Ateizmin Tırmanışı

[democrossian 0]

12 saat önce, SUPERULLAH yazdı:

cumleler nasil bir mutluluk kaynagi gibi coşkunca dile getiriliyor

 

Rachel Nuwer'ın "hayatın ölümle son bulacağına, ölümden öte yaşamın ve tanrının olmadığına inanıyor." cümlesini ateistler için kullanmasını eleştirmek olası. Ateizm tanrısızlık demektir. Ölümden öte yaşam konusunda bir öngörüde bulunmaz. Ben öldükten sonra hayat devam edecek. Esasen hiç bir şey yok olmayacak. Ancak benim benlik duygum sonsuz olamaz ve bu da iyi bir şey, kötü değil. Yok olma diye bir şey yoktur. Ama ölümüm benim benlik duygumun sona ermesi. Bu da hiç kötü değil. Sonsuza kadar ben olmayı istemenin ne bir anlamı, ne bir güzelliği var. Her şey resetlenmelidir. Sonsuz ben arzusu tanrı anlamına gelir ve ateizm tarafından reddedilir.

 

Yaşarken faraza yirmibeş yaşında bir travma geçirdin ve hafızanı kaybettin diyelim. Yirmibeş yaşına kadar olan hiç bir şeyi hatırlamıyorsun. Yeniden çocuk gibi her şeyi öğrendin ve sıfırdan yeni bir hayata başladın varsayalım. Başladığın yeni hayatında eski hayatın hakkında hiç bir fikrinin olmayışı sana ne kadar kötü gelebilir? Hayata yeniden başladın ve yaşamaya devam ediyorsun. O travmada ölmedin! Buna sevineceksindir.

[Natüralist Ateist 0]

2 saat önce, DeepBlue yazdı:

Bana ne kardeşim ben keyfime bakarım.Kiraz dudaklı,al yanaklı,zeytin gözlü hurimi alır sütten ırmaklarda akarım.

 

Sen de mazaratlık yapma baban dövmesin.

 

 Yanlış iletime cevap vermişsin.

Bir saat önce, democrossian yazdı:

Sonsuza kadar ben olmayı istemenin ne bir anlamı, ne bir güzelliği var. Her şey resetlenmelidir. Sonsuz ben arzusu tanrı anlamına gelir ve ateizm tarafından reddedilir.

 

 Doğru.

[democrossian 0]

Deep senin de sıktı şu hurilerin sütlerin şarapların... Bu yalan zırvaları sayıklayıp durmakla kafayı yiyeceksin, yemişsin de zaten.

 

Biraz kafası çalışabilen Müslümler biz huri muri istemiyoruz, biz allahın rızasını istiyoruz, huri verirse lütfudur, allahın lütfuna istemeyiz diyecek kadar cüretkar değiliz filan diye hiç olmazsa akılları sıra kurnazlık yapıp istemem de yan cebime koyarsan fena olmaz ayaklarına yatıyorlar! Ne o rüşvet mi alıyorsun dediğimizde de ne münasebet sadece yan canibimde durma git diyorum diye inkar ediyorlar.

 

Müslümler bile allaaaah yaşadık huriler!!! diye hoplaşıyor görüntüsü vermekten kaçınıyorlar. Senin yaptığın trollük o yüzden.

[anibal 0]

Dinlerin en büyük kabusu, insanların birbirine olan ihtiyaçlarının azalmasıdır. Din, toplumda bir zamk oluşturur, birbirine destek olmasını sağlar, bunu da, bireyleri bir cemaat, bir ümmet, bir sürü haline getirmekle sağlar. İnsanların dine bu kadar bağlı olmasının altında yatan, aslında sürüye bağlılıktır. 

 

Bu sürüye bağlılık iki şekilde etki gösterir. Biri, sürüye hizmet etmek kişiyi tatmin eder. İkincisi, sürüyü güçlü tutarsan, yani sürüde safları ne kadar sıklaştırırsan, sürünün kaynaklarından o kadar çok faydalanır olursun.

