Jump to content

Yakınımın arkadaşının başına gelen olay


Recommended Posts

Merhaba. Geçen günlerde bana bir olay anlatıldı bu olay beni dinlere daha çok bağladı. Kendi kendime olayı çürütebilecek argümanlar üretmeye çalıştım ama bulamadım bir de siz okuyun. Yakınımın arkadaşı taksici ve 300 liraya ihtiyacı var o gün taksisine gözlüklü bir teyze biniyor ve türbeye gidiyorlar türbede dua ettikten sonra adam dilek diliyor, dileği ise 300 lira. Ardından yaşlı kadın adama çıkarıp 300 lira veriyor. Kadın gözlüğünü çıkardığında ise adam kadının gözbebeğinin kırmızı olduğunu fark ediyor. Çok geçmeden başka bir türbeye gidiyorlar fakat orası inanılmaz kalabalık ve araba park edecek yer yok, kadın 100 metre ileride yerlerinin hazır olduğunu söylüyor gerçekten de 100 metre ilerisinde boş bir yer oluyor. İşlerini hallettikten sonra adam yaşlı kadını evine bırakmak istiyor kadın ise aynen şunu söylüyor(muş) "Oğlum, sen istedin biz geldik şimdi bırak ta başka yardıma ihtiyacı olan insanların yanına gidelim". Sizce böyle bir şey cidden yaşanmış mıdır? Olaydan sonra adam yaşlı kadınla gezdikleri yerleri tekrar tekrar gezmiş. Belki de sırf bu olay yüzünden dinlere inanıyorum desem yeridir.

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • İleti 53
  • Created
  • Son yanıt

Top Posters In This Topic

3 dakika önce, stephcurry yazdı:

Merhaba. Geçen günlerde bana bir olay anlatıldı bu olay beni dinlere daha çok bağladı. Kendi kendime olayı çürütebilecek argümanlar üretmeye çalıştım ama bulamadım bir de siz okuyun. Yakınımın arkadaşı taksici ve 300 liraya ihtiyacı var o gün taksisine gözlüklü bir teyze biniyor ve türbeye gidiyorlar türbede dua ettikten sonra adam dilek diliyor, dileği ise 300 lira. Ardından yaşlı kadın adama çıkarıp 300 lira veriyor. Kadın gözlüğünü çıkardığında ise adam kadının gözbebeğinin kırmızı olduğunu fark ediyor. Çok geçmeden başka bir türbeye gidiyorlar fakat orası inanılmaz kalabalık ve araba park edecek yer yok, kadın 100 metre ileride yerlerinin hazır olduğunu söylüyor gerçekten de 100 metre ilerisinde boş bir yer oluyor. İşlerini hallettikten sonra adam yaşlı kadını evine bırakmak istiyor kadın ise aynen şunu söylüyor(muş) "Oğlum, sen istedin biz geldik şimdi bırak ta başka yardıma ihtiyacı olan insanların yanına gidelim". Sizce böyle bir şey cidden yaşanmış mıdır? Olaydan sonra adam yaşlı kadınla gezdikleri yerleri tekrar tekrar gezmiş. Belki de sırf bu olay yüzünden dinlere inanıyorum desem yeridir.

Bence sen inanmaya devam etmelisin.

Link to post
Sitelerde Paylaş
16 dakika önce, stephcurry yazdı:

