Jump to content

Pratik Ateizm...


Recommended Posts

Genel olarak dindar bir toplum için dışlanma, baskı belkide şiddet. Bireysel herhangi bir anlamda gücünüz yoksa durum çok daha kötüye gidecektir. 

 

Kendin için konuşacak olursak, genel bir boşluk ve amaçsızlık hissi. ( zamanla bu his geçiyor veya hiç geçmeye de bilir.)

 

İyi etkilere gelecek olursak.

 

Muhtemelen kendinizi daha özgür ve mutlu hissedersiniz, yani en azından her adımınızı izleyip kafanızdan geçen şeyleri bile duyun biri yok nede olsa. 

 

Örneklerle gösterilebildiği gibi, dine daha az bağlı olmak veya tamamen dinin dışında olmak, bilimde - felsefede ve toplumsal ilerlemede daha başarılı olunduğunu gösteriyor. Zaten keyfi - sert dayatmalar içeren bir kural kitabının var olması, ( Özellikle cinsiyetçi ve ırkçı olması ile) toplumda belli bir kesimin başka bir kesimi ezmesine sebep olur. ( incelenebilir: islamda kadın ve kadın hakları)

 

Belki daha somut bir örnek için aya gitmek için neden uğraşalım diyen ( elbette onların açısından bakarsak haklılar) dincileri gösterebiliriz. 

 

Felsefi açıdan da bir örnek verecek olursak bir tanrının olmayışı veya onun pek sallanmaması sizi daha sorgulayıcı ve geniş düşünmeye itecektir.

 

 

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

İlhamlarımızı gökten ve gayipten değil bizzat hayatın kendisinden aldığımız zaman ateizmi pratik ediyoruz diyebiliriz. Yani günlük yaşantımızda yaptığımız şeyleri işimizi gücümüz birkaç imamın kitabında yazdığı gibi değil, en faydalı en akılcı en kullanışlı şekilde yapmaya başladığımız zaman.

Link to post
Sitelerde Paylaş

İnsan "bu neden böyle?" sorusunu sürekli sormazsa boşluk hisseder. İnsan böyle evrimleşmiştir. Bu insana has bir özellik. Başka hiç bir canlı nedenleri sorgulamaz. İnsanı insan yapan bu olduğuna göre, insan ömrü boyunca son nefesine kadar bunu yapmalıdır. Ölürken "ben şimdi niye ölüyorum?" diye sormalıdır.

 

Ünlü Fransız kimyacı Lavoisier, idama mahkum edildi. Gerekçesi, saray için barut imal etmesiydi. Barutu devrim için de üretebilirdi elbette ama, mahkeme bunu göz önüne almadı. Barutu nasıl olsa yapmayı öğrenenler vardı, artık Lavoisier olmadan da yapabilirlerdi. Barutu geliştirebileceğini düşünmediler. Lavoisier idama götürülmeden önce bir dostuna bir ricada bulundu. Sepete düşen kesik başını hemen alıp adını çağırmasını söyledi. Dostu şaşırdı. Bunu neden istiyorsun diye sordu. Lavoisier baş koptuğu anda bilinç gider mi, yoksa bir kaç saniye devam eder mi onu merak ediyorum dedi. İyi de bunun sana ne yararı olacak dedi dostu. Hiç dedi, sadece merak! Ama mutlaka dediğimi yap diye tembihleyip giyotine çıktı. Başı sepete düşünce dostu alıp Lavoisier diye seslendi. Söylendiğine göre baş gözlerini açtı ve gözleri açık kaldı.

 

Ancak konunun can alıcı noktası, hiç bir açıklamada dogmatik, metafizik, doğaüstü açıklamalara asla başvurulmaması. Bunu yaptığınız anda iş biter, sıradan biri olursunuz. İnsanın yapabileceği en büyük hata budur. Bu hatayı da başka canlılar asla yapmaz, çünkü yapamazlar.

 

Maddesel determinizm budur. Daima maddi bir açıklama arayacaksın. Son açıklamaya ulaşamamak daha iyi, arayışın son nefese kadar bitmeyecek ve bu sayede hiç boşluk yaşamayacaksın. Hep şu örneği veririm: Daima bir şeyler okurum. Okumadan bir günümün geçmesi olanaksızdır. Bir adaya düştüm ve okuyacak sadece bir kitap kurtarabildim. Onu da kasten çok yavaş okumama rağmen bitirdim. Ne halt edeceğim? Herhalde baştan bir daha okurdum. Başka çare yok çünkü.

 

İyi ki evren okumakla bitmeyen bir kitap...

Link to post
Sitelerde Paylaş
 

İlhamlarımızı gökten ve gayipten değil bizzat hayatın kendisinden aldığımız zaman ateizmi pratik ediyoruz diyebiliriz. Yani günlük yaşantımızda yaptığımız şeyleri işimizi gücümüz birkaç imamın kitabında yazdığı gibi değil, en faydalı en akılcı en kullanışlı şekilde yapmaya başladığımız zaman.

Pratik ateizmin güzel bir tanımı... Katılmamak mümkün değil.

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...