 

Basitçe, evin yanarsa, komşunun, akrabanın evinde kalabilirsin. Hasta olursan sana bakar sürün. Öyle ki, senin için dualar eder, sende o dulara yüzünden tanrının şifa yollaması ile iyi olursun.

 

İşte güncel hayat, bu zincirleri kırıyor. Hasta olan dua değil, doktordan ilacını bekliyor. İlk bakışla, insanların artık tanrıya ihtiyacı azalıyor. Konu sadece sağlık değil. Evinin yanmasını engelleyecek tanrı gerekmiyor, çünkü alarm detektörü, itfaiyesi falan var artık. Yağmur duasına çıkmak gerekmiyor, çünkü sulama sistemleri iş görüyor artık. Tanrıya olan ihtiyaç, aynı zamanda sürüye olan ihtiyaç demek. Biri azaldıkça, diğeri de azalıyor. 

 

İşte dinlerin sonunu getirecek olan şey bu. Bugün dinsizliğin, dindar olunsa bile dine uzak kalmanın vs. ardında yatan asıl sebep bu. 

[Kör Saatçi 0]

On 25.01.2018 at 22:51, DeepBlue yazdı:

Ateizm sanki canlı birşeymiş gibi algılıyorsunuz.Ateizm demek; acı demek, göz yaşı demek, yalnızlık demek, kimsesizlik demek, bunalım demek, korku demek (ölüm/yok oluş korkusu), stres sikinti demek, boşluk demek, tükenerek bitmek demek...

 

İşte ateist bir insanın durumu.Cahil ateistleri demiyorum onların dünya yansa şeyinde değil.Ama kendini geliştirmiş duygulu bir ateistin tüm bu psikolojik tramvalar ile hayata tutunabilmesi,sevdiklerinin de kendisi gibi yok olup gideceği düşüncesi dayanması zor bir acıdır.En kötüsüde onlar için ya tanrı varsa?

 

Düşüncesidir.İşte o zaman bunalım 2/3/4 …5…6…7… katlanır.Tanrı varsa o zaman hephepten sç... tıklarının resmidir çünkü.

 

Ya varsa? Ya varsa? Ya gerçekse.. Işte bu düşünce bir parazit gibi hergün içten içe yerbitirir o ateisti.Bilgili,sevgili,duygulu,dürüst bir ateistin yaşaması ızdıraptır,tükeniştir,kahroluştur,eriyiştir.Ve gözlerine baktığınız zaman; evrenin koca karanlığına hapsolmuş kimsesizliklerini hangi aci ile tarifi ne mümkün.

 

Çok çok yanlış düşünceler bunlar,keşke ciddi bir şeyler okumuş olsaydın ateizm hakkında.Ateizm sadece tanrıları/ruhsal varlıkları reddedip inanmama durumudur,nasıl başka gruplar arasında farklı düşünenler varsa,ateistler arasında da vardır,tek ortak noktaları ateist olmalarıdır.Bir ateist liberal de olabilir,komunist de,hedonist de nihilist de..

 

İnançsızlar da diğerleri gibi belli amaçlara,anlamlara sahip olabilirler,bu siyasi görüş olabilir,ahlaki bir kuram olabilir,sevgili,aile,takim vb.olabilir.Kaldı ki hayatın bir anlamı,amacı vb.olmak zorunda değildir ki,bunlar tamamen öznel fikirlerdir.

 

Bir gün sadece azot ve karbon döngüsüne karışıp gidecek olmamız,değersiz,boş yapmaz bu tarafı,tıpkı bir aylık tatile gidince tatilin bitecek olmasını düşünüp kendimizi harap etmek yerine tatilden zevk almaya bakmamızın daha akılcı olması gibi.Filozof Russell'ın Neden Hristiyan Değilim adlı kitabında yer alan Neye İnanıyorum adlı denemesinden bir alıntı yerindedir;

 