Merhaba. Geçen günlerde bana bir olay anlatıldı bu olay beni dinlere daha çok bağladı. Kendi kendime olayı çürütebilecek argümanlar üretmeye çalıştım ama bulamadım bir de siz okuyun. Yakınımın arkadaşı taksici ve 300 liraya ihtiyacı var o gün taksisine gözlüklü bir teyze biniyor ve türbeye gidiyorlar türbede dua ettikten sonra adam dilek diliyor, dileği ise 300 lira. Ardından yaşlı kadın adama çıkarıp 300 lira veriyor. Kadın gözlüğünü çıkardığında ise adam kadının gözbebeğinin kırmızı olduğunu fark ediyor. Çok geçmeden başka bir türbeye gidiyorlar fakat orası inanılmaz kalabalık ve araba park edecek yer yok, kadın 100 metre ileride yerlerinin hazır olduğunu söylüyor gerçekten de 100 metre ilerisinde boş bir yer oluyor. İşlerini hallettikten sonra adam yaşlı kadını evine bırakmak istiyor kadın ise aynen şunu söylüyor(muş) "Oğlum, sen istedin biz geldik şimdi bırak ta başka yardıma ihtiyacı olan insanların yanına gidelim". Sizce böyle bir şey cidden yaşanmış mıdır? Olaydan sonra adam yaşlı kadınla gezdikleri yerleri tekrar tekrar gezmiş. Belki de sırf bu olay yüzünden dinlere inanıyorum desem yeridir.

Kadın zengindir.

 

Çalışmadan saatte binlerce  lira  kazanan insanlar var.:)

 

Genelev patroniçesi matild manukyan   gibi kadınsa gene inanmaya devam edecek misin?

Link to post
Sitelerde Paylaş

   Stephcurry bir iki kulaktan dolma hikayeyle rasyonel düşünmeyi bırakıp seleyi suya indirirsen yalan dolan bilgilerin arasında kaybolur gidersin. Olayı bizzat kendin yaşamış olsan yine neyse de başkasından duyduğun bir hikayeye neden güvenesin ki ? Üstelik anlattığın hikaye hiç de yabancı değil. Bir zamanlar sabah kuşağının vazgeçilmezi samanyolu dizilerine benziyor.

   Bu türden anlatılar bizim toplumumuzda yığınla doludur ama kimse birebir kendi yaşamamış, hep başkalarından duymuş olur. Yani bu işi kafaya takıp bahsi geçen taksiciye ulaşmaya çalışsan emin ol ki öyle birini bulamazsın. Mesela neden kırmızı gözlü yaşlı teyze figürü var bu hikayede de normal bir insan yok? Ben söyleyeyim. Çünkü filmler olsun, ninelerin anlattığı hikayelerden dolayı olsun doğaüstü güçler insanlarımızın kafasında böyle şekillenmiş.

   Ayrıca benim de hayatımda çok yardıma ihtiyacım olan zamanlar oldu ama gelip giden olmadı. Senin oldu mu?

??

Link to post
Sitelerde Paylaş
28 dakika önce, stephcurry yazdı:

Merhaba. Geçen günlerde bana bir olay anlatıldı bu olay beni dinlere daha çok bağladı. Kendi kendime olayı çürütebilecek argümanlar üretmeye çalıştım ama bulamadım bir de siz okuyun. Yakınımın arkadaşı taksici ve 300 liraya ihtiyacı var o gün taksisine gözlüklü bir teyze biniyor ve türbeye gidiyorlar türbede dua ettikten sonra adam dilek diliyor, dileği ise 300 lira. Ardından yaşlı kadın adama çıkarıp 300 lira veriyor. Kadın gözlüğünü çıkardığında ise adam kadının gözbebeğinin kırmızı olduğunu fark ediyor. Çok geçmeden başka bir türbeye gidiyorlar fakat orası inanılmaz kalabalık ve araba park edecek yer yok, kadın 100 metre ileride yerlerinin hazır olduğunu söylüyor gerçekten de 100 metre ilerisinde boş bir yer oluyor. İşlerini hallettikten sonra adam yaşlı kadını evine bırakmak istiyor kadın ise aynen şunu söylüyor(muş) "Oğlum, sen istedin biz geldik şimdi bırak ta başka yardıma ihtiyacı olan insanların yanına gidelim". Sizce böyle bir şey cidden yaşanmış mıdır? Olaydan sonra adam yaşlı kadınla gezdikleri yerleri tekrar tekrar gezmiş. Belki de sırf bu olay yüzünden dinlere inanıyorum desem yeridir.

 

Bunu biraz daha genişletirsen güzel bir mitolojik masal olur, hatta kitabını da basarsan zengin oldu gitti.

