AkılveMantık

Geçmiş doğum gününüz kutlu olsun Türk Ateist.

İnsanların ağzına gitse o salaklar şükreder. Onlar için bir meziyet olur.

Bunun hakkında ne düşünüyorsunuz? Bu bir nevi tüm Müslümanlar masumdur ama tüm ateistler katleder demek değil mi?

Tabii, beyin bedava

Ne kadar iğrenç bir ülke olduk. Berbat haldeyiz. İnternet vardı bir tek onu da yok edecekler pislikler, şerefsizler.

Bu AKP nin biteceğini ne zaman göreceğiz acaba. Ülkeyi mahvettiler ama hala herkes onları seviyor. Niye bu millet bu kadar uyuyor anlamıyorum ki.

Çağrı Mert Bakırcı'nın Evrim Kuramı ve Mekanizmaları okuyabilirsin.

Senin bahsettiğin bildiğin çomar, AKP manyağı insanlar. Genelleme yapmayalım ama çoğu aptal gerçekten. Geriye kalanlar da AKP ye oy vermeyenler zaten.

Bu ülkede Atatürk e düşmanlık yapan sürü var. Hepsini Arabistan a yollayacaksın. Şerefsizler. Bu ülkenin insanları çok aptal. Kansız.

Bu ülke gittikçe daha da batıyor. Biz iyi günlerin umudunu bence yok edelim.

Para çoğu insanı sahte yapıyor, bu yüzden sevilmez. Para insanların çoğunu değiştirir.

Bu lanet olası parti ne zaman yok olacak, ne zaman bu siyasal islamcılık yönetiminden kurtulacağız? Bu ülke ne zaman insan gibi yönetilen bir ülke haline gelecek sizce? Bu pislik hükümetin ülkemizde zarar vermekten başka yaptığı bir iş yok. Ve buna rağmen hala hep hükümet onlar. Ne zaman bu adilerin güçleri azalacak?

Peki size göre dinden çıktıktan sonra boşluğa düşüp artık her şeyi yaparım kafasına sahip insanlarda psikolojik bir sıkıntı var mıdır? Ya da bu tarz insanlara olan bakış açınız nedir? Ben zamanında uzun süreçler sonucu ateist olduğum zaman hiç böyle boşluğa düşmek gibi bir derdim olmadı. Ama birçok dinden çıkan insan böyle bir çıkmazın içine giriyor. Evet aptallık da var sonuçta ya da dinin etkisini üzerinden atamamış diyebilir miyiz? Sonuçta din insanların beynini yıkıyor, her şeyin yalan olduğunu anlayınca insan da bir süre tuhaf hissedebilir diye düşünüyorum.

Evet. Benim amacım var, yani boş boş yaşama gibi bir düşüncem yok ama herhangi biri hayat için bir amaç oluşturamazsa ne yapmalıdır? Zaten öleceğiz diye boşluğa düşmekten kurtulamazsa? Demek istediğim: "amaç yaratmıyorum ne varsa yapacağım" kafasında olanlardan bahsediyorum. Sonuçta herkesin hayata bakış açısı aynı olmuyor.

Bu sorunun cevabı nedir sizce? Bir tane üniversitede felsefe bölümünde sorulmuş ama öğretim görevlisi daha hiç kimse bilememiş. Biraz akıl yürütür müsünüz?