'' İnanıyorum ki öldüğümde çürüyeceğim ve egomdan geriye hiçbir şey kalmayacak.Genç değilim ve hayatı seviyorum.Fakat yok olma düşüncesinin dehşetiyle titremeyi küçümsemek zorundayım.Mutluluk her şeye rağmen gerçek mutluluktur çünkü mutlaka bir sona ulaşmalıdır veya sevgi ve düşünce değerlerini yitirmezler çünkü sonsuza kadar sürmezler.Birçok insan aynı gururla darağacına gitmiştir ve kesinlikle aynı gurur bize insanın dünyadaki yerini gerçekten düşünmeyi öğretmelidir.Bilimin açık pencereleri ilk başta, bizi geleneksel insansı mitosların rahat ev içi sıcaklığı sonrasında ürpertmiş olsa bile,sonuçta taze hava yaşama gücü getirir ve büyük mekanların kendi görkemleri vardır.

 

Tersine ben derim ki hayatımız o kadar değerlidir,yaşamaya değerdir ki,bu güzel dünyada hayali önermeler üzerine düşünmek bile zaman kaybıdır,diğer dediğin ya varsa fikrine gelirsek ya baltasını  sallayan Thor varsa,ya denizleri çalkalayan Poseidon  varsa,ya Hristiyanların inandığı üçlü birlik gerçekse ? Kaldı ki bu ya varsa önermesi her türlü doğaüstü,çürütülemez fenomen için söylenebilir,düşün biri sana benim kölem ol yoksa yanarsın ölünce dese ne düşünürdün,argümandaki bu ve diğer hataların analizi için şunlara bak;

 

1) alfa-sorgulama.blogspot.com/2014/01/paskaln-kuram.html

 

2)  alfa-sorgulama.blogspot.com/2014/06/ya-varsa-kuramnn-tutarszlg.html

 

Bırak eritmeyi,kahkahaya boğuyor halen bu leş argümanları kullanmanız..

[hartemes 0]

On 25.01.2018 at 22:51, DeepBlue yazdı:

Ateizm sanki canlı birşeymiş gibi algılıyorsunuz.Ateizm demek; acı demek, göz yaşı demek, yalnızlık demek, kimsesizlik demek, bunalım demek, korku demek (ölüm/yok oluş korkusu), stres sikinti demek, boşluk demek, tükenerek bitmek demek...

 

İşte ateist bir insanın durumu.Cahil ateistleri demiyorum onların dünya yansa şeyinde değil.Ama kendini geliştirmiş duygulu bir ateistin tüm bu psikolojik tramvalar ile hayata tutunabilmesi,sevdiklerinin de kendisi gibi yok olup gideceği düşüncesi dayanması zor bir acıdır.En kötüsüde onlar için ya tanrı varsa?

 

Düşüncesidir.İşte o zaman bunalım 2/3/4 …5…6…7… katlanır.Tanrı varsa o zaman hephepten sç... tıklarının resmidir çünkü.

 

Ya varsa? Ya varsa? Ya gerçekse.. Işte bu düşünce bir parazit gibi hergün içten içe yerbitirir o ateisti.Bilgili,sevgili,duygulu,dürüst bir ateistin yaşaması ızdıraptır,tükeniştir,kahroluştur,eriyiştir.Ve gözlerine baktığınız zaman; evrenin koca karanlığına hapsolmuş kimsesizliklerini hangi aci ile tarifi ne mümkün.

Sadece güldüm  

Eğer ateist biriysen hiç bekleme git bir şeylere tapın rahatla.

Yok ateistleri yolundan çevirmeye çalışan standart "İki yüzlü" inançlı biriysen boşa zaman harcama buradan sana ekmek çıkmaz.

Biz çok mutlu ve huzurlu insanlarız. 

Senin kafayı bozar dediğin gereksiz kaygılar bizde yok.

Ateizm neden tırmanıyor biliyor musun? 

Çünkü bütün inançlar vicdan, akıl ve mantıkla çelişiyor. Kişi toplum baskısı veya cahillikten bunları takip ettiğinde acı çekiyor, toplumda eşitlik, düzen, adalet azalıyor. Sonunda kişi yavaş yavaş inancı ya  güncel koşullara göre değiştiriyor yada terk ediyor. 

