Jump to content

Recommended Posts

Alma Bedir'de kervanın ahını çıkar Uhud'da aheste aheste!

SAVUNMALARI: efenim mekkeden kaçınca müslümanlar - kafirler bunların mallarını yağmalamışlar da - sonra kervan oluşturmuşlar da - o malları satmaya götürüyorlarmış mış....

o yüzden saldırıp kendi mallarını almışlar mış mış mış...

1 - mekkeden kaçanlar FAKİR - YOKSUL insanlar değillermiydi ? hep öle İDDİA ediyorlar müslümanlar ? ilk müslümanlar hani hep YOKSUL - EZİK - FAKİR insanlar + kölelerdi ya ? böle adamların ne malı olur da yağmalanır ve sonra koca kervan oluşturulur da - satmaya götürülür ?

2 - malları satmaya nereye götürüyorlardı ? satın aldıkları yere geri mi götürüp satacaklardı ? en büyük şehir o dönemde ZATEN MEKKE - mekkeye geliyor normalde KERVANLAR mal SATMAYA .....mekkeden başka şehirlere MAL SATMAYA MI GİDİLİR BE ???

3- bu malların ederi nedir ki ? 3 - 5 kap kaçak - 1-2 yastık yorgan....lan bunları satsan ne olur ? satmasan ne olur ?

LCD TV ler - akıllı telefonlar - LAPTOPLAR mı vardı o dönemde de satınca para edecek MAL olsun 7. yy da ?

4- altın mücevherini bırakıp da kaçmamıştır müslümanlar herhalde ? (fakir - fukara olmalarına RAĞMEN 1- 2 incik kolye küpeleri olduğunu varsayalım)....3 - 5 takı - ziynetini alırlar yanlarına herhalde ? bırakıp da kaçmazlar ?

SONUÇ:

bedir de müslümanların - MALLARINI GERİ ALMAK için savaştıkları ve bu yüzden KERVANI yağmaladıkları KOCA BİR YALANDIR....

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • İleti 164
  • Created
  • Son yanıt

Top Posters In This Topic

Aslinda Muhammed Mekkelilere yanlis strateji uygulamis. Adamlara deseydi, tek tanri inancinda cok iyi para var, mesela Suriyede, Irakta populer olan sey tek tanrili dinler, insanlar akin akin tek tanrili inanclara giriyor, cok tanrili oldugumuz icin uzun vadede Mekkede milleti dudukleme isi bitecek gibi, su anda biz sadece Arap yarimadasi pazarina acigiz, tek tanri olayina baglarsak, bayagi para yapariz. Berabre hareket edelim, bu dini buyiutelim, zaten icine hac diye bisey koyacagim, sadece arap yarimadasi degil, ispanyadan, endoneyzyaya kadar insanalr buraya akin akin gelecek, paranin kralini vuracagiz, bu is tutarsa, bizi kimse tutamaz. Asil vurgun o zaman olurdu. Zaten islamiyetin o andaki putperest inancindan cok farki yok, orta kademe tanrilari melek yapacaklaridi, bir tek Allah kalacakti, onunda zaten putu yok, gorunmuyor. Geri kalan hersey ayni, namazindan tut, orucuna kadar. Ha muslumanlarin cogu islamdan once araplarin namaz kildigini, hacca gittigini falan bilmez, o onlarin zayifligi. Muhammedin derdi pastayi buyutelim, Mekkelilerin derdi kucuk olsun, benim olsun olayi. Sonucta Muhammedin kazanmasi normal zaten. Muhammed savasta kazanilan ganimeti paylasiyor, Mekkeliler ne varsa cukkaliyor. Yani ne kadar ezik, buzuk, parasiz insan varsa, zaten Muhammedin yanina siralanir, zaten kaybedecek biseyleri yok. Ustune savas kazaninca cariye veriyorlar, para veriyorlar, yukselme imkani var. Eknomik acidan Muslumanlik ezilen kesimler icin cok daha iyi.

tarihinde skander tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Aslinda Muhammed Mekkelilere yanlis strateji uygulamis.

Yok, zaten müslümlerle müşrikler arasında öyle çetin savaşlar olmadı. Sadece Mekke iktidarı, tanrıları teke indirip tüm kabileleri bir allah cuntası altında toplayıp yağmaya çıkmaya yanaşmıyorlardı. Hac ticareti ile gelirleri iyiydi. Muhalefet ise islam dinini tam bu amaçla yaratmıştı. Ayak sürüyen muhalefeti devirmek ve iktidarı ele geçirmek zor olmadı. Çünkü tüm Araplar zaten yağmacıydı. Toplu yağmaya çıkmak ve bol ganimet, köle ele geçirmek onların da rüyasıydı.

Yarımadada bir katliam ve yağma yapıldı. Tarihteki yağma ve talan hareketlerinden biri sadece... Yarımada Araplaştırıldı, ardından başka ülkelere saldırdılar. Moğolların dünyaya saldırması neyse, bu da aynıdır. Tarihte gücü birleştiren, yağmacı toplayan imparatorluk kurmuştur. Bir fark yok. Güçlerinin yettiğini ve salak bulduklarını Araplaştırıyorlar. Müslüman olana niye Arap kıyafeti giydirip Arapçayı kutsal diye dayatıyorlar? Bundan... Arap emperyalizmi. Aracı da İslam dini... Bir şey dayatacaksın yani, ben seni sömürmeye geldim demezsin. Sana iyi bir şey getirdim dersin. Dogmaları kakalar, işini yürütür, sömürürsün.

Muhammede gelince ya öyle biri aslında yoktur, varsa da sadece bu işte bir figürandır. İşi planlayan, yürüten, muhalif ekip. Muhammed eğer yaşadıysa, onu bol kadın rüşvetiyle kendilerine amaçlarına uygun ayet üretmesi için kullanmışlardır.

Link to post
Sitelerde Paylaş
Dile saygın olursa, insana da saygın olur levia.

Sana listeyi verdim. Üşenme hepsini isim bazında araştır, detaylarına bak, ne zaman olmuş, kim komuta etmiş, kime karşı yapılmış, amaç neymiş, ne elde edilmiş... Belki gerçek islam tarihi ile tanışmana vesile olur.

Sen anlamak istemiyorsun, ben zaten bunlari bol bol arastirdim ve sana bunu ifade ediyorum. Sen okumadiysan ben ne yapayim ? Ben burada aksini iddia edenlere aksini iddia eden varsa, bu on çatismadan baska çatisma örnegi varsa eklemelerini rica ediyorum. Bunu anlamak o kadar zor olmasa gerek ? Asamassiniz, çunku bu kafaizda kurgulanmis bir bariz yanlis.

Burada ben butun siyer ve tarih kitaplarini yapistirsam bu kafayla yine okumayacaginiza göre, ve böyle bir çatismaolmadigina göre, aksini iddia edenin kaynak verip BIR ÖRNEKLE baska bir çarpisma oldugunu herkese gösterememesi durumunda, laf kalabaligina hiç gerek yok. Zaten sayfalardir iletilerle kafa utuleme yerine, açip okusaniz kitaplari, konu çoktan noktalanmisti. Asamassiniz baska çatisma örnegi, çunu YOK.

tarihinde Levia tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Sen okumuyorsun diye herkes okuma-yazma bilmiyor nasil olsa, at tutar diyorsun yani. Sizde nasreddin hoca hikayelerinde, hocanin gölde yogurt tutturma denemesi gibi.

Her yerinde ise, bir tane kisacik alinti rica etsek bu kolay olsa gerek, bunca çikartma arasinda, hem de her yerde varsa, biricik o on çatisma disinda çatisma örnegi istirham edelim ?

Burada yazilan belli, okumayip da bu garip iddiani kabul edenler olursa, o da kendilerinin elestirisellik sorunudur artik.

Link to post
Sitelerde Paylaş

Yahudi, Katolik, Ortodoks, Protestan, Sünni, Şii...vs hepside aynı. Ortada para, artı değer, emek, ekonomik değeri olan doğal kaynaklar varsa orada bundan çıkar elde etmek isteyecek din adamları ve onların tacir işbirlikcileri mutlaka olacaktır. Dünyanın her yerinde bu böyledir....

Link to post
Sitelerde Paylaş

KAMUOYUNUN YORUMUNA SUNUYORUM LEVİA'NIN BENDEN İSTEDİĞİNİ:

DİYOR Kİ 10 ÇATIŞMA (YANİ GÖZE SOKULMUŞ ASLINDA MAHALLE ÇATIŞMASI OLAN AMA SAVAŞ OLARAK YUTTURULAN BEDİR, UHUD VS. ) ÇATIŞMALAR DIŞINDA DİYOR, VARSA BİR ÇATIŞMA YAZ.

BEN DE DİYORUM Kİ; MUHAMMED'İN KOMUTA ETTİĞİ YA DA ETMEDEN BAŞKA KİŞİLERİ KOMUTAN OLARAK GÖNDERDİĞİ ONLARCA SERİYYE ADI VERİLEN HAREKET VAR. BUNLARIN PEK ÇOĞUNDA ÖLÜM OLAYLARI GERÇEKLEŞMİŞ. BUNLARI DA SÖZÜNE EN İTİBAR EDİLEN HADİS KİTAPLARINDA VE TARİH KİTAPLARINDA RASTLIYORUZ. LİSTESİNİ VERDİM, KAYNAK VERDİM. YANİ RAHATLIKLA OLMUŞ MU OLMAMIŞ MI GÖRÜLEBİLİR ARAŞTIRMAYA MERAKLILARCA.

LEVİA İSPAT İSTİYOR. BEN DE DİYORUM Kİ; ZATEN OLMUŞ VE YAZILMIŞ ŞEYLERİ BURAYA TEKRAR EKLEMİNİN MANASI YOK. ZATEN BU FORUM BAŞLIĞINDA BENİM YANIT VERDİĞİM ASIL İKİ KONU:

1. LEVİA SAVAŞ AYETLERİNİ KARIŞIK KOYMA HEPSİ O GÜNÜN ŞARTLARI İLE İLGİLİ, TARİHLE PARALEL KOY Kİ ANLAŞILIR OLSUN NE ZAMAN VE NEDEN İNDİĞİ.

2. LEVİA SAVAŞ SÜRECİNİN SİSTEMATİK OLMADIĞINI İDDA ETTİ. BEN DE BAKILDIĞINDA SİSTEMATİK OLDUĞUNU, 60'TAN FAZLA HAKLI-HAKSIZ HAREKET/ÇATIŞMA/SAVAŞ/KAPIŞMA/TALAN VS. OLDUĞUNU LİSTE VEREREK İZAH ETMEYE ÇALIŞTIM.

OKUYANLAR ZATEN BUNLARI GÖRECEKTİR AYRICA FORUMA EKLEYEREK İSLAM TARİHİ ÇÖPLÜĞÜ YARATMANIN BİR ESPİRİSİ YOK DA DEDİM. ZAMANIM KIYMETLİ. NE YAPAYIM?

LEVİA İLE SİDİK YARIŞINA DEVAM EDİP (Kİ BU NORMALDE KADINLAR ARASINDA OLAN BİR ŞEY DEĞİLDİR BİLİNDİĞİ ÜZERE), BÖYLE BİR ÇALIŞMA YAPAYIM MI? FORUMA ARTI KATKISI OLUR MU? YOKSA ANLAYAN ANLADI MI?

tarihinde estrelland tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

LEVİA İLE SİDİK YARIŞINA DEVAM EDİP (Kİ BU NORMALDE KADINLAR ARASINDA OLAN BİR ŞEY DEĞİLDİR BİLİNDİĞİ ÜZERE), BÖYLE BİR ÇALIŞMA YAPAYIM MI? FORUMA ARTI KATKISI OLUR MU? YOKSA ANLAYAN ANLADI MI?

Bosuna zaman kaybetme, zaten yazsanda fayda etmez, onlarada sacmasapan bir kulp bulur. Kuranda dunyanin duz olarak tasvir edildigini kabul etmeyen insana, teknoloji gelistir, o zaman savasa kaltilmis adami getir, biz o savasta bunlari kestik, karilarini cariye yaptik desin, bu yine hani nerde ispat der. Normal bir tartismada bin tane kanit getiriliyor, yine sacmaliyor, subjektif olan tarihi bir tartismada zaten ikna olmasi imkansiz. Sen buna kimligini goster, fotografin kimlikte olsun, hani nerde bu kimligin sahibinin sen oldugunu ispati diye ayri bisey ister. O derece ucmus arkadas. :))

tarihinde skander tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Neye ugrasiyormus ? Somut bir sey yazdigi yok ki, hepden kuyruksuz kurgularini yapistirip duruyor. Ayetler yukarida verildi, ve herkes okuyabilir. Zaten ayet ile itirazlarina duzeltme yaptigimda dahi saçmalamakla suçluyordu... :D sanki ayetleri ben yazdim. Asil gözunde perde olup her seyi çarpik okuyan belli. Somut bir elle tutulur bir sey yazidli da ben mi reddetim ? Hem uyduruk seylerle saldirip, hem de balik gibi "nasil olsa anlamiyor" diye suyun ustune çikisiniz sadece uzucu. Kimlerle tartisiyoruz ya.

Link to post
Sitelerde Paylaş

Neye ugrasiyormus ? Somut bir sey yazdigi yok ki, hepden kuyruksuz kurgularini yapistirip duruyor. Ayetler yukarida verildi, ve herkes okuyabilir. Zaten ayet ile itirazlarina duzeltme yaptigimda dahi saçmalamakla suçluyordu... :D sanki ayetleri ben yazdim. Asil gözunde perde olup her seyi çarpik okuyan belli. Somut bir elle tutulur bir sey yazidli da ben mi reddetim ? Hem uyduruk seylerle saldirip, hem de balik gibi "nasil olsa anlamiyor" diye suyun ustune çikisiniz sadece uzucu. Kimlerle tartisiyoruz ya.

