Bıktım artık bu hayattan...

[ateistfikir 0]

Merhaba herkese. Ben 17 yaşında bir gencim lise sona geçtim. Bu sene staja başlıyorum 2 gün okula 3 gün staja gidicem. Çok seviniyorum. Çünkü lisede hep benimle dalga geçtiler. Sadece lise değil ilkokul, ortaokul ve lise. Hepsinde dışlandım. Akrabalarım bile benle alay ediyor. Bana kız gibisin diyolar. Benim hiç arkadaşım yok sürekli evde internette takılıyorum. Ne zaman bir ortama girsem hep ezildim. İplenmeyen adam oldum. Ailem desen bana senden bi bok olmaz diyolar. Hakkaten öyle hiçbir şeye becerim yok hiçbişey başaramadım. 6 ay sonra ygsye giricem ama hiç çalışmadım. Hiçbişeye ilgi duymuyorum artık. Beni hayatta tutan hiçbişey yok. Çok mutsuz ve huzursuz hissediyorum. 2 tane psikiyatrik ilaç kullanıyorum ama işe yaramıyolar. Ailemede çok üzülüyorum özellikle annen oda benim gibi saf ve kimseye hayır diyemeyen biri. Bende ona çekmişim hayatta herkes beni saf yerine koydu. Diger cocuklar gibi olamadım. Babam desen hep dinden bahseder benimle hiç ilgilenmedi onun için hep başkaları önemli. Bize hiçbiyeri gezdirmedi. Hiç önemsemedi bizi. Varsa yoksa başkaları. Aslında babamda korkak biri. Keşke ailemi seçebilseydim.

Keşke diğer cocuklar gibi kendine güvenen biri olsaydım. Keşke ailemi seçebilseydim. Ama maalesef öyle bir şansımız yok. Bundan 1 sene önce intiharı denedim o zaman memleketteydik 2 gün hastanede yattım. Evde 1 ay istirahat verdiler. Lanet olsun böyle hayata. Ben sizin fikirlerinizi almal istiyorum. Şuan kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki inanın bunları yazarken ağlıyorum.. Sizden bana akıl vermenizi istiyorum. Çünkü kimsem yok.

İyi günler..

[copyPaste 0]

kullandığın ilaçlar ne?

[ateistfikir 0]

Just now, copyPaste said:

kullandığın ilaçlar ne?

Paxera ve atarax. 

[Foşik 0]

Duvara karşı filminde güzel bir replik vardı; Hayatına son vermek istiyorsan bu hayatına son ver, kendine başka bir yerde başka bir hayat kur.. Gerçekten çok güzel bir fikir Belki yaş olarak bunu yapmaya uygun değilsin , biraz daha olgunlaşman lazım ama bunu yapmayı kendine hedef koyarsan eminim başarılı olursun. Bir iki sene daha dişini sık, önce askerliğini yaparsın, 15 ay evden uzak olmak eminim iyi gelir. Sonra bambaşka bir yerde yeni bir hayat kur kendine, bir işe girer çalışır kendi ayaklarının üzerinde durursun, ben öyle yaptım ve şimdi gayet mutluyum. Liseyi bitirdikten bir süre sona askere gittim, geldikten sonra ise soluğu istanbulda aldım. Bir işe girip kendi ayaklarımın üzerinde durmaya başladım. İçinde bulunduğun durumdan kendi imkanların ile kurtulabilirsin, sadece biraz sabır gerekiyor.

[epoché 0]

17 yasin hormonal durumu, dusunsel bunalim ve stresin mayasi gibidir. Fakat cocukluk egilimlerin nasil gecip gittiyse, bu yasadiklarin da buharlasip gidecek, yani kalici bir durum degil, bir kere bunun bilincinde ol, bir daha da intihara tesebbus etme, vucuduna zarar vererek hayatinda hic bir seyi duzeltemezsin. Bilincini, dusunce ve hislerden ayirt et. Bu sekilde aklini basina alir, durumu duzeltecek rasyonel tavirlara gecis yaparsin. 

