Jump to content

Ateist olma serüvenim


Recommended Posts

Yaşım genç birisi olarak yaşımı dahi aktarmak istemiyorum çünkü kişisel bilgilerimi paylaşma gereği duymuyorum.

Seneler önce değil de kısa zaman öncesine kadar lise çağlarındaydim. Her türlü konuya objektif bir şekilde yaklaşıyordum. Saf birisi değil ama yaşıtlarıma göre gayet olgundum.

Cuma namazı nadirde olsa kılardım ama beş vakit namaz niyaz yok , oruç yarım .

Gün geçtikçe ne olduysa lise 1 ve 2 den itibaren olmaya başladı . Artık arayış içine tam olarak girdim sorgulamalarım başladı . Tam dinsiz olmasam da zihniyetim şekillenmeye başlamıştı. 

( Lise çağlarımda Hiç mutlu olamadım bu arada ) .

Liseyi bitirdikten ilk günden sonra gerçek hayatla tam manasıyla tanıştım . 

Hayatın inanılmaz derecede zorlaşması devam ediyor ve koşulları ise lise 2 den beri bana sıfır tolerans veriyordu. Bir yandan da Tanrı  benide ateşlerde yakmayı artık düşünüyordu sanırım . Çünkü namaz niyaz felan yok 5 vakit biliyorsunuz defterin durumunu borç geçiyordu melekler.

O günlerden bugüne bilgimi hep arttırmaya devam ediyordum . Sürekli daha + tecrübeleniyorum.  Hayatım hâlâ inanılmaz derecede zorluk içerisinde ve ben hâlâ pes etmedim ,  etmeyeceğim . Artık tam bir dinsiz oldum. Bunun bana faydası var yada yok bilmiyorum sonuç bu yani .

Artık;

Sıfır sermayem olsada, İlgilendiğim işimde dahil olmakla beraber kendimi geliştirmeye adadım. 

Herşey çok güzel olacak .

Bir umuttur yaşamak ...

Link to post
Sitelerde Paylaş

her zaman en büyük iddia sahiplerinden biri olmuşumdur, şu yaşamda . bir insan müslümanken neden? ateist olur. bunu en büyük nedenide?insanlar gizlesede ben anlarım. çünkü aynı evrelerden bende geçmek zorunda kaldım. :) 

önce müslümandım. aklımı ve mantığımı kullanmaya 18 yaşında başladım sorguladım. sorguladım. ve tanrının kötü yanlarını çok net gördüm. bunu anlatmam çok uzun sürer bu yüzden oldukça kısa kesicem. yıllar sonra islamı terk ettim. daha sonra 

 hristiyan oldum. incili okudum. yıllar sonra buda sacma geldi . ve deizme yöneldim. :)  tam aradığımı buldum derken.

 

deizmin dinlerden daha sacma olduğunu anladım. ve agnostik oldum. ve şimdi gerçek yerimi bulduğuma inanıyorum.

 çünkü agnostiklerde hiç bir açık bulamazsınız. agnostiklerle tartışmak insanı çok yorar. saygılarımla .

bana göre ateizm ve agnostisim kardeştir. mantıgı çok yakındır. bu yüzden agnostiği bir gün terkedersem % 100 ateist olurum. :) 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
2 saat önce, zeus- yazdı:

Bu tür başlıkları görünce mutlu oluyorum.

 

Bir insan için en büyük ilerleme kendisini İslam bataklığından kurtarmaktır.

 

Her zaman en iyisi ateist olmaktır. İnsan zihni temiz oluyor.

bende sizlerle gurur duyuyorum gençler :)  sizlerden güç alıyorum. sizler benim gerçe kkardeşlerim ve dotlarımsınız. iyiki varsınız.

bu din denilen kanserin sonu yakındır. :)  ateist ve agnostik kardeşliği  sonsuza dek aklımızda ve onurumuzda yaşıyacaktır. 

 kardeşlerim hepinizi çok seviyorum. sizler benim oğullarım ve kardeşlerimsiniz. 

