Jump to content

Ateist Şiirler


Recommended Posts

Rindlerin (ateistlerin) Ölümü

 

Hafızın (ateistin) kabri olan bahçede bir gül varmış

Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle

Gece bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış

Eski Şirazı hayal ettiren ahengiyle

 

Ölüm asude bahar ülkesidir bir rinde (ateiste)

Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter

Ve serin selviler altında kalan kabrinde

Her seher bir gül açar, her gece bir bülbül öter

Yahya Kemal Beyatlı

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • İleti 52
  • Created
  • Son yanıt

Top Posters In This Topic

BEN KİMİM?

Her yerde, her an var olan bir otoriteyim,

Sonsuz evrenlere sığmayan…
 

Bana gereksinim duyanların,
Yaratıcılığıma inandıkları,

Görkemli bir varlığım…

Yaşamlarını bana adayan kölelerin,
Ve beni yoktan var eden ahmakların,
Gönlündeki Yaratıcı’yım.....


Doğurulmayan ve doğmayanım,

Ve var olmadığı halde olanım!
Hem yaratanım, hem de yaratılan......
Sonsuz evrenlerin sahibiyim.

Ben….

Allah’ım !

 

HACI

 

 

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

HERŞEY VAR BU DÜNYADA….

 

Herşey var bu dünyada..

Cennet de var, cehennem de..

Ölüm de var bu dünyada,

Doğum da..

Umut da burada..

Çaresizlik ve yoksulluk da..

Korku da var, cesaret de..

Huriler her yerde,

Gılmanlar da öyle…

 

İnanan neye inanıyor?

Belli değil!

Gizem bunun neresinde?

Oyunlar oynanıyor,

Gözlerimizin önünde….

 

Şeytan da kol gezmekte,

Bu dünyada…..

Melekler ve zebaniler de..

Öte dünyaya ne gerek var!

Herşey gözlerimizin önünde..

 

İstereseniz inanmayın ama...
Herşey var bu dünyada.

Allah bile....

Daha dün gördüm O’nu,

Arada bir uğradığım meyhanede..

 

Selam verdim,

Kabul etti, durdu,

Konuştu biraz benimle..

Fazla zamanı yoktu..

Cenazeye mi gidecekti ne?

Yine de dinledi beni, istekle..

 

Birbirimizi yadırgamayız,

Severiz…

Eskiye gider dostluğumuz.

Çok, çok eski günlere,

Çocukluk dönemlerime.

 

Sitem ederim

Arada bir,

Anlayış gösterir…

Dün de öyle oldu işte.

 

Neden, dedim,

Neden verdin bu canı bana?

Yüzün suyu hürmetine.

Hem istediğimi inanır yaparım, dersin,

Övünürsün….
Hem de atarım inanmayanı,

Cehennemime……

Utandı..
Cevap veremedi,

Belki de yaşadığım dünyanın,

Benim için cehennem olduğunu,

İfşa etmek istemedi.

 
Allah da var bu dünyada..
Şeytan da..
Melekler fazla değil belki ama,
Zebaniler her yerde..

Allah'ı utandırdım bugün...
Gerçeği itiraf ettirdim O’na.
Her şey var dedi ama,

Yalnız bu dünyada..

İnanmayın dedi….

İnanmayın sakın,

Öte dünya yalanına……..

 

HACI

 

  

 

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

TWILIGHT ZONE

Kac zamandır,
Uyuyordum...
Kimbilir........
Ter içinde uyandım.
Sersem gibiydim..
Nedenini bilmeden,
Acele edip duruyordum.
Sanki hemen,
Bir şeyler yapmalıydım..

Etrafıma bakındım,
Güneşi göremedim,
Ay da yoktu ortalıklarda,
Yıldızlar da...
Şafak mı atıyordu?
Yoksa gurup muydu uyandığım?
Anlayamadım...

Gündüz ve gece,
Aydınlık ve karanlık,
İyilik ve kötülük,
Güzellik ve çirkinlik,
 Aşk ve aşksızlık,
Yaşam ve ölüm,
Arasındaydım.
Geliyor muydum?
Yoksa gidiyor muydum?
Bilmiyordum!