Ocak 29, 2018 tarihinde hartemes tarafından düzenlendi

[democrossian 0]

Şimdi şunu iyice kesin belirleyelim:

 

Ego yok olmayacak olsaydı ateizm olmazdı. Çünkü egonun yok olmaması demek tanrının gerçekleşmesi, tanrının var olması demektir.

 

Egonuzun yok olmamasını isteyemezsiniz, ne demek yahu? Senin egon niye sonsuz olacakmış? Ne gerekçen var? Ne hakla sonsuza kadar egonun var olmasını istiyorsun?

 

Teistlere sorarım: Tanrınızın kapris yapıp sonsuz egolarınızı kıskanmayacağını ve bunu size vermekten vazgeçip sizi yok etmeyeceğini nerden bileceksiniz? Ki şu dünyayı şu olayları yaratan bir tanrı olsaydı bu tanrı son derece kaprisli olması gerekirdi. Canlıları birbirlerini yemeden hayatta kalamayacak şekilde yaratan bir tanrıya nasıl güvenebilirsiniz?

 

Kesinlikle biliyoruz ki biz ölüp egomuz sona erdikten sonra hiç bir şey değişmeyecek. Hayat hiç bir şey olmamış gibi devam edecek. Vücudumuzu oluşturan atomlar başka oluşumlara katılacaklar. Değişen bir şey yok.

 

Bilgisayarların eskiyip hurdaya çıkması, yazılımların sonu oluyor mu? Hayır. Yazılımlar devam ediyor. Hayat da devam ediyor. Kişisel egonuzun ise sonsuz olmasını isteyemezsiniz. Çünkü Richard Dawkins'in dediği gibi gen bencildir. Bu bencillik egoya sonsuzluk verilerek yoğunlaştırılırsa ortaya ahlaksız bir tanrı çıkar. Ölümlü egolar bile ne hale geliyor, bir de ölümsüz olursa!!!

 

Her şey resetlenip yeniden başlamalıdır. En temizi budur. Sonsuza kadar sen olup sonsuza kadar tanıdıkların, akrabaların, arkadaşların, ailen aynı hep aynı hiç değişmiyor hep aynı diye bir şey olur mu yahu? Bunun nesi iyi? Bu berbat bir şey.

 

Diyelim cahillikten bir anlık öfke ile bir cinayet işledin ve çok pişmansın. Sonsuza kadar katilsin! Diyelim başına çok kötü bir şey geldi. Bir kazada arabanda yangın çıktı ve sen dışarı fırladın ama ailenin çığlıklar atarak yanarak ölmelerini izledin hiç bir şey yapamadın. Tamam egolar sonsuz olduğu için onlar da sen de ölmediniz birliktesiniz, artık birlikte misiniz yoksa biriniz cennette, biriniz cehennemde mi, orası da karışık!!!

 

Bütün bunların sonsuza kadar böyle kalması berbat bir şeydir. Reset ve sıfırdan yeniden başlama her zaman iyidir.

 

Hayatlar sona erer ama dünya devam eder. Dünya sona erer ama evren devam eder. Evren sona erer ama yeni evrenler oluşur. Hiç bir şey yok olmaz. Önemli olan bu. Sadece bir zamanlar da vardım ben diyemeyişimiz. Bunu demenin de ne olanağı vardır, ne de gereklidir.

 

Sonsuz bir geçmişi nasıl hatırlayacaksınız, bir düşünmek lazım. Sonsuz geçmiş hatırlanır mı yahu? Sonsuzdan beri varsın ve tamamını hatırlıyorsun! Böyle bir şeyin olamayacağı ortada. Sakın kimse yaratıldığımızdan sonrası demesin. Sonsuz gelecekte var olursan geçmişin de sonsuz olur. 

[DeepBlue 0]

5 saat önce, hartemes yazdı:

Sadece güldüm  

Eğer ateist biriysen hiç bekleme git bir şeylere tapın rahatla.

Yok ateistleri yolundan çevirmeye çalışan standart "İki yüzlü" inançlı biriysen boşa zaman harcama buradan sana ekmek çıkmaz.

