Çocuk yetiştirme ve din

[Türk Torunu 0]

En çok kafama takılan sorunlardan biri bu. Ama hiçbir yerde bu soruma doğru düzgün bir cevap alamıyorum. Hiçkimse bana yardımcı olamıyor.

Zaten objektif ve laik bir uzman bulmak da çok çok zor. Hepsi kendi görüşlerini karıştıyor işe.

 

Soru şu:

Benim bir çocuğum var. Çocuğuma evrensel ahlak kurallarını, dört işlemi ve okuma yazmayı öğretiyorum.

Ama bu çocuğa hiçbir şekilde allah, yaratıcı, din, şeytan, cin, melek gibi konulardan bahsetmiyorum. Ateist olarak da yetiştirmiyorum. Sanki ateizm ya da din diye bir şey yokmuş gibi davranıyorum. İkisini de tamamen yok sayıyorum. Ne allah vardır diyorum çocuğa, ne de yoktur diyorum. Lafını bile etmiyorum bu konuların.

 

Bu çocuk büyüdüğü zaman ne olur? Acaba evren nasıl oluştu diye sorgulamaya başlar mı? Çok merak ediyorum.

Böyle bir bilimsel deney yapıldı mı hiç?

 

Benim agnostik bir arkadaşım vardı. Aslında tam agnostik denmez ona. Ne olduğumu ben de bilmiyorum diyordu. İnanıyor musun diye sorunca da "bilmiyorum, yorum yapmıyorum bu konularda" diyordu. Tamamen tepkisizdi yani. Alevi değildi ama bütün ailesi aynı onun gibi yarı inançsızmış. Hayatında hiç namaz kılmamış.

 

Sizin tanıdığınız başka bir örnek var mı?

Ya da çocuğu olan bir ateist yok mu hiç forumda? Size hiç felsefi bir soru sorduğu oluyor mu? Soruyorsa eğer nasıl bir cevap veriyorsunuz? Ne diyorsunuz?

[gokmavi 0]

On 21.02.2016 at 20:31, Türk Torunu yazdı:

En çok kafama takılan sorunlardan biri bu. Ama hiçbir yerde bu soruma doğru düzgün bir cevap alamıyorum. Hiçkimse bana yardımcı olamıyor.

Zaten objektif ve laik bir uzman bulmak da çok çok zor. Hepsi kendi görüşlerini karıştıyor işe.

 

Soru şu:

Benim bir çocuğum var. Çocuğuma evrensel ahlak kurallarını, dört işlemi ve okuma yazmayı öğretiyorum.

Ama bu çocuğa hiçbir şekilde allah, yaratıcı, din, şeytan, cin, melek gibi konulardan bahsetmiyorum. Ateist olarak da yetiştirmiyorum. Sanki ateizm ya da din diye bir şey yokmuş gibi davranıyorum. İkisini de tamamen yok sayıyorum. Ne allah vardır diyorum çocuğa, ne de yoktur diyorum. Lafını bile etmiyorum bu konuların.

 

Bu çocuk büyüdüğü zaman ne olur? Acaba evren nasıl oluştu diye sorgulamaya başlar mı? Çok merak ediyorum.

Böyle bir bilimsel deney yapıldı mı hiç?

 

Benim agnostik bir arkadaşım vardı. Aslında tam agnostik denmez ona. Ne olduğumu ben de bilmiyorum diyordu. İnanıyor musun diye sorunca da "bilmiyorum, yorum yapmıyorum bu konularda" diyordu. Tamamen tepkisizdi yani. Alevi değildi ama bütün ailesi aynı onun gibi yarı inançsızmış. Hayatında hiç namaz kılmamış.

 

Sizin tanıdığınız başka bir örnek var mı?

Ya da çocuğu olan bir ateist yok mu hiç forumda? Size hiç felsefi bir soru sorduğu oluyor mu? Soruyorsa eğer nasıl bir cevap veriyorsunuz? Ne diyorsunuz?