Yazdığın hiçbir ayete itiraz etmedim senin de düzeltme yapmana gerek kalmadı. Sadece karışık asıyorsun dedim. (yalan söylemek inandığın dinde günahtır)

Okuduğum hiçbir şeyi çarpıtmadım, bilakis liste ile sayının fazlalığını ve birbiriyle ilişkili olduğunu iddia edip kaynak linkleri verdim (iftira atmak inandığın dinde günahtır)

Somut ve elle tutulur iki şey yazmış olmama rağmen kaçak dövüşen ve bu fikirlerin hakkını vermeyen, sürekli yapmadığım ve olmadığım şekilde beni lanse etme çabasında olan sensin ( kul hakkı yemek inandığın dinde günahtır)

Türkçe'yi yanlış kullanmaya (balık gibi değil zeytinyağı gibi üste çıkmak) devam ettiğin sürece seninle muhatap olmak gerçekten zulüm!

(Not: İnandığın dinde tövbe eden tüm günahlarından arınıyor, müsterih olabilirsin.)

tarihinde estrelland tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

2/ el-Bakara -

177- Takvâ, yüzlerinizi doğuya ya da batıya doğru çevirme değildir. Lâkin takvâ ALLÂH’a, âhiret gününe, meleklere, kitaplara ve Peygamberlere îmân eden, sevdiği malını ALLÂH’ı hoşnut etmek için yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalan gariplere, isteyenlere ve boyunduruk altında bulunup hürriyetine kavuşmak isteyen köle ve esirlere veren, namazı hakkıyla îfâ edip zekâtı veren, sözleştiği zaman sözlerinde duran, hele hele sıkıntı ve hastalık hâllerinde, savaşın şiddetleri esnasında sabreden kimselerin davranışlarıdır. İşte onlardır îmânlarında samîmi olanlar ve işte onlardır her türlü fenâlıktan korunan takvâlılar!

190- Size karşı savaş açanlarla siz de ALLÂH yolunda savaş açın. Fakat haksız yere saldırmayın. Sakın aşırı gitmeyin muhakkak ki ALLÂH haddi aşanları sevmez.

191- Onları nerede yakalarsanız öldürün. Sizi çıkardıkları yerden siz de onları çıkarın. Fitne, adam öldürmekten beterdir. Yalnız, onlar, Mescid-ül Haram’ın yanında sizinle savaşmadıkça, siz de onlarla orada savaşmayın, fakat sizi öldürmeye kalkışırlarsa siz de onlarla savaşın. İşte kâfirlerin cezası böyledir.

193- Fitne tamamen yok edilinceye din ve itaat yalnız ALLÂH’a mahsûs oluncaya kadar onlarla savaşın. Eğer inkârdan ve tecâvüzden vazgeçerlerse, bilin ki zalimlerden başkasına düşmanlık yoktur.

216- Hoşlanmasanız da savaş size farz kılındı. Olur ki hoşlanmadığınız bir şey sizin için hayırlı olur. Olur ki sevip arzu ettiğiniz bir şey sizin için şerli olur. Gerçeği ALLÂH bilir, siz bilmezsiniz.

217- Sana hürmetli ay’ı ve bu ay’da savaşmanın hükmünü sorarlar. De ki: “O ay’da savaşmak büyük bir günahtır. Fakat insanları ALLÂH yolundan engellemek, ALLÂH’ı inkâr etmek, Mescid-ül Haram’ı ziyâreti yasaklamak, o mescidin cemâatini yani müslümanları oradan çıkarmak ise, ALLÂH nazarında daha büyük günahtır. Fitne, adam öldürmekten beterdir. Kâfirler, ellerinden gelse, sizi dininizden döndürünceye kadar sizinle savaşmaktan geri durmazlar. Sizden her kim dininden döner ve kâfirlikte devam ederek ölürse, işte onların dünyada da, âhirette de yaptıkları boşa gider. Bunlar cehennemlik olup orada ebedî kalacaklardır.

244- ALLÂH yolunda savaşın ve bilin ki ALLÂH her şeyi işitir, her şeyi hakkıyla bilir.

246- Mûsâ’dan sonra İsrâiloğullarının önderlerine dikkat ettin mi? O vakit onlar aralarındaki Peygambere: “Ne olur, bize bir hükümdâr ta’yîn et de biz de ALLÂH yolunda cihad edelim” demişlerdi. O cevâben: “Ya savaşma emri size farz kılınır, siz de savaşmazsanız?” deyince onlar: “Ne diye ALLÂH yolunda cihad etmeyelim ki vatanlarından çıkarılan biz, çoluk çocuğundan ayrı düşenler yine biziz” dediler. Fakat savaşma kendilerine farz kılınınca içlerinden pek azı hariç, hepsi dönüverdiler. ALLÂH o zalimleri pekiyi bilir.

278- Ey îmân edenler! ALLÂH’dan korkun ve artık fâizin peşini bırakın, eğer gerçekten mü’minler iseniz.

279- Eğer böyle yapmazsanız, o zaman ALLÂH ve Resûlü tarafından size savaş açılmış olduğunu bilin. Eğer tevbe ederseniz, sermâyeleriniz sizindir. Haksızlık etmezsiniz, haksızlığa da uğramazsınız.

3/ Âl-i İmrân

-13- Muhakkak bir âyet oldu size: Çarpışan iki cemi'yette: Bir cem'iyet ALLÂH yolunda vuruşuyordu, diğeri de kâfir: Onları gözgöre kendilerinin iki misli görüyorlardı, Allâh da nusratiyle dilediğini te'yid buyuruyordu, görecek gözleri olanlar için elbette bunda şüphesiz bir ibret var.

111- Onlar size hiçbir zarar veremezler, olsa olsa incitirler. Sizinle savaşacak olurlarsa, arkalarını dönüp kaçarlar. Kendilerine yardım eden de bulunmaz.

121- Hani bir vakit, ey Resûlüm, sen ailenden sabah erken ayrılmış, mü’minlere savaş mevzi’leri hazırlamak için yola çıkmıştın. ALLÂH, Semî ve Alîm’dir (hakkıyla işitir ve bilir).

146- Nice Peygamberler gelip geçti ki onlarla beraber, kendisini ALLÂH’a adamış birçok rabbanîler savaştı. Onlar, ALLÂH yolunda başlarına gelen zorluklar sebebiyle asla yılmadılar, zayıflık göstermediler, düşmanlarına boyun da eğmediler. ALLÂH böyle sabırlı insanları sever.

153- O vakit siz savaş meydanından hızla uzaklaşıyor, dönüp hiç kimseye bakmıyordunuz. Peygamber ise peşinizden sizi çağırıp duruyordu. Bunun üzerine ALLÂH, keder üzerine keder vererek sizi cezalandırdı. ALLÂH’ın sizi affetmesi, gerek elinizden gidene, gerek başınıza gelen felâkete esef etmemeniz içindir. ALLÂH bütün yaptıklarınızdan haberdardır.

155- İki ordunun karşılaştığı gün içinizden arkasına dönüp kaçanlar var ya, işte onları, işlemiş oldukları birtakım hatâları sebebiyle şeytan kaydırmak istemişti. ALLÂH yine de onları affetti. Çünkü ALLÂH, Ğafur’dur, Halîm’dir (çok affedici ve müsamahalıdır).

166-167- İki ordunun karşılaştığı gün başınıza gelen musîbet ALLÂH’ın izniyle olmuştu. Bu da O’nun mü’minleri ayırd etmesi, münâfıklık yapanları da meydana çıkarması için idi. O münâfıklara: “Gelin, ALLÂH yolunda savaşın veya hiç olmazsa düşmanınızın size ve ailelerinize saldırmasını önleyin” denildiğinde: “Biz savaş olacağını bilseydik size katılırdık” dediler. Doğrusu o gün onlar îmândan ziyade küfre yakın idiler. Onlar, ağızlarıyla, kalblerinde olmayan şeyleri söylüyorlardı. Ama ALLÂH onların gizlediklerini pekiyi bilir.

168- Onlar o münâfıklardır ki kendileri savaşa çıkmayıp evde oturmaları yetmiyor gibi, bir de kalkıp bilgiçlik taslayarak savaşta şehid olan arkadaşları hakkında: “Sözümüze kulak verselerdi böyle öldürülmezlerdi” derler. De ki: “Eğer, iddiâ’nızda tutarlı iseniz, haydi elinizden geliyorsa kendinizi ölümün elinden kurtarın bakalım!”

195- Onların Rabbi de duâlarına şöyle icâbet buyurdu: “Sizden gerek erkek, gerek kadın hayır işleyen hiçbir kimsenin çalışmasını zâyi’ etmem. Çünkü siz birbirinizdensiniz, birbirinizden farkınız yoktur. Benim rızam için hicret edenlerin, vatanlarından sürülenlerin, Benim yolumda işkenceye, zarara uğrayanların, Benim yolumda savaşanların ve öldürülenlerin, elbette kusurlarını örtecek ve elbette onları ALLÂH tarafından mükâfat olarak içinden ırmaklar akan cennetlere yerleştireceğim. En güzel ödüller ALLÂH’ın yanındadır.

200- Ey îmân edenler! Sabredin. Sabır yarışında düşmanlarınızı geçin. (Cihâd için) hazırlıklı ve uyanık olun ve ALLÂH’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz.

4/ en-Nisâ -

71- Ey o bütün îmân edenler! hazırlığınızı görün de müfrezeler hâlinde harekete gelin yâhud toplu olarak seferber olun.

74- O halde, dünya hayatına değil, âhirete tâlib ve müşteri olanlar ALLÂH yolunda savaşsınlar. Kim ALLÂH yolunda savaşa girer de öldürülüp şehid olur veya gâlib gelir gâzi olursa, her iki halde de Biz ona yarın pek büyük mükâfat vereceğiz.

76- Îmân edenler, ALLÂH yolunda savaşırlar, inkâr edenler ise tâgut yolunda savaşırlar. O halde siz şeytanın dostlarını öldürmeye bakın! Kesinlikle şeytanın hîlesi zayıftır.

77- Baksana o kimselere ki, savaş zamanı değilken kendilerine: “Savaşa sebebiyet vermeyin, namazı hakkıyla edâ edin, zekâtı verin!” denilmişti. Sonra onlara savaşma farz kılınınca, onlardan bir kısmı insanlardan, ALLÂH’dan korkarcasına, hattâ daha fazla korkup şöyle diyorlar: “Ya Rabbenâ, niçin bize harbi farz kıldın? Bize biraz daha mühlet verseydin ya!” Onlara de ki: “Dünya zevki pek azdır, âhiret ise günahlardan sakınanlar için sırf hayırdır ve size kıl kadar olsun haksızlık yapılmaz.”

90- Ancak sizinle aralarında anlaşma bulunan bir kavme sığınanlar veya ne sizinle ne de kendi kavimleriyle savaşmak istemediklerinden göğüsleri daralarak size gelenler bundan müstesnâdır. Eğer ALLÂH dileseydi, bunları size musallat eder ve bunlar da sizinle savaşırlardı. O halde, onlar sizden uzak durur, sizinle savaşmazlar ve size barış teklif ederlerse, o takdirde ALLÂH onlara saldırmak için size yol vermez.

94- Ey îmân edenler! ALLÂH yolunda sefere çıktığınız zaman, gerekli araştırmayı yapın. Size selâm veren kimseye, dünya hayatının geçici menfaatine (ganîmete) göz dikerek, “Sen mü’min değilsin” demeyin. ALLÂH katında pek çok ganîmetler vardır. Daha önce siz de öyle idiniz de ALLÂH size lütufta bulundu (müslüman oldunuz). Onun için iyice araştırın. Çünkü ALLÂH yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.

104- Düşman birliklerini ta’kîb edip arkadan sıkıştırmada gevşeklik göstermeyin. Eğer siz acı çekiyorsanız, şüphesiz onlar da tıpkı sizin gibi acı çekiyorlar. Kaldı ki Siz ALLÂH’dan, onların ümit edemeyecekleri birçok şeyleri umuyorsunuz. ALLÂH her şeyi hakkıyla bilir, tam hüküm ve hikmet sahibidir.

5/ el-Mâide -

24- Yine dediler ki:“Ya Mûsâ! O zorbalar orada oldukları müddetçe biz asla giremeyiz. Haydi sen Rabbinle git, ikiniz onlarla savaşın, biz işte burada oturuyoruz!”

33-34- ALLÂH ve Resûlüne savaş açanların, (yol keserek terör eylemi yaparak) yeryüzünü ifsâd etmek için koşuşanların cezası; öldürülmeleri veya asılmaları yahud sağ elleri ile sol ayaklarının kesilmesi yahud da bulundukları yerden sürülmelerinden başka bir şey olmaz. Bu onların dünyadaki rüsvaylığıdır. Âhirette ise onlara başkaca müthiş bir ceza vardır. Ancak kendilerini ele geçirmenizden önce tevbe edenler, bu hükmün dışındadır. Biliniz ki ALLÂH Ğafur’dur (kullarının günahlarını çok örten), Rahîm’dir (affı ve merhameti boldur).

64- Yahûdîler:“ALLÂH’ın eli bağlıdır” dediler. Hay kendi elleri bağlanasılar! Hay dediklerinden dolayı mel’ûn olası adamlar! Hayır, hiç de öyle değil! ALLÂH’ın iki eli de açıktır. Dilediği şekilde infak eder. Rabbinden sana indirilen âyetler, mutlaka onlardan birçoğunun azgınlığını ve gâvurluğunu artıracaktır. Bununla beraber, Biz onların aralarına, kıyamete kadar sürüp gidecek bir kîn ve nefret bıraktık. Her ne zaman onlar savaş çıkarmak için bir yangın tutuşturdularsa ALLÂH onu söndürdü. Sırf fesat çıkarmak için dünyanın her tarafında koşup dururlar. ALLÂH müfsidleri (fesat çıkaranlar) sevmez.

