hiena_16 0 Oluşturuldu: Aralık 31, 2012 Raporla Share Oluşturuldu: Aralık 31, 2012 Hasar görmüş duygularımızın tedavisi nasıl olmalıdır ? Psikoterapi gerekli midir? Kendi kendimizi tedavi edebilir miyiz bu konuda ? Örneğin : Hayatımın depresyonla geçmiş bir dönemi var ve o dönemde bir kızla yaşadıklarım beni rahatsız ediyor düşününce midem bulanıyor evden dışarı çıkasım gelmiyor.. Bu tür duyguları anıları beynimizden silebilir miyiz.. Ya da tedavi edebilir miyiz? Link to post Sitelerde Paylaş
Rhodium 0 Ocak 21, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 21, 2013 gönderildi Bence duygular hasar görmez. Duygu süreç ama fiziksel değil. İyi hissettirmeyen duygular diyelim. Biz (aile olarak) genelde bu tarz duygulara "yerine koyma" yapıyoruz. Bunun için iki temel şartımız var. 1) daha kuvvetlisi olmalı 2) aynı konum-zaman-konu olmalı. Örneğin evinin önünde bir kafe var. Burada bir tartışma olmuş ve oradan her geçişte bu akla geliyor. O zaman o mekana tekrar gitmek ve sevgiliye çiçek vermek gibi bir şey yapmak. Tabi bu durum bir yüzleşme cesareti istiyor. 2. madde ile bahsettiğim yer olabileceği gibi özel bir zaman vs. de olabilir. Link to post Sitelerde Paylaş
Electra 0 Ocak 21, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 21, 2013 gönderildi Hasar görmüş duygularımızın tedavisi nasıl olmalıdır ? Psikoterapi gerekli midir? Kendi kendimizi tedavi edebilir miyiz bu konuda ? Örneğin : Hayatımın depresyonla geçmiş bir dönemi var ve o dönemde bir kızla yaşadıklarım beni rahatsız ediyor düşününce midem bulanıyor evden dışarı çıkasım gelmiyor.. Bu tür duyguları anıları beynimizden silebilir miyiz.. Ya da tedavi edebilir miyiz? Bu yaşadıklarına bağlı. Hangi duygun seni zorluyor? Suçluluk mu duyuyorsun? Veya kendini kirli mi hissediyorsun? gibi.. Seni rahatsız eden yaşadığınız bazı cinsel fantaziler mi? Yoksa cinsellik değil de normal hayatta karşılaştığınız bir takım anlaşamamazlık durumları mı? Yoruma açık yazmış ve hassas cevap verilmesi gereken bir soru sormuşsun. Sınırlarını fazla zorlamadan biraz daha açabilirsin belki. Link to post Sitelerde Paylaş
hiena_16 0 Ocak 22, 2013 gönderildi Yazar Raporla Share Ocak 22, 2013 gönderildi Yani şu şekilde ; 2-3 yıldır kanka dedigim kızla cıktım.. Askım vs, gbi seyler dedikçe rahatsız oluyordum. Onu kandırdım. Seviyormus gibi yaptım. Sonra bide onla cinsel seyler yasadık.. Bu beni çok rahatsız etti. Tum bunları yasarken depresyondaydım. Hayatımın o bölümü sanki olmamalıydı. Dusundukce midem bulunıyor. Onla karsılasmayacagımı bildigim halde canım dısarıya cıkmak istemiyor.. Sanki tamir edilmesi gereken Beni rahatsız eden hayatımın bir bölümü var? Sizce psikoterapi gerekli mi ? Link to post Sitelerde Paylaş
haci 0 Ocak 22, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 22, 2013 gönderildi Yani şu şekilde ; 2-3 yıldır kanka dedigim kızla cıktım.. Askım vs, gbi seyler dedikçe rahatsız oluyordum. Onu kandırdım. Seviyormus gibi yaptım. Sonra bide onla cinsel seyler yasadık.. Bu beni çok rahatsız etti. Tum bunları yasarken depresyondaydım. Hayatımın o bölümü sanki olmamalıydı. Dusundukce midem bulunıyor. Onla karsılasmayacagımı bildigim halde canım dısarıya cıkmak istemiyor.. Sanki tamir edilmesi gereken Beni rahatsız eden hayatımın bir bölümü var? Sizce psikoterapi gerekli mi ? Kendin sorununu halledemiyorsan ki edemiyorsun galiba, bir terapist görsen iyi edersin. Link to post Sitelerde Paylaş