 

Ben de çocuklarımı aynen böyle yetiştirdim, hepsi ateist oldular. Bilimsel ve sorgulayıcı düşünmeyi öğrendiler, çevrelerine ve diğer insanlara saygılı oldular. Yalan söylemeyen, başkalarını kandırmayan, başkalarının hakkını yemeyen bireyler oluyorlar.

 

Bana sordukları sorulara yaşlarına uygun ve anlayabilecekleri seviyede doğru cevaplar verdim. Hiç bir zaman Allah yapmıştır vs gibi zırvalarla cevap vermedim, bilmiyorsam veya bilim tarafından bilinmiyorsa bilmiyorum dedim. Belki büyüyünce cevabı siz bulursunuz dedim.

 

Dürüst ol, çocuklarına sevgi yanında birer insan olarak saygı duyduğunu göster. Sorularına dürüst cevap ver.

[NotImportant 0]

Zor bir durum cidden

[NotImportant 0]

On 21.02.2016 at 21:08, gokmavi yazdı:

Ben de çocuklarımı aynen böyle yetiştirdim, hepsi ateist oldular. Bilimsel ve sorgulayıcı düşünmeyi öğrendiler, çevrelerine ve diğer insanlara saygılı oldular. Yalan söylemeyen, başkalarını kandırmayan, başkalarının hakkını yemeyen bireyler oluyorlar.

 

Bana sordukları sorulara yaşlarına uygun ve anlayabilecekleri seviyede doğru cevaplar verdim. Hiç bir zaman Allah yapmıştır vs gibi zırvalarla cevap vermedim, bilmiyorsam veya bilim tarafından bilinmiyorsa bilmiyorum dedim. Belki büyüyünce cevabı siz bulursunuz dedim.

 

Dürüst ol, çocuklarına sevgi yanında birer insan olarak saygı duyduğunu göster. Sorularına dürüst cevap ver.

 

Çevreden dışlanma gibi bir sorun oldu mu ? Bildiğimiz üzere burası Türkiye.

[Türk Torunu 0]

On 21.02.2016 at 21:08, gokmavi yazdı:

Ben de çocuklarımı aynen böyle yetiştirdim, hepsi ateist oldular. Bilimsel ve sorgulayıcı düşünmeyi öğrendiler, çevrelerine ve diğer insanlara saygılı oldular. Yalan söylemeyen, başkalarını kandırmayan, başkalarının hakkını yemeyen bireyler oluyorlar.

 

Bana sordukları sorulara yaşlarına uygun ve anlayabilecekleri seviyede doğru cevaplar verdim. Hiç bir zaman Allah yapmıştır vs gibi zırvalarla cevap vermedim, bilmiyorsam veya bilim tarafından bilinmiyorsa bilmiyorum dedim. Belki büyüyünce cevabı siz bulursunuz dedim.

 

Dürüst ol, çocuklarına sevgi yanında birer insan olarak saygı duyduğunu göster. Sorularına dürüst cevap ver.

 

Ne gibi sorular sordular? Durup dururken kendi akıllarına geldiği için mi sordular yoksa müslüman arkadaşlarından bir şeyler duyup da mı sordular?

[Mindsurfer 0]

Dindeki yanlışları anlatsanız da, okullardaki eğitimden, Tv programlarından ve çevresinden mutlaka etkilenecektir.

Bence en doğrusu dinine eleştirel bakmasını sağlayacak, ve onu düşündürecek sorular yöneltmek..

[Zavallı 0]

On 21.02.2016 at 21:32, Mindsurfer yazdı:

Dindeki yanlışları anlatsanız da, okullardaki eğitimden, Tv programlarından ve çevresinden mutlaka etkilenecektir.

Bence en doğrusu dinine eleştirel bakmasını sağlayacak, ve onu düşündürecek sorular yöneltmek..

 

aman karşı gelinmesin bu eğitim tarzına.....!!!!

kimse SES etmesin.....sesini çıkarmasın !!!!!

bırakın çocuklarınızı nasıl isterlerse öyle eğitsinler....

siz evde çocuğu düzeltin.....

beyni si ki l dik ...en sorna artık ne kadar düzeltebilirseniz....

