Yeni Üye

Neyin nasıl olması gerektiğine dair kriteriniz kendi indi görüş ve yargılarınız. Gerçek neden sizin yargılarınıza tâbi olsun ki? "Şayet gerçek onların heveslerine uysaydı, gökler, yer ve onlarda bulananlar bozulup giderdi." İnsanın değerleri ve değer yargıları içinde yaşadığı sosyal düzeni ve doğal düzeni devam ettirebilmek ve korumak için var. Bu değerler gerçeği yargılamak için kullanılamaz. Gerçekte Celâl ve Cemal bir arada, yapım ve yıkım beraber ve iç içe. Yaratma ve yok etme eşit ölçüde övgüye layık. İyi- kötü, acı- haz, eziyet- lütuf ... Bunlar ger

Doğaya neden hayran olduğunu, neden insanların inşa ettiği yüksek beton binalardan, ışıltılı uygarlıktan, yapmacık tavırlardan sıkılıp doğaya kaçtığını sorgularsan kendini, içinde olan biteni daha iyi anlayabilirsin. İnsan yapısı uygarlık, yeme, içme, barınma gibi bedeni ihtiyaçlarımızı karşılamak konusunda doğadan çok daha fazla seçenek sunuyor. Ama biz bunlardan kaçıyor, doğada mutlu oluyoruz. Neden acaba? Belki de fıtrat diye bir şey vardır, belki egomuz başkadır ruhumuz başkadır, belki bizi aşan ve kuşatan bir irade vardır. Belki bizim doğal olana kaçışımız o iradeyi hatırlamak ve zi

Niye böyle yapıyorsunuz sayın teflon? Biz her bilgiyi, her hikmeti, her sanatı doğadan çıkarmıyor muyuz? İnsan hangi alanda doğal düzeni aşmış, geçebilmiş ki onu hafife alıyorsunuz. Tanrıya inananlara laf çakacam diye artist, kibirli tavırlara giriyorsunuz. Yeşile, maviye, rengarenk yeryüzüne, onda yaşayan canlı toplulukları ve sistemlerine, uçsuz bucaksız gökyüzüne bakınca Tanrı demeseniz de var olanın ihtişamı karşısında hayret ve hayranlık duymanız gerekmez mi? Yoksa Tanrı fikrine karşı olan önyargınız var olana karşı duygularınızı samimi bir şekilde yaşamanızı ve ifade etmenizi

Programlı derken ?

Bizim dememize ne gerek var, Kur'an önceki kitapları tasdik ettiğini kendisi söylüyor.

Düşünsene koskaca Tanrı vere vere ortalama 50-60 yıllık bir hayat veriyor. Bunun çoğu zorluk ve sıkıntı ile geçiyor. Bir de inanmadın diye verdiğini başına kalkıp ebedi ceza veriyor. Nerede bunun zenginliği, nerede bunun cömertliği, nerede bunun iyiliği. Bu kısmı bana da mümkün, gerçekçi ve makul görünmüyor doğrusu. Genel olarak dinlerin öte dünya tasvirinin ve tehditlerinin mecaz ve benzetme olduğunu düşünüyorum. Sonuçta anne karnındaki bir Bilmediğimiz bir âlem bildiğimiz şeylere benzetilerek, içine tehdit ve teşvik unsurları katılarak anlatılıyor. Hatta cehennem bile tarih içinde olg

Bence de böyle bir şey olamaz. Bu arada delil yetersizliğinden inanmamak ile inkâr etmek aynı şey olmuyor. Nankör deriz ya Türkçe de... Aslında inkâr edenin bile madem inkâr etme özgürlüğü var, sonucunda da ekstra bir ceza olmamalı mantıken. İnkârı dolayısıyla masum birine zarar vermesi ya da zulmetmesi istisna tabi. Yalnız buradaki sıkıntı şu, dinlerin dediği gibi Tanrı insana yeryüzünde büyük bir yetki ve otorite vermişse bir insan "Tanrı yoktur, iyilik yoktur, nimet yoktur, cennet yoktur" dediği sürece bunlar onun için gerçekten var olamaz. Bunların olma

