Müslümanlıktan Ateistliğe

[teflon 0]

Kadının biri beş dakka mutfağa gidiyor çocuğu o ara camdan düşüyor,yada boğuluyor,babası kapıyı açık unutuyor sokağa çıkıyor araba çarpıp ölüyor vs.şimdi bu insanlar ateist olsa ve evlatlarını birdaha sonsuza dek göremeyeceklerini bilseler ve bütün bunların beş dakikalık bi iş görme yada ihmal yada dalgınlık sonucu kendileri yüzünden olduğunu bile bile nasıl yaşayacaklar,nasıl susturacaklar beyinlerini?hep o beş dakikada takılı kalacaklar.Ben bile canımı sıkan bişeyde erken çıksaydım şu olbayacaktı,iki saniyeyle kaçırdım vs. diyerek hep o anı elli kere kafamda yaşıyırum.gerçi benimki takıntı ama kader yada böyle olması gerekiyormuş deyince susuyor beynim çoğunlukla.şimdi bu insanlar kader ,alın yazısı ,olacağı varmış demeden nasıl yaşayacak ateist olsalar.

Nasıl susturacaklarsa susturacaklar. Ya da susturamayacaklar..sonuç?

Biz bunun için mi inanalım şimdi..

Din ve tanrı inancı çok güzel bir morfindir, o yüzden doğrudur ve gerçektir.

Bu mudur?

Eroin de güzel kafa yapar, o da doğrudur.

Dinin sağladığı olası faydalar, onun doğruluk değerini belirler mi?

Kendi duygusal fayda ve çıkarların için, bütün gerçekleri-bilimi bir kenara bırak, bir yalanın peşinden koş.

Peki buna kendimi inandırmayı, daha doğrusu kendimi kandırmayı nasıl becereceğim..?

Ben imanlı olsam, önce bu zalimliği için allahtan hesap sorardım..

Sonsuz rahmetle bu tarz trajediler nasıl örtüşür?

Örtüşmez.

Bunları idrak edemeyişinizi anlayamıyorum..

Aralık 7, 2014 tarihinde teflon tarafından düzenlendi

[bir_akil_insan 0]

"Acı ve acı çekme, büyük bir zekaya ve duyarlı bir yüreğe sahip kişiler için her zaman kaçınılmazdır." - Dostoyevski

Bu söz size uymuyor. Siz kaybettiklerinizin ardından hayata karşı dayanma gücünü örnek verecek kadar sıradan ve aciz bir insansınız. Büyük zekaya sahip, duyarlı insanlar, hayatın zeka ve duygularla değil, içgüdülerle yönlenmesi karşısında çaresizliğe ve acıya sürüklenen insanlardır. Siz ise hayatın içgüdülerle yönlenmesini sağlayan ortalama insanlardan bir tanesisiniz, sadece bir eksiğiniz var, o da din.

Kendinizi geliştirmeniz gerekiyor. Hayatın anı dolu dolu yaşamakla herkes için çekilebilir hale geleceğini görmeniz gerekiyor. Hayatı dolu dolu yaşayabilmek ve çevrenizdekilere yaşatabilmek için de sizin dolu olmanız gerekiyor. Dolmak içinse, okumanız, öğrenmeniz, paylaşmanız, üretmeniz gerekiyor. Bunları yokken, bunları yapabilen başkalarından kendinize aforizmalar ve sözler beğenseniz de, bu size uygun düşmüyor.

[ilkeli 0]

Ama öbür dünyayı dinler icat etti.sizde o yok,

Bizde olamaz, çünkü biz peşinciyiz. Dünya hayatı peşin (gerçek), öbür dünya hayatı veresiye (hayal.)

Dinleri de insanlar icat ettiklerine göre, Allah/Tanrı da dahil bu masalların hepsi insanların icadı oluyor. Sizde olmayan da bu farkı farkettirecek kapasite....