8/ el-Enfâl -

11- Düşman korkusundan gözünüze uyku girmediği için o vakit ALLÂH, inâyeti ile güven ve sükûnet vermek için sizi hafif bir uykuya daldırıyordu. Sizi temizlemek, şeytanın pisliğini, vesvesesini sizden gidermek, kalblerinize kuvvet vermek ve savaş meydanında ayaklarınızı sabit kılmak için gökten üzerinize su indiriyordu.

15- Ey îmân edenler! Toplu olarak kâfirlerle karşılaştığınız zaman, onlara arkalarınızı dönmeyin (kaçmayın).

16- Böyle bir günde her kim onlara, tekrar dönüp çarpışmak için geri çekilmek veya diğer bir saf’ta yeniden mevzi’lenmek hâlleri dışında, arkasını dönerse, muhakkak ALLÂH'dan bir gazaba uğramış olur ve varacağı yer cehennemdir, orası da ne kötü bir âkıbettir.

17- Siz savaşta onları kendi kuvvetinizle öldürmediniz, lâkin ALLÂH öldürdü (Ey Resûlüm) Attığın vakit sen atmadın, lâkin ALLÂH attı. Ve bunu, ALLÂH mü’minleri güzel bir imtihana tâbi’ tutmak için yaptı. Şüphesiz ki ALLÂH hakkıyla işitir ve bilir.

19- Ey müşrikler! Siz zafer mi istiyordunuz? İşte zafer geldi! Siz mü’minlere hücûmdan vazgeçerseniz bu, sizin için daha iyi olur; yok döner yine savaşa başlarsanız, Biz de başlarız! Askeriniz çok da olsa size hiç fayda vermez, çünkü ALLÂH mü’minlerle beraberdir.

39- Dünyada fitne kalmayıp din, tamamen ALLÂH’ın dini oluncaya kadar onlarla savaşın. Eğer savaşmaktan vazgeçerlerse, onları bırakın. ALLÂH zâten onların yaptıklarını hakkıyla görmektedir.

41- Bir de ma’lûmunuz olsun ki savaşta elde ettiğiniz ganîmetin beşte biri ALLÂH’ındır. Yani Resûlullaha, onun akrabalarına, yetimlere, yoksullara ve yolculara (garîblere) aittir. Eğer ALLÂH’a ve iki ordunun karşılaştığı, hakk ile bâtılın iyice açığa çıktığı o Bedir günü kulumuza inzal ettiğimiz âyetlere îmân ediyorsanız, bu hükmü böylece kabul edeceksiniz. ALLÂH her şeye kadîr’dir.

45- Ey îmân edenler, bir düşman topluluğu ile karşılaştığınız zaman sebât edin ve ALLÂH'ı çokça zikredin ki, kurtuluşa eresiniz.

46- Ayrıca ALLÂH'a ve Resûlü'ne itaat edin. Ve birbirinizle didişmeyin. Sonra içinize korku düşer ve kuvvetiniz elden gider. Sabırlı olun, çünkü ALLÂH sabredenlerle beraberdir.

49- O zaman münâfıklar ve kalblerinde şüphe bulunanlar diyorlardı ki: “Bu müslümanları dinleri aldatmış, (çünkü kendilerinden çok üstün bir ordu ile savaşa girişiyorlar).” Halbuki kim ALLÂH’a güvenip dayanırsa ALLÂH ona yeter. Şüphe yok ki ALLÂH Azîz’dir, Hakîm’dir (mutlak gâlibtir, tam hüküm ve hikmet sahibidir).

57- Onları savaşta ele geçirirsen, kendilerine öyle bir muâmele yap ki onların arkasındaki bütün öbür düşmanlara da ibret olsun da, akıllarını başlarına alsınlar.

58- Seninle sözleşme yapan bir kavmin sözleşmeye aykırı bir hâinlik alâmeti tesbît edersen, savaş açmadan önce anlaşmanın artık geçersiz kaldığını ilan et ki bunu bilme hususunda iki taraf da eşit olsun. Çünkü ALLÂH hâinleri asla sevmez.

60- Düşmanlara karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet hazırlayın! Savaş atları yetiştirin ki bu hazırlıkla ALLÂH’ın düşmanlarını, sizin düşmanlarınızı ve onların ötesinde sizin bilemeyip de, ancak ALLÂH’ın bildiği diğer düşmanları korkutup yıldırasınız. ALLÂH yolunda her ne harcarsanız, onun karşılığı size eksiksiz ödenir, size asla haksızlık yapılmaz.

65- Ey Peygamber! Mü’minleri savaşa teşvîk et. Eğer sizden tam sabırlı yirmi kişi olursa, iki yüz kişiye gâlib gelir ve eğer siz mü’minlerden yüz kişi olursa, kâfirlerden bin kişiyi mağlup eder, çünkü o kâfirler gerçeği ve âkıbeti anlamayan bir gürûhtur.

66- Ama şimdi ALLÂH yükünüzü hafifletti, çünkü sizde savaşma konusunda bir zayıflık olduğunu müşâhede etti. O halde sizden sabırlı yüz kişi, ALLÂH’ın izniyle onlardan iki yüz kâfire üstün gelir ve eğer sizden bin kişi olursa, onlardan iki bin kişiye gâlib gelir. Çünkü ALLÂH sabredenlerle beraberdir.

9/ et-Tevbe -

1 - Allah'dan ve Resulü'nden bir ültimatomdur bu, kendileriyle antlaşma yaptığınız müşriklere :

2 - Bundan böyle yeryüzünde dört ay daha istediğiniz gibi gezip dolaşın. Şunu da bilin ki,

Allah'ı aciz bırakacak eğilsiniz. Allah kâfirleri mutlaka perişan edecektir.

3 - Ayrıca büyük hac günü Allah ve Rasulü tarafından insanlara bir ilandır ki, Allah da Resulü de müşriklerle yapılan antlaşmalara artık bağlı değildir. Eğer hemen tevbe ederseniz, bu sizin için

hayırlıdır. Yok yine tevbeden yüz çevirirseniz biliniz ki, Allah'ı yıldıracak değilsiniz. Kâfirleri acı bir azap ile müjdele.

4 - Ancak kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklerden size olan ahitlerinde hiçbir eksiklik yapmamış ve sizin aleyhinize hiçbir kimseye yardımda bulunmamış olanlar bunun dışındadır. Siz de onlarla olan antlaşmanızın hükümlerine

antlaşma süresinin sonuna kadar uyunuz. Muhakkak ki, Allah müttakileri sever.

5 - Şu haram aylar bir çıktı mı artık o müşrikleri nerede bulursanız öldürün, yakalayın, hapsedin ve bütün geçit başlarını tutun. Eğer tevbe ederler ve namaz kılıp zekatı verirlerse onları serbest bırakın. Muhakkak ki, Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.

6 - Eğer müşriklerden biri aman dilerse, ona aman ver. Ta ki, Allah'ın kelâmını dinlesin. Sonra onu güvenlik içinde olduğu yere kadar gönder. Çünkü bunlar gerçekten de bilgisiz bir kavimdirler.

7 - O müşriklerin Allah katında ve Resulü katında herhangi bir ahdi nasıl olabilir? Ancak Mescid-i Haram yanında antlaşma yaptıklarınız var ki, bunlar size karşı doğru durdukça siz de onlara doğru olun. Allah (hainlikten) sakınanları elbette sever.

12- Eğer anlaşmadan sonra yeminlerini bozarlar, bir de dininize hücûm ederlerse, artık kâfir gürûhunun o öncüleri ile savaşın! Çünkü onların gerçekte artık yeminleri ve ahidleri kalmamıştır. Umulur ki, hiç değilse bu durumda, inkâr ve tecâvüzlerinden vazgeçerler.

13- Ahidlerini ve yeminlerini bozup Peygamberi vatanından sürmeye teşebbüs eden bir toplulukla savaşmayacak mısınız ki, aslında savaşı size karşı ilk başlatanlar da onlar olmuşlardı. Ne o, yoksa onlardan korkuyor musunuz? Ama eğer mü’min iseniz, asıl ALLÂH’dan çekinmeniz gerekir.

14-15- Onlarla savaşın ki ALLÂH sizin ellerinizle onları cezalandırsın, onları rüsvay etsin, onlara karşı size yardım edip zafer yolunu açsın, mü’minlerin gönüllerini ferahlatsın, kalblerindeki kîn ve öfkeyi gidersin. ALLÂH dilediğine tevbe de nasîb eder. ALLÂH, Alîm’dir (her şeyi hakkıyla bilir), Hakîm’dir (tam hüküm ve hikmet sahibidir).

25- Şu kesindir ki ALLÂH size birçok savaş yerlerinde yardım etti, Huneyn günü de. O gün ki sayıca çokluğunuz sizi böbürlendirmiş ama bu, size fayda etmemişti. Olanca genişliğine rağmen, dünya başınıza dar gelmişti. Sonra da bozguna uğrayarak düşmana arka çevirip kaçmaya başlamıştınız.

27- Sonra ALLÂH, bu savaşın peşinden, onlardan dilediği kimseleri küfürden dönüş yapmaya muvaffak eder. Zira ALLÂH Ğafur’dur, Rahîm’dir (affı ve merhameti boldur).

29- Kendilerine kitap verilenlerden oldukları halde, ALLÂH’a da, âhiret gününe de îmân etmeyen, ALLÂH’ın ve Resûlünün haram kıldığını haram tanımayan, hakk dinini din olarak benimsemeyen kimselerle zelîl bir vaziyyette tam bir itaatle, cizye verinceye kadar savaşın.

36- Doğrusu, ALLÂH’ın gökleri ve yeri yarattığı günkü kesin hükmünde, ayların sayısı on iki ay olup bunlardan dördü hürmetlidir. İşte doğru hesap budur. O halde bilhassa bunlarda, nefislerinize zulmetmeyin ve müşrikler nasıl sizinle topyekûn savaşıyorlarsa siz de onlarla topyekûn savaşın ve bilin ki ALLÂH, ilâhî sınırlara saygılı olup fenâlıklardan sakınanlarla beraberdir.

38- Ey îmân edenler! Size ne oldu ki, "ALLÂH yolunda cihada çıkın!" denilince olduğunuz yere yığılıp kaldınız. Yoksa âhiretten vazgeçip dünya hayatına râzı mı oldunuz? Fakat dünya hayatının zevki âhiretin yanında ancak pek az bir şeydir.

39- Eğer (gerektiğinde) topluca savaşa katılmazsanız, O sizi acı bir azaba uğratır ve yerinize başka bir kavmi getirir ve siz O'na zerrece bir zarar veremezsiniz. ALLÂH'ın her şeye gücü yeter.

41- (Ey mü’minler!) Gerek hafif, gerek ağırlıklı olarak (savaş için) seferber olun ve mallarınızla, canlarınızla ALLÂH yolunda cihad edin! Eğer bilirseniz, bu sizin için hayırlıdır.

42- Eğer yakın bir (dünya) menfaat(i) ve orta (mesâfede) bir yolculuk olsaydı (o geride kalan münâfıklar) elbette sana tâbi‘ olurlardı; fakat meşakkatli mesâfe(deki Tebük Seferi) onlara uzak geldi. Bununla beraber: “Eğer gücümüz yetseydi, elbette sizinle beraber çıkardık!” diye Allâh’a yemin edeceklerdir. (Bu yalan yeminleriyle) kendilerini helâk ediyorlar. ALLÂH ise, hiç şübhesiz onların yalancı kimseler olduklarını biliyor.

44- ALLÂH’a ve âhiret gününe îmân edenler, mallarıyla ve canlarıyla cihad etmeleri hususunda (cihaddan geri kalmak için) senden izin istemez. ALLÂH ise, takvâ sâhiblerini pek iyi bilendir.

45- Ancak ALLÂH’a ve âhiret gününe îmân etmeyen ve kalbleri şübheye düşmüş olup da şübheleri içinde bocalayıp duranlar senden izin ister.

46- Eğer (cihada) çıkmak isteselerdi, elbette onun için bir hazırlık (bir tedbir) hazırlarlardı; fakat ALLÂH onların (cihada) çıkmaya kalkmalarını çirkin gördü de onları (o şereften) alıkoydu; (onlara:) “(Evlerinde) oturanlarla beraber oturun!” denildi.

47- Eğer içinizde (savaşa) çıkmış olsalardı, size bozgunculuktan başka bir şey artırmazlardı ve sizi fitneye düşürmek isteyerek aranızda koşarlardı. İçinizde onları can kulağıyla dinleyecek olanlar da var. ALLÂH ise, o zâlimleri çok iyi bilendir.

81- Savaşa çıkmayıp Resûlullah’dan ayrılarak geride kalanlar, oturmalarından memnûn olup sevince gark oldular. ALLÂH yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad etmekten hoşlanmayıp “Bu sıcakta sefere çıkmayın!” dediler. De ki: Cehennem ateşi, bundan da sıcak! Ona nasıl dayanacaksınız? Bunu bir bilip anlasalardı!

83- Eğer ALLÂH seni bu seferden (Tebük’ten) döndürür de, sen onlardan bir toplulukla karşılaşırsan ve onlar başka bir gazâya çıkmak için senden izin isterlerse onlara de ki: “Benimle beraber asla sefere çıkmayacaksınız, asla benim maiyyetimde düşmanla savaşmayacaksınız! Mademki önce oturup seferden geri kaldınız, haydi şimdi de geri kalanlarla birlikte oturun!”

87- Savaş’tan geri kalan kadınlarla birlikte oturmaya râzı oldular. Kalblerine mühür vuruldu, artık onlar (cihad’daki hikmeti, Resûllullaha itaat etmedeki mutluluğu) anlayamazlar.

90- Bedevîlerden savaşa katılmamak için özürler uyduranlar, hiç değilse kendilerine izin verilsin diye geldiler. ALLÂH’a ve Resûlüne bağlılık iddiâ’sında yalancı olanlar ise oturdular. Ne geldiler, ne de özür dilediler. O bedevîlerden kâfir olanlar, gâyet acı bir azaba ma’rûz kalacaklardır.

