Psikolojik rahatsızlıklar

[Cuvcuv 0]

Bu teşhisi kendin mi koydun, yoksa bir uzman mı?

Ben koydum. Yani bir uzmana gitmek istemedim hiç. Ancak ben bir psikolojik rahatsızlığım olduğunu düşünmüyorum. İletişim sorunum yok ama çoğu zaman iletişim kurmak istemiyorum. Beni teşvik edecek bir şey bulamıyorum iletişim kurmak için. Anlamsız ve amaçsız geliyor. Üstelik ne kadar çabalarsan çabala başarısız olma olasılığın yüksektir gibi bir ön yargıda oluşmuş durumda bende. Üniversite bitirdim ancak kendimi bir şey başarmış olarak göremiyorum. Bu durumumu biraz şizoid ile kıyaslayınca tüm belirtilerin tuttuğunu görüyorum. Ancak ağır şizoidlerde duygusal tepkiler sınırlı, espri anlayışı olmaması ve hiçbir şekilde dışarıdan bakınca duygu durumlarını anlayamıyormuşsun. Bunlar bende yok. Keyfim yerindeyken gayet esprili biriyim ancak dediğim gibi çok uzun zamandır hiç keyfim yok. Bir amaçsızlık hakim. Ben fazla olumsuzluk yaşadım hayatta. O yüzden olabilir. bir çok belirti aynen bende var bu şizoidlikle ancak kendimi oldukça normal hissediyorum.

[Mrs.Missing 0]

Ben koydum. Yani bir uzmana gitmek istemedim hiç. Ancak ben bir psikolojik rahatsızlığım olduğunu düşünmüyorum. İletişim sorunum yok ama çoğu zaman iletişim kurmak istemiyorum. Beni teşvik edecek bir şey bulamıyorum iletişim kurmak için. Anlamsız ve amaçsız geliyor. Üstelik ne kadar çabalarsan çabala başarısız olma olasılığın yüksektir gibi bir ön yargıda oluşmuş durumda bende. Üniversite bitirdim ancak kendimi bir şey başarmış olarak göremiyorum. Bu durumumu biraz şizoid ile kıyaslayınca tüm belirtilerin tuttuğunu görüyorum. Ancak ağır şizoidlerde duygusal tepkiler sınırlı, espri anlayışı olmaması ve hiçbir şekilde dışarıdan bakınca duygu durumlarını anlayamıyormuşsun. Bunlar bende yok. Keyfim yerindeyken gayet esprili biriyim ancak dediğim gibi çok uzun zamandır hiç keyfim yok. Bir amaçsızlık hakim. Ben fazla olumsuzluk yaşadım hayatta. O yüzden olabilir. bir çok belirti aynen bende var bu şizoidlikle ancak kendimi oldukça normal hissediyorum.

Hem psikolojik rahatsızlığım olduğunu düşünmüyorum, hatta oldukça normal olduğumu düşünüyorum diyorsun ama kendine çok zorlu hastalıklardan biri olan şizoid teşhisi koyuyorsun..

Uzaktan anlamak elbette mümkün olmaz, tanı falan koymaya kalkmak zaten delilik olur ama şizoid olmadığın da o kadar açık ki.. Şizoidler senin yaptığın gibi uzun uzun yazılar yazmazlar öncelikle. Kısa kısa konuşup yazarlar, kendi içlerine dönmekten uzaktırlar vs vs.. Şizoidlerle tek büyük ortak noktan, eğer gerçekten hastaysan bunu asla kabul etmemen ve kendinden fazlasıyla memnun olman sayılabilir ki şizoid değilsin.

Bununla beraber şizoid kişilik bozukluğu özelliklerinden biri veya birkaçı sana uyabilir, bunu da şizoid olmana değil de, genel olarak kişilik özelliklerin olarak yorman daha doğru olur. Yani klinik bir tablo çıkmaz ortaya, kişilik özelliklerinden birkaçı şizoidlerin klinik bulgu olarak nitelenen özelliklerine benziyor sonucu çıkar.

Yine de bir psikiyatra görünmeyi düşünebilirsin. Okulu bitirip atanamaman ve sadece senin bileceğin birtakım olumsuz küçük sorunlar depresyona girmene neden olmuş olabilir. Amaçsızlık, keyifsizlik, anlamsız gibi duygular daha ziyade depresyona işaret eder. Bana göre o da önemsiz çünkü muhtemelen (çıksa bile) reaktif depresyondur.