Örneğin, adam hikayesinde samana can vermiş, al işte sana dünyaca okunan ezop masalları.

Hatta adamın biri masalla kalmamış, bir mağarada bana vahiy geldi demiş, içinde altı yaşındaki çocuklarda dahil yüzlerce kadını becermiş.

Masal deyip geçme, kurnazlar onu din dahi yapmışlar...

Link to post
Sitelerde Paylaş

Bu tür olayları hiç birebir yaşayanla karşılaşmadım hep yakınının yakını yok uzaktan tanıdığı falan ama hiç birinci ağızdan bu tür bir hikaye duymadım. Hatta bi kaç arkadaşım zamanında beni tarikatların içine girmem için ısrar etti acayip şeyler yaşadıklarını söyledi bende gittim. Sonuçmu gece kulübünde dans edenlerden bir farkları yoktu sadece figürler farklıydı ?

Link to post
Sitelerde Paylaş
10 dakika önce, Dr.AldRe yazdı:

Bu tür olayları hiç birebir yaşayanla karşılaşmadım hep yakınının yakını yok uzaktan tanıdığı falan 

 

Öyle olmazsa yutturma şansı riske girer.

Muhammed de öyle yapmamış mı, hatta o insanı değil mağarayı kaynak vermiş...

Link to post
Sitelerde Paylaş
10 dakika önce, bilgivehis yazdı:

 

Öyle olmazsa yutturma şansı riske girer.

Muhammed de öyle yapmamış mı, hatta o insanı değil mağarayı kaynak vermiş...

 

Ona göre kendisini peygamber olarak gönderen yaratıcı bile dağı taşı böceği kendisine kaynak gösteriyor hatta onların üstüne yemin ediyor. ?

Link to post
Sitelerde Paylaş
Bir saat önce, stephcurry yazdı:

Merhaba. Geçen günlerde bana bir olay anlatıldı bu olay beni dinlere daha çok bağladı. Kendi kendime olayı çürütebilecek argümanlar üretmeye çalıştım ama bulamadım bir de siz okuyun. Yakınımın arkadaşı taksici ve 300 liraya ihtiyacı var o gün taksisine gözlüklü bir teyze biniyor ve türbeye gidiyorlar türbede dua ettikten sonra adam dilek diliyor, dileği ise 300 lira. Ardından yaşlı kadın adama çıkarıp 300 lira veriyor. Kadın gözlüğünü çıkardığında ise adam kadının gözbebeğinin kırmızı olduğunu fark ediyor. Çok geçmeden başka bir türbeye gidiyorlar fakat orası inanılmaz kalabalık ve araba park edecek yer yok, kadın 100 metre ileride yerlerinin hazır olduğunu söylüyor gerçekten de 100 metre ilerisinde boş bir yer oluyor. İşlerini hallettikten sonra adam yaşlı kadını evine bırakmak istiyor kadın ise aynen şunu söylüyor(muş) "Oğlum, sen istedin biz geldik şimdi bırak ta başka yardıma ihtiyacı olan insanların yanına gidelim". Sizce böyle bir şey cidden yaşanmış mıdır? Olaydan sonra adam yaşlı kadınla gezdikleri yerleri tekrar tekrar gezmiş. Belki de sırf bu olay yüzünden dinlere inanıyorum desem yeridir.

 

Arkadaşın mı seni keklemiş yoksa sen mi bizi keklemeye çalışıyorsun bilmiyorum ama, anlattığın öykünün orijinali, cumhuriyetin ilk kadın hakimlerinden Adalet Yılmaz için anlatılır. Osman diye bir taksicinin arabasına biner ve öykü başlar. Ne kadar doğrudur bilemem ama güzeldir.

