khanbozkurt 0 Oluşturuldu: Haziran 24, 2017 Raporla Share Oluşturuldu: Haziran 24, 2017 Arkadaşlar merhaba, Ben aranıza yeni katılmış bir kişiyim. Kısaca ateizme olan yolculuğumdan biraz bahsetmek istiyorum; Ben Türkiye'nin pek çok vatandaşı gibi dini inançları olan bir ailede doğdum ve büyüdüm. Ailem, tahsilleri olmayan ve hayatı sorgulanmayan cahil bireylerden oluşuyor. Dolayısıyla ailem tarafından hayata dair bir yönlendirmem olmadı. Herşeyi ben farkettim, ben sorguladım. Ben de her müslüman gibi inancımın peşinde koştum ve manevi aşkı aradım. Pek uyanık olmayan, ensesine vur ekmeğini al tarzında bir insanım. Buna eminim ki beni bu hale din getirdi. Din alimlerimizin anlattığı uçan-kaçan, keramet sahibi olan dini bütün kişilere hep hayranlık duydum ve ben de kendimi Allah'a sevdirmeye çalıştım. İlk başta dini kaynakları sorgulamadım, hatta ayetler üzerinde düşünmedim bile. Yani inandığım dini aslında doğruluğuna inanmadan cahilce yaşıyordum. Kalp gözümün açılması için zikir çektim, namaz kıldım, oruç tuttum ve doğal olarak bir sonuç elde edemedim. Sonra neden sonuç elde edemediğimi sorgulamaya başladığım yerde dinimi sorgulamaya başladım. Cahilliğimin farkına vardım. Artık 'Cübbeli' gibi insanların din alimi değil de din tüccarı olabileceğini düşünmeye başladım. Çünkü bu aşamaya gelene kadar 1-2 cemaat ile münasebetim oldu ve neredeyse hepsi de aynı çıkarlar ile benzer zenginliklere doğru yelken açmışlardı. Hislerime göre hareket ediyordum ve hislerim bana biryerlerde birşeylerin yanlış olduğunu söylüyordu. Yani benim his ve düşüncelerim ile anlatılan ve uygulanan ve indirilen müslümanlık inancı hiç örtüşmüyordu. Her sorgulamadan sonra tatmin edici bir cevap bulamayıp dinden soğudum. Belki Kuran değiştirilmemişti ama Kuran'a uyduruk hikayeler ile ekleme yapılmış ve bunlar din haline gelmiş, ibadeti zorunluluk arz etmişti. Bütün bu çelişkilerin içinden sıyrılarak, eğer varsa Allah ile aramda şöyle bir karar aldım. "Allah'ım ben senin için elimden geleni yaptım. Hem cahilce yaptım hem de cahilliğimin farkına varıp senin Kuran'ında emrettiğin gibi düşünerek ve sorgulayarak yaptım. Sana ulaşmak ve iletişim kurmak için her yolu denedim. Benim çabam bu kadar. Bundan sonrası için ise beni hayatta sadece araştırıp sorgulayarak ulaşabildiğim doğrular ilgilendirecek, uydurma masallar değil. Bu sözümde dürüst davranacağım. Kendime Müslüman diyerek doğruluktan ayrı hayal dünyasında yaşamak yerine, ben hissedip dokunabildiğim, aklımla kavrayabildiğim gerçeklere inanmak istiyorum. Eğer sen gerçeksen bu benim müslüman olarak senden son isteğimdir, beyanımdır. " Aldığım bu kararın ardından yeni bir sayfa açtım ve kendimi dünyaya gönderilmiş, yolunu bulması gereken, kendini geliştirmesi ve yaşadığı ortamı kavraması gereken bir canlı olarak görmeye başladım. Sadece olması gerektiği gibi bilimsel gerçekler ışığında nereden geldim ve nereye gidiyorum sorusuna yanıt arayan bir canlı! Müslümanca yaşamadan önce insanca yaşamayı denemek istiyorum. Biraz uzun bir konu oldu, kusuruma bakmayın. Biraz iç dökmek istedim. Özgürlüğümü hissetmek istedim. Ve bu başlık altında bir sorum var. Eski inancımın gerçekten eskide kalması ve kırıntılarını süpürmem için, dini inancın baskılamış olduğu korkuyu geride bırakmak için nereden başlamalıyım hangi konulara yönelmeliyim? Link to post Sitelerde Paylaş