Bir de en onemlisi, baskalarina benzemeye/baskalari gibi olmaya calisarak yasadigin hayat, bosa gecen bir hayattir. Ne olursan ol, kendin ol. Seni elestirenleri/seninle alay edenleri, sadece yapacak daha iyi isleri olmayan zavallilar olarak ele almanda bir sakinca yok.  

Son olarak; kullandigin ilaclar nedir bilemiyorum, ama sen hayatini duzeltmeye karar verip, bu karari da aksiyona dokecek iradeyi ortaya koymazsan, hic bir seyi degistirmezler. 

Sevgiler 

Temmuz 28, 2016 tarihinde epoché tarafından düzenlendi

[jumanji35 0]

sen yaşında savaştan, açlıktan kaçıp denizlerde boğulan göçmenler var.

 

sen yaşında hamal var, inşaat işçileri var 40 derece sıcakta çalışan

 

sen yaşında madenciler var.

 

sen yaşında kanser olan insanlar var, gün aşırı hastaneye gidiyorlar,

senden çok daha küçük çocuklar var ölümü bekleyen...

 

yani hayatta aklının alamayacağı kadar acılar trajediler var.

evet bu birçoğumuzun hayatını değiştirmiyor fakat bu insanları da düşünerek yinede hayata daha olumlu bakmalıyız. yani düşün ki hala günümüzde ekmek bulamayan insanlar var, su bulamayan. 

biz  sadece 1 öğün kaçırdık mı elimiz ayağımız titriyor!

 

hayat zor dostum. zor. bizim sorunlarımız içinde yaşamak isteyen nice insanlar buluruz. onlara anlatsak bunları gülüp geçer sanırım.

 

bu yönden bakarsanız herşey daha basit ve anlamlı olur diye düşünüyorum.

Temmuz 28, 2016 tarihinde jumanji35 tarafından düzenlendi

[strong 0]

1 hour ago, ateistfikir said:

Merhaba herkese. Ben 17 yaşında bir gencim lise sona geçtim. Bu sene staja başlıyorum 2 gün okula 3 gün staja gidicem. Çok seviniyorum. Çünkü lisede hep benimle dalga geçtiler. Sadece lise değil ilkokul, ortaokul ve lise. Hepsinde dışlandım. Akrabalarım bile benle alay ediyor. Bana kız gibisin diyolar. Benim hiç arkadaşım yok sürekli evde internette takılıyorum. Ne zaman bir ortama girsem hep ezildim. İplenmeyen adam oldum. Ailem desen bana senden bi bok olmaz diyolar. Hakkaten öyle hiçbir şeye becerim yok hiçbişey başaramadım. 6 ay sonra ygsye giricem ama hiç çalışmadım. Hiçbişeye ilgi duymuyorum artık. Beni hayatta tutan hiçbişey yok. Çok mutsuz ve huzursuz hissediyorum. 2 tane psikiyatrik ilaç kullanıyorum ama işe yaramıyolar. Ailemede çok üzülüyorum özellikle annen oda benim gibi saf ve kimseye hayır diyemeyen biri. Bende ona çekmişim hayatta herkes beni saf yerine koydu. Diger cocuklar gibi olamadım. Babam desen hep dinden bahseder benimle hiç ilgilenmedi onun için hep başkaları önemli. Bize hiçbiyeri gezdirmedi. Hiç önemsemedi bizi. Varsa yoksa başkaları. Aslında babamda korkak biri. Keşke ailemi seçebilseydim.

Keşke diğer cocuklar gibi kendine güvenen biri olsaydım. Keşke ailemi seçebilseydim. Ama maalesef öyle bir şansımız yok. Bundan 1 sene önce intiharı denedim o zaman memleketteydik 2 gün hastanede yattım. Evde 1 ay istirahat verdiler. Lanet olsun böyle hayata. Ben sizin fikirlerinizi almal istiyorum. Şuan kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki inanın bunları yazarken ağlıyorum.. Sizden bana akıl vermenizi istiyorum. Çünkü kimsem yok.

İyi günler..

Başkalarının senin hakkındaki olumsuz düşüncelerini kafaya takma,

Din pisliğinden kurtulmak kolay değildir,

bu yaşta bunu başarmışsın.