Çok düşünüp abartmaya değmez, birazcık çabayla daha iyi hissetmen mümkün. Bilgisayardan biraz uzaklaşıp gün ışığından direkt dışarıda yararlanmak, yani evden dışarı kendini atıp mümkünse eşle dostla görüşmek iyi gelir.

Bir süre dene istersen, devam ederse mutlaka bir psikiyatra görün. En doğru kararı o verir, sen de rahatlarsın.

Psikolojiyle psikiyatriyle ilgili testler ve hastalık tanımlarını okumak insanları çok yanıltıyor. Aslında ben kişisel olarak bu gibi sorunların veya verilecek bilgilerin internette dolaşmasından epeyce rahatsızım. Herkes kendine tanı koyuyor, kimileri ciddi ciddi kabullenip hastalığı giyiniyor ve bu kez gerçekten hastalanıyor. Giyindiği hastalığın tüm özelliklerinin kendisinde bulunması gerekiyor ya, öğrenilmiş davranışlar göstermeye başlıyor.

Yani bu bilgi verme işi iki ucu pis değnek... Bunları senin için söylemiyorum ama sen de sınırdan dönmüşsün. Aslında dönememişsin bile, şizoidim demişsin açık açık.

Şizoid kişilik bozukluğu teşhisini koymak bile öyle zordur ki.. Şizoid kişilik biçimiyle karıştırılır.

[hiena_16 0]

Psikolojik yorgunluk nedir ?

Kişinin kendini belli saatlerde yorgun hisetmesi depresyon belirtisi olabilir mi?

[bakifani 0]

Hiena dur hemen depresyona girme...

Toplum olarak hastalık hastası mı oluyoruz nedir?

[Cuvcuv 0]

Hem psikolojik rahatsızlığım olduğunu düşünmüyorum, hatta oldukça normal olduğumu düşünüyorum diyorsun ama kendine çok zorlu hastalıklardan biri olan şizoid teşhisi koyuyorsun..

Uzaktan anlamak elbette mümkün olmaz, tanı falan koymaya kalkmak zaten delilik olur ama şizoid olmadığın da o kadar açık ki.. Şizoidler senin yaptığın gibi uzun uzun yazılar yazmazlar öncelikle. Kısa kısa konuşup yazarlar, kendi içlerine dönmekten uzaktırlar vs vs.. Şizoidlerle tek büyük ortak noktan, eğer gerçekten hastaysan bunu asla kabul etmemen ve kendinden fazlasıyla memnun olman sayılabilir ki şizoid değilsin.

Bununla beraber şizoid kişilik bozukluğu özelliklerinden biri veya birkaçı sana uyabilir, bunu da şizoid olmana değil de, genel olarak kişilik özelliklerin olarak yorman daha doğru olur. Yani klinik bir tablo çıkmaz ortaya, kişilik özelliklerinden birkaçı şizoidlerin klinik bulgu olarak nitelenen özelliklerine benziyor sonucu çıkar.

Yine de bir psikiyatra görünmeyi düşünebilirsin. Okulu bitirip atanamaman ve sadece senin bileceğin birtakım olumsuz küçük sorunlar depresyona girmene neden olmuş olabilir. Amaçsızlık, keyifsizlik, anlamsız gibi duygular daha ziyade depresyona işaret eder. Bana göre o da önemsiz çünkü muhtemelen (çıksa bile) reaktif depresyondur.

Çok düşünüp abartmaya değmez, birazcık çabayla daha iyi hissetmen mümkün. Bilgisayardan biraz uzaklaşıp gün ışığından direkt dışarıda yararlanmak, yani evden dışarı kendini atıp mümkünse eşle dostla görüşmek iyi gelir.

Bir süre dene istersen, devam ederse mutlaka bir psikiyatra görün. En doğru kararı o verir, sen de rahatlarsın.

Psikolojiyle psikiyatriyle ilgili testler ve hastalık tanımlarını okumak insanları çok yanıltıyor. Aslında ben kişisel olarak bu gibi sorunların veya verilecek bilgilerin internette dolaşmasından epeyce rahatsızım. Herkes kendine tanı koyuyor, kimileri ciddi ciddi kabullenip hastalığı giyiniyor ve bu kez gerçekten hastalanıyor. Giyindiği hastalığın tüm özelliklerinin kendisinde bulunması gerekiyor ya, öğrenilmiş davranışlar göstermeye başlıyor.

Yani bu bilgi verme işi iki ucu pis değnek... Bunları senin için söylemiyorum ama sen de sınırdan dönmüşsün. Aslında dönememişsin bile, şizoidim demişsin açık açık.

Şizoid kişilik bozukluğu teşhisini koymak bile öyle zordur ki.. Şizoid kişilik biçimiyle karıştırılır.