Bir umutla doğruldum,
Belki şafaktı uyandığım.
Şafak idi ise uyandığım,
Kendime hemen,
Bir sevgili bulacaktım..

Aşksız, sevgisiz yaşamaktan,
Bıkmış, usanmıştım.
İyi ve güzel olacaktım.
Sevecektim bütün kalbimle,
Söz verdim bütün varlığımla,
Artık kimseyi üzmeyecektim.

Düş kirikligi ile,
Sarsıldım.
Şafak atmıyordu,
Doğan gün değildi.
Gecenin zifiri karanliği,
Üstüme çöküyordu,

Ölüyordum!

Yoksulluğum aklıma geldi,
Kimsesizliğim..
Ne kötü bir son,
Diye söylendim...
Aşksız, sevgisiz,
Yapa yalnız yaşamak,
Ve öyle ölmek.......

Yıdızlara döndüm.
Bir yıldız tozu değilmiydim.
Geldiğim yere dönecektim.
Bu düşünce beni,
Biraz olsun teselli etti.
Sonunda ateist ruhum,
Mutluluğa erişecekti,

Ölerek, ölümsüzlüğe kavuşacaktım....

 

HACI

Link to post
Sitelerde Paylaş

Kendi yazdigim siirleri kimseye gostermedim. Ateist sair Pablo Neruda'nin bir siirini yazayim:

Bilmek acı çekmektir. Ve bildik;
Karanlıktan çıkıp gelen her haber
Gereken acıyı verdi bize:
Gerçeklere dönüştü bu dedikodu,
Karanlık kapıyı tuttu aydınlık,
Değişime uğradı acılar.
Gerçek bu ölümde yaşam oldu.
Ağırdı sessizliğin çuvalı 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Şu, Ben Allah"im sözüne çok güldüm.:))) Ben de uydurayım.

Tanrı bir aşktır,ama tüm aşklar yalan 

Adem değilmiydi aşkına sahip çıkmayan 

Yılan mıydı Havva'yı elmayla kandıran

Lanet olsun içimdeki insan sevgisine:)) (uymadı) 

Yok ben beceremiyorum.:))

Link to post
Sitelerde Paylaş

AZİZ NESİN

 

Sen ey, kiliselerde hoca

Ve camilerde papaz

Havralarda Buda

Ve Musa pagodalarda

Yine de açıortayı

Dinler dışaçısında.

 

 

Sen, ölü denizleri kabartan fırtına

Gübrelikler içinde çiçek

Savaşımlarda uçlak

Ve eşlek sevgilerde.

 

 

Sen, sıradağlarda doruk

Sık ormanlarda gürgen

Genelevde bakire

Erdem ayağ  götürmişken.

 

 

Sen çiftçi.

Has tohumu kıraç tarlaya atan

Sen kumarcı

Bile bile yanlış ata oynayan.

 

 

Sen, uzatmalı bilge

Gülümseyen gözyaşı

Kavramsız, özyazgısız günlerde

Onurun denektaşı.

 

 

Sen ey, ey ermiş şeytan

İnmeli bacak üstünde

Dik durmaya çalışan

Soylu atlar gibi hep

Hep ayakta uyuyan

Ve domuzlar, çakallar, sırtlanlar yılkısında

Sen insanoğlu insan......

 

 

 

TAHSİN SARAÇ

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Kendi şiirim:

 

Gerçek sensin, sonsuz sen, ey Tanrı!
Her şeyi bilen,gören,haberdar
Daha sonsuzlukta belliydi sonum
Bunca derde,tasaya,imtihana ne gerek var?

Madem kötü olacaktım, ey Kadir-i Mutlak
Boşver beni yerime iyi bir kul yarat
Hiç var olmasam sana zor değil
Zaten gideceğim yer cehennemden bir kat

Link to post
Sitelerde Paylaş

 

MÜSLÜMAN ANILAR....

 

 

Duvarda saraydan kız kaçırma motifli,

Halı....

Yerde iri bir ayı postu,

Seccade.....

Yüksek tavanlı, geniş pencereli,

Fuaye....

 

 

 

Elimden tutan,

Sevgi dolu,

Yaşlı bir adam..

Dedem kadar muhterem

 

 

 

Beni öpüp, bağrına basan,

Yaşlı bir kadın,

Ninem gibi, nur içinde,

Apaydın...

