farklılık olarak.

Bir ateistin sonsuza dek yokolmaktan korkması pek olası değildir, çünki korkuyor olsa ateist olmazdı.Biliyoruz ki teistlerin tüm saçmalıklara rağmen dinden kopamayışlarının nedeni ölüm korkusudur.

Ama bu teistler bir öte hayata inanmalarına rağmen ölümden korkmaya devam ederler. İçgüdüsel bir korku, bağzılarında ağır basıyor çünki.

''ölmekten değil cehennme gitmekten korkuyorum'' diyenlere de hiç inanmayın. Hiçbir teist tanrının kendisini affetmeyeceğini cehenneme atacağını düşünmez. Buna ihtimal verselerdi, tanrıdan nefret ederlerdi. Her teistin kafasında tanrının özel seçilmiş kulu olduğu inancı vardır derinlerde.Hepsi cennete gideceğine inanır.Ama yinede korkarlar ölümden.

Dedik ya, içgüdsel. Doğuştan korkaktır bağzıları.

tarihinde NiHiL tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

imansız olduğunda zaten korkmayacaksın. merak etme.

o yüzden imansız olarak gitmekten korkman mantıken yanlış zaten..

O öyle değil işte.

Sen her müslümanım diyeni veya kendini her müslüman (inananı) imanlı mı sanıyorsun.

Adam müslümanım der bintürlü dalavera çevirir. Allah için değil, çevresi için ibadet eder (namaz).

En sevdiğim sözlerden biridir. İmanla paranı kimde olduğunu bilemezsin.

Ben de bir ahata yapıp ölmekten korkarım. Çünkü insan 1 dk sonrasını bilemiyor.

Link to post
Sitelerde Paylaş

Ölümden neden korktuğunu islam gayet güzel cevaplıyor.Ölümden korkmak insan denen varlığın fıtratına yerleşmiş.İnsan fıtrat olarak beka ister yani ebediyet.Sadece kendi için değil sevdiği keyif aldığı herşeyin bekasını arzular.Bu arzuyu bir mutlu anınızda kendinizde rahatlıkla hissedebilirsiniz..

Ölüm ise çok şeyden firak yani ayrılık olduğundan insan fıtraten korkuyor.Hatta öleceksin desek kendi üstüne bile alınmaz belki başkaları ölecek gözüyle bakmayı seçer...

Hayvanlarda ki yaşama arzusu nedir o zaman ?

Link to post
Sitelerde Paylaş

Ölümden neden korktuğunu islam gayet güzel cevaplıyor.Ölümden korkmak insan denen varlığın fıtratına yerleşmiş.İnsan fıtrat olarak beka ister yani ebediyet.Sadece kendi için değil sevdiği keyif aldığı herşeyin bekasını arzular.Bu arzuyu bir mutlu anınızda kendinizde rahatlıkla hissedebilirsiniz..

Ölüm ise çok şeyden firak yani ayrılık olduğundan insan fıtraten korkuyor.Hatta öleceksin desek kendi üstüne bile alınmaz belki başkaları ölecek gözüyle bakmayı seçer...

+1

Link to post
Sitelerde Paylaş

ne yani babayaro, bir ateiste desekki seni hiç acı çekmeden, senin beklemediğin bir anda, kısacası özel bir şekilde öldürecğiz, o ölümden korkmaz mı.bence korkusu tavan yapar.

her ateisti demiyoruz herhalde.. ölümden korkmadığını söyleyen bir ateist korkmaz evet..

ama yukarda yazdım zaten ateistin neden ölümden korktuğunu.. gevezelik yapma..

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...