91- ALLÂH ve Resûlüne sâdık kalmak, onlar hakkında iyi düşünceler taşımak şartıyla zayıflara, hastalara ve savaşta harcama imkânı bulamadığından dolayı savaşa katılamayanlara sorumluluk yoktur. Zira onlar, geri kalmakla beraber, memleketlerinde iyilik ediyorlar. İyilik edenlere diyecek bir şey yoktur. Gerçekten ALLÂH Ğafur’dur, Rahîm’dir (affı ve merhameti boldur).

93- Ayıplamak gerekirse, zengin ve imkânlı olmalarına rağmen savaşa katılmamak için bahaneler ileri sürenler ayıplanmalıdır. İşte onlar geride kalan güçsüz kadınlarla beraber kalmaya râzı oldular. ALLÂH da onların kalblerini mühürledi. Artık onlar işlerin gerçek mâhiyyetini bilemezler.

94- Savaş dönüşü kendileriyle karşılaşınca, katılmamaları hakkında ma’zeretler, bahaneler ileri sürerler. De ki: “Boşuna özür dilemeyin, zira size inanmayacağız. Çünkü sizin aleyhimizde çevirdiğiniz hîlelerden bir kısmını ALLÂH bize bildirdi. Bundan böyle de, yapacağınız her şeyi ALLÂH da, Resûlü de görüp değerlendirecek, daha sonra da, gizli olsun açık olsun, her şeyi bilen ALLÂH’ın huzûruna götürüleceksiniz. O da bütün yaptıklarınızı bir bir önünüze koyacaktır.”

107- Bir de şunlar var ki: mü’minlere zarar vermek küfür ve küfrânı yaymak mü’minlerin arasına ayrılık sokmak ve daha önce ALLÂH ve Resûlüne savaş açmış adamı buyur etmek için, tuttular bir mescid yaptılar. Bütün bunlardan sonra onlar: “Bundan, iyilikten başka maksat gütmedik” diye yemin edeceklerdir. ALLÂH şâhid ki bunlar kesinlikle yalancıdırlar.

111- Şübhesiz ki ALLÂH, mü’minlerden nefislerini ve mallarını, karşılığında Cennet hakikaten onların olmak üzere satın almıştır! (Onlar) ALLÂH yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler; (Allâh tarafından onlara) Tevrât’ta, İncîl’de ve Kur’ân’da (söz verilen bu Cennet, Allâh’ın) kendi üzerine hak bir vaaddir. Ve ALLÂH’dan daha çok sözünü yerine getiren kim olabilir? Öyle ise yaptığınız bu alış-verişinizden dolayı sevinin! İşte büyük kurtuluş ise ancak budur!

118- ALLÂH, savaştan geri kalan ve haklarındaki hüküm ertelenen o üç kişinin de tevbelerini kabul buyurdu. Çünkü onlar öylesine bunaldılar ki dünya bütün genişliğine rağmen başlarına dar geldi. Vicdanları da kendilerini sıktıkça sıktı. Nihayet, ALLÂH’ın cezasından, yine ALLÂH’ın kapısından başka sığınacak hiçbir yer olmadığını anladılar da, bundan sonra, önceki iyi hâllerine dönsünler diye, ALLÂH onları tevbeye muvaffak kıldı. Çünkü ALLÂH Tevvâb’dır, Rahîm’dir (tevbeleri çok kabul eder, tevbe edenleri sever ve pek merhametlidir).

122- Bununla beraber mü’minlerin hepsinin birden topyekûn savaşa katılmaları uygun değildir. Her kabîleden bir kısım insanlar da din ilimlerinde derinleşmeli ve kabîleleri savaştan dönüp gelince onları uyarmalıdır ki, böylece ALLÂH'ın azabından sakınırlar.

123- Ey mü’minler! Size mekân bakımından yakın olan kâfirlerle savaşın, onlar sizde bir ciddiyyet ve üstün gayret görsünler. İyi bilin ki ALLÂH, fenâlıklardan sakınan müttakîlerle beraberdir.

16/ en-Nahl -

81- ALLÂH yarattığı şeylerin bir kısmında size gölgelikler, dağlarda da sizin için barınaklar yaptı. Sizi sıcaktan ve soğuktan koruyacak elbiseler ve savaşta sizi koruyacak zırhlar var etti. Böylece ALLÂH üzerinizdeki nimetlerini tamamlar ki O’na teslimiyyetle itaat edesiniz.

21/ el-Enbiyâ -

80- Bir de sizi savaşınızın şiddetinden koruması için ona, zırh yapma san’atını öğrettik. Peki bütün bunlar için şükrediyor musunuz?

22/ el-Hac -39-

Kendilerine savaş açılan mü’minlere, savaşmaları için izin verildi. Çünkü onlar zulme ma’rûz kaldılar. ALLÂH onlara zafer vermeye elbette kadîr’dir.

24/ en-Nûr -

53- Senin kendilerine emretmen hâlinde hicret etmeye veya savaşa çıkacaklarına dâir var güçleriyle yemin billâh ettiler. De ki: “Yemine ne hâcet! Yemin etmeyin, bizden istenen mâkul bir itaattır. Elbette ALLÂH yaptığınız ve yapacağınız her şeyi bilir.”

61- A’mâ’ya güçlük yoktur, topala güçlük yoktur, hastaya da güçlük yoktur.

27/ en-Neml -

33- Onlar: “Bizler bir güç sahibiyiz, iyi savaşırız. Ama yetki sizindir, değerlendirip münâsib gördüğünüz emri verin!” dediler.

33/ el-Ahzâb -

13- Bir kısmı: “Ey Yesribliler! Burada düşmana karşı koyamazsınız, mevzi’lerinizi bırakıp evlerinize dönünüz!” diyordu. Onlardan bir başka bölük: “Evlerimiz korunmasız!” diyerek Peygamberden izin istiyorlardı. Halbuki gerçekte evleri tehlikeye ma’rûz değildi, onlar sadece savaştan kaçmak istiyorlardı.

14- Eğer onların her tarafından üzerlerine girilse de sonra fitne çıkarmaları istenilse derhâl onu yapacaklardı. Ama onunla da pek az duracaklardı.

15- Halbuki bundan önce ALLÂH'a ahid vermişlerdi. Sırt çevirip kaçmayacaklarına dâir. ALLÂH'a verilen ahid ise mes’uliyetlidir, mutlaka sorulur.

16- De ki: "Eğer ölümden veya öldürülmekten kaçıyorsanız, kaçmak size asla fayda vermez. Vereceğini var saydığınız takdirde de ancak pek az faydalandırılırsınız."

18- ALLÂH içinizden bozgunculuğa meyledip savaştan alıkoymak isteyenleri ve kardeşlerine: “Bize gelin” diyenleri elbet biliyor. Zâten bunlardan ancak pek az bir kısmı savaşa geliyorlardı.

19- Savaşa katıldıklarında da size karşı pek cimri ve kıskanç davranırlar. Hücûm eden düşmanın ortalığa saldığı büyük korku gelince, ölüm sekerâtına düşmüş kimsenin bakışı gibi, gözleri dönmüş bir tarzda sana baktıklarını görürsün. Korku hâli geçince, ALLÂH yolunda harcamada cimrice bir tavır içinde, keskin dilleriyle sizi incitirlerdi. İşte onlar îmân etmemişler, ALLÂH da onların yaptıkları bütün işleri boşa çıkarmıştır. Bu, ALLÂH’a göre kolaydır.

20- Münâfıklar düşman birliklerinin çekilip gitmediklerini sanıyorlardı. Şâyet düşman birlikleri tekrar gelecek olsa, çok isterler ki çöldeki göçebeler içinde bulunsunlar da sizin savaşınız hakkındaki haberleri uzaktan sorsunlar. Esâsen, yanınızda bulunsalardı dâhi, onlardan pek azı savaşırlardı.

25- ALLÂH, o kâfirleri, elleri boş olarak, kîn ve öfkeleriyle geri çevirdi. Mü’minlerin savaşmasına hâcet bırakmadı. Herkes anladı ki ALLÂH pek kuvvetlidir, mutlak gâlibtir.

20- Îmân edenler: “Keşke savaş hakkında bir sûre indirilseydi?” diyorlar. Fakat net ve kesin bir sûre indirilip de içinde savaşma emri zikredilince, kalblerinde hastalık bulunanların, ölüm sekerâtına giren kimsenin bakışı gibi boş gözlerle sana baktıklarını görürsün. Korktukları başlarına gelsin!

47/ Sûre-i Muhammed -

4- İmdi kâfirlerle savaşta karşılaştığınız zaman hemen boyunlarını vurun! Nihayet onları iyice mağlub edince, bağı sıkı tutun, onları esir alın. Savaş bitince onları ister bir lütuf olarak karşılıksız salıverir, ister fidye alarak bırakırsınız. Durum şu ki: ALLÂH dileseydi, onlardan intikamlarınızı alır, onları cezalandırırdı. Fakat O, sizi birbirinizle denemek için savaşı emrediyor. ALLÂH yolunda öldürülenler var ya, ALLÂH onların yaptıklarını asla zâyi’ etmeyecek, boşa çıkarmayacaktır.

7- Ey îmân edenler! Eğer siz ALLÂH’ın dinine destek olursanız, O d size yardım eder ve ayaklarınızı kaydırmaz.

35- Üstün olduğunuz halde gevşeyip barışa çağırmayın. ALLÂH sizinle beraberdir. O sizin amellerinizi eksiltmeyecektir.

48/ el-Fetih -

16- O gazâya katılmayıp geri kalan Bedevîlere de ki: “Siz yakında çok kuvvetli ve savaşçı bir kavimle savaşmaya davet edileceksiniz. Onlar teslim olup boyun eğinceye kadar onlarla savaşacaksınız. Eğer bu sefer itaat ederseniz ALLÂH sizi pek güzel bir şekilde ödüllendirir. Ama daha önce yaptığınız gibi arkanızı döner, cihaddan kaçarsanız, O, size gâyet acı bir azab verir.”

17- Köre vebal yoktur, topala da vebal yoktur, hastaya da vebal yoktur. Bununla beraber kim ALLÂH'a ve Peygamberine itaat ederse, ALLÂH onu, altından ırmaklar akan cennetlere sokar. Kim de geri kalırsa, onu acı bir azaba uğratır.

22- Eğer (o Mekkeli) kâfirler sizlerle savaşsalardı, arkalarını dönüp kaçar, sonra da kendilerini koruyan veya destek olan hiç kimse bulamazlardı.

25- İnkârda ısrar edip sizi Mescid-ül Haram’ı ziyâret etmekten ve bekletilmekte olan hediye kurbanlıkları yerine ulaştırmaktan geri çevirenler onlardır. Eğer orada kendilerini tanımadığınız için tepeleyeceğiniz ve bilmeyerek tepelemenizden ötürü zor durumda kalacağınız mü’min erkekler ve mü’min kadınlar olmasaydı, ALLÂH ellerinizi birbirinizden çekmez, savaşmanıza engel olmazdı. Dilediği kimseleri rahmetine nâil etmek için ALLÂH böyle takdîr buyurdu. Şâyet onlar birbirlerinden seçilip ayrılmış olsalardı, elbette kâfirleri gâyet acı bir cezaya çarptırırdık.

49/ el-Hucurât -

9- Eğer mü’minlerden iki grup birbirleriyle vuruşurlarsa aralarını düzeltin. Şâyet biri ötekine saldırırsa, ALLÂH'ın buyruğuna dönünceye kadar saldıran tarafla savaşın. Eğer dönerse aralarını adâletle düzeltin ve (her işte) adâletli davranın. Şüphesiz ki ALLÂH, âdil davrananları sever.

57/ el-Hadîd -

10- Göklerin ve yerin yegâne vârisi ALLÂH olup, bütün mallarınız zâten O’na ait olduğu halde niçin ALLÂH yolunda harcamıyorsunuz? Sizden, fetihden önce infak eden ve savaşan kimse ile bunları yapmayan elbette bir olmaz. İşte onlar, bundan sonra infak edip savaşanlardan derece bakımından daha yüksektirler. Bununla beraber ALLÂH, her birine de cennet vaad eder. ALLÂH yaptığınız her şeyden haberdardır.

59/ el-Haşr -

6- ALLÂH’ın, daha önce onlara ait olup Peygamberine ganîmet olarak nasîb ettiği mallara gelince, siz onun için ne at, ne de deve koşturdunuz. Fakat ALLÂH, Resûllerini dilediği kimselere, savaş külfeti ve zahmeti olmaksızın gâlib getirir. ALLÂH her şeye kadîr’dir.

7- Savaş olmaksızın fethedilen ülkelerin halklarına ait mallardan ALLÂH’ın, Peygamberine nasîb ettiği ganîmetler; ALLÂH’a, Resûlüne, akrabalara (Peygamber’in yakın akrabalarına), yetimlere, fakirlere ve yolda kalmış garîblere aittir. Tâ ki o mallar, sizden yalnız zenginler arasında el değiştiren bir servet haline gelmesin. Peygamber size ne verirse onu alınız, o sizi neden men’ederse onu terk ediniz. ALLÂH’a karşı gelmekten sakınınız. Muhakkak ki ALLÂH’ın cezası pek çetindir.

11- Bakmaz mısın şu münâfıklık yapanlara? Onlar Ehl-i kitaptan kâfir kardeşlerine: “Vallâhi,” diyorlar, “eğer siz buradan çıkarılacak olursanız, mutlaka biz de sizinle beraber çıkarız. Sizin aleyhinizde olan bir durumda asla kimseye itaat etmeyiz, eğer size savaş açan çıkarsa mutlaka size yardım ederiz.”Ama ALLÂH şâhiddir ki onlar yalan söylemektedirler.

12- Çünkü, o Yahûdîler yurtlarından çıkarılırsa, bu münâfıklar onlarla beraber çıkmazlar ve eğer kendilerine savaş açılırsa onlara yardım etmezler. Eğer yardım etseler bile arkalarını döner kaçarlar. Sonra ALLÂH onları helâk eder de artık kurtarılmazlar.