Biz çok mutlu ve huzurlu insanlarız. 

Senin kafayı bozar dediğin gereksiz kaygılar bizde yok.

Ateizm neden tırmanıyor biliyor musun? 

Çünkü bütün inançlar vicdan, akıl ve mantıkla çelişiyor. Kişi toplum baskısı veya cahillikten bunları takip ettiğinde acı çekiyor, toplumda eşitlik, düzen, adalet azalıyor. Sonunda kişi yavaş yavaş inancı ya  güncel koşullara göre değiştiriyor yada terk ediyor. 

 

Ateist forumun en kıyısında köşesinde kalmış pejmurde bir yazarı olarak;  "düşen uçak" önermesinden haberinin olmaması gayet normal,varsada hatirlatmış olduk.

[democrossian 0]

11 saat önce, DeepBlue yazdı:

"düşen uçak" önermesi

 

 Sen buna "önerme" mi diyorsun? Önerme teknik bir terimdir, bu kadar ayağa düşüremezsin! Böyle uyduruk bir şeye önerme denmez.

 

Üstelik sizin inancınızda bile kişi nasıl yaşarsa öyle ölür, nasıl ölürse de öyle haşrolur inancı var. Yani bu inanca göre ateistin şehadet getirerek ölmesine Allah izin vermez.  Şeytanı gönderir, imanını engeller!  Çünkü onu cehenneme atıp sadist zevklerini tatmin edecek! Onun için yarattı zaten onu! 

 

Hadi bunu hadis diye salladın gitti ondan kurtuldun. Ama bunu destekleyen ayetler var. Biz dilemedikçe kimse iman edemez, biz onların kalplerini mühürledik, inanmazlar, biz cehennemi doldurmaya söz verdik... Bir sürü böyle zırva var daha... 

[hartemes 0]

On 29.01.2018 at 11:06, DeepBlue yazdı:

 

Ateist forumun en kıyısında köşesinde kalmış pejmurde bir yazarı olarak;  "düşen uçak" önermesinden haberinin olmaması gayet normal,varsada hatirlatmış olduk.

İnançlıların ateistlerin ölüm tehlikesiyle karşı karşıya kaldığında inanca sarılacakları düşüncesi sadece kendilerini rahatlatmak için uydurdukları gerçekliği sıfır olan bir şeydir.

Şimdiye kadar ölmeden hemen önce dindarlaşan bir ateist (Bunama durumunda belki olabilir.) ben görmedim.

İnançlı insanların kendi yaşayacaklarını düşündükleri korkuları bize yüklemeleri sadece kendi yanlışları.

Aynı mantıkla bir Müslüman ölüm ile karşı karşıya kaldığında neden rahat olsun ki? Belki Yunan tanrıları gerçek ve öldüğünde yer altı dünyasında acı çekecek, yada belki Kuzey tanrıları, Mısır tanrıları, Şintoizm, Mormonluk vb vb belki dünya üzerindeki tek yanlış din kendi inandığı???

Bir inançlı ölüm anında diğer dinleri ne kadar sorgular?

[DeepBlue 0]

1 dakika önce, hartemes yazdı:

İnançlıların ateistlerin ölüm tehlikesiyle karşı karşıya kaldığında inanca sarılacakları düşüncesi sadece kendilerini rahatlatmak için uydurdukları gerçekliği sıfır olan bir şeydir.

Şimdiye kadar ölmeden hemen önce dindarlaşan bir ateist (Bunama durumunda belki olabilir.) ben görmedim.

İnançlı insanların kendi yaşayacaklarını düşündükleri korkuları bize yüklemeleri sadece kendi yanlışları.

Aynı mantıkla bir Müslüman ölüm ile karşı karşıya kaldığında neden rahat olsun ki? Belki Yunan tanrıları gerçek ve öldüğünde yer altı dünyasında acı çekecek, yada belki Kuzey tanrıları, Mısır tanrıları, Şintoizm, Mormonluk vb vb belki dünya üzerindeki tek yanlış din kendi inandığı???

Bir inançlı ölüm anında diğer dinleri ne kadar sorgular?