[Miki 0]

Yani

illa bir "ümit" lazimsa yalanda olsa inanirsin!!!

demek istiyorsun?!?

İnsan tanrıya inanıyorsa belki vardır.yoksa bu inanç nerden geliyor.ne diyeceğini biliyorum antik çağlar mitoloji cehalet diyeceksin,bende çok araştırdım biliyorum ama seni bi adaya atsalar insan görmesen bile bi tanrıya inanırdın.insan süpermene de inanabilir ama bu hayatını olumlu etkiliyorsa daha iyi değil mi onun için.inandığın şey vardır belkide.inanırsan var olur.bu aşk gibi bişey.aslında evrimin ürememiz için yaptığı bi oyun olduğunu bilirsin ama inanmak istersin.inanınca da gerçek olur.

[Miki 0]

Bu söz size uymuyor. Siz kaybettiklerinizin ardından hayata karşı dayanma gücünü örnek verecek kadar sıradan ve aciz bir insansınız. Büyük zekaya sahip, duyarlı insanlar, hayatın zeka ve duygularla değil, içgüdülerle yönlenmesi karşısında çaresizliğe ve acıya sürüklenen insanlardır. Siz ise hayatın içgüdülerle yönlenmesini sağlayan ortalama insanlardan bir tanesisiniz, sadece bir eksiğiniz var, o da din.

Kendinizi geliştirmeniz gerekiyor. Hayatın anı dolu dolu yaşamakla herkes için çekilebilir hale geleceğini görmeniz gerekiyor. Hayatı dolu dolu yaşayabilmek ve çevrenizdekilere yaşatabilmek için de sizin dolu olmanız gerekiyor. Dolmak içinse, okumanız, öğrenmeniz, paylaşmanız, üretmeniz gerekiyor. Bunları yokken, bunları yapabilen başkalarından kendinize aforizmalar ve sözler beğenseniz de, bu size uygun düşmüyor.

Bence ters anlamışsınız.Hayatın içgüdülerle yönlenmesi karşısında neden çaresizliğe ve acıya sürüklenilsin.Hayatın aslında trajedi olduğunu görmek bu duyguları yaşatır.Hem ölüm karşısındaki çaresizlik de bi içgüdü değil mi?Hem

dostoyevskinin ne demek istediği de önemli değil benim anlatmak istediğim bu.

Hayatı dolu dolu yaşamak aslında senin beynindeki kimyasallara bağlı.Ama düşünceler de bu kimyasalları etkiler.Zaten bunun böyle olması bile ayrı trajedi.Şuna eminim ruhsal hastalıkların ateizm yada dinle hiçbir ilgisi yok.Doktor olmasamda bu konuda uzmanlaşıcam neredeyse.herneyse,demek istediğim mutluluk da bir tercih ama salt gerçek değil.

Ayrıca kitap takıntısı nereden çıktı.Birine kitap okumuyorum dedim diye buna takılmanı anlamıyorum.Okuyacağım kadar kitap okudum da artık internet var dostum.Bırakın şu sarı yapraktan okuma takıntısını.Hem ne okuduğunda önemli.Senin beğenmediğin müslümanların heleki ilahiyat profesörüyse ve kendini geliştirdiyse kaç kitap okuduğundan haberin var mı?cübbeli ahmet bile belki benden çok kitap okumuştur.Ama benim gibi ne okuyacağını biliyor mu herkes,sen biliyor musun?mesele burada.

[Miki 0]

Belkide bir cok seyi öbür dünyaya havale ettiginizden

ve

bu dünyada calismak/ugrasmak yerine Allahtan dilemeyle ugrastiginizdan

daha cok aci cekiyor olabilirsiniz!

Öbür dünyaya inanmıyorum.