bir_akil_insan 0 Haziran 25, 2017 gönderildi Raporla Share Haziran 25, 2017 gönderildi Arkadaşlar merhaba, Ben aranıza yeni katılmış bir kişiyim. Kısaca ateizme olan yolculuğumdan biraz bahsetmek istiyorum; Ben Türkiye'nin pek çok vatandaşı gibi dini inançları olan bir ailede doğdum ve büyüdüm. Ailem, tahsilleri olmayan ve hayatı sorgulanmayan cahil bireylerden oluşuyor. Dolayısıyla ailem tarafından hayata dair bir yönlendirmem olmadı. Herşeyi ben farkettim, ben sorguladım. Ben de her müslüman gibi inancımın peşinde koştum ve manevi aşkı aradım. Pek uyanık olmayan, ensesine vur ekmeğini al tarzında bir insanım. Buna eminim ki beni bu hale din getirdi. Din alimlerimizin anlattığı uçan-kaçan, keramet sahibi olan dini bütün kişilere hep hayranlık duydum ve ben de kendimi Allah'a sevdirmeye çalıştım. İlk başta dini kaynakları sorgulamadım, hatta ayetler üzerinde düşünmedim bile. Yani inandığım dini aslında doğruluğuna inanmadan cahilce yaşıyordum. Kalp gözümün açılması için zikir çektim, namaz kıldım, oruç tuttum ve doğal olarak bir sonuç elde edemedim. Sonra neden sonuç elde edemediğimi sorgulamaya başladığım yerde dinimi sorgulamaya başladım. Cahilliğimin farkına vardım. Artık 'Cübbeli' gibi insanların din alimi değil de din tüccarı olabileceğini düşünmeye başladım. Çünkü bu aşamaya gelene kadar 1-2 cemaat ile münasebetim oldu ve neredeyse hepsi de aynı çıkarlar ile benzer zenginliklere doğru yelken açmışlardı. Hislerime göre hareket ediyordum ve hislerim bana biryerlerde birşeylerin yanlış olduğunu söylüyordu. Yani benim his ve düşüncelerim ile anlatılan ve uygulanan ve indirilen müslümanlık inancı hiç örtüşmüyordu. Her sorgulamadan sonra tatmin edici bir cevap bulamayıp dinden soğudum. Belki Kuran değiştirilmemişti ama Kuran'a uyduruk hikayeler ile ekleme yapılmış ve bunlar din haline gelmiş, ibadeti zorunluluk arz etmişti. Bütün bu çelişkilerin içinden sıyrılarak, eğer varsa Allah ile aramda şöyle bir karar aldım. "Allah'ım ben senin için elimden geleni yaptım. Hem cahilce yaptım hem de cahilliğimin farkına varıp senin Kuran'ında emrettiğin gibi düşünerek ve sorgulayarak yaptım. Sana ulaşmak ve iletişim kurmak için her yolu denedim. Benim çabam bu kadar. Bundan sonrası için ise beni hayatta sadece araştırıp sorgulayarak ulaşabildiğim doğrular ilgilendirecek, uydurma masallar değil. Bu sözümde dürüst davranacağım. Kendime Müslüman diyerek doğruluktan ayrı hayal dünyasında yaşamak yerine, ben hissedip dokunabildiğim, aklımla kavrayabildiğim gerçeklere inanmak istiyorum. Eğer sen gerçeksen bu benim müslüman olarak senden son isteğimdir, beyanımdır. " Aldığım bu kararın ardından yeni bir sayfa açtım ve kendimi