Bigbang ile başliyan hiçbirşey Tanrı olamayacağı için diğer dinleri geç

[democrossian 0]

On ‎7‎.‎2‎.‎2018 at 18:39, DeepBlue yazdı:

Bigbang ile başliyan hiçbirşey Tanrı olamayacağı için diğer dinleri geç

 

Hangi tanrı bigbang ile başladı hangisi başlamadı nereden biliyorsun? Zeus "ben bigbangdan önce yoktum" mu demiş? Ya Şiva? O da "muhakkak ki ben bigbang ile başladım, bummmm dedi aaa baktım ortaya çıkmışım" demiş mi?  Herhalde Ahura Mazda da "muhakkak ki big bang ile başlayan şanım ne yücedir" demiştir!!!  

[skeptikal 0]

On 25.01.2018 at 22:51, DeepBlue yazdı:

Ateizm sanki canlı birşeymiş gibi algılıyorsunuz.Ateizm demek; acı demek, göz yaşı demek, yalnızlık demek, kimsesizlik demek, bunalım demek, korku demek (ölüm/yok oluş korkusu), stres sikinti demek, boşluk demek, tükenerek bitmek demek...

 

İşte ateist bir insanın durumu.Cahil ateistleri demiyorum onların dünya yansa şeyinde değil.Ama kendini geliştirmiş duygulu bir ateistin tüm bu psikolojik tramvalar ile hayata tutunabilmesi,sevdiklerinin de kendisi gibi yok olup gideceği düşüncesi dayanması zor bir acıdır.En kötüsüde onlar için ya tanrı varsa?

 

Düşüncesidir.İşte o zaman bunalım 2/3/4 …5…6…7… katlanır.Tanrı varsa o zaman hephepten sç... tıklarının resmidir çünkü.

 

Ya varsa? Ya varsa? Ya gerçekse.. Işte bu düşünce bir parazit gibi hergün içten içe yerbitirir o ateisti.Bilgili,sevgili,duygulu,dürüst bir ateistin yaşaması ızdıraptır,tükeniştir,kahroluştur,eriyiştir.Ve gözlerine baktığınız zaman; evrenin koca karanlığına hapsolmuş kimsesizliklerini hangi aci ile tarifi ne mümkün.

Hayır, ateistler habire sevdiklerinin yok olup gideceğini düşünerek yaşamaz. Kimisinde böyle bir takıntı olabilir, ama herkeste olmaz. Mantıklı olan ölümün farkında olup hayatın değerini bilmektir, böyle düşününce sevdiklerinizin habire ölümünü düşünmek yerine onlarla güzel vakit geçirmeye bakarsınız. Ateist olmak sadece b*k gibi bir hayatınız varsa kötüdür, çünkü "dünyaya bir kere geldik bari insan gibi yaşayalım" düşüncesini gerçekleştiremezsiniz. Ama kendinizi geliştirip mutlu bir yaşam sürmeyi hedefleyebilirsiniz. Nihai bir amaç veya anlam yoktur ama bu o kadar da önemli değil. Ayrıca ateizmin bu saydıklarınıza sebep olması, gerçekliğini değiştirmez. Önemli olan neyin gerçek olduğudur, zira "hadi ben inanayım" diyerek inanıp da bu acılarını dindiremez bir ateist, çünkü inanmaya çalıştığı şeyin masaldan ibaret olduğunu bilir. Yani ateizmin bunlara sebep olduğunu düşünenler varsın bir tanrıya tapınsınlar, kendilerini kandırabiliyorlarsa. "Ya varsa" korkusu da saçmalıktır. Müslüman olduğunuzu varsayaraktan, sizin de gerçek tanrının müslümanları cehenneme atıp ateistleri cennetine alan bir tanrı olabileceği korkusuyla yaşamanız gerekir. Zira semavi dinler insanın vicdanıyla çelişir, ve vicdanına karşı gelebilmek için de kötü olmak gerekir. Kötü bir varlığa tapıyorsanız da cehennemi hakeden olsa olsa sizsinizdir. Hayat bir sınav falansa da, imtihanın doğru cevabı olsa olsa dinlere inanmamaktır.