[Herkeskeyfinebaksin 0]

Senin yazılarını okumuştum sanırım sen burada islamı savunuyordun yanılmıyorsam.noldu sende mi saf değiştirdin

müslüman değilim artık , sana şunu söyleyeyim gerçekler acıdır derler ya yalan bu söyledikleri şey , asıl sorun çıkartan acı veren yalanlardır gerçek ne olursa olsun insanın canını acıtmaz gerçek bu sonuçta ona ayak uydurmaya bakacaksın ve daha az pişman olacaksın , kendini tanı ne yapmak istediğini bil , tanrıya inanmak istiyorsan tanrıya inan bu olanaksız bişey değil sonuçta motivasyonunu yükseltiyorsa inan , bir hesap gününün olmadığını bile kimse kanıtlayamaz ama dinlerin kurallarına göre olmadığını kanıtlarsın orası ayrı yani uzun lafın kısası sen kendi elindesin ne istiyorsan onu yap , herşey senin elinde nasıl huzurlu oluyorsan öyle hareket et

[Miki 0]

Nasıl susturacaklarsa susturacaklar. Ya da susturamayacaklar..sonuç?

Biz bunun için mi inanalım şimdi..

Din ve tanrı inancı çok güzel bir morfindir, o yüzden doğrudur ve gerçektir.

Bu mudur?

Eroin de güzel kafa yapar, o da doğrudur.

Dinin sağladığı olası faydalar, onun doğruluk değerini belirler mi?

Kendi duygusal fayda ve çıkarların için, bütün gerçekleri-bilimi bir kenara bırak, bir yalanın peşinden koş.

Peki buna kendimi inandırmayı, daha doğrusu kendimi kandırmayı nasıl becereceğim..?

Ben imanlı olsam, önce bu zalimliği için allahtan hesap sorardım..

Sonsuz rahmetle bu tarz trajediler nasıl örtüşür?

Örtüşmez.

Bunları idrak edemeyişinizi anlayamıyorum..

Öleceğinizi bile bile nasıl yaşıyorsanız tanrıya da inanabillrsiniz yalan da olsa.kaldıki bence var.yada olsa iyi olur.aksini düşünmek beni hasta ediyor.

[teflon 0]

Öleceğinizi bile bile nasıl yaşıyorsanız tanrıya da inanabillrsiniz yalan da olsa.kaldıki bence var.yada olsa iyi olur.aksini düşünmek beni hasta ediyor.

Zamanla geçer..

[Miki 0]

müslüman değilim artık , sana şunu söyleyeyim gerçekler acıdır derler ya yalan bu söyledikleri şey , asıl sorun çıkartan acı veren yalanlardır gerçek ne olursa olsun insanın canını acıtmaz gerçek bu sonuçta ona ayak uydurmaya bakacaksın ve daha az pişman olacaksın , kendini tanı ne yapmak istediğini bil , tanrıya inanmak istiyorsan tanrıya inan bu olanaksız bişey değil sonuçta motivasyonunu yükseltiyorsa inan , bir hesap gününün olmadığını bile kimse kanıtlayamaz ama dinlerin kurallarına göre olmadığını kanıtlarsın orası ayrı yani uzun lafın kısası sen kendi elindesin ne istiyorsan onu yap , herşey senin elinde nasıl huzurlu oluyorsan öyle hareket et

Evet,psikiyatristin biri tv de gandi nin bi sözünü söylemişti.

''Düşünceler kaderinizi belirler'' olayın özü bu bence.

[democrossian 0]

müslüman değilim artık

Vooov! Şok oldum! İslamdan çıkanların sayısındaki artış sevindirici! Vay canına! Bu kadarını ümit etmiyordum. Ne diyeyim, tebrik ederim. Darısı tüm müslümanların başına!

İslamdan çıkınca sakın ola bir boşluğa düşmeyin. Bilimi tek rehber edinin, dünyanın gelmiş geçmiş en büyük önderi olan Mustafa Kemal Atatürk'ün işaret ettiği gibi. Bilimde her şeyi bulacaksınız. Bilimden başka hiç bir yol göstericiyi kaale almayın.