dünyaya gönderilmiş, yolunu bulması gereken, kendini geliştirmesi ve yaşadığı ortamı kavraması gereken bir canlı olarak görmeye başladım. Sadece olması gerektiği gibi bilimsel gerçekler ışığında nereden geldim ve nereye gidiyorum sorusuna yanıt arayan bir canlı! Müslümanca yaşamadan önce insanca yaşamayı denemek istiyorum. Biraz uzun bir konu oldu, kusuruma bakmayın. Biraz iç dökmek istedim. Özgürlüğümü hissetmek istedim. Ve bu başlık altında bir sorum var. Eski inancımın gerçekten eskide kalması ve kırıntılarını süpürmem için, dini inancın baskılamış olduğu korkuyu geride bırakmak için nereden başlamalıyım hangi konulara yönelmeliyim? şu an o yönelimi yapmışsınız zaten. bir ateist forumda yazıyorsunuz. bunu sürdürmenizi öneririm, şöyle ki: ateist forumda yazıyor olmanız, normal şartlar altında önyargılarınızın veya yetiştirilme tarzınızın izin vermeyeceği, sizi durduracak bir şey olmalı. bunun üstesinden gelmişsiniz. bundan sonra da hayatta sizi durduran bazı şeyler olacak. bir şey tarafından durdurulduğunuz zaman, kendinizi sorgulayın: beni durduran şey, eskiden gelen inançlar ve alışkanlıklar mı, yoksa gerçekten ölçüp biçip de bana yararı olmayacağını düşündüğüm için mi durdum eğer sizi durduran, eskinin bağları ise, o zaman önünüzdeki fırsatı/durumu yeniden ölçün biçin ve size zararı olmayacağını düşünüyorsanız, üzerine gidin. böyle böyle, eskinin bağlarını esnetebilir ve daha kolay sorgulanabilir hale getirebilirsiniz. diğer türlü, eskiden kalan ne varsa bulayım da sorgulayayım demek zordur. çünkü bazı şeyler derine yazılmıştır, kolayca bulunamayabilir, ancak durumlarla karşılaşmanız gerekir yüzeye çıkmaları için. özetle: size güzel, iyi gelen şekilde yaşayın. durumlarla karşılaşınca, tepkilerinizi ölçün ve üzerine gidilmesi gereken bir şeyse, gidin. Link to post Sitelerde Paylaş
Carnegia 0 Haziran 30, 2017 gönderildi Raporla Share Haziran 30, 2017 gönderildi (düzenlendi) Koyu fanatik cahil muslumanlarin yaninda dini tartismaktan kacinmani oneririm.Yoksa oldurebilirler allah emrediyor cunku.. Burdaki konulari okuyarak, gercekleri gorerek,arastirmalar yaparak hatta bu muslumanlarin yasantisina disaridan bakarak, ben ne yapmisim diyeceksin.Sonra zaten kendiliginden icindeki o korku, pismanligaa sonrada huzura donusecek. Haziran 30, 2017 tarihinde Taykob tarafından düzenlendi Link to post Sitelerde Paylaş
gariban_derviş 0 Haziran 30, 2017 gönderildi Raporla Share Haziran 30, 2017 gönderildi Arkadaşlar merhaba, Ben aranıza yeni katılmış bir kişiyim. Kısaca ateizme olan yolculuğumdan biraz bahsetmek istiyorum; Ben Türkiye'nin pek çok vatandaşı gibi dini inançları olan bir ailede doğdum ve büyüdüm. Ailem, tahsilleri olmayan ve hayatı sorgulanmayan cahil bireylerden oluşuyor. Dolayısıyla ailem tarafından hayata dair bir yönlendirmem olmadı. Herşeyi ben farkettim, ben sorguladım. Ben de her müslüman gibi inancımın peşinde koştum ve manevi aşkı aradım. Pek uyanık olmayan, ensesine vur ekmeğini al tarzında bir insanım. Buna eminim ki beni bu