Ancak ben arkadaşlık konusunda hiç samimi olamıyorum. Yani bir çok arkadaşım var. Ancak görüşmek gelmiyor içimden. Aslında şizoid olduğumu söylemem sadece bir rahatsızlık olarak ona yakın olduğumu söylemek içindi. Çünkü tam olarak şizoid denen kişilerin duygusal olarak çok donuk olduklarını biliyorum. Asla duygusal tepkiler veremezler. yüz hatları donuktur. Espri yeteneklerini neredeyse tümüyle kaybetmişlerdir. Espriden hazzetmezler ve oldukça ciddi olmaya çalışırlar. Göz teması hiç kurmak istemezler. Bunlar bende hafif olarak başladı diyebilirim. Belki henüz başındayım bilmiyorum. Ancak böyle bir şey için değil normal fiziksel rahatsızlık için bile doktora gitmem. Daha doğrusu gidemem. Geçen gün parmağımı kırdım ve bir an doktora gitmeden tedavisinin mümkün olabileceğini düşündüm. O kadar ki doktordan çekiniyorum. Cuvcuv'a şükürler olsun şimdiye kadar fazla rahatsızlığım olmadı. Ayrıca sağılığıma da oldukça düşkünümdür. Bu da şizoidlerin bir başkası belirgin özelliğidir.

[bakifani 0]

Sayın Cuvcuv, bir psikiyatrist'e gidin ve kesin tanı alın bence. Böylelikle siz de rahatlamış olursunuz...

[Cuvcuv 0]

Sayın Cuvcuv, bir psikiyatrist'e gidin ve kesin tanı alın bence. Böylelikle siz de rahatlamış olursunuz...

Gidemem. Çok para isterler. Sigortalı değilim üstelik. İmkanım geniş de olsa gitmeden önce kırk kez düşünürüm. ben ciddi anlamda bu şizoide kafayı taktım. Hastalığın belirtilerini okudukça daha çok kendimde buluyorum bu rahatsızlığı. Neredeyse birebir tutuyor. Ancak obsesif kompülsif veya şizofrenler gibi kendini açıkça ve uyumsuzluk yaratacak derecede belli etmeyen hastalarmış. Ömür boyu pek anlaşılmazmış. Ancak yalnız ve izole yaşam tarzları onları ele verirmiş. Benim en büyük takıntılarımdan biri de bir gün hayatımı tümüyle yalnız geçirmeyle ilgili düşüncelerim. Farkındayım bir sıkıntı var.

[Cuvcuv 0]

Hiena dur hemen depresyona girme...

Toplum olarak hastalık hastası mı oluyoruz nedir?

Aslında tam tersi bana bir şey olmaz hastasıyız biz. Psikolojik rahatsızlık diye bir algı ve olgu da yoktur bizde.

[bakifani 0]

Hiç mi arkadaşın yok Cuv cuv 'cum. Kendini yanında rahat hissettiğin kişiler vardır elbet...

[Cuvcuv 0]

Hiç mi arkadaşın yok Cuv cuv 'cum. Kendini yanında rahat hissettiğin kişiler vardır elbet...

Hiçkimse umrumda değil. Bu da çok tuhaf değil mi? Bu da şizoidliğe yakın bir özelliklik. Çözüm aradığım falan yok. Sadece kendimi yeni anlamaya başlıyorum. Neden böyleyim diye soruyordum uzun zamandır biraz rahatladım bu şizoid olayını araştırınca. Halimden memnun olmakla birlikte insanlardan uzak durma alışkanlığım rahatsız ediyor. Şizoidler genelde insanlara muhtaç olmaktan ve onlara dertlerini açmaktan nefret ederlermiş bende de bu duygunun çok güçlü olduğunu farkettim ama vazgeçmeye çalışıyorum. Hiç bir sosyal ilişkinin samimi olmadığı ile ilgili de ciddi takıntılarım var. Samimiyet çok önemli ancak hiç bulamayacağını bildiğin için sosyal ilişkilere önem vermiyorsun. Ancak bu samimiyetten kastım mutlak bir gerçeklik ve samimiyet.