[democrossian 0]

Tanrının olması olasılığı yoktur ama hadi bir an için var sayalım. Bu beni korkutmuyor. Çünkü tanrı varsa bana neyin hesabını soracak? "Bana neden inanmadın" diye mi soracak? Böyle soracak ve bunu mesele yapacak kadar kaprisli manyak bir tanrıysa ona iyi ki inanmamışım. Böyle bir tanrıya inansan ne olacak? Buna yalakalık yapmanın bir yararı olmaz ki?

 

Yok eğer böyle filan sormayacak, bu tanrı iyi bir tanrı ise, yine bana soracağı bir hesap yok. Kimseye, bir canlıya bir kötülük yapmadım. Şu kötülüğü şuna neden yaptın diye soracağı bir mevzu yok. Nadiren tek tük bazı hatalar yapmış olabilirim. İnsan gibi bir canlı da bu kadar hata yapar. Ceremesi de neyse çekerim. Tamam yüzleştir beni onunla ve ona ne kötülük yaptıysam aynısını bana on kat yapsın derim.

 

Başka da ne soracak bu tanrı, aklıma başka bir şey gelmiyor. O yüzden korkmuyorum. Ölümden sonra olabilecek hiç bir şeyden zerre kadar korkmuyorum.

[democrossian 0]

Şunu önemle bir daha vurgulayayım:

 

Belli bir zamanda yaratıldık ama ondan sonra sonsuza kadar var olacağız diye bir şey olmaz. Sonsuz bir geleceğinin olması demek sonsuz da bir geçmişin olması demektir. Sonsuza kadar var olacaksan sonsuzdan beri varsın demektir.

 

O yüzden: Eğer belli bir zamandan beri varsan belli bir zamandan sonra yok olacaksın demektir. Sonradan yaratıldıysan sonsuz olman olanaksız. O yüzden yaratıcıdan seni sonsuz yapmasını umman aptallık. Böyle bir şey olamaz. Sonradan filan yaratılmadın ve yaratıcı filan yok.

 

Ama bilincimiz sonsuzdan beri var olduğumuzu hatırlamadan sonsuzdan beri var olabiliriz. Fakat ben olarak değil. Yokluk hiçlik yoktur, var etme yok olma diye bir şeyler yoktur. Ama bunun tek şartı benliğimizin sonsuz olmayışıdır. Sonsuzdan beri varız ama bunu hatırlamamız olanaksız. Sonsuza kadar da var olacağız ama bunu hiç bir zaman hatırlayamayacağız.

 

Benliğinizin sonsuz olamayacağını kafanıza iyice bir koymalısınız. Böyle bir şey olanaksız.

[democrossian 0]

3 saat önce, skeptikal yazdı:

Hayat bir sınav falansa da, imtihanın doğru cevabı olsa olsa dinlere inanmamaktır.

 

En azından dindarlar sınavın kendi inandıkları şekilde değil de bu şekilde olmadığından emin olamazlar.

[democrossian 0]

On ‎29‎.‎1‎.‎2018 at 09:32, democrossian yazdı:

Sonsuz gelecekte var olursan geçmişin de sonsuz olur. 

 

Dincilerin kafa bunu bir alsa, din diye bir sorun kalmazdı. Eksi sonsuz ve artı sonsuz matematiktedir, sanaldır, gerçekte karşılığı yoktur. Sonsuz olma iddiası, tanrı olma iddiasıdır. Yarı yarıya sonsuz olunmaz. Uzayın kuzeyi sonsuz ama güneyi sınırlı diye bir şey olur mu? Zamanın başlangıcı var ama sonu yok diye bir şey olur mu? Sonsuzsa sonsuzdur.

 

Ölümsüz olsan, sonsuz zaman sonra sonsuz bir geçmişi hatırlaman gerekmeyecek mi? Bunun olanaksız olduğunu anlayın artık eeey dinciler! Hep birisi mi eeeey Amerika eeeey Avrupa diyecek! Az da biz diyelim!