hale din getirdi. Din alimlerimizin anlattığı uçan-kaçan, keramet sahibi olan dini bütün kişilere hep hayranlık duydum ve ben de kendimi Allah'a sevdirmeye çalıştım. İlk başta dini kaynakları sorgulamadım, hatta ayetler üzerinde düşünmedim bile. Yani inandığım dini aslında doğruluğuna inanmadan cahilce yaşıyordum. Kalp gözümün açılması için zikir çektim, namaz kıldım, oruç tuttum ve doğal olarak bir sonuç elde edemedim. Sonra neden sonuç elde edemediğimi sorgulamaya başladığım yerde dinimi sorgulamaya başladım. Cahilliğimin farkına vardım. Artık 'Cübbeli' gibi insanların din alimi değil de din tüccarı olabileceğini düşünmeye başladım. Çünkü bu aşamaya gelene kadar 1-2 cemaat ile münasebetim oldu ve neredeyse hepsi de aynı çıkarlar ile benzer zenginliklere doğru yelken açmışlardı. Hislerime göre hareket ediyordum ve hislerim bana biryerlerde birşeylerin yanlış olduğunu söylüyordu. Yani benim his ve düşüncelerim ile anlatılan ve uygulanan ve indirilen müslümanlık inancı hiç örtüşmüyordu. Her sorgulamadan sonra tatmin edici bir cevap bulamayıp dinden soğudum. Belki Kuran değiştirilmemişti ama Kuran'a uyduruk hikayeler ile ekleme yapılmış ve bunlar din haline gelmiş, ibadeti zorunluluk arz etmişti. Bütün bu çelişkilerin içinden sıyrılarak, eğer varsa Allah ile aramda şöyle bir karar aldım. "Allah'ım ben senin için elimden geleni yaptım. Hem cahilce yaptım hem de cahilliğimin farkına varıp senin Kuran'ında emrettiğin gibi düşünerek ve sorgulayarak yaptım. Sana ulaşmak ve iletişim kurmak için her yolu denedim. Benim çabam bu kadar. Bundan sonrası için ise beni hayatta sadece araştırıp sorgulayarak ulaşabildiğim doğrular ilgilendirecek, uydurma masallar değil. Bu sözümde dürüst davranacağım. Kendime Müslüman diyerek doğruluktan ayrı hayal dünyasında yaşamak yerine, ben hissedip dokunabildiğim, aklımla kavrayabildiğim gerçeklere inanmak istiyorum. Eğer sen gerçeksen bu benim müslüman olarak senden son isteğimdir, beyanımdır. " Aldığım bu kararın ardından yeni bir sayfa açtım ve kendimi dünyaya gönderilmiş, yolunu bulması gereken, kendini geliştirmesi ve yaşadığı ortamı kavraması gereken bir canlı olarak görmeye başladım. Sadece olması gerektiği gibi bilimsel gerçekler ışığında nereden geldim ve nereye gidiyorum sorusuna yanıt arayan bir canlı! Müslümanca yaşamadan önce insanca yaşamayı denemek istiyorum. Biraz uzun bir konu oldu, kusuruma bakmayın. Biraz iç dökmek istedim. Özgürlüğümü hissetmek istedim. Ve bu başlık altında bir sorum var. Eski inancımın gerçekten eskide kalması ve kırıntılarını süpürmem için, dini inancın baskılamış olduğu korkuyu geride bırakmak için nereden başlamalıyım hangi konulara yönelmeliyim? Çok yazık etmişsin ancak eksik olan tarafın muhtemelen tefekkürün eğerki doğru yaptıysan bu dini işleri bir şekilde sana bazı işaretler verilmiştir ama sen gözden kaçırmış olabilirsin.