14- Onlar sizinle toplu durumda savaşmazlar, ancak sağlam kaleler içinden veya duvarların arkasından sizinle savaşmak isterler. Kendi aralarındaki çatışmaları pek şiddetlidir. Sen dışardan onları birlik içinde sanırsın. Halbuki kalbleri darmadağınıktır. Böyledir, çünkü onlar aklını kullanmayan, düşünmeyen bir gürûhtur.

16- Yahûdîleri savaşa teşvîk eden münâfıkların durumu ise tıpkı şeytanın durumuna benzer ki o, insana: “Dine inanma, reddet!” diye telkîn eder. O kendisine kulak verip kâfir olunca da şöyle der: “Ben senden uzağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbinden korkarım!”

60/ el-Mümtehine -

1- Ey îmân edenler! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olanları (kendinize)dostlar edinmeyin; (onlara duyduğunuz) sevgi sebebiyle kendilerine (savaş hazırlıklarınıza dâir haber) ulaştırıyorsunuz; hâlbuki (onlar) size Hakk’tan geleni gerçekten inkâr etmişlerdir.(Unuttunuz mu ki) Rabbiniz olan Allâh’a îmân etmenizden dolayı, peygamberi ve hususan sizi(Mekke’den) çıkarıyorlardı. chr(13)Eğer benim yolumda cihad etmek ve rızâmı kazanmak için çıktıysanız (onları dost edinmeyin); (ama siz, içinizde) onlara (duyduğunuz) muhabbeti gizliyorsunuz (onlara muhabbetle sır veriyorsunuz). Hâlbuki ben, gizlediklerinizi de, açıkladıklarınızı da en iyi bilenim. Artık sizden kim bunu yaparsa, o takdirde gerçekten (düz) yolun ortasında sapıtmış olur.

8- Dininizden ötürü sizinle savaşmayan, sizi yerinizden, yurdunuzdan etmeyen kâfirlere gelince, ALLÂH sizi, onlara iyilik etmeden, adâlet ve insâf gözetmeden men’etmez. Çünkü ALLÂH âdil olanları sever.

9- ALLÂH sadece, dininizden ötürü sizinle savaşan, sizi yerinizden yurdunuzdan kovan ve kovulmanıza destek veren kâfirleri dost edinmenizi men’eder. Her kim onları dost edinirse, işte onlar zalimlerin tâ kendileridir.

11- Eğer eşlerinizden biri din’den dönüp kâfirlere kaçar da, sonra yaptığınız savaşta siz gâlib gelirseniz, eşleri gitmiş olan kocalara ganîmet malından, harcadıkları mehir kadar verin. İnandığınız ALLÂH’a karşı gelmekten sakının.

61/ es-Saff -

4- ALLÂH, taşları birbirine kenetlenmiş bir bina gibi saflar hâlinde, kendi yolunda savaşanları sever.

73/ el-Müzemmil -

20- (Habîbim, yâ Muhammed!) Şübhesiz Rabbin biliyor ki gerçekten sen, gecenin üçte ikisinden daha azı ve (bazen) yarısı ve (bazen de) üçte biri kadar kalkıyorsun (namaz kılıyorsun); beraberinde bulunanlardan (ashâbından) bir tâife de (böyle yapıyor). Hem geceyi ve gündüzü ALLÂH takdîr eder. (O,) sizin bunu sayamayacağınızı (sürekli gece ibâdetine dayanamayacağınızı) bildi de sizi affetti (yapabildiğiniz kadarına ruhsat verdi); o halde Kur’ân’dan kolayınıza geleni okuyun (kolayınıza geldiği kadar gece namazı kılın)!(Hem Allâh) bildi ki, içinizden hastalar olacak, bir başkaları yeryüzünde dolaşacaklar, ALLÂH’ın fazlından (rızıklarını) arayacaklar, bir diğerleri de ALLÂH yolunda savaşacaklar (cihad edecekler)dir. O halde ondan kolayınıza geleni okuyun; ve namazı hakkıyla edâ edin, zekâtı verin ve ALLÂH’a karzı hasen (güzel bir borç) ile borç verin! Hem kendiniz için hayır (ve hasenât)dan ne takdîm eder (hazırlar)sanız, ALLÂH katında onu bulursunuz da, o (sizin için) daha hayırlı ve mükâfâtça daha büyüktür! Öyle ise ALLÂH’dan mağfiret dileyin! Şübhesiz ki ALLÂH, Gafûr (çok bağışlayan)dır, Rahîm (çok merhamet eden)dir.

Laf kalabaligina gerek yok, ayetler burada, isteyen okur.

tarihinde Levia tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Bu kadar ayet kalabalığı ile forumu kirletmek gereksiz. Bu ayetler mahzende kırk kilit altında gizli değil. Hepimiz bunları biliyoruz. Buraya yapıştırmaya hiç gerek yok. Bunlar zaman zemine göre, herkesi birden düşman edip zor durumda kalmamak, aşama aşama müslüman olmayan herkesi zorla müslüman yapmak için yazılmış ayetler. Hiç bir şey ifade etmez. Şu ayet hepsini siler süpürür: "Din allahın oluncaya kadar savaşın"! Bitti! Laf kalabalığı saman gibi uçtu gitti. Birileri müslüman olmadığında onları müslüman yapmak farz olarak dayatılıyor! Bu kadar...

Daha da anlamayan varsa -ki dogmatikler asla laf anlamaz- Neml adı verilmiş bölümde anlatılan Süleyman öyküsü de yeterli. Süleyman Saba ülkesine niye savaş açmak için orduların hazırlanmasını emrediyor? Hüdhüd allahtan başkasına tapan bir kavmin haberini getirdiği için. Hemen orduya hazır olmasını emredip gelip talan ederim, müslüman olmazsanız diye tehdit ediyor.

Daha da mevzu bitmediyse dogmatik müslüleri kendi haline bırakacaksın. Bunların beyni dogma virüsü ile çalışmaz haldedir. Bunlar olmazlar. Olmaları olasılığı sıfıra çok yakındır. Bunlarda normal beyin çalışması yoktur. Beyinleri sadece ezberledikleri dogmaları tekrarlamak için çalışır.

tarihinde democrossian tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Başlık içindeki çöplerle beraber de başlı başına kirlilik... :)

Çöp yığınına atıyorum hastepe adını koyunca artık kirlilik yapmaz mı? Bu dogmatiklere de hay hay ile tay tay öğreteceksin! Taş anlar, bunlar anlamaz.

tarihinde democrossian tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

4/ en-Nisâ -

77- Baksana o kimselere ki, savaş zamanı değilken kendilerine: “Savaşa sebebiyet vermeyin, namazı hakkıyla edâ edin, zekâtı verin!” denilmişti. Sonra onlara savaşma farz kılınınca, onlardan bir kısmı insanlardan, ALLÂH’dan korkarcasına, hattâ daha fazla korkup şöyle diyorlar: “Ya Rabbenâ, niçin bize harbi farz kıldın? Bize biraz daha mühlet verseydin ya!” Onlara de ki: “Dünya zevki pek azdır, âhiret ise günahlardan sakınanlar için sırf hayırdır ve size kıl kadar olsun haksızlık yapılmaz.”

Bu ayetin başında "Savaşı başlatmayın" deniliyor, devamında ise savaşın farz kılındığını söylüyor. Yani önceki barışçıl emir iptal edilmiş.

tarihinde Tasvir-i Efkar tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Bu ayetin başında "Savaşı başlatmayın" deniliyor, devamında ise savaşın farz kılındığını söylüyor. Yani önceki barışçıl emir iptal edilmiş.

Öyle sey olur mu ? Savasanlara karsi farz kiliniyor.

2/ el-Bakara -

190- Size karşı savaş açanlarla siz de ALLÂH yolunda savaş açın. Fakat haksız yere saldırmayın. Sakın aşırı gitmeyin muhakkak ki ALLÂH haddi aşanları sevmez.

191- ... sizi öldürmeye kalkışırlarsa siz de onlarla savaşın ...

193- ... Eğer inkârdan ve tecâvüzden vazgeçerlerse, bilin ki zalimlerden başkasına düşmanlık yoktur.

216- Hoşlanmasanız da savaş size farz kılındı.

4/ en-Nisâ -

77- Baksana o kimselere ki, savaş zamanı değilken kendilerine: “Savaşa sebebiyet vermeyin, namazı hakkıyla edâ edin, zekâtı verin!” denilmişti. Sonra onlara savaşma farz kılınınca, onlardan bir kısmı insanlardan, ALLÂH’dan korkarcasına, hattâ daha fazla korkup şöyle diyorlar: “Ya Rabbenâ, niçin bize harbi farz kıldın? Bize biraz daha mühlet verseydin ya!” Onlara de ki: “Dünya zevki pek azdır, âhiret ise günahlardan sakınanlar için sırf hayırdır ve size kıl kadar olsun haksızlık yapılmaz.”

90- Ancak sizinle aralarında anlaşma bulunan bir kavme sığınanlar veya ne sizinle ne de kendi kavimleriyle savaşmak istemediklerinden göğüsleri daralarak size gelenler bundan müstesnâdır. Eğer ALLÂH dileseydi, bunları size musallat eder ve bunlar da sizinle savaşırlardı. O halde, onlar sizden uzak durur, sizinle savaşmazlar ve size barış teklif ederlerse, o takdirde ALLÂH onlara saldırmak için size yol vermez.

5/ el-Mâide - EN SON SURE

64- Her ne zaman onlar savaş çıkarmak için bir yangın tutuşturdularsa ALLÂH onu söndürdü. Sırf fesat çıkarmak için dünyanın her tarafında koşup dururlar. ALLÂH müfsidleri (fesat çıkaranlar) sevmez.

8/ el-Enfâl -

39- Dünyada fitne kalmayıp din, tamamen ALLÂH’ın dini oluncaya kadar onlarla savaşın. Eğer savaşmaktan vazgeçerlerse, onları bırakın. ALLÂH zâten onların yaptıklarını hakkıyla görmektedir.

58- Seninle sözleşme yapan bir kavmin sözleşmeye aykırı bir hâinlik alâmeti tesbît edersen, savaş açmadan önce anlaşmanın artık geçersiz kaldığını ilan et ki bunu bilme hususunda iki taraf da eşit olsun. Çünkü ALLÂH hâinleri asla sevmez.

9/ et-Tevbe -

4 - Ancak kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklerden size olan ahitlerinde hiçbir eksiklik yapmamış ve sizin aleyhinize hiçbir kimseye yardımda bulunmamış olanlar bunun dışındadır. Siz de onlarla olan antlaşmanızın hükümlerine antlaşma süresinin sonuna kadar uyunuz. Muhakkak ki, Allah müttakileri sever.

6 - Eğer müşriklerden biri aman dilerse, ona aman ver. Ta ki, Allah'ın kelâmını dinlesin. Sonra onu güvenlik içinde olduğu yere kadar gönder. Çünkü bunlar gerçekten de bilgisiz bir kavimdirler.

7 - O müşriklerin Allah katında ve Resulü katında herhangi bir ahdi nasıl olabilir? Ancak Mescid-i Haram yanında antlaşma yaptıklarınız var ki, bunlar size karşı doğru durdukça siz de onlara doğru olun. Allah (hainlikten) sakınanları elbette sever.

13- Ahidlerini ve yeminlerini bozup Peygamberi vatanından sürmeye teşebbüs eden bir toplulukla savaşmayacak mısınız ki, aslında savaşı size karşı ilk başlatanlar da onlar olmuşlardı. Ne o, yoksa onlardan korkuyor musunuz? Ama eğer mü’min iseniz, asıl ALLÂH’dan çekinmeniz gerekir.

22/ el-Hac -39-

Kendilerine savaş açılan mü’minlere, savaşmaları için izin verildi. Çünkü onlar zulme ma’rûz kaldılar. ALLÂH onlara zafer vermeye elbette kadîr’dir.

47/ Sûre-i Muhammed -

4- İmdi kâfirlerle savaşta karşılaştığınız zaman hemen boyunlarını vurun! Nihayet onları iyice mağlub edince, bağı sıkı tutun, onları esir alın. Savaş bitince onları ister bir lütuf olarak karşılıksız salıverir, ister fidye alarak bırakırsınız. Durum şu ki: ALLÂH dileseydi, onlardan intikamlarınızı alır, onları cezalandırırdı. Fakat O, sizi birbirinizle denemek için savaşı emrediyor. ALLÂH yolunda öldürülenler var ya, ALLÂH onların yaptıklarını asla zâyi’ etmeyecek, boşa çıkarmayacaktır.

49/ el-Hucurât -

9- Eğer mü’minlerden iki grup birbirleriyle vuruşurlarsa aralarını düzeltin. Şâyet biri ötekine saldırırsa, ALLÂH'ın buyruğuna dönünceye kadar saldıran tarafla savaşın. Eğer dönerse aralarını adâletle düzeltin ve (her işte) adâletli davranın. Şüphesiz ki ALLÂH, âdil davrananları sever.

59/ el-Haşr -

12- Çünkü, o Yahûdîler yurtlarından çıkarılırsa, bu münâfıklar onlarla beraber çıkmazlar ve eğer kendilerine savaş açılırsa onlara yardım etmezler. Eğer yardım etseler bile arkalarını döner kaçarlar. Sonra ALLÂH onları helâk eder de artık kurtarılmazlar.

14- Onlar sizinle toplu durumda savaşmazlar, ancak sağlam kaleler içinden veya duvarların arkasından sizinle savaşmak isterler. Kendi aralarındaki çatışmaları pek şiddetlidir. Sen dışardan onları birlik içinde sanırsın. Halbuki kalbleri darmadağınıktır. Böyledir, çünkü onlar aklını kullanmayan, düşünmeyen bir gürûhtur.

16- Yahûdîleri savaşa teşvîk eden münâfıkların durumu ise tıpkı şeytanın durumuna benzer ki o, insana: “Dine inanma, reddet!” diye telkîn eder. O kendisine kulak verip kâfir olunca da şöyle der: “Ben senden uzağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbinden korkarım!”