[bakifani 0]

Hiçkimse umrumda değil. Bu da çok tuhaf değil mi? Bu da şizoidliğe yakın bir özelliklik. Çözüm aradığım falan yok. Sadece kendimi yeni anlamaya başlıyorum. Neden böyleyim diye soruyordum uzun zamandır biraz rahatladım bu şizoid olayını araştırınca. Halimden memnun olmakla birlikte insanlardan uzak durma alışkanlığım rahatsız ediyor. Şizoidler genelde insanlara muhtaç olmaktan ve onlara dertlerini açmaktan nefret ederlermiş bende de bu duygunun çok güçlü olduğunu farkettim ama vazgeçmeye çalışıyorum. Hiç bir sosyal ilişkinin samimi olmadığı ile ilgili de ciddi takıntılarım var. Samimiyet çok önemli ancak hiç bulamayacağını bildiğin için sosyal ilişkilere önem vermiyorsun. Ancak bu samimiyetten kastım mutlak bir gerçeklik ve samimiyet.

kimse seni anlamıyor, yanılıyor muyum?

[Cuvcuv 0]

kimse seni anlamıyor, yanılıyor muyum?

Anlatma gibi bir derdim yok ki. Aslında anlatmaya çalışmamın gereksiz olacağını düşünüyorum. Bu da beni kimsenin anlamayacağını düşündüğüm için belki de. Aslında pek umursamıyorum. Herkesin genelde ne istediği bellidir. Sağlıklı bir çevre isterler. Sürekli ne istediğimi soran ve beni sorgulayan insanlara neden ihtiyacım olsun ki? Yani zaman kaybı gibi geliyor insanların çoğu. Bazen bunun bizim ülkeye özgü bir umursamazlık olduğunu düşünüyorum. Yani herkesi normal ve sorunsuz sanıyoruz. Duygusal açıklık zaten bu ülkede pek sık görülen bir şey değil. Zayıflık olarak görülüyor. O yüzden psikologa gitmek hakarete uğramak gibi bir şey bizim için.

[bakifani 0]

Cuvcuv 'cum şizoid dediğin kavram bir kişilik özelliği. Arkadaşların, sosyal çevren hiç mi yok Allah aşkına? Ocak 26, 2013 tarihinde bakifani tarafından düzenlendi

[Cuvcuv 0]

Cuvcuv 'cum şizoid dediğin kavram bir kişilik özelliği. Arkadaşların, sosyal çevren hiç mi yok Allah aşkına?

Sosyal çevre lafından neden fazla nefret ettiğimi bilmiyorum. Elbette yakın bir zamana kadar vardı ama şimdi yok. Olmasını da istemiyorum.

[Mrs.Missing 0]

Cuvcuv, şizoidlerin ilk ve en büyük özellikleri, hasta olduklarını asla kabullenmemeleridir, biliyor muydun? Onları hasta olduklarına, ya da davranışlarında yaşamlarında sorun olduğuna ikna etmek ölümdür, doktora gitmeye ikna etmek ikinci ölümdür. Seni bir psikiyatra götürmek çok kolay, doktora gitmekten genel olarak hoşlanmamana rağmen örneğin gelsem hadi uzatma, kalk gidiyoruz desem, gidersin.

Sen durmadan, her şeye rağmen ille de şizoidim diyorsun.. Hastalığın doğasına aykırı bir tutum bu.

Alemsiniz yeminle...

[Cuvcuv 0]

Cuvcuv, şizoidlerin ilk ve en büyük özellikleri, hasta olduklarını asla kabullenmemeleridir, biliyor muydun? Onları hasta olduklarına, ya da davranışlarında yaşamlarında sorun olduğuna ikna etmek ölümdür, doktora gitmeye ikna etmek ikinci ölümdür. Seni bir psikiyatra götürmek çok kolay, doktora gitmekten genel olarak hoşlanmamana rağmen örneğin gelsem hadi uzatma, kalk gidiyoruz desem, gidersin.

Sen durmadan, her şeye rağmen ille de şizoidim diyorsun.. Hastalığın doğasına aykırı bir tutum bu.

Alemsiniz yeminle...

Sadece durumumu isimlendirmeye çalışıyorum. Yani bu tutumlarımın tümüyle o hastalıkla uyuşması tesadüf olamaz. Ancak ben geç uyandım. Yani neden insanlardan hep kaçmak istediğimi anlamıyorum ve anlamak istiyorum. Sanırım bu durumdan kurtulmak istiyorum. Tabi ki deli olan deli olduğunu bilmez aksine çok akıllı olduğunu sanır. Ben bilinçli olmaya ve kendine uzaktan bakmayı seven birisiyim. O yüzden bir rahatsızlık başlangıcı ise bunu farkederim ve bu kesinlikle şizoid başlangıcı. Belki 10 yıl sonra artık böyle konuşmayacağım kronik bir şizoid olup artık şikayetçi de olamayıp yaşamıma devam edeceğim. Zaten en büyük hastalık insanın kendisini kusursuz olarak görmesidir. Ben de öyle sanıyordum. En doğru en kusursuz benim diyordum. Bir insan göz göre göre nasıl şizofren olabilir diyordum. Herşey insanın elinde diyordum ancak bazı şeyler elimizde değil. Güçlü değiliz. Eğer şizofren olmuşsan bu senin kontrolünden çıkıyor artık onu yenmek için kendi kendine yardım edemezsin. Aksine daha çok batarsın içine. Ben de doktora gitmeden bunu yenmeye çalışmalıyım.