Öteki türlü bir samimiyet problemin olabilir gerçi anlatımların gerçekse samimi gibi geldin ama yanlış yapmışsın gel sen yol yakınken tövbe et yapman gereken diğer müslümanlara bakarak dini terketmek olmamalı asıl yapman gereken o tip saptırıcı sözde müslümanlara rağmen kuranın anlattığı Allahı aramalısın zaten kuran bize bunu emreder.İslamda ve özellikle kuranda din alimleri en sert şekilde uyarılır ve yapılan yanlışların alimler için geri dönülmez cezalandırmaların olacağı anlatılır o yüzden senin kızmış olduğun noktalara Allah çok daha fazla kızıyor. Ben işte bunu anlayamıyorum ya arkadaş diğer müslümanlardan sana ne vay o yanlış yapmış git dini terket hiç akıl mantık işimi yaw yarın bir arkadaşın veya bir tanıdığın çok kötü bir şey yapmış olsa ve bu kişide ateist olsa bu sefer ateizmi terkedecekmisin? Link to post Sitelerde Paylaş
Carnegia 0 Haziran 30, 2017 gönderildi Raporla Share Haziran 30, 2017 gönderildi Çok yazık etmişsin ancak eksik olan tarafın muhtemelen tefekkürün eğerki doğru yaptıysan bu dini işleri bir şekilde sana bazı işaretler verilmiştir ama sen gözden kaçırmış olabilirsin.Öteki türlü bir samimiyet problemin olabilir gerçi anlatımların gerçekse samimi gibi geldin ama yanlış yapmışsın gel sen yol yakınken tövbe et yapman gereken diğer müslümanlara bakarak dini terketmek olmamalı asıl yapman gereken o tip saptırıcı sözde müslümanlara rağmen kuranın anlattığı Allahı aramalısın zaten kuran bize bunu emreder.İslamda ve özellikle kuranda din alimleri en sert şekilde uyarılır ve yapılan yanlışların alimler için geri dönülmez cezalandırmaların olacağı anlatılır o yüzden senin kızmış olduğun noktalara Allah çok daha fazla kızıyor. Ben işte bunu anlayamıyorum ya arkadaş diğer müslümanlardan sana ne vay o yanlış yapmış git dini terket hiç akıl mantık işimi yaw yarın bir arkadaşın veya bir tanıdığın çok kötü bir şey yapmış olsa ve bu kişide ateist olsa bu sefer ateizmi terkedecekmisin? Link to post Sitelerde Paylaş
Carnegia 0 Haziran 30, 2017 gönderildi Raporla Share Haziran 30, 2017 gönderildi Olaya bakış açın o kadar saçmakı?? Yanlış yapmanın dili, dini, kitabi olmaz. Herkes hata yapabilir. Musluman olmayip cok duzgun hayat yasayan insanlarda vardır. Arkadasin yazdigini bile okumamisin. Baskalari kotu bisey yapti diye degil, kendisi sorgulayarak bu sonuca varmış..Ayrica dinden cikmak icin kitabı okumak yeterli. Link to post Sitelerde Paylaş
Kubilay5000 0 Temmuz 3, 2017 gönderildi Raporla Share Temmuz 3, 2017 gönderildi (düzenlendi) Arkadaşlar merhaba, Ben aranıza yeni katılmış bir kişiyim. Kısaca ateizme olan yolculuğumdan biraz bahsetmek istiyorum; Ben Türkiye'nin pek çok vatandaşı gibi dini inançları olan bir ailede doğdum ve büyüdüm. Ailem, tahsilleri olmayan ve hayatı sorgulanmayan cahil bireylerden oluşuyor. Dolayısıyla ailem tarafından hayata dair bir yönlendirmem olmadı. Herşeyi ben farkettim, ben sorguladım. Ben de her müslüman gibi inancımın peşinde koştum ve manevi aşkı aradım. Pek uyanık olmayan, ensesine vur ekmeğini al tarzında bir insanım. Buna eminim ki beni bu hale din getirdi. Din alimlerimizin anlattığı uçan-kaçan, keramet sahibi olan dini bütün kişilere