60/ el-Mümtehine -

8- Dininizden ötürü sizinle savaşmayan, sizi yerinizden, yurdunuzdan etmeyen kâfirlere gelince, ALLÂH sizi, onlara iyilik etmeden, adâlet ve insâf gözetmeden men’etmez. Çünkü ALLÂH âdil olanları sever.

9- ALLÂH sadece, dininizden ötürü sizinle savaşan, sizi yerinizden yurdunuzdan kovan ve kovulmanıza destek veren kâfirleri dost edinmenizi men’eder. Her kim onları dost edinirse, işte onlar zalimlerin tâ kendileridir.

tarihinde Levia tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

LEVİA'NIN ISRARLA SÜRÜKLEDİĞİ SAÇMALIĞI (NAZARIMDA SAÇMALIK) TEK BİR MESAJLA TOPARLIYOR VE KENDİ ADIMA NOKTAYI KOYUYORUM. NE YAPTIĞIMA YABANCI KALINMAMASI AMACIYLA ŞÖYLE ÖZETLEYEYİM LEVİA'YA YA ÜÇ KONUDA İTİRAZIM OLDU:

1. SAVAŞ AYETLERİNİ KARIŞIK PAYLAŞMAN KARIŞIKLIKTAN BAŞKA BİR İŞE YARAMAZ, OLAYLAR İLE NEDEN SONUÇ İLİŞKİSİ VARDIR, DEDİM.. CEVAP OLARAK "KURAN YAPISALDIR, KARIŞIK DEĞİLDİR" DEDİ.

2. MUHAMMED'İN SİSTEMATİK SAVAŞÇI OLMADIĞINI, ONUN ÖLÜMÜNDEN SONRA SAVAŞIN İSLAMDA SİSTEMATİKLEŞTİĞİNİ İDDİA ETTİ. BEN DE 60 KÜSÜR SERİYYE, GAZA, GAZVE İSMİNİ LİSTE OLARAK VERİP OLAYIN VEHAMETİNİ GÖSTERMEK İSTEDİM.

3. SONRA LEVİA BU LİSTEYİ ASMA AMACIMIN DIŞINA ÇIKIP KARŞILARINA ÖLÜ YARALI SAYISI EKLEDİ. BEN DE SERİYYELERDE GAZVELERDE ÖLÜM OLDUĞUNU YAZIYOR KAYNAKLAR DEDİM. KAYNAK LINKLERİ VERDİM. TATMİN OLMADI, İSPAT İSTEDİ.

TEK BİR MESAJLA ŞU AN VE SON KEZ YANIT VERİYORUM. BU MESAJ LEVİA'YA KARŞI İDDİA ETTİĞİM HUSUSLARI KAYNAKLARI İLE İSPAT ETMEKTEDİR.

1. KURAN SAVAŞ AYETLERİ, OLAY OLUP SONRASINDA İNMİŞTİR. NEDEN SONUÇ İLİŞKİSİ VARDIR, FAKAT KURANDA AYETLER KARIŞIK DİZİLMİŞTİR.

2. MUHAMMED YAHUT ONA DESTEK OLANLAR GAYET AKILLI, HİN ADAMLARDIR. HER ATTIKLARI ADIMI DÜŞÜNEREK, PLANLAYARAK ATMAYA SİSTEMATİK OLARAK DEVAM ETMİŞLERDİR.

3. EN UFAK SERİYYE'DE İNSAN ÖLMÜŞTÜR, HATTA MÜSLÜMANLAR ÖLDÜRÜLMÜŞTÜR. TAKİBEN AYET İNMİŞTİR.

4. MUHAMMED SAVAŞI VE ÖLDÜRMEYİ KÖRÜKLEYEN BİR TUTUM İZLEMİŞTİR.

BATN-ı İDAM SERİYYESİ

1. Hz. Peygamber’in Mekke’nin fethi için hazırlıklar yaptığı sırada asıl hedefini gizlemek maksadıyla çıkardığı seriye.

2. Mekkeli müşriklerin Hudeybiye Antlaşması’ndan sonra müslümanların müttefiki olan Huzâa kabilesine baskın yaparak antlaşmayı bozmaları üzerine Hz. Peygamber Mekke’ye bir sefer düzenlemeye karar verdi.

3. Ancak kan dökmemek ve düşmanı hazırlıksız yakalamak için bu kararını gizli tuttu ve sefer konusunda düşmanı yanıltmak gayesiyle, Mekke-Medine yolu üzerinde ve Medine’ye üç günlük mesafede bulunan Batn-ı İdam’a asıl ordunun keşif kolu mahiyetinde bir seriyye gönderdi (Ramazan 8/Ocak 630).

(1. 2. 3. PARAGRAFLAR: MUHAMMED’İN EN UFAK BİRLİKLE BİR SERİYYE DÜZENLERKEN DAHİ NE KADAR DÜŞÜNEREK, PLAN VE PROGRAM YAPARAK, EN İNCE AYRINTIYI DİKKATE ALARAK HAREKET GEÇTİĞİNİ GÖSTERİYOR / MÜŞRİKLERLE BİR ANLAŞMA YAPILMIŞ – MÜŞRİKLER ANLAŞMAYI BOZMUŞ-GEREKÇE KABUL EDİLEREK SALDIRI KARARI ALINMIŞ BU DA NEDEN-SONUÇ İLİŞKİSİ)

4. Sekiz sahâbîden oluşan bu seriyyenin kumandanının Ebû Katâde el-Ensârî veya Abdullah b. Ebû Hadred olduğu rivayet edilmektedir. Seriyye Batn-ı İdam’da bulunduğu sırada içlerinden Muhallim b. Cessâme, kendilerine bir müslüman gibi selâm verdiği halde Âmir el-Eşcâî’yi aralarındaki şahsî bir mesele yüzünden öldürmüş, onun haksız yere öldürülmesi üzerine nâzil olan, “Ey iman edenler! Allah yolunda savaşa çıktığınız zaman -meselelerin- tam açıklanmasını bekleyin. Size -müslümanca- selâm verene, dünya hayatının menfaatini göz önüne alarak “Sen mümin değilsin” demeyin” (en-Nisâ 4/94) meâlindeki âyetle müminler bu çeşit hareketlerden sakınmaları hususunda ikaz edilmiştir. Seriyye görevini yapıp Medine’ye dönerken Zûhuşüb’de Hz. Peygamber’in Mekke üzerine hareket ettiğini öğrenmiş ve Sukyâ’da ona katılmıştır.

(4. PARAGRAFTA MUHAMMED TARAFINDAN KOMUTAN OLARAK GÖNDERİLEN EBU KATADE, KENDİLERİNE MÜSLÜMAN SELAMI (KAYNAKLARDA LA İLAHE… DİYEREK) VEREN AMİR EL-ESCAİ’Yİ ÖLDÜRÜYOR. LEVİA BU SERİYYE’NİN KARŞISINA “O” (SIFIR ÖLÜM) YAZMIŞTI. BURADA HER NE KADAR “KİŞİSEL HUSUMET” NEDENİ İLE DENSE DE, TÜM KAYNAK VE HADİSLER TARANDIĞINDA VE AYETE BAKILDIĞINDA BUNUN HİÇ DE ÖYLE OLMADIĞI, YOK YERE, O GÜNÜN ŞARTLARINDA KOMUTAN YETKİSİNİ ŞAHISLARIN KÖTÜYE KULLANDIĞI HATTA MÜSLÜMAN OLDUĞUNU SELAMIYLA İFADE EDEN KİŞİ YA DA KİŞİLERİN ÖLDÜRÜLDÜĞÜ GÖRÜLÜYOR. KİŞİSEL HUSUMET NEDENİYLE ÖLDÜRMÜŞ OLSA NEDEN AYET İNSİN? ADAM NEDEN PİŞMAN OLSUN? NEDEN MUHAMMED FENA HALDE KIZIP, AYETLE DURUMU KURTARSIN VE ADAMI BAĞIŞLASIN? DEMEK Kİ MÜSLÜMAN MÜSLÜMANI DAHA O GÜNLERDE ÖLDÜRÜYORDU Kİ…………..!!!!!!!! TAKİBEN AYET İNMİŞ (en-Nisâ 4/94))

AYRICA ELMALI’NIN TEFSİRİNDE NİSA 94 İNİŞ NEDENLERİNİN AÇIKLAMALARINI TAKİBEN ŞÖYLE BİR PARAGRAF VAR ÖZET MAHİYETİNDE:

Buhari ve Müslim'de rivâyet olunduğu üzere Selim oğullarından bir adam sahabeden bir kaç zata rastlamış, yanında davar da varmış, selam vermiş, onlar da bu selamı korunmak için verdi demişler ve onu öldürmüşler, davarını almışlar. Hz. Peygambere gitmişler, bu âyet indirilmiş. İşte bu olayların her biri âyetin iniş sebebi olmak üzere rivayet edilmiş ve aralarında bir çelişki bulunmamış olduğuna göre deniliyor ki, âyetin indirilmesinin esas sebebi bu olayların birbirine yakın bir zaman içinde birden fazlası olmuş ve herkes kendi olayını sebep bilmiştir.

(EN KÜÇÜK SERRİYEDE DAHİ İNSAN ÖLDÜRÜLÜYOR, ÜSTELİK MÜSLÜMAN MÜSLÜMANI ÖLDÜRÜYOR, ÜSTELİK SAYISI O KADAR ÇOK Kİ BU OLAYLARIN, AYET İLE DURUM KOTARILIYOR. ALINAN MALLAR MUALLAK. ÖLEN ÖLDÜ KALAN SAĞLAR BİZİMDİR HESABI)

MUHAMMEDİN SAVAŞ/SALDIRI SİSTEMATİĞİ/ OLAYLAR SONRASI AYET YAZILMASINA/ÖLDÜR EMİRLERİNE ORTAYA KARIŞIK ÖRNEK RİVAYETLER (kütübi sitte’den):

1021 - Abdullah İbnu Avn anlatıyor: "Nâfı'ye yazarak savaştan önce (müşrikleri İslâm'a) davet etme hususunda sordum. Şu cevabı verdi: "Bu İslâm'ın başında idi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) Benî Müstalik'e ani baskın yaptı. Adamları gâfıldi, hayvanları su kenarında sulanmakta idi. Savaşabilecekleri öldürdü, kadın ve çocuklarını da esir etti. O gün Cüveyriye (radıyallahu anhâ) validemizi esir almıştı. Bunu bana Abdullah İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) rivayet etti. Abdullah bu orduya asker olarak katılmıştı." Buharî, Itk 13; Müslim, Cihâd 1, (1730); Ebu Dâvud, Cihâd 100, (2633).

1023 - Semure İbnu Cündeb (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Müşriklerin yaşlılarını öldürün, fakat tıfıllarına (şerh) yani henüz tüyü çıkmayanlara dokunmayın." Ebu Dâvud, Cihâd 121, (2670); Tirmizî, Siyer 28, ( 1583).

1025 - Nu'mân İbnu Mukarrin. (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birçok gazvelere katıldım. (Şunu gördüm): Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), şafak sökünce, güneş doğuncaya kadar mukâteleyi durdururdu. Güneş doğunca öğle vaktine kadar tekrar mukâteleye geçerdi. Tam öğle vaktinde mukâteleyi durdurur, güneş batıya meyledinceye kadar ara verirdi. Meyledince, ikindi vaktine kadar mukâtele eder, ikindi vaktinde ikindi namazını kılıncaya kadar ara verir, sonra tekrar mukateleye geçerdi. (Ashab) derdi ki: "Bu vakitte (yani güneşin zevali vaktinde) yardım rüzgârları eser, mü'minler namazlarında orduları için dua ederler." Tirmizî, Siyer 46, (1612); Ebu Dâvud, Cihâd 111, (2655); Buharî, Cizye 1.

1029 - Cündeb İbnu Mekîs (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) benim de katıldığım bir seriyye gönderdi. Orduya Benu'l-Mülevvah kabilesine baskın yapılması talimâtını verdi. Yola çıktık. Kedîd nâm mevkiye geldiğimiz zaman el-Hâris İbnu'l-Bersâ el-Leysî ile karşılaştık. Onu yakaladık. Ebu Dâvud, İmâret 137, (1896).

1001 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:"Emîriniz, fâzıl veya fâcir her nasıl olursa olsun, (onun emri altında) cihad etmeniz size farzdır. Ebu Dâvud, Cihâd 35, (2533).

1003 - İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm.) Mekke'nin fethi günü buyurdular ki:"Artık bu fetihten sonra hicret yoktur. Fakat cihâd ve niyyet vardır. Öyleyse askere çağrıldığınız zaman hemen silah altına koşun!"Buharî, Cihâd 1, 27, 194, Cizye 22, Hacc 43, Cezâu's-Sayd 10; Müslim, İmâret 85, (1353), Hacc 445, (1353); Tirmizî, Siyer 33, (1590); Nesâî, Cihâd 15, (7,146); Ebu Dâvud, Cihad 64, (2480).

1004 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Kim gazve yapmadan ve gaza yapmayı temenni etmeden ölürse nifaktan bir şube üzerine ölmüş olur."İbnu'l-Mübârek der ki: "Biz bunun Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in sağlığına has bir keyfıyet olduğuna hükmetmiştik." Müslim, İmâret 158, (1910); Ebu Dâvud, Cihâd 18, (2502); Nesâî, Gihâd 2, (6, 8).

1010 - Seleme İbnu'l-Ekvâ (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bir gazve sırasında başımıza Hz. Ebu Bekir (radıyallahu anh)'i komutan tayin etti. Bu seferde müşriklerden bir gruba gece baskını yaptık. Onlardan çokça öldürüldü. Ben kendi elimle yedi kişi öldürdüm. Bunlar, farklı âilelerdendi. O gün parolamız: "Ey Mansur (yardım gören) öldür, öldür!" idi." Ebu Dâvud, Cihâd 78, (2596),102, (2638).