Niye kimsen olmasın ki,bizler varız..

Özel sorunların olursa , çekinmeden özele yazabilirsin..

 

 

 

 

[leonardo18 0]

O yaşlarda biz de öyleydik. Büyüyüp yetişkin oldukça sorunları aşabildiğini görüyorsun.

Ama boş oturmak iyi değildir. Boş oturmamalısın.

[DaviesMastermind 0]

Ben 16 yaşındayım, arada sırada bende böyle şeyler düşünüyorum, ama fazla önemsemiyorum çünkü bunlar geçici şeyler ki kendime bir hedef koydum o hedeflere ulaşmam için de birkaç sene dişimi sıkmam gerekiyor, sende bir hedef koymalısın ve seninle alay eden kimseyi kale almamalısın, sen rahat ol dostum, sen değersiz biri değilsin, ateist olmanda bunu açıkça belirtiyor, ki %90'ı müslüman olan bir ülkede ateist olmuşsun bak, sen bu yüzden zeki birisin  

Biraz relax ol ve kendine değer ver !

 

 

[Mindsurfer 0]

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

Bu sene staja başlıyorum 2 gün okula 3 gün staja gidicem. Çok seviniyorum.

Demekki sevindirici gelişmeler de oluyor. ve daha çok olacak...
Hatta gelecekte "niye ben böyle gereksiz düşüncelere kapıldım" diyeceksin.

 

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

Ne zaman bir ortama girsem hep ezildim.

Hayır aslında bu sadece beynin bir yorumlama şekli... 

İyi ve kendi halinde insanlara üstünlük taslayanlar niteliksiz insanlardır.
Yakınlarından dalga geçen varsa, sen de kendinle dalga geç, bu en etkili yöntemlerden biridir.
kızarsan daha çok dalga geçebilirler. ben okul dönemimde bu hatayı birçok defa yaptığım için, ordan biliyorum.

Bazı kişilere karşı ciddi ve mesafeli davranmak da çözüm olabilir.

 

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

hiçbişey başaramadım.

17 yaşındaki bir insanın "hiçbir şey başaramadım" demesi için çook... ama çoook erken....
herşeyi başarmaya inanıp, hayal ve plan kurabilecek bir yaştasın. hayat henüz yeni başlıyor.

 

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

 Bende ona çekmişim hayatta herkes beni saf yerine koydu. Diger cocuklar gibi olamadım.

Saflık temizliği simgeler, iyidir. saf ama akıllı ve haklarını koruyan bir insan olmak gayet mümkün.

 

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

Keşke diğer cocuklar gibi kendine güvenen biri olsaydım.

Bunun yöntemleri var. bu konuda rahatlıkla kendini eğitebileceğin bir yaştasın... 
Kendini güçlü hissetmenin yolları da var. bu konuya daha sonra yine gireriz.

 

4 saat önce, ateistfikir yazdı:

Bundan 1 sene önce intiharı denedim

Bu yaşta intihar denemesi mi... çok yanlış bir girişim olmuş.. ama neyse, artık geçmişte kaldı.
O zaman bunu müthiş bir avantaja çevirmek senin elinde...
çünkü zamanında ölümü göze alabilmiş birinin cesaret potansiyeli çok yüksektir.
Demekki senin için kaybedecek birşey yok. o halde geleceğinde kişisel zaferlere kendini şimdiden hazırla...
Yalnız şunu unutmaman lazım, kaybetmeyi öğrenmeden kazanmak da öğrenilemez. Ve kayıp olarak görülen şeylerde bazen kazançlar da ortaya çıkabiliyor.

 

 

                                                                                                                                  

Temmuz 28, 2016 tarihinde Mindsurfer tarafından düzenlendi

[Bilmeyen Adam 0]

Birkaç sene önce burada benzer bir başlık açmıştım. Gelen tepkiler aynıydı. Zaten senden başka kimsenin sana yapabileceği bir şey yok.

Kendine saygı duymayı öğren. Sen kendine saygı duydukça insanlardan da aynı şeyi talep edebileceksin ve daha güçlü olacaksın. 