hiena_16 0 Ocak 22, 2013 gönderildi Yazar Raporla Share Ocak 22, 2013 gönderildi Kendin sorununu halledemiyorsan ki edemiyorsun galiba, bir terapist görsen iyi edersin. Teşekürler hacı psikiyatri doktorumla bu konuları gorusucem.. O beni gereken sekilde yonlendirecegini dusunuyorum. Link to post Sitelerde Paylaş
areyougood 0 Ocak 23, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 23, 2013 gönderildi Beterin beteri var diye bir söz vardır. Bu sözü hayat insana zamanla çok güzel bir şekilde öğretiyor. İçinde bulunduğun durumun 10 kat daha kötüsüde olabilirdi. Bu yüzden asla üzülme üzüldükçe bişeyler değişmez aksine daha da kötüleşir. Link to post Sitelerde Paylaş
bakifani 0 Ocak 23, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 23, 2013 gönderildi (düzenlendi) Duygular uzun dönemli hafızanında merkezidir. İçinde duygu olan anıları unutmak daha zordur. Bilişsel davranışçı terapiyi, veya psiko dinamik terapi 'yi önerebilirim. Bu danışacağın insana göre değişecektir. Şimdiden geçmiş olsun... Ocak 23, 2013 tarihinde bakifani tarafından düzenlendi Link to post Sitelerde Paylaş
hiena_16 0 Ocak 23, 2013 gönderildi Yazar Raporla Share Ocak 23, 2013 gönderildi Teşekürler... Psikiyatirime en son gidişimde üstü kapalı şekilde bahsetmiştim bunlardan.. Bana kafanda seni rahatsız eden düşünceler var demişti.. Bunları daha sonra konuşalım demişti ama öylece kaldı sonra konuşamadık.. Bidaha ki gidişimde daha çok bilgi almaya çalışıcam... Link to post Sitelerde Paylaş
Mrs.Missing 0 Ocak 23, 2013 gönderildi Raporla Share Ocak 23, 2013 gönderildi Yani şu şekilde ; 2-3 yıldır kanka dedigim kızla cıktım.. Askım vs, gbi seyler dedikçe rahatsız oluyordum. Onu kandırdım. Seviyormus gibi yaptım. Sonra bide onla cinsel seyler yasadık.. Bu beni çok rahatsız etti. Tum bunları yasarken depresyondaydım. Hayatımın o bölümü sanki olmamalıydı. Dusundukce midem bulunıyor. Onla karsılasmayacagımı bildigim halde canım dısarıya cıkmak istemiyor.. Sanki tamir edilmesi gereken Beni rahatsız eden hayatımın bir bölümü var? Sizce psikoterapi gerekli mi ? Çok kötü bir şey yaptım, bir kadını kandırıp oynadım, hiç samimi değildim.. Ben açıkça pislik herifin tekiyim, depresyon falan da bahane olmaz ve bu gerçeği değiştiremez. Ne yapayım, oldu işte. Yaptım bu pis işi, artık düzeltmem de mümkün değil. Bu benim gölgem ve böylece kalacak. Hayatımda başka hatalarım, vicdan azaplarım, pişmanlıklarım vardı ve bir yenisi daha eklemiş oldum, bu belki de en büyüğüydü. Artık yapacak bir şey yok, değiştirebilsem iyiydi ama bu mümkün değil. Pislik yaptığımı ve pislik olduğumu kabullenip oturacak, bundan sonra böyle büyük hatalar yapmayacak, kimseyi bu ölçüde aldatmayacağım.. Bu kadarı yeter. Terapiye doktora gerek yok, oturup ne pislik bir herif olduğunu kabulleneceksin. Abartmadan. Hata yapmışsın ve aslında pislik biri değilsin, yaptığın o iş pislikti, yaptığın anda pisliktin. Artık değil. Herkesin geçmişinde kendini hiç bağışlayamadığı, çok kirli hissettiği büyük hataları vardır. Onları değiştirmek de unutmak da mümkün değildir. Onları yapanın sen olduğunu bilmek ve o gölgeyle yaşamayı öğrenip kabullenmekten başka çare yok. Oldu bir kere. Kendini mi öldüreceksin? Amanın da depresyondaydım, zaten çok da sağlıklı olmadığım için o dönem böyle bir salaklık yaptım deme, bu hiç de ikna edici bir