1012 - Ka'b İbnu Mâlik (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) gazveye çıkmaya karar verdiği zaman, şaşırtarak başka bir zan uyandırır ve: "Harb bir hiledir" derdi." Ebu Dâvud Cihad 101, (2637); Buharî, Cihad 157; Müslim, Cihâd 18, (1740).

1014 - Kays İbnu Abbâd anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın ashabı (radıyallahu anhüm) savaş sırasında ses çıkarmayı sevmezlerdi."Ebu Dâvud, Cihad 112, (2656).

1015 - Ebu'd-Derdâ (radıyallahu anh)'nın anlattığına göre, cihâda giderken, yola çıkıp, halkın geçeceği yere durarak, herkese duyuracak şekilde şöyle bağırırmış: "Ey insanlar: Kimin üzerinde bir borç olduğu halde, cihada katılır ve bilirse ki, öldüğü takdirde bu borç ödenmeyecektir, hemen geri dönsün, sakın peşime takılmasın. Zîra, o, bu haliyle cihâdın karşılığını alamaz."Rezîn'in ilavesidir.

1034 - Ümmü Atiyye (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Ben Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte yedi ayrı gazveye çıktım. Ordugâhlarda ben geride kalır, askerlere yemek yapar, yaralıları tedavi eder, hastalara bakardım."Müslim, Cihâd 142, (1812).

1035 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bizi (bir tecziye vazifesi ile Mekke'ye) gönderdi ve (Kureyş'ten iki kişinin ismini vererek): "Falanca ve falancayı yakalayabilirseniz onları ateşte yakın"dedi. (Hazırlıkları bitirip) tam Medine'den ayrılacağımız sırada (bizi çağırtarak): "Ben size falan ve falanı yakmanızı emretmiştim. (Sonra düşündüm ki) ateşle yakma cezasını vermek Allaha aittir. Onları yakalarsanız öldürün. " Buhârî, Cihâd 149; Ebu Dâvud, Cihâd 122,(2674); Tirmizî, Siyer 20, (1571).

2165 - Sehl İbnu Muâz el-Cühenî, babası (Sehl)'den naklen anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalatu vesselam) bir gazve sırasında bir yerde konaklamıştı. Askerler konakladıkları yerleri birbirine pek yakın tutarak darlığa sebep oldular ve yolu da kestiler. Bunun üzerine bir dellal çıkararak halka şunu ilan ettirdi: "Konak yerini daraltıp yolu kesenin cihadı yoktur."Ebü Dâvud, Cihâd 97, (2629, 2630).

561 - Yine İbnu Abbas (radıyallahu anh) anlatıyor: "Abdurrahmân İbnu Avf ve bir kısım arkadaşları, Mekke'de Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'e gelerek şöyle dediler: "Biz müşrik iken izzet ve itibarı olan kimselerdik. Müslüman olduktan sonra zelil duruma düştük. (Müsaade edin müşriklere karşı koyalım). Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) onlara: "Ben affetmekle emrolundum. Sakın müşriklerle mücâdeleye kalkmayın" dedi. Ancak, Medine'ye hicretten sonra Cenab-ı Hakk cihad emretti. Bu sefer onlar durakladılar. Bunun üzerine şu âyet nazil oldu: "Kendilerine: "Elinizi savaştan çekin, namaz kılın, zekat verin" denenleri görmedin mi? Onlara savaş farz kılındığında, içlerinden bir takımı hemen, insanlardan, Allah'tan korkar gibi hatta daha çok korkarlar ve "Rabbimiz! bize savaşı niçin farz kıldın, bizi yakın bir zamana kadar te'hir edemez miydin?" derler. Ey Muhammed de ki: "Dünya geçimliği azdır, ahiret, allah'a karşı gelmekten sakınan için hayırlıdır, size zerre kadar zulmedilmez" (Nisa, 77).Nesâî, Cihâd 1, (6, 3).

(Bu örnekte müşrikler islamı kabul edince rezil olduklarını, müşriklere karşı koymak istediklerini söylüyorlar ama izin verilmiyor. Muhammed affetmekle emrolunduğunu ve herhangi bir saldırı-savaş izni vermeyeceğini söylüyor!!!! Medineye hicretle ise işin rengi değişiyor ve savaş emri geliyor, bu kez de müşrikken müslüman olanlar savaşmak istemiyorlar. Bu defa muhammed onlara çemkiriyor, psikolojik baskı yoluyla savaştan korkan insan muamelesi gösteriliyor. Oysa beklentileri savaştan müstesna edilmek! Sonra cehennem azabı ile yola getiriliyor)

Muhammed'in katıldığı gazve sayıları (minimum on altı sırf gazve var - on savaşa gelene kadar.....)

4195 - Büreyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm onaltı gazve yapmıştır."Buhari, Megazi 89, 1, 77; Müslim, Hacc 218, (1254), Cihad 147, (1814); Tirmizi, Cihad 6, (1676).

4196 - Müslim'in rivayetinde: "(Büreyde radıyallahu anh) Resülullah'la birlikte onaltı gazveye katıldığını söyler."Müslim, Cihad 146, 147, (1814).

4197 - Yine Müslim'in bir rivayetinde: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm ondokuz gazve yaptı, bunlardan sekizinde savaştı" denmektedir. Müslim, Cihad 146, (1819); Buhari, Megazi 87.

4198 - Seleme İbnu'l-Ekva' radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm ile birlikte yedi gazve yaptım. Ayrıca çıkardığı seferlerden de dokuzuna katıldım. Bir defasında başımızda Ebu Bekr radıyallahu anh, bir defasında da Üsame İbnu Zeyd radıyallahu anhüma vardı." Buhari, Megaazi, 87; Müslim, Cihad 148, (1815).

(MUKATELE: BİRBİRİNİ ÖLDÜRME, VURUŞMA / SAVAŞ, KAVGA)

Kaynak:

1.

2. Elmalı Tefsiri

3. Kütübi sitte

LEVİA BU MESAJI ANLAYARAK OKURSAN, CİDDEN İSPAT İSTEMENE HİÇ GEREK KALMAYACAK. YİNE DE İSTERSEN, İNANDIĞIN MUHAMMED SENİ NASIL BİLİYORSA ÖYLE YAPSIN!

TEK BİR SERİYYE AÇIKLAMASI EN ÜST KISIM UZUNCA, HER BİRİ İÇİN YAPTIĞIMIZI DÜŞÜNELİM SAYFALAR DOLUSU MANASIZ MASAL PAYLAŞIMI!

BU MASAL KİRLİLİĞİ NEDENİYLE FORUMDAKİ DİĞER ARKADAŞLARDAN KENDİ ADIMA ÖZÜR DİLERİM.

tarihinde estrelland tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Bu dogmatikle uğraşmanıza şaşıyorum. Verdiği ayet kendini batırıyor. Neymiş? "Savaşa neden olmayın, namazı kılın, zekatı verin" miş! Bu kepazeliğin ele alınır yanı var mı yahu? Namaz kılmamak, zekat vermemek, yani müslüman olmamak savaş nedeni!!! E biz ne söyledik? İslamın her yana saldırmasının tek nedeni müslüman değiller diye herkesi yağmalamak, öldürmek, köle yapmak.

Kendi ayağıyla gelip foseptik çukuruna düşmek işte bu! Ayet savunacağım derken ayetin kepazeliğini ortaya dökmek! Bu dogmatik kişide nasıl bir yüz var anlamadım! Manda derisi olsa utancından kızarırdı! Dogmatik olmak nasıl bir akıl hastalığıdır, apaçık örneği! Foseptik çukuruna düşüyor, hâla konuşuyor.

Dogmatik olmak kadar kepaze bir durum bilmiyorum.

tarihinde democrossian tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

not

LEVİA'NIN ISRARLA SÜRÜKLEDİĞİ SAÇMALIĞI (NAZARIMDA SAÇMALIK) TEK BİR MESAJLA TOPARLIYOR VE KENDİ ADIMA NOKTAYI KOYUYORUM. NE YAPTIĞIMA YABANCI KALINMAMASI AMACIYLA ŞÖYLE ÖZETLEYEYİM LEVİA'YA YA ÜÇ KONUDA İTİRAZIM OLDU:

1. SAVAŞ AYETLERİNİ KARIŞIK PAYLAŞMAN KARIŞIKLIKTAN BAŞKA BİR İŞE YARAMAZ, OLAYLAR İLE NEDEN SONUÇ İLİŞKİSİ VARDIR, DEDİM.. CEVAP OLARAK "KURAN YAPISALDIR, KARIŞIK DEĞİLDİR" DEDİ.

2. MUHAMMED'İN SİSTEMATİK SAVAŞÇI OLMADIĞINI, ONUN ÖLÜMÜNDEN SONRA SAVAŞIN İSLAMDA SİSTEMATİKLEŞTİĞİNİ İDDİA ETTİ. BEN DE 60 KÜSÜR SERİYYE, GAZA, GAZVE İSMİNİ LİSTE OLARAK VERİP OLAYIN VEHAMETİNİ GÖSTERMEK İSTEDİM.

3. SONRA LEVİA BU LİSTEYİ ASMA AMACIMIN DIŞINA ÇIKIP KARŞILARINA ÖLÜ YARALI SAYISI EKLEDİ. BEN DE SERİYYELERDE GAZVELERDE ÖLÜM OLDUĞUNU YAZIYOR KAYNAKLAR DEDİM. KAYNAK LINKLERİ VERDİM. TATMİN OLMADI, İSPAT İSTEDİ.

TEK BİR MESAJLA ŞU AN VE SON KEZ YANIT VERİYORUM. BU MESAJ LEVİA'YA KARŞI İDDİA ETTİĞİM HUSUSLARI KAYNAKLARI İLE İSPAT ETMEKTEDİR.

1. KURAN SAVAŞ AYETLERİ, OLAY OLUP SONRASINDA İNMİŞTİR. NEDEN SONUÇ İLİŞKİSİ VARDIR, FAKAT KURANDA AYETLER KARIŞIK DİZİLMİŞTİR.

2. MUHAMMED YAHUT ONA DESTEK OLANLAR GAYET AKILLI, HİN ADAMLARDIR. HER ATTIKLARI ADIMI DÜŞÜNEREK, PLANLAYARAK ATMAYA SİSTEMATİK OLARAK DEVAM ETMİŞLERDİR.

3. EN UFAK SERİYYE'DE İNSAN ÖLMÜŞTÜR, HATTA MÜSLÜMANLAR ÖLDÜRÜLMÜŞTÜR. TAKİBEN AYET İNMİŞTİR.

4. MUHAMMED SAVAŞI VE ÖLDÜRMEYİ KÖRÜKLEYEN BİR TUTUM İZLEMİŞTİR.

BATN-ı İDAM SERİYYESİ

1. Hz. Peygamber’in Mekke’nin fethi için hazırlıklar yaptığı sırada asıl hedefini gizlemek maksadıyla çıkardığı seriye.

2. Mekkeli müşriklerin Hudeybiye Antlaşması’ndan sonra müslümanların müttefiki olan Huzâa kabilesine baskın yaparak antlaşmayı bozmaları üzerine Hz. Peygamber Mekke’ye bir sefer düzenlemeye karar verdi.

3. Ancak kan dökmemek ve düşmanı hazırlıksız yakalamak için bu kararını gizli tuttu ve sefer konusunda düşmanı yanıltmak gayesiyle, Mekke-Medine yolu üzerinde ve Medine’ye üç günlük mesafede bulunan Batn-ı İdam’a asıl ordunun keşif kolu mahiyetinde bir seriyye gönderdi (Ramazan 8/Ocak 630).

(1. 2. 3. PARAGRAFLAR: MUHAMMED’İN EN UFAK BİRLİKLE BİR SERİYYE DÜZENLERKEN DAHİ NE KADAR DÜŞÜNEREK, PLAN VE PROGRAM YAPARAK, EN İNCE AYRINTIYI DİKKATE ALARAK HAREKET GEÇTİĞİNİ GÖSTERİYOR / MÜŞRİKLERLE BİR ANLAŞMA YAPILMIŞ – MÜŞRİKLER ANLAŞMAYI BOZMUŞ-GEREKÇE KABUL EDİLEREK SALDIRI KARARI ALINMIŞ BU DA NEDEN-SONUÇ İLİŞKİSİ)

4. Sekiz sahâbîden oluşan bu seriyyenin kumandanının Ebû Katâde el-Ensârî veya Abdullah b. Ebû Hadred olduğu rivayet edilmektedir. Seriyye Batn-ı İdam’da bulunduğu sırada içlerinden Muhallim b. Cessâme, kendilerine bir müslüman gibi selâm verdiği halde Âmir el-Eşcâî’yi aralarındaki şahsî bir mesele yüzünden öldürmüş, onun haksız yere öldürülmesi üzerine nâzil olan, “Ey iman edenler! Allah yolunda savaşa çıktığınız zaman -meselelerin- tam açıklanmasını bekleyin. Size -müslümanca- selâm verene, dünya hayatının menfaatini göz önüne alarak “Sen mümin değilsin” demeyin” (en-Nisâ 4/94) meâlindeki âyetle müminler bu çeşit hareketlerden sakınmaları hususunda ikaz edilmiştir. Seriyye görevini yapıp Medine’ye dönerken Zûhuşüb’de Hz. Peygamber’in Mekke üzerine hareket ettiğini öğrenmiş ve Sukyâ’da ona katılmıştır.

