Jump to content

İyi olunca ve iyi durumda olunca sevilmek


Recommended Posts

Yalnız kalmak mı yoksa dış görünüşe, laf cambazlığına, çakallığa, paraya, itibara, gösterişe, birilerini tatmin edecek durumda olmaya önem verip sahte gülüşlere ve kötü duruma düşünce seni satacağını bildiğin dostlara, sevgiliye, akrabaya, içinden binbir türlü fesatlık geçen kişilerin yakınlığına sahip olmak mı?

Link to post
Sitelerde Paylaş

Yalnız kalmak mı yoksa dış görünüşe, laf cambazlığına, çakallığa, paraya, itibara, gösterişe, birilerini tatmin edecek durumda olmaya önem verip sahte gülüşlere ve kötü duruma düşünce seni satacağını bildiğin dostlara, sevgiliye, akrabaya, içinden binbir türlü fesatlık geçen kişilerin yakınlığına sahip olmak mı?

En iyisi yalnizlik bana kalirsa. Eger duygusalsan, inanip guvendigin insanlarin sahte oldugunu anladiginda yasadigin travmanin tarifi imkansiz..

Link to post
Sitelerde Paylaş

senın sordugun bu soruyu ben kendıme 4 sene once( 21 yasındayken sordum) su an 25

ve yalnızlıgı tercıh ettım.

hıc arkadasım yok.

yalnızım evet

pişmanda değilim.

sıkıntılarımı nasılmı uzerımden atıyorum yalnızlıgımı falan.

youtube gırıyorum canımı sıkan kişilerle kavga edıyorum.

forum forum gezıyorum

hobi gibi bişey oldu bende bu.

Link to post
Sitelerde Paylaş

En iyisi yalnizlik bana kalirsa. Eger duygusalsan, inanip guvendigin insanlarin sahte oldugunu anladiginda yasadigin travmanin tarifi imkansiz..

belirli bir yaştan sonra çok zor yalnızlık. şuanda gerçekten yalnızım. tek dostum yok. bu durum beni çok depresif bir hale soktu. sürekli kendimi yalnız ve mutsuz hissediyorum.
Link to post
Sitelerde Paylaş

Kaç yaşındasın

23 yaşındayım.

En iyisi yalnizlik bana kalirsa. Eger duygusalsan, inanip guvendigin insanlarin sahte oldugunu anladiginda yasadigin travmanin tarifi imkansiz..

Maalesef duygusalım, samimi düşünceleri ve gerçeği aramak bu dünyada, beni boşluğa düşürdü. İnsanların beş para etmez çakallıkları, kendilerini uyanık zannetmeleri, çıkarcılıkları, yapmacık tavırları, bir çok şey var. Bunları gördükçe boşluğa düşüyorum.

senın sordugun bu soruyu ben kendıme 4 sene once( 21 yasındayken sordum) su an 25

ve yalnızlıgı tercıh ettım.

hıc arkadasım yok.

yalnızım evet

pişmanda değilim.

sıkıntılarımı nasılmı uzerımden atıyorum yalnızlıgımı falan.

youtube gırıyorum canımı sıkan kişilerle kavga edıyorum.

forum forum gezıyorum

hobi gibi bişey oldu bende bu.

Bende yalnızım, olmayabilirim ama samimiyetsiz olduktan sonra olsan ne olur olmasan ne olur...

Yalnızlık insan için zor, alışması da zor ama durum böyleyken en azından gerçekçi olan bu.

tarihinde tupac tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Bazen yalnızlık iyi olsada çoğu zaman başka insanlarla bir arada olmak iyidir. Ah bi de çevremde bilim, din konuşacağım arkadaşlarım olsa. Hepsi sen kimsinde sorguluyorsun tarzında kişiler. Zaten çıkarsız ilişki arkadaşlık ben rastlamadım varsa da ortaokul ilkokul çağlarındaydı...

Link to post
Sitelerde Paylaş

Yalniz yasamak zor. Insanin yaninda bir es olmali, sarilabilecegin, opebilecegin filan.