 

adalet_yilmaz_hakim-e1349747134675.jpg

 

 

Türkiye’nin 88 yaşında yaşama veda eden ilk kadın hâkimlerinden Adalet Yılmaz’ın öyküsü, popüler kültürün karmaşası içinde kendi tarihine yabancılaşan insanlarımıza örnek olsun. Hayatı boyunca Ata’sına verdiği sözü tutmak için çalışan bu örnek Türk kadınının, bir Ankara sabahında bir araya geldiği taksi şoförü Osman’la gün boyu süren yolculuğu ve diyaloglarından oluşur öykü. 
Aydın Sökeli’dir Adalet Yılmaz. Babası pamuk ekerdi annesi ise ev hanımıydı. Babasının Kurtuluş Savaşı’na katılmasının ardından Söke işgal olmuş, o da annesiyle birlikte kaçarak dağ köylerinde saklanmıştı. Babasının savaştan sağ salim dönmesi bir daha yaşayamayacağı mutlu sonlardan biriydi aslında. 
Babası liseye Aydın’a gönderdiğinde büyük önder Atatürk’le karşılaştı. Ata’sına çiçek uzattığında “Okulu bitirince ne olacaksın?” sözüyle karşılaştı büyük önderin. “Hemşire” yanıtını verdi. Ancak Atatürk “O da güzel meslek ama bence sen hâkim ol, ismine çok yakışır” dedi. Küçük Adalet’in “Ama kadından hâkim olmaz ki” yanıtıyla kaşları çatılan Atatürk, “Sen istedikten sonra olur. Senden söz istiyorum hâkim olacaksın” diye konuştu.
Ata’sına verdiği sözü tuttu Adalet. İstanbul’a gitti, hukuk fakültesinden mezun oldu. Mezun olur olmaz evlendiği subay eşini 1952’de Kore Savaşı’nda kaybetti. Dışişleri Bakanlığı’nda çalışan oğlunu 1978’de Ermeniler öldürdü, geriye sade kızı kalmıştı. Talihsizlik yakasını bırakmadı Adalet Hâkim’in. Öğretmen olan kızını tüm ailesiyle birlikte 1999’daki Kocaeli depreminde yitirdi.

 

ADALET 
Yaşlı kadın yatağından kalktı. Sabah ezanının insan ruhuna huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu. 88 yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle pencereye doğru yöneldi. Pencereyi açması ile birlikte odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doluştu. Penceresinden gözüken Kurtuluş Parkına bakarak yaşlı ciğerlerine sabahın ılık esintisi ile doldurdu. Abdestini aldı, sabah namazını kıldı. Mutfağa yöneldi. Çayla birlikte bir iki lokma bir şeyler atıştırdı. Oturma odasına yöneldi. Eski bir fiskos masasının yanındaki koltuğuna ilişti. Masanın üstü çerçeveler ile doluydu. Bir tanesine uzandı, camının üzerinde titreyen parmaklarını dolaştırdı. Çerçevenin içindeki fotoğrafta İstiklal madalyalı kara yağız bir adamla, makyajsız olmasına rağmen güzelliği göz alan bir kadın birbirlerine bakarak gülümsüyorlardı. Yaşlı kadın 'Günaydın Anne, Günaydın Baba' dedi. Usulca yerine koyduğu çerçeveye bir bakış daha attıktan sonra başka bir çerçeveyi eline aldı. Bu siyah beyaz fotoğrafta da subay üniformalı bir adamla bir gelin yan yana duruyorlardı. Yaşlı kadın çerçeveyi titreyen dudaklarla öptü. 'Günaydın Kocacığım' dedi. Kadın bu çerçeveyi de bıraktıktan sonra üçüncü ve son çerçeveye uzandı. Artık gözlerinden yaş damlıyordu. 