Dert yakınıp durduğum bu ortamdan çıktığım zaman jumanjinin dediği gerçeklerle tekrar yüzleşmiştim. Bu dertlerimiz çok çok küçük. Özellikle ergenlikte büyüttükçe büyütüyoruz. Dünya senin veya benim etrafımda dönmüyor ve kullanmasını bilen adam için fırsatlarla dolu.

[Primatrium 0]

Kardesimle ayni yastasin oyuzden sana kardesim demek istiyorum.. 

Öncelikle bu yaziyi yazma cesareti gösterdigin icin seni tebrik ediyorum. Öyle bir hayatta yaaiyoruz ki kardesim, sesini daha cok cikaran, daha cok espri yapabilen, insanlari daha cok eglendirebilen ama ayni zamanda kendine de güvenli insanlar pirim yapiyor. Yani insanlarin cogu bu tarz seyleri önemsiyorlar. Maalesef karakterden cok görüntü daha cok önem arz ediyor. Böyle bir düzende sessiz insan hep dislaniyor, sıkıcı bir tip olarak görülüyor ve kimse tarafindan önemsenmiyor. Bunu bizzat yaptigim toplumsal deneylerden cikardim.

En önemli sey, suan icinde bulundugun durumu ve suanki karakterini kabul etmektir. Su sözü hic unutma: "insanlara gerizekali oldugunu gösterme, gerizekali oldugunu söyle, eger yeteri kadar sesli bir sekilde gerizekali oldugunu söylersen insanlar sana saygi duyar".. Yani, evet sessizim arkadas, ne aptalim amk flan demen gerekiyor. 

Simdi ilk adim kendini tanimlamaktir. Senin icin ikinci adim ise intihar etmek mi etmemek mi? sorusu olmali. Bu soruyu cevaplarken bütün parametreleri göz önünde bulundurman gerekiyor cunku bir tane parametreyi bile gözden kacirirsan yok yere ölmüs olabilirsin. Bu hayatta insanlar olmasaydi yasar miydin? Bence yasardin. Cunku sen bu hayati degil insanlarin sana olan davranislarini sevmiyorsun. Hicbir insanin olmadigi bir hayatta yasadigini düsün. Cicekler, hayvanlar, güzelim doga, kus sesleri ve hersey seninle.. Okadar güzel ki demi? Iste sen intihar edersen bu insanlarin davranisina yenik duseceksin ve bu güzellikleri serefsiz insanlik yuzunden kaybedeceksin. Intihar etmek senin bir secimin degil insanligin sana dayatmasi olacak. Peki intihar etmezsen hayatta hep mutsuz olacak misin? Bu soruya kesin bir yanit veremezsin ama intihar edersen buna "evet her zaman mutsuz olacagim" cevabini verdigin belli olacak. Fakat deneyimlerimize baktigimizda yarinki düsüncemizin bugünkübil ayni olmadigini görür. Düsünceler degisebilir. Insanin cevresi degisir. Bircok sey degisebiyor. Bunu bildigimiz icin "hayir degismez" demek mantiga aykiri davranmak olur. 

Kendi kendine sor. Ne yaparsam insanlar beni daha cok kabul eder? 

Simdi aslinda insanlarin seni kabul etmesi icin ugrasmak hoş bir sey degil, dogrusu kendin olmaktir. Ama kendin olman icin zihninin ve anlayisinin degismesi gerekiyor ve bunu yapmak cok zordur. Oyuzden önce basit adimlardan baslamak gerekiyor.

Mesela kesinlikle fitness yap. Disaridan bakildiginda güclü bir insan portresi ciz. 

Konusma tarzini sertlestir ve küfür et.

Insanlarla konusurken kelimelerine bastirarak konus , icine dogru degil disina dogru konus.

Prensip edin. Arkadaslik, dostluk kavramlarinin altini doldur. Agzindan, "hayir şu şöyle olmali" kalibi surekli ciksin. 

Gül ve kendinle dalga gec. 

Eger aciz bir insan gibi ölmeyi istemiyorsan ve en azindan mantiga önem veren bir insansan intihar etmemen gerekiyor.