Daha derin takılmak istiyorsanız felsefe ile de ilgilenebilirsiniz elbette. Bu ise bir tercih konusu... Ben şahsen ilgileniyorum. Bilimden sonra ilgileneceğim ilk konu mutlaka felsefedir. Bilimde pek muhabbet olmaz. Ama felsefede olur. Felsefe bi milyon kafa yapar, iyidir... Felsefi tartışmalarla sabahları ettiğimi çok bilirim. Bilimi böyle tartışamazsın. Anca Aynştayn ile Heysenberg olacan da kıran kırana bilim tartışacan. Aslında onların ünlü tartışması da felsefeye kaymıştır...

Aralık 8, 2014 tarihinde democrossian tarafından düzenlendi

[ilkeli 0]

Öleceğinizi bile bile nasıl yaşıyorsanız tanrıya da inanabillrsiniz yalan da olsa.kaldıki bence var.yada olsa iyi olur.aksini düşünmek beni hasta ediyor.

Anlaşıldığına göre sen zaten hastasın. Hayallerle kendini avutmaktan, aldatmaktan vazgeçip gerçekleri kabul ettiğin anda sağlığına kavuşmuş olacaksın.

[İlter 0]

Vooov! Şok oldum! İslamdan çıkanların sayısındaki artış sevindirici! Vay canına! Bu kadarını ümit etmiyordum. Ne diyeyim, tebrik ederim. Darısı tüm müslümanların başına!

İslamdan çıkınca sakın ola bir boşluğa düşmeyin. Bilimi tek rehber edinin, dünyanın gelmiş geçmiş en büyük önderi olan Mustafa Kemal Atatürk'ün işaret ettiği gibi. Bilimde her şeyi bulacaksınız. Bilimden başka hiç bir yol göstericiyi kaale almayın.

Daha derin takılmak istiyorsanız felsefe ile de ilgilenebilirsiniz elbette. Bu ise bir tercih konusu... Ben şahsen ilgileniyorum. Bilimden sonra ilgileneceğim ilk konu mutlaka felsefedir. Bilimde pek muhabbet olmaz. Ama felsefede olur. Felsefe bi milyon kafa yapar, iyidir... Felsefi tartışmalarla sabahları ettiğimi çok bilirim. Bilimi böyle tartışamazsın. Anca Aynştayn ile Heysenberg olacan da kıran kırana bilim tartışacan. Aslında onların ünlü tartışması da felsefeye kaymıştır...

Bu boşluk meselesi ciddi ve düşündürücü bir problem. Bence eskiden internetin olmadığı zamanlarda dinden çıkma işi o kadar kolay değildi, süreç yavaş ilerlerdi ve ateist insanlar ciddi birikimleri olan, dolaysıyla hayatlarına yeni anlamlar vermede pek sıkıntı çekmeyen kimselerdi. Şimdiyse ortalama çok genç bir arkadaş internette biraz araştırma yapıp biraz tartıştıktan sonra çabucak uyanıyor ve kolayca dinin ne mal olduğunu anlıyor. Ama bu sefer de bahsedilen boşluk doğuyor ki gayet normaldir bu... Hepimiz az çok yaşamışızdır bunu...

Bence bizim artık yavaş yavaş bu boşluğa düşme, hayata yeni anlamlar üretme vs. konularına da eğilmemiz gerekiyor.

Aralık 8, 2014 tarihinde Theravada tarafından düzenlendi

[democrossian 0]

boşluk meselesi

Çok doğru söylüyorsun. Gerçekten bu konu üzerinde önemle durulması gereken bir konu. Ben bazen müslümlerle konuşurken karşımdaki cevap zaten veremiyor ama yüzündeki karışıklık ve ızdırap beni gerçekten endişelendiriyor. Onun daha inancının yerinden oynaması bile, yerinden sökülüp çıkartılmadan bile büyük acı veriyor, bunu görebiliyorum. Sanırsın ciğeri sökülüyor. Bunu yaşamamış olsam da anlayabiliyorum. Empati yapmak için aynı şeyi yaşamak gerekmiyor. Ben böyle acı filan yaşamadım islamdan çıkarken. Tersine öfke duydum. Öfkeyle islamı fırlatıp çöpe attım.