 

Link to post
Sitelerde Paylaş

Benim için islamdan çıkış

bu ayetle başladı yani kuranın kendisi ile.

 

“Cennette hurilerden eşler vardır. O huriler ki yeni bir yaratılışla yaratılmış, bakire, göğüsleri tomurcuklaşmış, yalnızca kocalarına bakan ve onlara âşık, saklı inciler gibi iri gözlü, gün yüzü görmemiş yumurta gibi bembeyaz, otağlar içinde ve tertemiz, yaşıt sevgililer halinde olcaktır.” Vakıa 22, 23, 35, 37, Nebe 33, Saffat 48, 49, Rahman 72, Nisa 57

Link to post
Sitelerde Paylaş
7 saat önce, Hadii yazdı:

Yaşım genç birisi olarak yaşımı dahi aktarmak istemiyorum çünkü kişisel bilgilerimi paylaşma gereği duymuyorum.

Seneler önce değil de kısa zaman öncesine kadar lise çağlarındaydim. Her türlü konuya objektif bir şekilde yaklaşıyordum. Saf birisi değil ama yaşıtlarıma göre gayet olgundum.

Cuma namazı nadirde olsa kılardım ama beş vakit namaz niyaz yok , oruç yarım .

Gün geçtikçe ne olduysa lise 1 ve 2 den itibaren olmaya başladı . Artık arayış içine tam olarak girdim sorgulamalarım başladı . Tam dinsiz olmasam da zihniyetim şekillenmeye başlamıştı. 

( Lise çağlarımda Hiç mutlu olamadım bu arada ) .

Liseyi bitirdikten ilk günden sonra gerçek hayatla tam manasıyla tanıştım . 

Hayatın inanılmaz derecede zorlaşması devam ediyor ve koşulları ise lise 2 den beri bana sıfır tolerans veriyordu. Bir yandan da Tanrı  benide ateşlerde yakmayı artık düşünüyordu sanırım . Çünkü namaz niyaz felan yok 5 vakit biliyorsunuz defterin durumunu borç geçiyordu melekler.

O günlerden bugüne bilgimi hep arttırmaya devam ediyordum . Sürekli daha + tecrübeleniyorum.  Hayatım hâlâ inanılmaz derecede zorluk içerisinde ve ben hâlâ pes etmedim ,  etmeyeceğim . Artık tam bir dinsiz oldum. Bunun bana faydası var yada yok bilmiyorum sonuç bu yani .

Artık;

Sıfır sermayem olsada, İlgilendiğim işimde dahil olmakla beraber kendimi geliştirmeye adadım. 

Herşey çok güzel olacak .

Bir umuttur yaşamak ...

 

İnan bana hiçbirimizin hayatı kolay değil, çoğumuz çok zor günler geçirdik. Şimdi yaşımız gereği bir şeyleri oturttuk, belli bir düzen sağladık filan ama kendiliğinden olmadı.

 

Demek istiyorum ki, pes etmek diye bir şey zaten olmamalı. Sen daha yolun çook başındasın, dolu dolu yaşamak için önünde bekleyen koca bir hayat var ve daha şimdiden pes etmeyeceğim diye karar vermene bile gerek yok. Hayatında bu sözcüğe yer olmamalı.

 

Elbette gerektiği gibi çalışır, uğraşır ve kendine hakkıyla yatırım yaparsan mutlu olur, kendini seven ve başarıya ulaşmış biri olursun. Yaptığın iş her ne olursa olsun onu en iyi biçimde yapmak zorundasın. 

Her şey çok güzel olacak elbette. Olmaması için hiçbir neden yok. Gençliğini iyi değerlendir. İşe güce dalıp hayattan da kopma; gez, toz, mutlaka kız arkadaş edin, okuyabildiğin kadar oku vs... Bunları yapıyorsundur zaten ama ihmal etme. Her şey yaşında güzel... Ciddiyim. İnsanlar eşek kadar oluyor, bir bakıyorsun vaktiyle yaşayıp atlatmış olması gereken bir sürü şey içinde kaldığı için 40'tan sonra ergen gibi yaşamaya başlıyor. 

