Jump to content

Lütfen yardımcı olun bana. Çok kötüyüm


Recommended Posts

5 minutes ago, ateistfikir said:

Bu gerçekten iyimiş abi:) bir yerden başlamak gerekiyor. Abi biraz daha detaylandırsan daha farklı neler yapabilirim? Yani çok sosyal birisi olmak istemiyorum ama içine kapanık biriside olmak istemiyorum. Korkaklıkta var biraz bende. Üniversitede askerde felan çok zorluk çekerim bu gidişle. O yüzden kendimi degiştirmek için 1 saniye bile durmamam lazım. Ben staja gidiyodum lise son sınıfta. Adamlar benim içine kapanık olduğumu anladılar. Bitanesi bana tavsiye verdi kız arkadaş edin,hayata bakış açın değişir hoşlandığın bir kıza git ve ondan hoşlandığını söyle dedi. Bir süre sonra beni firmadan çıkardıklarını söylediler. O adamın alakası yok oranın patronu benim hocama söylemiş. Hoca da beni yanına çağırdı olum bu kadar çekingen olma açık ol dedi. Hatta beni edirneye götürmek istedi okul oraya gezi düzenliyomuş seninde gelmeni istiyorum felan dedi de ben gitmedim. Durum böyle abi ya. 

 

 

Sen burdan başla...

 

O adamların çoğu, üç kuruşluk üç istavridi tavaya atmak derdiyle orada değil. Dediğim gibi, tonla analiz kasmayalım. Sabret, sihirli değnek yok bu işler için.

 

Ha, balıkçılık sabretmeyi de öğretir zaten. O köprüde balık gelecek diye yağan yağmurun altınd kaç kez sabahladığım, hiç birşey tutamadan da sallanıp döndüğümün hesabı yoktur, hemde yılbaşı gecesi hatta.

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
3 dakika önce, anibal yazdı:

 

 

Sen burdan başla...

 

O adamların çoğu, üç kuruşluk üç istavridi tavaya atmak derdiyle orada değil. Dediğim gibi, tonla analiz kasmayalım. Sabret, sihirli değnek yok bu işler için.

 

Ha, balıkçılık sabretmeyi de öğretir zaten. O köprüde balık gelecek diye yağan yağmurun altınd kaç kez sabahladığım, hiç birşey tutamadan da sallanıp döndüğümün hesabı yoktur, hemde yılbaşı gecesi hatta.

 

Anladım abi sağol.

Link to post
Sitelerde Paylaş

@ateistfikir

İyisiniz, iyisiniz.

O kadar da kötü falan da değilsiniz, çünkü sıhhatiniz yerindeyse, eliniz ve ayağınız da düzgünse șayet, çok kötü olamazsınız muhterem.

Bence Siz birgün, mesela hafta sonunda, yaya olarak șehir turuna çıkınız. Bunu yaparken, çevrenizdeki insanları inceleyiniz, bilhassa uzuvları sakat olanlara bakınız.

Onların halini görünce, o kadar da kötü olmadığınızı farkedeceksiniz , hafifleyeceksiniz ve nihayetinde rahatlacaksınız.

Çekingenlik, utangaçlık tedavisi olmayan hastalık, sakatlık falan değil ki, bu yüzden bu kadar karamsar olmanız yersiz.

Hasılı iyisiniz, iyisiniz.

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
7 dakika önce, kavak yazdı:

@ateistfikir

İyisiniz, iyisiniz.

O kadar da kötü falan da değilsiniz, çünkü sıhhatiniz yerindeyse, eliniz ve ayağınız da düzgünse șayet, çok kötü olamazsınız muhterem.

Bence Siz birgün, mesela hafta sonunda, yaya olarak șehir turuna çıkınız. Bunu yaparken, çevrenizdeki insanları inceleyiniz, bilhassa uzuvları sakat olanlara bakınız.

Onların halini görünce, o kadar da kötü olmadığınızı farkedeceksiniz , hafifleyeceksiniz ve nihayetinde rahatlacaksınız.

Çekingenlik, utangaçlık tedavisi olmayan hastalık, sakatlık falan değil ki, bu yüzden bu kadar karamsar olmanız yersiz.

Hasılı iyisiniz, iyisiniz.