hep hayranlık duydum ve ben de kendimi Allah'a sevdirmeye çalıştım. İlk başta dini kaynakları sorgulamadım, hatta ayetler üzerinde düşünmedim bile. Yani inandığım dini aslında doğruluğuna inanmadan cahilce yaşıyordum. Kalp gözümün açılması için zikir çektim, namaz kıldım, oruç tuttum ve doğal olarak bir sonuç elde edemedim. Sonra neden sonuç elde edemediğimi sorgulamaya başladığım yerde dinimi sorgulamaya başladım. Cahilliğimin farkına vardım. Artık 'Cübbeli' gibi insanların din alimi değil de din tüccarı olabileceğini düşünmeye başladım. Çünkü bu aşamaya gelene kadar 1-2 cemaat ile münasebetim oldu ve neredeyse hepsi de aynı çıkarlar ile benzer zenginliklere doğru yelken açmışlardı. Hislerime göre hareket ediyordum ve hislerim bana biryerlerde birşeylerin yanlış olduğunu söylüyordu. Yani benim his ve düşüncelerim ile anlatılan ve uygulanan ve indirilen müslümanlık inancı hiç örtüşmüyordu. Her sorgulamadan sonra tatmin edici bir cevap bulamayıp dinden soğudum. Belki Kuran değiştirilmemişti ama Kuran'a uyduruk hikayeler ile ekleme yapılmış ve bunlar din haline gelmiş, ibadeti zorunluluk arz etmişti. Bütün bu çelişkilerin içinden sıyrılarak, eğer varsa Allah ile aramda şöyle bir karar aldım. "Allah'ım ben senin için elimden geleni yaptım. Hem cahilce yaptım hem de cahilliğimin farkına varıp senin Kuran'ında emrettiğin gibi düşünerek ve sorgulayarak yaptım. Sana ulaşmak ve iletişim kurmak için her yolu denedim. Benim çabam bu kadar. Bundan sonrası için ise beni hayatta sadece araştırıp sorgulayarak ulaşabildiğim doğrular ilgilendirecek, uydurma masallar değil. Bu sözümde dürüst davranacağım. Kendime Müslüman diyerek doğruluktan ayrı hayal dünyasında yaşamak yerine, ben hissedip dokunabildiğim, aklımla kavrayabildiğim gerçeklere inanmak istiyorum. Eğer sen gerçeksen bu benim müslüman olarak senden son isteğimdir, beyanımdır. " Aldığım bu kararın ardından yeni bir sayfa açtım ve kendimi dünyaya gönderilmiş, yolunu bulması gereken, kendini geliştirmesi ve yaşadığı ortamı kavraması gereken bir canlı olarak görmeye başladım. Sadece olması gerektiği gibi bilimsel gerçekler ışığında nereden geldim ve nereye gidiyorum sorusuna yanıt arayan bir canlı! Müslümanca yaşamadan önce insanca yaşamayı denemek istiyorum. Biraz uzun bir konu oldu, kusuruma bakmayın. Biraz iç dökmek istedim. Özgürlüğümü hissetmek istedim. Ve bu başlık altında bir sorum var. Eski inancımın gerçekten eskide kalması ve kırıntılarını süpürmem için, dini inancın baskılamış olduğu korkuyu geride bırakmak için nereden başlamalıyım hangi konulara yönelmeliyim? Kardeşim bence aklındaki tabularını yık.yani illa bi cevap mi bulucaz ya.bende aynı senin model bi adamım.takma bişeyi ya bi cevap a gerek yok.şimdi ben sadece eğlence için okuyorum herşeyi.sende öyle yap..biyerden başlama yani o an ne öğrenmek istiyosan onu ara google dan. Temmuz 3, 2017 tarihinde Kubilay5000 tarafından düzenlendi Link to post Sitelerde Paylaş