 

Ateizm burada önemsiz bir ayrıntı benim için, o yüzden ona değinmiyorum. Yol açar sana ateizm. Doğruyu daha kolay bulmanı sağlar ve mecburi istikameti gösterir. Görür de gidersen zaten kazanırsın. Başka da bir halta yaramaz...

Yani din yalan, Tanrı yok da bunlar olmayınca benim hayatımda ne değişiyor pratikte, bunları bilmek bana ne katkı sağladı, ona bakmak lazım. 

Link to post
Sitelerde Paylaş
2 saat önce, Türk Ateist yazdı:

 

Her şey çok güzel olacak elbette. Olmaması için hiçbir neden yok. Gençliğini iyi değerlendir. İşe güce dalıp hayattan da kopma; gez, toz, mutlaka kız arkadaş edin, okuyabildiğin kadar oku vs... Bunları yapıyorsundur zaten ama ihmal etme. Her şey yaşında güzel... Ciddiyim. İnsanlar eşek kadar oluyor, bir bakıyorsun vaktiyle yaşayıp atlatmış olması gereken bir sürü şey içinde kaldığı için 40'tan sonra ergen gibi yaşamaya başlıyor. 

 

Hani bunlar cok abartilacak seyler degildi?

Link to post
Sitelerde Paylaş
gönderildi (düzenlendi)
4 saat önce, Türk Ateist yazdı:

 

İnan bana hiçbirimizin hayatı kolay değil, çoğumuz çok zor günler geçirdik. Şimdi yaşımız gereği bir şeyleri oturttuk, belli bir düzen sağladık filan ama kendiliğinden olmadı.

 

Demek istiyorum ki, pes etmek diye bir şey zaten olmamalı. Sen daha yolun çook başındasın, dolu dolu yaşamak için önünde bekleyen koca bir hayat var ve daha şimdiden pes etmeyeceğim diye karar vermene bile gerek yok. Hayatında bu sözcüğe yer olmamalı.

 

Elbette gerektiği gibi çalışır, uğraşır ve kendine hakkıyla yatırım yaparsan mutlu olur, kendini seven ve başarıya ulaşmış biri olursun. Yaptığın iş her ne olursa olsun onu en iyi biçimde yapmak zorundasın. 

Her şey çok güzel olacak elbette. Olmaması için hiçbir neden yok. Gençliğini iyi değerlendir. İşe güce dalıp hayattan da kopma; gez, toz, mutlaka kız arkadaş edin, okuyabildiğin kadar oku vs... Bunları yapıyorsundur zaten ama ihmal etme. Her şey yaşında güzel... Ciddiyim. İnsanlar eşek kadar oluyor, bir bakıyorsun vaktiyle yaşayıp atlatmış olması gereken bir sürü şey içinde kaldığı için 40'tan sonra ergen gibi yaşamaya başlıyor. 

 

Ateizm burada önemsiz bir ayrıntı benim için, o yüzden ona değinmiyorum. Yol açar sana ateizm. Doğruyu daha kolay bulmanı sağlar ve mecburi istikameti gösterir. Görür de gidersen zaten kazanırsın. Başka da bir halta yaramaz...

Yani din yalan, Tanrı yok da bunlar olmayınca benim hayatımda ne değişiyor pratikte, bunları bilmek bana ne katkı sağladı, ona bakmak lazım. 

 

Güzel noktalara isabet etmişsiniz .

Tâbi dolu dolu yaşamak için kaynaklar elde etmem gerekiyor .

İnsan aklı sayesinde isterse mutlu şekilde yaşayabilir ,Sefil rezalet yaşamdan da uzak kalabilir .

tarihinde Hadii tarafından düzenlendi
Link to post
Sitelerde Paylaş
  • 3 weeks later...