(4. PARAGRAFTA MUHAMMED TARAFINDAN KOMUTAN OLARAK GÖNDERİLEN EBU KATADE, KENDİLERİNE MÜSLÜMAN SELAMI (KAYNAKLARDA LA İLAHE… DİYEREK) VEREN AMİR EL-ESCAİ’Yİ ÖLDÜRÜYOR. LEVİA BU SERİYYE’NİN KARŞISINA “O” (SIFIR ÖLÜM) YAZMIŞTI. BURADA HER NE KADAR “KİŞİSEL HUSUMET” NEDENİ İLE DENSE DE, TÜM KAYNAK VE HADİSLER TARANDIĞINDA VE AYETE BAKILDIĞINDA BUNUN HİÇ DE ÖYLE OLMADIĞI, YOK YERE, O GÜNÜN ŞARTLARINDA KOMUTAN YETKİSİNİ ŞAHISLARIN KÖTÜYE KULLANDIĞI HATTA MÜSLÜMAN OLDUĞUNU SELAMIYLA İFADE EDEN KİŞİ YA DA KİŞİLERİN ÖLDÜRÜLDÜĞÜ GÖRÜLÜYOR. KİŞİSEL HUSUMET NEDENİYLE ÖLDÜRMÜŞ OLSA NEDEN AYET İNSİN? ADAM NEDEN PİŞMAN OLSUN? NEDEN MUHAMMED FENA HALDE KIZIP, AYETLE DURUMU KURTARSIN VE ADAMI BAĞIŞLASIN? DEMEK Kİ MÜSLÜMAN MÜSLÜMANI DAHA O GÜNLERDE ÖLDÜRÜYORDU Kİ…………..!!!!!!!! TAKİBEN AYET İNMİŞ (en-Nisâ 4/94))

AYRICA ELMALI’NIN TEFSİRİNDE NİSA 94 İNİŞ NEDENLERİNİN AÇIKLAMALARINI TAKİBEN ŞÖYLE BİR PARAGRAF VAR ÖZET MAHİYETİNDE:

Buhari ve Müslim'de rivâyet olunduğu üzere Selim oğullarından bir adam sahabeden bir kaç zata rastlamış, yanında davar da varmış, selam vermiş, onlar da bu selamı korunmak için verdi demişler ve onu öldürmüşler, davarını almışlar. Hz. Peygambere gitmişler, bu âyet indirilmiş. İşte bu olayların her biri âyetin iniş sebebi olmak üzere rivayet edilmiş ve aralarında bir çelişki bulunmamış olduğuna göre deniliyor ki, âyetin indirilmesinin esas sebebi bu olayların birbirine yakın bir zaman içinde birden fazlası olmuş ve herkes kendi olayını sebep bilmiştir.

(EN KÜÇÜK SERRİYEDE DAHİ İNSAN ÖLDÜRÜLÜYOR, ÜSTELİK MÜSLÜMAN MÜSLÜMANI ÖLDÜRÜYOR, ÜSTELİK SAYISI O KADAR ÇOK Kİ BU OLAYLARIN, AYET İLE DURUM KOTARILIYOR. ALINAN MALLAR MUALLAK. ÖLEN ÖLDÜ KALAN SAĞLAR BİZİMDİR HESABI)

MUHAMMEDİN SAVAŞ/SALDIRI SİSTEMATİĞİ/ OLAYLAR SONRASI AYET YAZILMASINA/ÖLDÜR EMİRLERİNE ORTAYA KARIŞIK ÖRNEK RİVAYETLER (kütübi sitte’den):

1021 - Abdullah İbnu Avn anlatıyor: "Nâfı'ye yazarak savaştan önce (müşrikleri İslâm'a) davet etme hususunda sordum. Şu cevabı verdi: "Bu İslâm'ın başında idi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) Benî Müstalik'e ani baskın yaptı. Adamları gâfıldi, hayvanları su kenarında sulanmakta idi. Savaşabilecekleri öldürdü, kadın ve çocuklarını da esir etti. O gün Cüveyriye (radıyallahu anhâ) validemizi esir almıştı. Bunu bana Abdullah İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) rivayet etti. Abdullah bu orduya asker olarak katılmıştı." Buharî, Itk 13; Müslim, Cihâd 1, (1730); Ebu Dâvud, Cihâd 100, (2633).

1023 - Semure İbnu Cündeb (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Müşriklerin yaşlılarını öldürün, fakat tıfıllarına (şerh) yani henüz tüyü çıkmayanlara dokunmayın." Ebu Dâvud, Cihâd 121, (2670); Tirmizî, Siyer 28, ( 1583).

1025 - Nu'mân İbnu Mukarrin. (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birçok gazvelere katıldım. (Şunu gördüm): Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), şafak sökünce, güneş doğuncaya kadar mukâteleyi durdururdu. Güneş doğunca öğle vaktine kadar tekrar mukâteleye geçerdi. Tam öğle vaktinde mukâteleyi durdurur, güneş batıya meyledinceye kadar ara verirdi. Meyledince, ikindi vaktine kadar mukâtele eder, ikindi vaktinde ikindi namazını kılıncaya kadar ara verir, sonra tekrar mukateleye geçerdi. (Ashab) derdi ki: "Bu vakitte (yani güneşin zevali vaktinde) yardım rüzgârları eser, mü'minler namazlarında orduları için dua ederler." Tirmizî, Siyer 46, (1612); Ebu Dâvud, Cihâd 111, (2655); Buharî, Cizye 1.

1029 - Cündeb İbnu Mekîs (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) benim de katıldığım bir seriyye gönderdi. Orduya Benu'l-Mülevvah kabilesine baskın yapılması talimâtını verdi. Yola çıktık. Kedîd nâm mevkiye geldiğimiz zaman el-Hâris İbnu'l-Bersâ el-Leysî ile karşılaştık. Onu yakaladık. Ebu Dâvud, İmâret 137, (1896).

1001 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki:"Emîriniz, fâzıl veya fâcir her nasıl olursa olsun, (onun emri altında) cihad etmeniz size farzdır. Ebu Dâvud, Cihâd 35, (2533).

1003 - İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm.) Mekke'nin fethi günü buyurdular ki:"Artık bu fetihten sonra hicret yoktur. Fakat cihâd ve niyyet vardır. Öyleyse askere çağrıldığınız zaman hemen silah altına koşun!"Buharî, Cihâd 1, 27, 194, Cizye 22, Hacc 43, Cezâu's-Sayd 10; Müslim, İmâret 85, (1353), Hacc 445, (1353); Tirmizî, Siyer 33, (1590); Nesâî, Cihâd 15, (7,146); Ebu Dâvud, Cihad 64, (2480).

1004 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Kim gazve yapmadan ve gaza yapmayı temenni etmeden ölürse nifaktan bir şube üzerine ölmüş olur."İbnu'l-Mübârek der ki: "Biz bunun Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'in sağlığına has bir keyfıyet olduğuna hükmetmiştik." Müslim, İmâret 158, (1910); Ebu Dâvud, Cihâd 18, (2502); Nesâî, Gihâd 2, (6, 8).

1010 - Seleme İbnu'l-Ekvâ (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bir gazve sırasında başımıza Hz. Ebu Bekir (radıyallahu anh)'i komutan tayin etti. Bu seferde müşriklerden bir gruba gece baskını yaptık. Onlardan çokça öldürüldü. Ben kendi elimle yedi kişi öldürdüm. Bunlar, farklı âilelerdendi. O gün parolamız: "Ey Mansur (yardım gören) öldür, öldür!" idi." Ebu Dâvud, Cihâd 78, (2596),102, (2638).

1012 - Ka'b İbnu Mâlik (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) gazveye çıkmaya karar verdiği zaman, şaşırtarak başka bir zan uyandırır ve: "Harb bir hiledir" derdi." Ebu Dâvud Cihad 101, (2637); Buharî, Cihad 157; Müslim, Cihâd 18, (1740).

1014 - Kays İbnu Abbâd anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'ın ashabı (radıyallahu anhüm) savaş sırasında ses çıkarmayı sevmezlerdi."Ebu Dâvud, Cihad 112, (2656).

1015 - Ebu'd-Derdâ (radıyallahu anh)'nın anlattığına göre, cihâda giderken, yola çıkıp, halkın geçeceği yere durarak, herkese duyuracak şekilde şöyle bağırırmış: "Ey insanlar: Kimin üzerinde bir borç olduğu halde, cihada katılır ve bilirse ki, öldüğü takdirde bu borç ödenmeyecektir, hemen geri dönsün, sakın peşime takılmasın. Zîra, o, bu haliyle cihâdın karşılığını alamaz."Rezîn'in ilavesidir.

1034 - Ümmü Atiyye (radıyallahu anhâ) anlatıyor: "Ben Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte yedi ayrı gazveye çıktım. Ordugâhlarda ben geride kalır, askerlere yemek yapar, yaralıları tedavi eder, hastalara bakardım."Müslim, Cihâd 142, (1812).

1035 - Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bizi (bir tecziye vazifesi ile Mekke'ye) gönderdi ve (Kureyş'ten iki kişinin ismini vererek): "Falanca ve falancayı yakalayabilirseniz onları ateşte yakın"dedi. (Hazırlıkları bitirip) tam Medine'den ayrılacağımız sırada (bizi çağırtarak): "Ben size falan ve falanı yakmanızı emretmiştim. (Sonra düşündüm ki) ateşle yakma cezasını vermek Allaha aittir. Onları yakalarsanız öldürün. " Buhârî, Cihâd 149; Ebu Dâvud, Cihâd 122,(2674); Tirmizî, Siyer 20, (1571).

2165 - Sehl İbnu Muâz el-Cühenî, babası (Sehl)'den naklen anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalatu vesselam) bir gazve sırasında bir yerde konaklamıştı. Askerler konakladıkları yerleri birbirine pek yakın tutarak darlığa sebep oldular ve yolu da kestiler. Bunun üzerine bir dellal çıkararak halka şunu ilan ettirdi: "Konak yerini daraltıp yolu kesenin cihadı yoktur."Ebü Dâvud, Cihâd 97, (2629, 2630).

561 - Yine İbnu Abbas (radıyallahu anh) anlatıyor: "Abdurrahmân İbnu Avf ve bir kısım arkadaşları, Mekke'de Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm)'e gelerek şöyle dediler: "Biz müşrik iken izzet ve itibarı olan kimselerdik. Müslüman olduktan sonra zelil duruma düştük. (Müsaade edin müşriklere karşı koyalım). Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) onlara: "Ben affetmekle emrolundum. Sakın müşriklerle mücâdeleye kalkmayın" dedi. Ancak, Medine'ye hicretten sonra Cenab-ı Hakk cihad emretti. Bu sefer onlar durakladılar. Bunun üzerine şu âyet nazil oldu: "Kendilerine: "Elinizi savaştan çekin, namaz kılın, zekat verin" denenleri görmedin mi? Onlara savaş farz kılındığında, içlerinden bir takımı hemen, insanlardan, Allah'tan korkar gibi hatta daha çok korkarlar ve "Rabbimiz! bize savaşı niçin farz kıldın, bizi yakın bir zamana kadar te'hir edemez miydin?" derler. Ey Muhammed de ki: "Dünya geçimliği azdır, ahiret, allah'a karşı gelmekten sakınan için hayırlıdır, size zerre kadar zulmedilmez" (Nisa, 77).Nesâî, Cihâd 1, (6, 3).

(Bu örnekte müşrikler islamı kabul edince rezil olduklarını, müşriklere karşı koymak istediklerini söylüyorlar ama izin verilmiyor. Muhammed affetmekle emrolunduğunu ve herhangi bir saldırı-savaş izni vermeyeceğini söylüyor!!!! Medineye hicretle ise işin rengi değişiyor ve savaş emri geliyor, bu kez de müşrikken müslüman olanlar savaşmak istemiyorlar. Bu defa muhammed onlara çemkiriyor, psikolojik baskı yoluyla savaştan korkan insan muamelesi gösteriliyor. Oysa beklentileri savaştan müstesna edilmek! Sonra cehennem azabı ile yola getiriliyor)

Muhammed'in katıldığı gazve sayıları (minimum on altı sırf gazve var - on savaşa gelene kadar.....)

4195 - Büreyre radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm onaltı gazve yapmıştır."Buhari, Megazi 89, 1, 77; Müslim, Hacc 218, (1254), Cihad 147, (1814); Tirmizi, Cihad 6, (1676).

4196 - Müslim'in rivayetinde: "(Büreyde radıyallahu anh) Resülullah'la birlikte onaltı gazveye katıldığını söyler."Müslim, Cihad 146, 147, (1814).

4197 - Yine Müslim'in bir rivayetinde: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm ondokuz gazve yaptı, bunlardan sekizinde savaştı" denmektedir. Müslim, Cihad 146, (1819); Buhari, Megazi 87.

4198 - Seleme İbnu'l-Ekva' radıyallahu anh anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm ile birlikte yedi gazve yaptım. Ayrıca çıkardığı seferlerden de dokuzuna katıldım. Bir defasında başımızda Ebu Bekr radıyallahu anh, bir defasında da Üsame İbnu Zeyd radıyallahu anhüma vardı." Buhari, Megaazi, 87; Müslim, Cihad 148, (1815).

(MUKATELE: BİRBİRİNİ ÖLDÜRME, VURUŞMA / SAVAŞ, KAVGA)

Kaynak:

1.

2. Elmalı Tefsiri

3. Kütübi sitte

LEVİA BU MESAJI ANLAYARAK OKURSAN, CİDDEN İSPAT İSTEMENE HİÇ GEREK KALMAYACAK. YİNE DE İSTERSEN, İNANDIĞIN MUHAMMED SENİ NASIL BİLİYORSA ÖYLE YAPSIN!

TEK BİR SERİYYE AÇIKLAMASI EN ÜST KISIM UZUNCA, HER BİRİ İÇİN YAPTIĞIMIZI DÜŞÜNELİM SAYFALAR DOLUSU MANASIZ MASAL PAYLAŞIMI!

BU MASAL KİRLİLİĞİ NEDENİYLE FORUMDAKİ DİĞER ARKADAŞLARDAN KENDİ ADIMA ÖZÜR DİLERİM.

seriye, gazve yazılı yerler __________ düz çizgi şeklinde gözüküyor mause ile seçimli bakılırsa cümlelere görülecektir.

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.


Kitap

Yazar Ateistforum'un kurucularındandır. Kitabı edinme seçenekleri için: Kitabı edinme seçenekleri

Ateizmi Anlamak
Aydın Türk
Propaganda Yayınları; / Araştırma
ISBN: 978-0-9879366-7-7


×
×
  • Yeni Oluştur...