khanbozkurt 0 Temmuz 5, 2017 gönderildi Yazar Raporla Share Temmuz 5, 2017 gönderildi Arkadaşlar cevap vermekte biraz geciktim. Kusuruma bakmayın. Ben özgür bir birey olmaktan yana kararımı verdim. Dini inançlarımın, geleneklerimin, aile yapımın beni belli düşüncelere hapsetmesine ve belli kalıplara sokmasına izin vermeyeceğim. Dediğim gibi dini inancım için çok çabaladım ve sorgulamaya başlayınca bir hayal dünyasının içerisinde hapsolduğumu farkettim. Din benim için artık hayal dünyasından ibaret. Bugün bakıyorum Müslümanlığın doğuş yeri olan Arabistan'da bile insanlar kendi dinlerini takmıyorlar. Ama biz onların dini için canımızı veriyoruz. Ben artık anlaşılmazlıklardan, belirsizliklerden ve acabalardan yoruldum. Karşıma sadece şuan ki bulgularla doğru olduğunu bildiğim gerçeklikleri almak istiyorum ve hayatımı bu doğru ve gerçeklikler üzerinden yaşamak istiyorum. Ateist olmak bana göre gerçekliğe ve doğruluğa kavuşmaktır. Bendeki anlamı budur. Ayrıca bir insan ateist oldu diye adam öldürecek, hırsızlık yapacak, yalan söyleyecek değil. Ateistlerin çoğu korku ile bastırılmadıkları için dobra oluyor ve aslında kendisine müslümanım diyen birçok insandan daha müslümanca yaşıyor. Bu tabi ki kişiden kişiye göre değişir. Velev ki insan olmamızın inancımızla, görüşümüzle alakası yok. İnsana insan gibi bakabildikten sonra sen kendine ateistim desen de yaşantın müslümanlıkla veya diğer dinlerle uyuşuyorsa ne olacak? Ben ateistim ama bir müslümanın sahip olması gerektiği şekilde davranışlar sergiledim. yine de cehennemde yanacağım. Birçok müslüman anlamını bilmediği sureleri namazda Allah'ın huzurundayım düşüncesiyle okuyor. Bir yandan da bir bilim adamı dünyadaki canlılığı keşfediyor nereden geldiğimizi araştırıyor ve evreni inceliyor. Hangisi daha tatminkar ya da yararlı? Şu da bilinmelidir ki bilim bir gün gerçekten bir yaratıcı olduğunu kanıtlarsa o zaman bir yaratıcının varlığına inanırım. Bir yaratıcı vardır derim. Ama bu yaratıcı Allah'dır ve gerçek din de müslümanlıktır denemez.. Her bilimsel gerçek yanlışlanana kadar doğrudur. Araştırarak hayatı keşfetmek anlamsız ibadetlerden daha gerçekçi.. Dini ticarethaneye çeviren alimleri gördükçe bu ibadetlerin de ne kadar yararlı olduğu gözler önüne seriliyor. Artık şu anlaşılmalıdır. Ben gerçekliği ve somut doğruları aradığım için, sizin tabirinizle Allah'ın bana verdiği aklı kullanmam gerektiğine inandığım için bu yolu seçtim. Dini inancım süresi boyunca ne aklımı ne de ruhumu tatmin edebildim. Bu benim için bir arkadaşımın yanlışına ayıbına göz yummak, sineye çekmek gibi birşeydi. Düzelir, herşey güzel olur düşüncesiyle bir ümit yaşadım. Fakat ne oldu? Doğduğum gündeki cahilliğim ile 27 senemi devirdim. Birçok müslüman da aynen benim gibi. İlk doğduğu gündeki gibi cahil. Günlük kullandığı kelimeler dışında hayatına dair hiçbir şey öğrenememiş. İçi boş bir beyin ile ömür geçiyor.. Ömrümden giden zamanı geri istiyorum. Aklımı, kalbimi tatmin edebilecek gerçekleri ve doğruları istiyorum. Ulaşılamayacak hayalleri değil. Link to post Sitelerde Paylaş
Recommended Posts