Önce oturdum durumu değerlendirdim. Dedim ki ben bu müslümlere inandım, güvendim. Bana kuran'ın çok çok süper bir kitap olduğunu, içinde harikalar yazdığını söylediler, ben de öyle olmalı dedim. İyi ama bunu nasıl yaparım diye düşündüm. Ya bu yalansa? Ki yalan olduğuna dair çok ciddi kuşkularım vardı. Bu böyle olmaz, ben bu kuranı kimseye güvenmeden kendim inceleyeceğim dedim. Fakat iş zor görünüyordu. Toparladığım her kaynakta ayetlere çok farklı anlamlar veriliyordu. İşe birbirini tutan ifadelerle başladım ama bu yeterli değildi. Asıl sorun zaten birbirini tutmayan ifadelerin neyi saklamaya gizlemeye çalıştığıydı.

Fakat işin bir ucundan başlayınca arkası geliyor. Ki o zaman ateistforum gibi hazır bir kaynaktan hiç haberim de yoktu. Olsaydı işim çok kolay olurdu. Burada her türlü hazır bilgi fazlasıyla var. Üstelik ben o zaman ateist olmayı aklımın ucundan bile geçirmiyordum. Güya islamdan eğer çıkmaya karar verirsem başka dinlere bakacaktım! Hristiyan olacağıma hiç ihtimal veremiyordum. Bu dinden hoşlanmıyordum. Tanrı baba, oğlu filan ne o öyle ya? Bu hayatta olmazdı. Gözüme budizmi kestirmiştim. Ama ateist hayatta olmam, ateizm bana çok ters diyordum.

Kuran'ın beni ateist yapacağından habersiz, incelemeyi derinleştirdim. Daha bitmeden kararım kesinleşmeye çok yaklaşmıştı ama son ayeti okuyup düşünmeden karar vermedim. Kapağını kapattığımda ateisttim. Hiç bir yerde bundan başka bir şey bulamayacağımı anlamıştım. Tek yol ateizmdi. Kendime son bir mazeret ürettim: Kendime müslümüm demeye devam edeyim. Başka bir dine de gerek yok. İçimden ateist olayım ama açıklamayayım. Hatta cumaya gideyim, oruç tutayım. Şu an komik geliyor ama buna karar verdim. Gerekçem şuydu: Ben salça kavanozu boşalınca içine şeker koymuşsam, kavanozun üzerinde hâla halis muhlis domates salçası yazması bir şeyi değiştirmezdi. Ben içinde şeker olduğunu biliyordum.

Neyse beni bırakıp inancı yerinden sökülecek gibi olan ve acı çeken müslüme dönelim. Bu insanlar ciddi acı çekiyorlar. Muhammed şöyle eziyet gördü, şöyle işkenceler çekti diye zır zır ağlıyorlar. "Mazluma" bir de ben vurunca bunlar çok kötü oluyorlar. "İslam zaten garip, vur bakalım sen de zalim, sen de tekme vur insafsız" triplerine giriyorlar. Çoğu ağlamaya başlıyor.

Fakat bunlara bir kere kesinlikle acımak yok. Çünkü bunlar ağlarken bile içlerinden "ah bir halifemiz efendimiz hamimiz koruyucumuz olaydı, mehdi efendimiz geleydi, bu kafirleri nasıl öttürür, ya müslüman olurlar, ya kafalarını keserdik diye düşünüyorlar. Bundan bir kere emin olacaksınız! Bunların kana susamış olduğundan asla şüphe etmeyeceksiniz. Bu bir... Acımak yok!