Olursa da karşılıklı çıkar ilişkisi, samimiyetin altında yatan gizli samimiyetsizlik.

Mesela çirkin bir kadın yerine güzel bir kadın tercih ederim. Bu da bir çıkar.

Bu durum çok garip.

Ben bile yeri geldiğinde çıkarcı oluyorum.

Hayat neden bu kadar yapmacık...

tarihinde tupac tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş

Olursa da karşılıklı çıkar ilişkisi, samimiyetin altında yatan gizli samimiyetsizlik.

Mesela çirkin bir kadın yerine güzel bir kadın tercih ederim. Bu da bir çıkar.

Bu durum çok garip.

Ben bile yeri geldiğinde çıkarcı oluyorum.

Hayat neden bu kadar yapmacık...

kadın olayı biraz değişik. sen cinsellikten bahsediyorsun sanırım. iş birlikte yaşamaya geldi mi, dış görünüşün önemi azalıyor. bir başka insanla aynı evi paylaşmak başlı başına zor birşey zaten. dünyanın en güzel kadını da olsa, karakterine tahammül edemiyorsan beraber yaşamak için daha az güzelini tercih edeceksin.
Link to post
Sitelerde Paylaş

kadın olayı biraz değişik. sen cinsellikten bahsediyorsun sanırım. iş birlikte yaşamaya geldi mi, dış görünüşün önemi azalıyor. bir başka insanla aynı evi paylaşmak başlı başına zor birşey zaten. dünyanın en güzel kadını da olsa, karakterine tahammül edemiyorsan beraber yaşamak için daha az güzelini tercih edeceksin.

Pek cinsellik değil aslında, kişiye ısınma ve sevme olayı. Görüntüsünün hoş olması yani.

Kişinin karakterinde ve görünüşünde çıkarımıza uygunluk arıyoruz.

Biriyle bir ilişkiniz olduğunu varsayalım. Her şey yolunda gidiyor... Bir anda yüzünüz yanıyor veya sakat kalıyorsunuz bir şeyler oluyor güvendiğiniz kişinin size karşı duyguları ve düşünceleri bir anda değişiyor. Seninle kalsa bile eskisi gibi olmayacaktır mutlaka. Ya da karakterinle ilgili bir durum oluyor, bir şeyler yaşıyorsun ve depresyona giriyorsun veya bir şeye üzülüyorsun mantıklı hareket edemiyorsun. Karşındaki kişi için bir hiç durumuna düşüyorsun bir anda. Sana zavallı gözüyle bakıyor. Basit olaylar da olabilir bunlar.

İyiyken her şey yolunda ama durumlar değişince bir değeri yok insanın. Bu mudur yani... Bunlar sadece örnek buna benzer örnekler çoğaltılabilir... Bu durumda gerçekçi olmayan ilişkiler yaşamanın mantığı nedir ki?

Link to post
Sitelerde Paylaş

belirli bir yaştan sonra çok zor yalnızlık. şuanda gerçekten yalnızım. tek dostum yok. bu durum beni çok depresif bir hale soktu. sürekli kendimi yalnız ve mutsuz hissediyorum.

Benim de dostum yok ama farkeden birsey de yok. Varligi zarar veriyor insanlarin cunku. Ben paranin gucune inanan insanlardanim lakin paraya tapmam. Paran varsa seni uzmeyecek cok dostun var, inan uzmeye kiyamaz o dostlar seni, paran yoksa gercek dostu bulamazsin cunku dostluklar da paraya dayali artik. Maddi gucun yoksa elin kolun bagli, maddi gucun varsa seni mutlu edecek butun kapilar ardina kadar acik ben bunu tecrube ettim..