 

 

Ben napabilirim hiç arkadaşım yok özgüvensizim kız arkadaşım yok çok ozgüvensizim yani yaşamadan bilemezsiniz.

Link to post
Sitelerde Paylaş
2 dakika önce, ateistfikir yazdı:

Ben napabilirim hiç arkadaşım yok özgüvensizim kız arkadaşım yok çok ozgüvensizim yani yaşamadan bilemezsiniz.

 

Muhterem, birșeyler bilmesem, öne çıkıp ona buna akıl vermem yakıșık olmazdı herhalde.

Benim kız kardeșim zihinsel engelli ve ömür boyu bașkasına muhtaç mesela. Bunun be demek olduğu yașamayan bilmez elbette.

Hayatınızı kız kardeșimle değișmek istermisiniz ?. Kim ister ki !

Şunu aklınızdan çıkarmayınız; Sizin konumunuzdan daha kötü durumda olanlar var ve onların hayatlarını değiștirme olanakları hiç yok. Aynen benim kardeșim gibi.

Ne kadar çok hayıflanırsanız, o kadar çok zaman kaybedersiniz.

Link to post
Sitelerde Paylaş
11 dakika önce, kavak yazdı:

 

Muhterem, birșeyler bilmesem, öne çıkıp ona buna akıl vermem yakıșık olmazdı herhalde.

Benim kız kardeșim zihinsel engelli ve ömür boyu bașkasına muhtaç mesela. Bunun be demek olduğu yașamayan bilmez elbette.

Hayatınızı kız kardeșimle değișmek istermisiniz ?. Kim ister ki !

Şunu aklınızdan çıkarmayınız; Sizin konumunuzdan daha kötü durumda olanlar var ve onların hayatlarını değiștirme olanakları hiç yok. Aynen benim kardeșim gibi.

Ne kadar çok hayıflanırsanız, o kadar çok zaman kaybedersiniz.

Peki napmalıyım lütfen bana yardımcı olurmusun? 

Link to post
Sitelerde Paylaş
1 saat önce, ateistfikir yazdı:

Üniversite sınavına hazırlanıyorum. Aklımda şu üniversiteye gidicem şu bölümü okucam diye bir hedef yok. Koymadım. Daha doğrusu karar veremedim. Aldığım puana göre bişeyler yapıcam. Zaten iyi bor üniversite tutturmazsam üniversiteye asla gitmem. Zor bir bölüm seçersem daha elit ve akıllı insanlarla bir arada olucağımi düşünüyorum. Üniversite hayatımın da kötü geçmesinden kaygılıyım. Umarim çok iyi bir üniversite hayatım olur. Başarılı, sevilen ve saygı duyulan birisi olurum. Kendimi sevmek ve kendime saygı duymak istiyorum artık.

 

Ben sosyal problemlerimi spor ile çözdüm, denemede fayda var. 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Sorunlarını yenmek için neler yaptığını anlatır mısın? Sürekli aynı konuları açıyorsun sıktın artık biz ne yapabiliriz? Yaşadığın sorunlar aşamayacağın şeyler değil. Sana çözümü söylüyoruz ama aklın bir karış havada! Dışarıda bir dünya var ve sen bu dünyaya adapte olmak için hayatın içinde olmalısın yani evinin dışında. Hayatı ve insanları tanıdıkça bu sıkıntılarını zamanla aşacaksın. Çevrende sana baskı yapan, sana kendini beceriksiz hissettiren birileri olduğuna adım gibi eminim belki sen bile farkında değilsin. Bazı insanlar problemli oluyor ve sen insanları tanımadığın için kendini onlara karşı koruyamıyorsun. Kendini ancak sosyal hayatta tanıyabilirsin böylece insanlarla arandaki sınırları belirler ve kendi kurallarını koyarsın.

 

Benim sana ilk tavsiyem spor yapman olacak. Daha sonra bir işe girmeye çalış part time falan olabilir. Senin için bu çok zor anlıyorum ama kendini zorlamalısın çekeceğin acıya değecek başka türlü iyileşemezsin.

 

Yok yapamıyorum diyorsan bir psikiyatriste git üniversite sınavlarına hazırlandığın için hafif bir ilaç kullanmak istediğini söyle. Depresyondayken verimli bir şekilde ders çalışamazsın zaten.