[Bilimsever Türk 0]

Çok güzel bir noktaya değindin.Bu sorularının hepsine Richard Dawkins'in Tanrı Yanılgısı kitabının Çocukluk İstismarı ve Dinden Kaçış bölümünde cevap veriyordu,açıklıyordu sanırım.Kesşn oku orayı.

 

Fakat çocuğu dindar yapma falan hepten cinayettir bence.Atatürk de şu sözünün bir bölümünde dolaylı olarak diyor bunu;

Muhammed’in dinini kabul edenler, kendilerini unutmağa, hayatlarını Allah kelimesinin her yerde yükseltilmesine hasretmeğe mecburdular. Bununla beraber, Allah’a kendi milli lisanında değil, Allah’ın Arap kavmine gönderdiği Arapça kitapla ibadet ve münacatta bulunacaktı. Arapça öğrenmedikçe Allah’a ne dediğini bilmeyecekti. Bu vaziyet karşısında Türk milleti birçok asırlar ne yaptığını, ne yapacağını bilmeksizin adeta bir kelimesinin manasını bilmediği halde Kur'ân'ı ezberlemekten beyni sulanmış hafızlara döndüler. Başlarına geçebilmiş olan haris serdarlar, Türk milletince karışık, cahil hocalar ağzıyla ateş ve azap ile müthiş bir muamma halinde kalan dini hırs ve siyasetlerine âlet ittihaz ettiler. Bir taraftan Arapları zorla emirleri altına aldılar, bir taraftan Avrupa'da Allah kelimesinin îlâsı (yüceltilmesi) parolası altında Hıristiyan milletlerini idareleri altına geçirdiler, fakat onların dinlerine ve milliyetlerine ilişmeyi düşünmediler.

 

O yüzden dinsel eğitimin aşılanması,çocukların dindar yetiştirilmesi bizi ürkütmelidir,buna karşı savaşım vermeliyiz.Çocuklara dini görüşlerini dayatıyorlar.

[azer mustafayev 0]

Genel olarak evlatlar babalarının dinleri (ideolojileri) üzere olur. Bazen istisnai durumlar da olur.

[democrossian 0]

Doğru yapıyorsun. Çocuğa allah var mı muhammed var mı din var mı gibi konuları öğretmeye gerek zaten yok. Bilimi, insanlık kültürünü, felsefi akılcı yöntemi, evrimi elbette öğreteceksin. Bu arada çocuk ama okulda din hocası evrim yoktur, bizi allah yarattı diyor filan diye illa ki soracak. O zaman allah filan niye olsun ki, yok öyle bir şey, dünyada yaşayan tüm canlılar ortak atadan evrimleşti diye gerçeği söyleyeceksin.

 

Çocuğu birileri cuma namazına filan da götürebilir. Hiç önemli değil. Uyduruk görünmediğini iddia ettikleri puta tapmaya tapınağa mı götürdüler demek seni dersin. Bir daha gitme filan demene hiç gerek yok. Sağlıklı bir akıl, yıkanmamış bir beyin, bu saçma salak şeylerin saçma salak olduğunu kavrar.

 

Ben değil çocuk, kocaman insan olsa da sormadan bir şey söylemem. Sorarsa niye cumaya gitmiyorsun filan diye, yanıtını alır. Sormadan allah din muhammed diye bir şey zaten yok. Sorulursa olmadığını söylerim. Sormadan lafını niye edeyim. Benim her zaman her yerde yöntemim budur. Sormazlarsa belalarını bulmazlar benden.

 

Bunlar rahat duramaz, mutlaka bulaşırlar. Bunlara bulaşmaya hiç ama hiç gerek yok. İlla uyduruk allahlarını muhammetlerini dinlerini tebliğ etmek zorunda hissederler.