Benim için ateizmde aslında çok farklı yerlerden başladı. Çok eskiden 5 vakit namaz kılan biriyken bir gün arkadaş ortamında Hristiyan biriyle tanışmıştım şuan çok yakın arkadaşım olur kendisi ve onunla karşılıklı sohbet ederken Müslümanlık ile ilgili aklımda sorgulamalar başladı sorguladikca bu dinin ne kadar çok soruyla karşı karşı olduğunu fakat bu soruların hiç birine cevap veremez olduğunu anladım . Sonraki amacım bütün büyük kitaplar olarak sayılan 4 kitabı okumak oldu bu arada her dinin kendine özel ibadethanelerine gitmeye ve öğrenmeye çalıştım fakat bunları yaptıkça bir dine yada Herhangi bir tanrı inancına inanmak olsun bir yana ben her şeyden uzaklaşmaya başladım ve ateizm yoluna bir yaklaşım meydana geldi . suanlik bir çok dini obje benim gözümde sanatsal bir unsur olarak kalıyor .

 

Link to post
Sitelerde Paylaş
On 08.01.2018 at 08:54, agnostik tanrı yazdı:

her zaman en büyük iddia sahiplerinden biri olmuşumdur, şu yaşamda . bir insan müslümanken neden? ateist olur. bunu en büyük nedenide?insanlar gizlesede ben anlarım. çünkü aynı evrelerden bende geçmek zorunda kaldım. :) 

önce müslümandım. aklımı ve mantığımı kullanmaya 18 yaşında başladım sorguladım. sorguladım. ve tanrının kötü yanlarını çok net gördüm. bunu anlatmam çok uzun sürer bu yüzden oldukça kısa kesicem. yıllar sonra islamı terk ettim. daha sonra 

 hristiyan oldum. incili okudum. yıllar sonra buda sacma geldi . ve deizme yöneldim. :)  tam aradığımı buldum derken.

 

deizmin dinlerden daha sacma olduğunu anladım. ve agnostik oldum. ve şimdi gerçek yerimi bulduğuma inanıyorum.

 çünkü agnostiklerde hiç bir açık bulamazsınız. agnostiklerle tartışmak insanı çok yorar. saygılarımla .

bana göre ateizm ve agnostisim kardeştir. mantıgı çok yakındır. bu yüzden agnostiği bir gün terkedersem % 100 ateist olurum. :) 

 

geçirdigin evre güzelmiş.  en azından taktir ediyorum buraya gelip bunun yüzünden ateist oldum diyenlerden degilsiniz

 

tanrının kötü yanlarını çok net görmüşsün agnostikte açık yokmuş burası düşündürücü...

 

yaşananların  özü ben bana anlatılanları bu zamanda saçma buldum  seçem hakkımı kullandım  terk ettim....

 

tanrı var demek ile  yok demek aynı şey. bilgim yok demek agnostikse yeriniz saglam:) 

Link to post
Sitelerde Paylaş
2 saat önce, Ichiellopiel yazdı:

Şu anlamda yazdım Tevrat Zebur Ku'ran İncil anlamında zaten tevrat ile zeburun bir sayılma durumuda var

 

 Yanlış hatırlamıyorsam sadece Kur'an Tevrat, Zebur ve İncil'i ayrı zanneder, ve İncil'i "indirilmiş bir kitap" farzeder. Ayrıca Tevrat ve Zebur'un bir sayılma durumu diye birşey de yok; onlar Tanah'ın -veya Kitab-ı Mukaddes'deki adıyla "Eski Ahit"in- farklı parçaları.

Link to post
Sitelerde Paylaş
  • Konuyu Görüntüleyenler   0 kullanıcı

    Sayfayı görüntüleyen kayıtlı kullanıcı bulunmuyor.

×
×
  • Yeni Oluştur...