 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Spor yapmak iyidir. Hem bedenini geliştirir hem de zihnini boşaltır, stresini attırır. Yaşın sebebiyle çok fazla kafana takıyorsun bu durumu. Lise dönemlerinde ezik olup da sonradan çok sosyal, başarılı hatta fırlama olan insanlar var. Durumunu geçiçi olarak kabul et. Bıraya gelip yazabiliyorsun mesela, buna cesaret edemeyen sadece yazışmaları okuyan insanlar da var. Yazmayı deneyebilirsin. Yazmak da rahatlatır. Psikiyatristten destek alabilirsin, çekingenliğini yenmek için. Üniversitede sevdiğin bir bölüme düşersen ve iyi bir arkadaş çevresi kurabilirsen sıkıntıların büyük ölçüde azalacaktır.

Link to post
Sitelerde Paylaş
16 saat önce, ateistfikir yazdı:

Bıktım artık bu hayattan. Buraya bir kaç defa konu açtım kızabilirsiniz bana ama sizden başka anlatıcak kimsem yok. Yıllardır evden dışarı çıkmayan hiç arkadaşı olmayan asosyal birisiyim. Lise bitti şuanda üniversite sinavina hazirlaniyorum bu sene barajı geçtim ama puanım çok düşüktü. Ayrıca üniversiteye gittiğimde ya benimle orada da dalga geçerlerse? Lise dönemim zehir zemberek geçti bok gibi geçti desem yeridir. Herkes alay etti resmen eziğin tekiydim. Okula gittiğim her gün işkence gibiydi. Bunların aynısını üniversitede de yaşarsam 1 saniye bile düşünmem intihar ederim. Hayatımın en güzel dönemleri böyle geçicekse ben niye yaşıyorum. Dışarı çıktığımds benim yaşımdakiler arkadaşlarıyla sevgilileriyle dolaşıyor benimse lisedeki günlerim felan aklıma geliyor ister istemez. Moralim o an alt üst oluyor resmen. Her neyse, unutma kararı aldım o günleri çünkü düşündükçe kendime zarar veriyodum kendimi üzüyodum hep. Ama bu utangaçlığı ezikliği, değersizlik duygusunu bir türlü atamadım üstümden. Bir kız arkadaşım olsa keşke diyorum ama ben o kıza nasıl bakacağım? Daha evden dışarı çıkamıyorum, hiç arkadaşım yok,asosyalim,hicbir yeteneğim yok bana hangi kiz bakar? Tipim iyi ama iyi olsa bile boyle bir erkeğe kimse bakmaz, beraber olmak istemez.

 

Hadi kız arkadaşı falan geçtim. Kendimi üzmeye değmez bukadar. Çok isterdim bir kız arkadaşım olmasını ama, olmuyor işte. Üniversite sınavına hazırlanıyorum iyi bir puan alabilirmiyim bilmiyorum ama sosyal hayatım bok gibi geçmesin yeter. Yoksa tıp okumuşum umrumda bile değil. Şimdi ben napayım? Yarın taksim meydanında deliler gibi şarkımı söyleyeyim? Böyle yaparsam özgüvenli birisi olabilirmiyim? Yada önüme gelen herkese adres,saat falan mı sorayım?

 

Bıktım artık bu hayattan. İleride şöyle olucak böyle olucak diye hayal kurmaktan bıktım. Böyle boktan bir hayat yaşayıp yaşlanmaktan sonrada ölmekten korkuyorum. Lütfen bana yardım edin.

bana göre özgür iradesını kullanan tek varlık tanrıdır .. biz insanlarda özgür iradesı elınden alınmış. ve kadersız birer kuklayız. yapıcak birşey yok. .... bir gun tanrıya karsılaşırsam onun agzını yüzünu dagıtırdım  bundan emın ol.. 

Link to post
Sitelerde Paylaş
Bir saat önce, Raphael17 yazdı:

Geçmişte de adamın biri "Beni Z.tiler" diye başlık açmıştı.

Hep beraber adama gülüp dalga geçmiştik. Meğer doğruymuş. Adam o yüzden topitoş filan olmuş

oda bişeymı? tanrı hergun  7 milyarın anasını  zi... yor...   :D  kimse  hissetmıyor bile..  

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...