İkinci konuya gelelim: Bir kere ateizm bir inanç boşluğu evet yaratabilirse de, din inanılmaz boşluklar yaratıyor. Ben dine nasıl katlanabilmişim şimdi hayretler içindeyim. Allaha inanarak yaşanır mı yahu? Bu bir kabus! Böyle bir şeye inanmaktan büyük boşluk olmaz. Bu dinin ritüellerini yerine getirsen, kabul oldu mu, ibadetim geçerli mi, iyi yapabildim mi, bir vakti kaçırınca allah bana çok mu kızdı, beni kanser yapar mı, bana kamyon çarptırır mı korkuları basıyor. Ritüelleri yapmasan daha beter. Allahın kesin sabrı taşacak, ya beni kanser edecek, ya üzerimden kamyon geçirecek! Sadece kendin olsa neyse, ben kendim için hiç bir şeyden korkmam. Ben neden korkarım diye oturup düşünüyorum, hiç bir şey bulamıyorum. Beni korkutacak hiç bir şey yok. Ama bu kötü şeylerin sevdiklerimin başına gelmesi, işte o konuda insan çaresiz kalıyor.

Beni endişelendiren buydu. Yakınlarımın "bu minicik günahsız yavruyu senin allaha isyan etmen yüzünden allah bizden aldı" demeleri beni bitirirdi. Olur ya, kaza geliyorum demez! Oldu bir kaza, lösemi, amansız başka hastalık. Ben biliyorum bunun allahın mallahın filan işi olmadığını ama gel de anlat! Benim bilmem yetmiyordu.

İşte ikinci önemli konu tam da bu. Bu müslümler bu korkularla kıvranıyorlar. Müslüm olmak bir kabustur. Allah bana ne yapacak? Benim için planı ne? Bir hata kusur ettim mi? Allah bana çok kızarsa? Bunlardan kurtulmak, boşluğa düşmeye değil, asıl yaşamaya başlamaya neden olur. Ben yaşadığımı islamdan çıkınca anladım. meğer yaşamıyor, kıvranıyormuşum. Namazı kılmadım, allah şu an benim için neler planlıyor, nasıl kamyonun altında beynim patlayacak, kanser her yerimi nasıl saracak kim bilir!

Şimdi diyeceksiniz ki ateist olunca da ya allah varsa da asıl şimdi çok sinirlendiyse korkusu olur!

E olur tabi. Tam ateist olunmayınca bu olur. Olunca dibine kadar ateist olmak lazım. Yarım ateist bu korkuyu çeker. Bu yüzden ben ateistin determinist olması gerektiği düşüncesindeyim. Determinist olunca evreni allahın değil nedenselliğin yönettiğini anlarsın. Nedensellik ne gerektiriyorsa da olur. Korkmanın hiç bir yararı yoktur. Nedenlerin sonucu neyse odur. Değişmez. Nedensellik iltimas geçmez, ona tapınmakla kimseyi kayırmaz.

Hayır zaten kayırma zulümdür, bu ahlaksız müslümler ne yüzle, hangi vicdanla, hangi ahlakla allah beni kayırdı diye inanıyor be! Seni kayırması, orada sekiz yaşında lösemi olan ve mum gibi eriyerek ölen çocuğa zulüm değil mi dangalak! Sen torpil yaptırıp doğuya ataman çıkmasını engellediğinde, çıkarın için cemaat ilişkini kullandığında senin yerine oraya başkası gitmiyor mu? Ona vicdansız ve ahlaksız bir zulüm yapmıyor musunuz? Aynı şey. Ne allahın kayırması yahu? Bu ahlaksız bencil müslümlerin bu gerçekler kafalarına acımadan vurulmalı. Bunlar bu saçma sapan rüyadan mutlaka uyandırılmalı! Determinizmin karma ahlakından başka ahlak yoktur ve olamaz!

Kısacası benim içsel doyum argümanım determinizm. Ben bunu bilir, bunu söylerim.

