Kuran Yazarlarının Alıntı Anatomisi

[Desert Wind 0]

KURAN'I KERİM NEDEN APOKRİF(KULLANIM DIŞI) KUTSAL METİNLERDEN DAHA ÇOK ALINTI YAPAR?

 

 

Bu konuyla ilgili yazmış olduğum her mesajda,, her paylaşımımda özellikle belirtiyorum ve özellikle tekrarlıyorum. Kuran'ı Kerim hiçbir zaman Tevrat'tan, hiçbir zaman TaNaH'tan hiçbir zaman İncil'den alıntı yapan bir kitap olmadı, benim iddiam budur . Kuran'ı Kerim'in alıntı yaptığı metinler halk arasında popüler olan Kutsal Kitaplar'ın içinde yer alan mitolojik öyküleri açıklayan apokrif kitaplar, tefsirler, düzmece kutsal yazılardır. bunlara örnek olarak Mesih'in Arapça Çocukluk İncili, Midraşlar, Apokrif Metinler ,Talmud verilebilir.

 

 

Kuran'ı yazan kişiler öyle görünüyor ve öyle anlaşılıyor ki bu 2 dinin hikayelerine o kadar da yakın değiller. Öyle görünüyor ki teolojilerine de uzaklar. 

 

 

Mesela Yahudiler'in içinde Musa zamanında Samiri diye Kıpti isyancı bir kişinin olduğunu ve bu kişinin Musa zamanında yaşadığını sanıyorlar, aslında Samael olarak bahsi geçen Şeytan'ın altından buzağının böğürmesine sebep olduğu öyküyü anlatan Pirke De Rabbi Eliezer midraşik risalesinde geçen hikayeye referans vermek isterken ellerine yüzlerine bulaştırıp Samiriler'in olmadığı zamanda yani Musa'nın zamanında Samiri diye bir adam varmış gibi bahsediyorlar.

 

 

Ya da İsa'yla ilgili ilk olarak kanonik İnciller yazıldıktan sonra   üretilmiş bulunan çocukluk öykülerine sanki gerçekmiş gibi değinerek apokrif düzmece Çocukluk İncilleri'ne anlatılarına sanki gerçekmiş gibi referans veriyor Kuran yazarları. 

 

 

Bu 2 örnek sadece vahim durumu görmek açısından yeterli.(2 Meryem konusuna hiç girmiyorum rezalet bir anakronizm söz konusu) Şimdi bunu yapmalarının nedenine değinelim:

Bu tür Kutsal Yazılar'a alternatif üretilen metinler Kutsal Yazı'da geçen ama detayları belirtilmeyen öyküleri detaylandırırlar, halkın merak duygusunu tatmin ederler ve aslında Kutsal Kitap'ta yer almayan bazı uçuk öyküler de üretilir ki halk ateşli bir şekilde inancına bağlı kalsın ve halk gece yatarken eğlenceli bir öyküyü ateş sohbetlerinde okusun,okutsun veya dinleyip feyz alsın.

 

Çünkü Kutsal Kitaplar çoğu zaman öyküyü uzatmaz mucizeyi anlatır yazar ve geçer. Apokrif metinler Kutsal Kitap'ın boşluklarını doldurur, eksiklerini giderir, saçma olan öyküleri ve çelişkileri bir nevi tefsir mahiyetinde mantık çerçevesine oturtur ve bu metinler halka açık olduğu için popülerdir Kutsal Kitaplar ise üst dini zümreye hitap eder ve okuma yazmaya hakimiyet ister. Kulaktan kulağa aktarılan belli başlı hikayeler dışında Kutsal kitaplar avam tarafından detaylı bilinmez bilinen daha çok bu popüler ve daha uçuk olan apokrif metinlerdir. Bunların halka ulaşma başarısı Kutsal Metinler'e göre daha yüksektir. Bu yüzden Kuran yazarları apokrif metinlerden kulaktan dolma veya halk arasında dolaşan öyküleri almışlardır ana metinlerdekileri değil.

 

 

ÖZETLE Apokrif metinler çoğu zaman hem ana kutsal kitabın da önüne geçerek halk nezdinde çok daha fazla değer bulurlar hem de ana kitapta ayrıntılı olarak yer almayan konuları işlerler. Bu
ise, apokrif metinlerin önemini bir kat daha artırır .

 

 

Bu yüzden Kuran yazarları bilmedikleri Yahudi ve Hristiyan Kutsal Kitapları'ndan ziyade bu metinlerden popüler öykülere aşinadırlar ve çoğu zaman yanlış , değişik versiyonları anlatılan ve bahsi geçen coğrafyada yanlış bilinen asıl öyküden farklı hikayeleri Kuran'a dahil etmişler, hatta bazen anlatılan öyküdeki kelimeleri ve olayları büyük ihtimal kulaktan dolma olduğu için yanlış aktarmışlardır .