Fotoğraftaki biri erkek diğeri kız çocuklara bakıp 'Günaydın Evlatlarım' dedi. Tüm çerçevelere kısaca göz atıp 'Sizleri, hepinizi çok özledim' dedi. 
Gözlerinde biriken yaşları sildi. Artık ağlamak için bile yaşlı hissediyordu kendini. Ağır ağır doğrulduğu koltuğundan eski telefonuna doğru yöneldi. Ağır ağır numaraları çevirdi. Karşısına çıkan adama 'Bir taksi istiyorum' dedi ve adresi verdi. Kapısını kilitleyip, apartman merdivenlerine yöneldi. Yıllarca çekmediği zorluk kalmamıştı ama şimdi bu merdivenler hayatının en büyük engeli olmuştu. Ağır ve dikkatli bir biçimde iniyordu. Sabırsızlanan taksi şoförünün çaldığı korna sokağı inletiyordu. 'Patlama be adam' dedi. Nihayet taksiye binebildi. 'Teyze hoş geldin' dedi 25–30 yaşlarındaki şoför. 'Nereye gidiyoruz?' Kadın kısa bir sessizliğin sonunda 'Tüm bir gün beni taşır mısın?' diye sordu. 'Sana 500 lira veririm.' Adam küçümser bir gülümseme ile 'Mal sahibi benden her gün 500 lira istiyor teyze' dedi. 
Kadın gülümsedi 
'O zaman sana 650 lira vereceğim ne dersin?' 
'Kurtarmaz ama senin güzel hatırını kırmayayım. İlk önce nereye gideceğiz?' 
'Anıtkabir'e' 
'Anıtkabir'e mi? 
'Evet' 
'Tamam teyzeciğim' 
'Yaş kaç teyzeciğim?' 
'Seksen sekiz' 
'Maşallah Allah uzun ömür versin teyzeciğim' 
'Allah sağlıklı mutlu ömür versin oğlum' 
'Haklısın teyzecim' 
Taksi Anıtkabir'in kapısına gelmişti. Şoför 'Teyzeciğim geldik' dedi. Dalgın görünen kadın 'Evladım burada yardımına ihtiyacım var' dedi. 'Benimle gel' Adam şaşırmıştı. 'Tabii teyze' dedi. Kuşkulu gözlerle 'Bizi buraya alırlar mı?' diye sordu. 
O ana kadar dalgın ve yorgun görünen kadın, bir anda irkildi. Gözlerinden ateş fışkırarak 'Ne demek almamak? Sen daha önce hiç gelmedin mi buraya?' dedi 
'Hayır' 
'Kaç yıldır Ankara'da yaşıyorsun?' 
'Ben Ankaralıyım teyze. Doğma büyüme' 
'Ee o zaman' 
'Ne bileyim bir kez okulla gelmiştik bayramda. Bayram olmayınca burası kapalı sanıyordum ben' 
Kadın sinirli bir şekilde kafa salladı. 
Şoför utanmıştı. Mozoleye çıkan mermer merdivenlere kadar konuşmadılar. Merdivenlere geldiklerinde Şoför kuşkulu bir şekilde 
'Nasıl çıkacaksın Teyze?' diye sordu. 
'Her ay nasıl çıkıyorsam öyle' 
'Her ay geliyor musun?' 
'Evet' 
Uzun bir uğraşla merdivenleri çıktılar. Mozoleye doğru ağır ağır ilerlediler. İçerisi çok serindi. Şoför büyük bir azimle yürümeye çalışan kadının koluna girmişti. Kadının nefes alışları sıklaşmıştı. Nihayet mozolenin önüne geldiler. Kadın şoförün kolundan ani bir hareketle kurtuldu. Çantasını açtı. Tek bir karanfil çıkardı. Mozoleye doğru ilerledi. Çiçeği mozoleye koydu. Şoför şaşkınlıkla olayı seyrederken kadının ağzından şu sözlerin döküldüğünü fark etti. 'Hayatım boyunca sana verdiğim sözü tutmak için çalıştım'… Ağır ağır geriye çekilen kadın ellerini açıp Fatiha okumaya başladı. Şoför kısa bir şaşkınlığın ardından ona katıldı. Kadın bir anlık suskunluktan sonra 'Hadi gidelim' dedi. 
Geldiklerinden çok daha ağır bir şekilde arabaya döndüler. Şoför kadının durumundan endişelenmeye başlamıştı. 'Yoruldun mu Teyze' dedi. 
Kadın sustu. Bir süre suskunluktan sonra 'Evet hem de çok yoruldum' diye cevapladı. 
'Nereye gidiyoruz?' 
'Bankaya' 
Şoför arabasındaki kadının herhangi biri olmadığını anlamıştı. Bu yaşlı kadının Atatürk'e verdiği söz ne olabilirdi? En sonunda dayanamadı. 
'Teyzeciğim bir şey sorabilir miyim?' 
'Sor bakalım evladım' 
'Anıtkabir'de Atatürk'e bir söz verdiğinizi söylemiştiniz. O söz nedir?' 
'Uzun hikâye evladım' 
'Olsun be teyze anlat ne olur' 
'Ben lisedeyken bizim okulumuza gelmişti Atatürk. Beni de ona çiçek vermek için seçmişlerdi. Çiçeği verdiğimde bana ismimi sordu. Bende 'Adalet' dedim. Bunun üzerine 'Ne güzel ismin varmış' dedi. 'Okulu bitirince ne olacaksın' dedi bana. Hemşire dedim. Oda 'Güzel meslek ama bence sen Hâkim ol ismine çok yakışır' dedi. Ben kadından hâkim olmaz ki dedim. Kaşlarını çattı, 'Sen istedikten sonra olur. Senden söz istiyorum hâkim olacaksın' dedi.' 
'Sen ne dedin peki?' 
'Mustafa Kemal emretmiş ne denir? Söz verdim.' 
'Peki olabildin mi Adalet Teyze?' 
'Evet ben Cumhuriyetin ilk kadın hâkimlerindenim.' 
'Vay be. Sende ne hikâye varmış Adalet Teyze' 
'Herkesin bir hikâyesi vardır evladım. Herkesin hikâyesi de kendine göre değerlidir. Eğer insanların hikâyelerini bilip anlayabilirsen insanlara daha anlayışlı davranabilirsin.'
'Haklısın Adalet Teyze. Bu banka mı gelmek istediğin?' 
'Evet' 
'Yardım edeyim mi? Ben de geleyim mi?' 
'Hayır. Sen burada bekle lütfen. Bu arada adın neydi evladım?' 
'Osman teyzeciğim.'
'Tamam Osman. Beni 45 dakika kadar sonra buradan al olur mu?' 
'Tamam teyzeciğim.'