Eğer dini inanç terkedilince doğacak boşluktan söz ediliyorsa, benim ilacım determinizm... Bu ilacın yan etkileri değil, üst etkileri vardır. Her şeyi anlamanızı, kavramanızı sağlar, hayatınızı değiştirir. Fizikçiler boşuna her şeyin teorisini aramasınlar. Her şeyin teorisi zaten var: Determinizm...

Determinizm sadece dünyayı değil, sadece evreni değil, tüm zaman ve varlığı aydınlatır. Aslında ben ateist olduğumda da değil, determinist olduğumda yaşamaya başladım. Ateizm beni sadece din illetinden kurtardı.

Kısaca: Dinden allahtan hemen kurtul. At çöpe gitsin, hiç ama hiç acıma. Ameliyattan sonra ilaca başla. Reçetede ana ilaç determinizm, yardımcı ilaç karma ahlakı... Daha var, amaç sahibi olmak, bilimi rehber edinmek, doğayı sevmek...

Çok uzadı ama eklemem zorunlu: Dinden allahtan kurtulunca "şimdi ben istediğimi yapmakta özgür müyüm, canım birisini öldürmek istese öldürebilir miyim" gibi konular da geliyor gündeme. Bazı geri zekalı bir boktan çakmayan aptallar "ateist olunca kız kardeşimi becerebilirim artık" gibi iğrençleşiyorlar. Bunlar hangi çamurun zıpzıpı artık ben anlamıyorum.

Ateizmin en büyük sorunu bu ahlaksız ilkesiz omurgasız cahil ve aptal ateistler. Ne bilimden haberleri var, ne etikten, ne karma ahlakından... Determinizmi hayatlarında zaten duymamışlar. Beni bir müslümle karşılaşmaktan daha fazla sinir eden, ahlaksız ilkesiz bir ateistle karşılaşmak. Bunlar müslüm kalsalar, hiç ateist olmasalar çok daha iyidir.

Aralık 8, 2014 tarihinde democrossian tarafından düzenlendi

[poiuz 0]

Öbür dünyaya inanmıyorum.

Sen müslüman degilmisin?

[democrossian 0]

Kuran'ı inceleme çalışmasına bir ekiple başladım. Toplamda altı kişiydik. Daha ilk çalışma toplantımızda tartışma çıktı. Birisi olası anlamlar içinden olumsuz olanı tercih etme eğiliminde olduğumu öne sürerek beni protesto etti. Çok sert karşılık verdim. Sizi buraya zorla toplamadım, isterseniz hepiniz defolup gidin, ben tek başıma incelememi sürdürürüm dedim. Bir anda ortalık sütliman oldu ve çalışmaya devam ettik. Fakat huzursuz kıpırdanmalar başladı. Biz bu ayetleri yorumladıkça islamdan çıkıyorduk. Gerekirse çıkacağız tabii ki, burada aman sonunda islamdan çıkmayalım da diye bir ön şartlanma ile davranırsak olmaz dedim.

Bunlar gitmiş büyüklere, abilere bu böyle bir çalışma yapıyor, bizi de katıyor işin içinde diye söylemiş. Herif bir geldi hışımla, "sen kafir olacaksın. Cehenneme gideceksin. Bunları da sürükleme" dedi. Gayet soğukkanlı şekilde "bu olabilir" dedim. Başka da bir şey demedim bu yobaz herife. Çünkü laftan anlayacak görünümde değildi ayı...

Fakat ekip dağıldı. Hepsi tırstı. Ben kendim kuran'ı son ayetine kadar inceledim ve bittiğinde ateist olmaya karar verdim.

O abi dedikleri ayı, nasıl da biliyor kuran incelendiği zaman kafir olmaktan başka çare olmadığını... Herif sanki müneccim! Benim kafir olacağımı kesin biliyor! Eee kuran adamın ticaret malı... Satıcı malını bilmez mi! Mal çürük... Satmak da lazım... Ne yapacak, inceletmeyecek, kakalayacak...

Aralık 10, 2014 tarihinde democrossian tarafından düzenlendi