 

Tabii taktiksel söylemler kullanamz lazım yanıt verirken de... Dambadanak allah yok muhammet yok din yalan demeye gerek yok. Kimse allaha inanamaz, böyle bir şansı yok, allah var diyen imama, köşedeki bakkala, kahvedeki ahmet ağaya, c.başkanına, b.bakana inanabilir ancak dersin örneğin. Muhammet var diyen de bunlar. Bunlara inanırsın ancak. Bu etkili bir söylemdir, tavsiye ederim.

[gokmavi 0]

On 21.02.2016 at 21:11, NotImportant yazdı:

Çevreden dışlanma gibi bir sorun oldu mu ? Bildiğimiz üzere burası Türkiye.

 

Oluyor tabi, özellikle din derslerinde. Din öğretmeni denen öküzlerle problemler yaşadılar/yaşıyorlar.

[gokmavi 0]

On 21.02.2016 at 21:22, Türk Torunu yazdı:

Ne gibi sorular sordular? Durup dururken kendi akıllarına geldiği için mi sordular yoksa müslüman arkadaşlarından bir şeyler duyup da mı sordular?

 

Bilirsin çocuklar belli bir yaş aralığında hiç durmadan soru sorarlar. Benimkiler o devri geçeli çok olduğu için yaş aralığını hatırlamıyorum. Büyüklere göre saçma sapan sorular devri. Bu sorulara verilebilecek en kolay yanıtlar: Allah yaptı, Allah yarattı, Allah biliyor, vs gibi tembel ve beyinsiz yanıtlar olur. Dindarlar böyle yanıtlarlar ve çocuklarda o yaşta beyni işletmeme üzerine uzmanlaşırlar. Mümkün olduğunca basitleştirerek ama doğru yanıtlar vermek en iyisidir. Beyinlerini işletmek ve düşünmek zorunda kalacakları için bir süre sonra daha komplex konuları anlamaya başlarlar. Kendileri doğru akıl yürütmeye ve doğru sonuçlara ulaşmayı öğrenirler.

[Türk Torunu 0]

Bu arada çocuğum var derken lafın gelişi örnek verdim. Daha seneler var olmasına ama şimdiden hazırlanıyorum.

[Agnostik Ludingirra 0]

Konuyu açan kişi çok doğru bir yöntem izliyor.

 

İlk 5 yaşına kadar çocuğun gördüğü ve duyduğu  her bilgi,  her imge, her olgu ileri ki yaşamında onun kişiliğine dönüşür. Ve bu yüzden de ailenin sahip olduğu din, çocuğun  ilerde kişiliği olacaktır.. Kişilik ise bireyin dünya algısıdır, değerleridir, prensipleridir, psikolojisidir, korkularıdır,umutlarıdır, beklentileridir, bilinçaltıdır..

 

Aynı dine sahip toplumda yer alan insanların %99'u ölene kadar dinlerini sorgulamazlar değiştirmezler.. Ona sahip olduğu dinin yanlışlığına dair ne kadar veri sunarsanız sunun onu sorgulama ihtiyacı dahi hissetmezler. Çünkü onlardan sahip oldukları dini değil ilk 5 yılda çevresi tarafından belirlenmiş olan kişiliklerini sorgulamalarını bekliyorsunuz.  Bir insanın kendi kişiliğini sorgulaması bindiği dalı kesmesi gibi bir şey.. Bu yüzdendir ki toplumların dinler haritası tıpkı milletler ya diller haritası gibi kesin  çizgilerle birbirinden ayrı halde duruyor.

 

Yani  tüm bu saçmalıklara rağmen dinler neden toplumda halen egemen sorusunun en büyük yanıtı çocuklardan geçer, çocukluktan geçer.. insan yaşamının ilk 5 yılından geçer.

 

Ve o döngüden çıkabilmiş olanlar iyi bilecektir ki o döngüde yaşamak için mental çaba gerekmezken, kişiliği ile bütünleşmiş bir dini  bir insanın reddetmesini sağlamak çok büyük bir çaba gerektiriyor..