Adalet hanım bankadan içeri girdi. Osman öğlen saatinin geldiğini fark edip yemeğe gitti. Yemek boyunca Adalet hanımı düşündü. 'Kim bilir neler yaşamış, neler görmüştür' diye düşündü. Tam vaktinde bankanın önündeydi. Adalet hanım 15 dakikalık gecikme ile geldi. 


'Hoş geldin Hakim Teyze.'
'Çok uzun zamandır bana Hâkim denmemişti.' 
'Hoşuna gitmediyse söylemeyeyim?' 
'Yok aksine hoşuma gitti. Sağol.' 
'Nereye gidiyoruz?' 
'Seyranbağları’na' 
'Tabii' 
'Hakim Teyze çok yer gezmişsindir sen…' 
'Tüm Anadolu'yu karış karış gezdik rahmetli kocamla…' 
'Ne iş yapardı amca?' 
'Subaydı' 
'Ne zaman vefat etti?' 
'1952’de'
'Çok olmuş. Gençmiş…' 
'Kore savaşında şehit oldu.' 
'Allah rahmet eylesin Hakim teyze.' 
' Sağol' 
'Seyranbağları'na geldik nereye gideceğiz?' 
'Sağa sap. İkinci binanın önünde dur.' 
'Tamam. Buyur Hâkim Teyze. Geleyim mi ben?' 
'Yok bekle burada.' 


Osman beklemeye başladı. Bir ara merak etti. Binanın uzaktan görünen levhasına baktı. 'Seyranbağları Kız Yetiştirme Yurdu' yazısını okudu. Anlam veremedi. 'Bu kadın burada ne yapar ki?' diye düşündü. 
Yarım saat sonra Adalet Hanım göründü. Yanında orta yaşlı kibar bir hanım vardı. Adalet Hanım’ı arabaya ağır ağır bindirdi. Kadın 'Adalet Hanım size ne kadar teşekkür etsek azdır. Her zaman yanımızdasınız. Kızlarda sizi çok seviyor. Ne olur arayı çok uzatmayın. Yine gelin' dedi. 
Adalet Hanım, buğulu gözlerle 'İnşallah. Kızlara selamımı söyleyin. Ben de onları çok seviyorum. Onlara iyi bakın' dedi. 