 

 

 

Arada bir gelen,

Kim olduklarını bilmediğim,

Misafirler...

 

 

 

Geniş bir masa,

Ve etrafında,

Dua eden müslümanlar...

 

 

 

Annem de var, babam da,

Bu tatlı manzarada.

Kardeşlerim daha henüz  yok dünyada...

Kimin kucağındayım, acaba?

 

 

 

Atılan topla beraber,

Açılan iftar,

Allah-u ekber..

Tattığım ilk acı biber,

Yaksa da dilimi, damağımı,

Onlar,

Eski güzel günler..

 

 

 

Gözlerimde canlanan,

İlk bilinçli anılar,

Bunlar...

 

 

 

Gözlerimi açtığım İslam,

Gözlerimi kapatıp tekrar,

Açmaya kalmadan,

Geçen masum yıllar,

 

 

 

İlk müslüman anılar,

Ne kadar da çabuk,

Kayboldular...

 

HACI

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Açmaz
 

Ulu Tanrım, bu Arap açmazı Türk'ü yendi,
Tam bin üç yüz sene bîçareye Müslim dendi!

Altı bin yıl bu maval gezdi ağızdan ağıza,
Kapılan yandı bu iman denilen mıhladıza!

Aslı yok, astarı yok, esteri yok, kervanı var,
Aklı yok, rehberi yok, varlığı yok, şeytanı var!

Bu uğurda sürünenler tamam üç yüz milyon,
Hepsi de birbirinin zıddı ve şerân melun!

Bin bir uçlu kazığı çak diye verdin deliye,
Bağladın hem de yularsız bizi kal ü beliye!

Gece bastı kara kaplı kitap - oldu hâkim,
Anırırken tepişen bunca eşek hep âlim!

Hepsi de kendisinin gittiği yol doğru sanır,
Razıdır yaptığına az buçuk elden utanır!

Utanırdan garazım menfaatinden korkar,
Yoksa her şeye müsait o sarık, kanlı yular!

Sargı sarmış gibi bir kör çıbana, manzarası,
O kızıl fes, o Grek damgası, yüzler karası!

Taşıdı yüz sene bu illeti bîçare vatan,
O cinayet sürüsü gitti sılaya karadan!

Âdemin hasleti temsil edemez bu piyesi,
Türk'e düştü beşerin zaviye-i tesviyesi.
 

Link to post
Sitelerde Paylaş

İP UCU

İran'da üzerinde 30 gram afyonla yakalanıp, asılan kadının ardından..


Asıldığı vincin ucunda
Sessizce sallanıyordu, havada
Sanki bir insan değildi.

 

İslam'ın şefaati yerine
Rüzgarın insafına terkedilmiş
Koyu bir gölge idi.
 
 

Kalın, kara giysileri
Bütün vücudunu kaplıyordu
Kimdi, neydi
Hiç belli olmuyordu.

 

Nedense yine de
O karanlık gölgede
Kadınımsı bir ifade vardı.

 

Altın bir kolye ile değil de
Ucu boğum, boğum ilmikli
Kalın bir iple süslü
İnce ve zarif boynu idi
İpucu....
Kadınlığını ifşa ediyordu.

 

İp ucunda
Bir kadın vardı
Havada
Rüzgarın insafına
Terkedilmişti.

 

 

HACI

Link to post
Sitelerde Paylaş

 

I condemn the God humans created
I don't need a religion to be grounded
I'd wipe my butt with those outdated holy scriptures
Misinterpretation only causing friction
A reason of affliction
Keep them in the fiction section
Why does my opinion about an illusory being affect your well being?
True divinity is helping your fellow earthling
Believe in love
There's nothing above
Believer of the imaginary deity
Calls me crazy
Oh! The irony
Your almighty is not a part of my spirituality
 
Link to post
Sitelerde Paylaş

Ateist bir arkadaşımın Rusyada başına gelenler.


SABUN VE CETVEL ÜZERİNE

 

 

Bir arkadaşım vardı,

Hırçındı.

Sağı solu belli olmazdı,

Cömertti, buna rağmen

Sevdikleri için,

Canını bile vermekten,

Çekinmezdi.....