Link to post
Sitelerde Paylaş

Benim de dostum yok ama farkeden birsey de yok. Varligi zarar veriyor insanlarin cunku. Ben paranin gucune inanan insanlardanim lakin paraya tapmam. Paran varsa seni uzmeyecek cok dostun var, inan uzmeye kiyamaz o dostlar seni, paran yoksa gercek dostu bulamazsin cunku dostluklar da paraya dayali artik. Maddi gucun yoksa elin kolun bagli, maddi gucun varsa seni mutlu edecek butun kapilar ardina kadar acik ben bunu tecrube ettim..

param olmadığında gideceğini bilsem dahi, dostlarımın olmasını isterdim. yine de yalnızlıktan iyidir.
Link to post
Sitelerde Paylaş

Her şey sahte bunu kabullenmesi zor olmaz mı? Sahte olmayanı da yok ama.

bhdr'ın yazdığını doğru varsayarak yazdım. parasız kaldığında senden uzaklaşacak arkadaşlarımın olması bile yalnızlıktan iyidir. ama umarım her arkadaş öyle değildir.
Link to post
Sitelerde Paylaş

bhdr'ın yazdığını doğru varsayarak yazdım. parasız kaldığında senden uzaklaşacak arkadaşlarımın olması bile yalnızlıktan iyidir. ama umarım her arkadaş öyle değildir.

İnan hepsi öyle uzaklaşır, soğur, hissettirir, laf söyler, değerin sıfıra iner. Yavaş yavaş biter ama paran olursa aynı adam iyilik meleği olur. Para sadece örnek.

Link to post
Sitelerde Paylaş

Param yok, ama öyle bir dostum var ki, paha biçilemez bir kardeş. Her şeyimi kaybetmiştim. Zaten her şeyim tanıdıklarımdı. O bana ben ona sormadan, "Evimin kapısı sana sonuna kadar açık" dedi. İnsanlar ona beni kovmasını söyledi, ancak o kovmadı. Artık içinde bulunduğum durum onun da içinde bulunduğu durumdu. Birlikte istişare ettik ve o durumdan çıktık.

Onun için ölümü göze alabilirim.

Link to post
Sitelerde Paylaş

"Para = mutluluk" para ile saadet olur.

Cevremde gordugum ve bizzat tecrube ettigim birsey bu.

En saglam dostluklar cocuklukta yasaniyor maalesef. Para ihtiyaci dogdugunda dostluk ozelligini yitiriyor. Cocukken yasadigin dostlugu buyuyunce bulamadigi icin depresyona giriyor insan. Cocukken guzeldi, basina birsey geldiginde aglayan, tas ustunde tas birakmayan dostlarin olmasi cok guzeldi cunku surekli beraberdik. Canimizi vermeye hazirdik. Hepimiz evlendik, coluk cocuk sahibi olduk, artik bakmakla yukumlu oldugumuz insanlar var, cocukken oldugu gibi surekli gorusemiyoruz. Calismak zorundayiz, evde senden birseyler bekleyen ve aksam olsa da gorsek diyip ozleyen insanlar varken arkadaslarinla gorusme firsati olmuyor pek. Sen musait oluyorsun dostun olmuyor, dostun musait oluyor sen olmuyorsun derken belki ayda bir veya iki defa gorusebiliyorsun o da maddi imkanin el verirse gidip biryerlerde oturup sohbet etme firsatin oluyor. Malum coluk cocuk sahibi inaanlariz artik, sokak koselerinde sigara icip muhabbet edecek yasta da degiliz.

Maddi gucun oldugunda durum degisiyor. Sosyal bir insan oluyorsun arkadaslik hususunda. Daha az calisiyorsun, ailene de arkadaslarina da vakit ayirabiliyorsun. Bir de maddi gucun cok fazla olup da calismaya gerek kalinmamasi durumu var. Surekli geziyorsun ailen ve dostlarinla, sorun yok ki, seni mutsuz edecek birsey yok. Canin sıkılmıyor birkere, sıkıldığında can sıkıntını giderebilecek tüm imkanin var. Bir dostunu arayip "bi amsterdam turu yapalim" dediginde seninle gelmeyecek insan yok. Icgudusel birsey bu, gucu olani dogal olarak sever insanlar.

Anlatmak istedigim durum bu aslinda..

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...