Araba hareket etti. 
'Nereye Hâkim Teyze?' 
'Hemen iki sokak öteye.' 
Osman iki sokak ötede bu sefer başka bir binanın önüne park etti. 
Bu binada da 'Ankara Seyranbağları Huzurevi' yazıyordu. 
'Bekle beni' 
'Tabii Hâkim Teyze' 
Yine bir saate yakın bir bekleyişin sonunda bu sefer etrafında birçok yaşlı kadın ve adamla çıkageldi Adalet Hanım. Sarılıp öpüştükten sonra oradan ayrıldılar. Osman dikiz aynasından Adalet Hanım'ın gözlerinden akan yaşları fark etti. 
'İyi misin Hâkim Teyze?' 
'İyiyim Osman. Eski dostları görünce insan bir hoş oluyor.' 
'Nereye gidiyoruz?' 
'Cebeci Asri Mezarlığı’na' 
'Tamam' 
'Teyze nerelisin sen?' 
'Aydın Sökeliyim. Babam orada pamuk ekerdi. Annem ev hanımıydı. Sonra Kurtuluş Savaşı oldu. Babam savaşa gitti. Söke işgal oldu. Biz dağlara kaçtık annemle. Saklandık dağ köylerinde. Savaş bitince Söke'ye döndük. Allah'a Şükür Babam'da sağ salim döndü savaştan.' 
'Sonra ne oldu?' 
'Liseye Aydın'a gönderdi babam. Orada Atatürk'le karşılaştım. Sözümü tutmak için İstanbul'a gittim. Hukuk fakültesine girdim. Orada rahmetli eşimle karşılaştım. O Harbiye'de okuyordu o zaman. Mezun olunca evlendik.' 
'Çocuğunuz var mı?' 
'Bir kızım bir oğlum vardı.' 
'Neredeler şimdi?' 
'Oğlum dışişlerinde çalışıyordu.' 
'Ne güzel' 
'1978 de Fransa'da Ermeniler öldürdüler.' 
'Üzüldüm Hakim Teyze. Başın sağ olsun. O da babası gibi şehit oldu yani' 
'Evet. Şehit babanın, şehit oğlu. Allah kimseye evlat acısı vermesin.' 
'Amin. Ya kızın?' 
'O eşi ve çocukları ile İzmit'te yaşıyordu. Öğretmendi. 1999 da depremde hepsi vefat ettiler.' 
'Allah rahmet eylesin. Boş boğazlığımla üzdüm seni Hâkim Teyze kusura bakma' 
'Sanki sormasan aklımdan çıkıyorlar mı evladım. Sen üzülme sağol.' 
'Geldik Teyze' 
'Tamam evladım. Al işte paran artık gidebilirsin.' 
'Hakim teyze buradan nasıl döneceksin? Ben seni bekleyeyim eve bırakayım.' 
'Yok beni alacaklar buradan' 
'Hakim Teyze bu para fazla. Kusura bakma ben sana yalan söyledim. Taksinin sahibi benden 350 lira bekliyor. Affet beni. 350 'yi ona veririm. Gerisi kalsın. Bende para istemem. Bugün senden aldığım hayat dersinin parasal karşılığı yok zaten.' 
'Çocukların var mı?' 
'İki tane ellerinden öperler.' Taksinin güneşliğinden çocuklarının resimlerini çıkarıp gösterdi. 
'Adları nedir?' 
'Kemal ve Ayşe' 
'Oğlumun adı da Kemal’di.' 