 

Bir karısı vardı,

Arkadaşımın...

Nazlı’ydı çok...

Beğenmezdi pek çok şeyi,

Döğüşgendi,

Cömretten çok.

Hakkını kimseye yedirmezdi....

 

Arkadaşımın en büyük zevki,

Sessizce oturup bir köşede,

Rakı içip, futbol seyretmekti...

Hanımının tutkusu ise,

Sonuna kadar açtığı müziğe,

Ara sıra eşlik edip,

Mahalleyi inletmekti.......

 

Hırçınlığınan rağmen,

Arkadaşım,

Sevmezdi kavga etmeyi,

Söylediği en ağır söz,

Pakistanda da mı poker oynadınız,

Türünden söylentilerdi..

 

Çağrıldı bir gün ansızın,

Rusya yolu açıldı arkadaşımın.

Yapacağı fazla işi olmayan,

Hanımı için,

Resim kursu bulundu,

Vakit geçirmesi için....

 

Çıplak erkek resmi yapacaksın,

Gölgelere dikkat edeceksin,

Dediler.

Eline firça, boya ve

Bir cetvel verdiler...

 

Peki dedi arkadaşımın karısı,

Ne yapacağım bu cetveli?

Merak etme onu sen şimdi,

Dediler.

Anlarsın ilerde nedenini...

 

Arkadaşım Rusya’da ter döküp,

Çabalarken,

Hanımı burada oturup,

Çıplak erkek,

Resmi yapıyordu.....

 

Bu arada,

On gündür Rusyada,

Bir duş bile alamayan arkadaşıma,

Ortak bir banyoda,

Diğer erkeklerle birlikte

Yıkanmaktan başka,

Çare kalmamış görünüyordu.

 

Sonunda tere, kire,

Dayanamayan arkadaşımın eline,

Bir sabun verdiler.

Hadi git şu adamların içinde,

Yıkan, temizlen bari dediler...

 

Dirsek dirseğe idi hamamda,

Atsan iğneyi düşmezdi yere.

Daha başını bir kere bile,

Yıkayamadan arkadaşım,

Sabunu düşürdü yere...

 

Çaktırmadan hafifçe eğildi,

Yerdeki sabuna baktı...

Sonra dönüp etrafa bir göz attı..

Olacak iş değildi..

Her yerde iri, yarı adamlar vardı.

 

Büyük bir düş kırıklığı içinde,

Hırslandı için için,

Alacağı risk değmezdi,

Bir parça sabun için..

Eğilmekten vazgeçti..

Sabunsuz yıkanmak,

Çok daha şerefli idi..

 

Bu arada hanımı,

Anladı,

Cetvelin kerametini..

Gölge düşürmek için,

Yana dönünce adam,

Kaptı cetveli birden,

Gölge henüz küçülmeden,

Boyutlarını ölçmeliydi..

 

 

 

 

 

 

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • 10 months later...

Yeri göğü ins ü cini yarattın
Sen ey mimar başı eyvancı mısın?
Ayı, günü çarhı, burcu var ettin
Ey mekan sahibi rahşancı mısım?

Denizleri yarattın sen kapaksız
Suları yürüttün elsiz ayaksız
Yerleri temelsiz, göğü direksiz
Durdurursun acep iskancı mısın?

Azmi (16. yy )

Link to post
Sitelerde Paylaş

''İşte insanoğlu bir yerde böyle sapık
Beşerin böyle delaletleri var
putunu kendi yapar kendi tapar
Git ara kiliseyi, dolaş kabeyi
Can sesini duy, tekbiri dinle
Umduğun, beklediğin şeyler nerede hani
Ortada bir tek şey göreme
Şeytanı da düzme, Allah’ı gibi
Buda’sı düzme, Ehrimen'i düzme, Yezdan’ı düzmece
Bir korkak kuşku yaratmış bunların topunu...''

Tevfik Fikret

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.


Kitap

Yazar Ateistforum'un kurucularındandır. Kitabı edinme seçenekleri için: Kitabı edinme seçenekleri

Ateizmi Anlamak
Aydın Türk
Propaganda Yayınları; / Araştırma
ISBN: 978-0-9879366-7-7


×
×
  • Yeni Oluştur...