bahane değil çünkü. Zaten kendini ikna edemediğin için gelip burada yazmışsın. Sen kendini ikna edememişsin, başkalarını hiç edemezsin. Neden falan arama. Olmuş işte.. Pisliğini sahiplen, bundan sonraki maçlara bak. Yapman gereken unutmak ya da unutmaya çalışmak değil, sahiplenip barışmak. Sonra rahatlarsın.. Umarım halledebilirsin. Çok da kolay bir şey değil çünkü insan gerçekten bazı şeyleri kendine yakıştıramıyor, kabullenemiyor. Ya da.. Yeni ve daha büyük bir depresyonun var, kendine neden arıyor ve yaratıyorsun, geçmişteki bu olaya bağlıyorsun isteksizliğini. Her iki durum da eşit derecede ihtimal dahili.. İşte bu noktada bir uzmana ihtiyaç var. Link to post Sitelerde Paylaş
hiena_16 0 Ocak 24, 2013 gönderildi Yazar Raporla Share Ocak 24, 2013 gönderildi Bazı duygularımızı sahiplenmemiz gerekiyor. Benligimiz bunu kabul etmesede.. Ben burda zamanın gucune inanıyorum zamanla tum anılarımız dusuncelerimiz etkisini yitirecek. Link to post Sitelerde Paylaş
CN-07 0 Şubat 2, 2013 gönderildi Raporla Share Şubat 2, 2013 gönderildi öncelikle bu ilişki kaynaklı duygu durum bozukluğunun sende yarattığı olumsuz etkinin nerede olduğunu belirle. örneğin kendine şu soruyu sor: Ben artık kendime özsaygımı yitirdim mi? Cevabın evet ise ilişkinin sende kırılganlık yarattığı noktayı mercek altına al. Buna da şu örneği vereyim, sevgilin mesela "Sen başka erkekler gibi olamıyorsun" gibi bir yargıda bulunarak seni üzmüş olabilir. İşin doğrusu buna benzeyen bir çok neden olabilir.Ama çözüm basit sadece biraz vakit alır.Baktın sevgilinle diplomasi olmuyor o zaman ilişkiyi kafanda bitir.Sonra sevme duygusunun özüne felsefik olarak basitce eğil."Ben aslında kendimi seviyorum, Onu severek kendimi mutlu ediyordum." gibi.Yani bağlılık duygusunu yok et.Sonra farklı kızlara ilgi alanlarına yönel.Bu arada cinsel açıdan soğumamaya çalış.Kişiliğin elvermese bile küfür etmeyi dene.Durumun vahameti epey fazlaysa kavga et insanlarla. Kavga iyidir,rekabeti artırır seni eski kişiliğine döndürür.İlk söylediğimi de unutma ama bu işler zaman işi. Link to post Sitelerde Paylaş
TanrıBeniNiyeKorudu 0 Şubat 4, 2013 gönderildi Raporla Share Şubat 4, 2013 gönderildi Bence duygular hasar görmez. Duygu süreç ama fiziksel değil. İyi hissettirmeyen duygular diyelim. Biz (aile olarak) genelde bu tarz duygulara "yerine koyma" yapıyoruz. Bunun için iki temel şartımız var. 1) daha kuvvetlisi olmalı 2) aynı konum-zaman-konu olmalı. Örneğin evinin önünde bir kafe var. Burada bir tartışma olmuş ve oradan her geçişte bu akla geliyor. O zaman o mekana tekrar gitmek ve sevgiliye çiçek vermek gibi bir şey yapmak. Tabi bu durum bir yüzleşme cesareti istiyor. 2. madde ile bahsettiğim yer olabileceği gibi özel bir zaman vs. de olabilir. 2 numaradaki o mekandaki yaşanan kötü duyguyu değiştirme önerisini ben düşünmüştüm hemde hiçkimseyle istişahare etmeden. fakat sonradan kendi kendime dedimki kötü olaylar hiç bitmiyor .ömrümüz duyguları değiştirmeklemi geçicek gibi .fakat böyle düşünmekte insanı çıkmaza ve umutsuzluğa sokar. o yüzden 2 numaralı çözüm önerisi doğru bir çözüm önerisidir bana göre... Link to post Sitelerde Paylaş
bakifani 0 Şubat 4, 2013 gönderildi Raporla Share Şubat 4, 2013 gönderildi Duygusuz isen, Zaten yarım insan sayılırsın. Her benliğinizin kabarması,empatiden bir adım uzak tutar sizi... Link to post Sitelerde Paylaş
Recommended Posts