Sessizliğin ardından Osman'ın elindeki parayı ittirdi Adalet Hanım. 
'Onlara bir şeyler al benim için. Onları okut. Ama yalansız, dolansız, çok çalışarak helal lokma ile büyüt ve okut. Atatürk'ün bana yaptığı gibi içlerindeki gücü fark etmelerini sağla. Bir de vatanını, milletini sevmelerini öğütle onlara.' 
Osman Adalet Hanım’ın ellerine sarılıp öptü. Ona iyi evlatlar yetiştireceğine söz verdi. Adalet hanım mezarlığın kapısından ağır ağır içeri girerken; Osman yaşlı gözlerle onu izliyordu. Hayatının en büyük dersini kendisi küçücük, yüreği yaşadığı acılara rağmen kocaman ve güçlü bu yaşlı kadından almıştı. Osman arabasını mal sahibine götürmeye karar verdi. Bu gün daha fazla çalışamazdı. 


Ertesi gün Ankara'da garip bir yağmur yağıyordu. Sanki gök delinmişti. Osman taksiyi mal sahibinden almış, durağa gelmişti. Çay ocağının yanında duran gazeteyi aldı. İlk sayfadaki haberlere göz gezdirdi. Siyaset doluydu gazete. Hiç anlamazdı. Sıkılıp adli olayların yer aldığı üçüncü sayfayı açtı. Taksiciler arkadaşları ile ilgili kötü haberleri genellikle oradan alırlardı. Göz gezdirirken bir haber dikkatini çekti. 


'Dün gece geç saatlerde Cebeci Asri mezarlığında bulunan cesedin Cumhuriyet tarihinin ilk Kadın Hâkimlerinden Adalet Yılmaz'a ait olduğu belirlendi. Adalet Yılmaz'ın bulunduğu yerdeki mezarların eşine ve oğluna ait olduğu belirlendi. Yılmaz vefat ettiği gün bankadaki tüm parasını çektiği, bu parayı ikiye bölerek Seyranbağları'ndaki bir kız yetiştirme yurdu ile bir huzurevine bağışladığı belirlendi. Polis, Adalet Yılmaz'ın mezarlığa ölmek için gittiğini düşünüyor.' 
Osman bir anda sarsıldı. Gözyaşlarına engel olamıyordu. Taksici arkadaşları hiçbir şey anlamadılar. Bir daha da hiç anlatmadı Osman bu yaşadıklarını. Herkesin tek bildiği Osman'ın bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında 'Gökler bile sana ağlıyor' diyerek ağladığı...

 

http://www.hukuki.net/showthread.php?62693-Fikri-Hur-Vicdani-Hur-irfani-Hur-Olmak-Cumhuriyet-Kadinlari/page2&p=330632#post330632

 

http://www.sozcu.com.tr/2017/yazarlar/can-atakli/adaletin-aglatan-oykusu-1925242/

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
Bir saat önce, Ten Ten yazdı:

Kadın zengindir.

 

Çalışmadan saatte binlerce  lira  kazanan insanlar var.:)

 

Genelev patroniçesi matild manukyan   gibi kadınsa gene inanmaya devam edecek misin?

 

Bir saat önce, stephcurry yazdı:

Neden böyle bir kanıya vardın? Sorguluyorum ve kafama takılan bu konu cevaplansın istiyorum.

 

Ben anlatılanlara inanıyorum.Cevap verdim.Kafana takılan neresi?

Link to post
Sitelerde Paylaş
1 dakika önce, stephcurry yazdı:

Ben sadece arkadaşın beni küçük düşürmeye çalışmasına takıldım. Kafama takılan şey bu olayın gerçeklik payı zaten.

 

Kafana takılan bu mu sadece :D Bak arkadaş olayı yazmış zaten :)  Şey vardı bi ara şu kuranı yakan sonra yaratığa dönüşen kadın. Değil mi? Bana da dostlarım epey yalan söyledi bu konularda ruhlar cinler... :)

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.


Kitap

Yazar Ateistforum'un kurucularındandır. Kitabı edinme seçenekleri için: Kitabı edinme seçenekleri

Ateizmi Anlamak
Aydın Türk
Propaganda Yayınları; / Araştırma
ISBN: 978-0-9879366-7-7


×
×
  • Yeni Oluştur...