Doktora gitmek istemiyorum. Bunu yenmenin en iyi yolu evden çıkmaktır. Ne olursa olsun evden çıkmaktır. Ben ise şu an 27 yaşımdayım. 22 yaşımdan beri evdeyim. Bir istisna olarak 25 yaşımda 1 yıllığına evden çıkmıştım .Askerlik dolayısıyla. Onu da zorla yaptırdılar. Askerlik yoklaması kaçağı oldum. Mahkemeye falan çıktım. Gerçi askerliği sevmediğimden değil. Dalgınlığımdan ve eve kapanmaktan onu bile unutmuşum. Yani yaklaşık 4 yıldır evdeyim. Şizoidler evden çıkmaktan da korkmaya başlıyorlarmış bir süre sonra. Hatta evin içinde bile fazla hareket etmeden yaşamaya çalışıyorlarmış. Güvenlik endişeleri normal insana göre fazlaymış .Aslında belirtilere bakınca hafif şizofreni başlangıcı olduğunu anlamak zor değil. Genellikle kendi odalarında yaşalarmış. Tam bir kabus gibi yani.

[cehane27 0]

çarşı pazara çıkmıyor musun..

yani alışverişi kim yapıyor..faturaları kim ödüyor..

insan beyni ve doğasını küçümseme..

sorgulama ve ilgi alanların sana her zaman yeni ufuklar açabilir.

sonuçta uzun bir ömür var önünde.

[Cuvcuv 0]

çarşı pazara çıkmıyor musun..

yani alışverişi kim yapıyor..faturaları kim ödüyor..

insan beyni ve doğasını küçümseme..

sorgulama ve ilgi alanların sana her zaman yeni ufuklar açabilir.

sonuçta uzun bir ömür var önünde.

Sence uzun mu ömrümüz? Aslında benim sorunum hiçbir şey elde edememişliğin verdiği öz güven eksikliği. İnsanın sıkıştığı yerden çıkınca elinde daha çok alternatifi olduğunu anlıyor ama önce sıkıştığı yerden çıkması gerek. Ben sıkıştığım yerden çıkamıyorum. Şizoid olmasam bile çok ciddi şekilde şizoid olmaya başladığıma eminim.

[kerim-abdul-cabbar 0]

Aslında bende aynı şeyleri yaşıyorum şizoidmiyim başka birşeymi bilimiyorum.

Git geller yaşıyorum.

İnsan farklı olunca toplumdan kopuyor konuşacak birşey bulamıyor. Arkdaşlarımla konuşacak birşey bulamuyom. Sohbetler anlamsız geliyor.

Bazen çok mutlu oluyorum bazen çok mutsuz.

[Cuvcuv 0]

Aslında bende aynı şeyleri yaşıyorum şizoidmiyim başka birşeymi bilimiyorum.

Git geller yaşıyorum.

İnsan farklı olunca toplumdan kopuyor konuşacak birşey bulamıyor. Arkdaşlarımla konuşacak birşey bulamuyom. Sohbetler anlamsız geliyor.

Bazen çok mutlu oluyorum bazen çok mutsuz.

Aynen ben de arkadaşlarımla gündelik şeyleri konuşamıyorum. Sohbet böyledir zaten. Havadan sudan konuşursun. Her zaman ciddi şeyleri konuşacak halimiz yok. Ama ben havadan sudan konuşmayı sevmiyorum. anlamsız geliyor. Arkadaşlar bir araya geldiği zaman gündelik şeylerden konuşurlar. ama ben genelde siyasetin gereksizliği, dinin açmazları veya eğitimin insanı nasıl köle olmaya zorladığı gibi uç konulardan konuşunca muhabbet oluşmuyor. Çünkü bunlar herkesin konuştuğu şeyler değil. Hayatı akışına bırakamıyorum. Herkesin konuştuğu şeyleri konuşmak hoşuma gitmiyor. Spor veya futbol konuşmak benim için aptallık. Çünkü bana bir kazancı olmadığını düşünüyorum. Kadınlardan konuşunca bile duygusal değil daha çok cinsel şeylerin konuşulması hoşuma gitmiyor.