Ben uydurmadım ama mesela Yahudilerin sorumluluk anlayışı sana uygun gibi görünüyor. Bir kere Yahudilikte Yahudi olmayanlar için Nuh'un evrensel yasaları dışında bağlayıcı bir emir yok. Puta yapma, tanrının ismini mübarek bil ve onun ismiyle lanet etme, cinayet işleme, zina etme, hırsızlık etme, zulüm yapma, canlı hayvanın etini koparıp yeme yeter. Tanımadığın bir adama, bilmediğin dildeki bir kitaba vb. inanman ya da tâbi olman şart değil. Sonra Yahudilerin öte dünya anlayışlarında ceza ve azap sınırsız ve sonsuz da değil. Azap fiziksel bir azap değil, ruhani bir azap ve bir t

Diyelim ki, sonsuza kadar yakmayacak. Ya da hiç ceza vermeyecek. Bu durumda senin için problem bitiyor mu? Senin açından bir dinin tutarlı ya da mantıklı olması için nasıl bir ödül, ceza sistemi ya da sorumluluk anlayışı öngörmesi lazım?

Bir de şu açıdan bak acıyı ve hazzı aşmadan (transcend) varlığın gerçek birliğine ulaşamazsın. Tanrı senin bedensel/dünyevi hazza bağlı bir mutluluk ya da nefsani acıya bağlı bir mutsuzluk halinin kölesi olmanı istemiyor, bütün bunları aşmanı şartlar ne olursa olsun değişmeyecek, sarsılmayacak, yıkılmayacak bir kale haline gelmeni murad ediyor olabilir. Ölümü öldürebilen, hayatla barışık olduğu kadar ölümle de barışık olmayı başaran bir insan dünya yok olsa, her şeyini kaybetse bile ayakta dimdik kalmayı başarabilir. Hayat sadece kısa süreliğine yaşadığımız bu süreden ibaret olsa b

İlahi Buzul, evrim öyle yaptıysa vardır bir bildiği, bir hikmeti. Sen ufacık aklınla evrimin yaptığını mı sorguluyorsun?

Yorumların ilginç, ama iki ayrı geleneği birbirine karıştırmışsın. O yüzden biraz karışık olmuş, pek sarih anlamlar çıkmamış. İsa Mesih ehli kitabın (Yahudilerin) dininin hakikatini ve zirvesini temsil eder. O Yahudilerin Tanrıya açılan kapısıdır. O yüzden Kuran'da onun hakkında şöyle denir: "Kitap ehlinden hiç bir kimse yoktur ki, ölmeden önce İsa ya inanacak olmasın." Yahudilik İsa mesihle kemale ermiş, bu Kemal ve olgunluktan sonra başka ve yepyeni bir şarkı başlamıştır. Hz. Muhammed atası Hz İbrahim'in Haniflik ve Teslimiyet hususiyetlerini

Solucan örneğini kabul etmiyorum. Zanna dayalı konusmuşsun. Onun Tanrı ile olan ilişkisine dair bir şey bilemezsin. Zekanın hangi tanımına göre solucandan daha zeki olduğunu düşünüyorsun bilmiyorum ama sadece insan değil her canlı kendi hayatını devam ettirmeye ve iyileştirmeye yönelik bir güdü ile hareket eder. Hatta solucandan öğreneceğimiz çok şey olabilir. Kendi hayatını sürdürürken bir yandan da toprağa ve dolayısıyla yeryüzüne ve hayata hizmet ediyor. Biz insanlar olarak sadece bunu yapabilsek büyük iş başarmış oluruz. Yani hem kendi hayatımızı ve bireyselliğimizi yaşarken hem de t

Kızmak, kavga etmek ya da nefret etmek için bile olsa Tanrıya ihtiyaç duyulur. Sen ise Tanrıyı öldürmüşsün. Üzerine dökülen şeyden dolayı dağılıp bitecek kadar, incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden intiharı çıkaracak kadar zavallı bir adamsan neyine senin Tanrıyı öldürmek? Gelmişsin bir de burada yardım istiyorsun. Madem yardıma ihtiyacın olduğunu düşünüyorsun neyine senin Tanrıyı öldürmek? Ne denir ki sana yardım edebilmek için. Söylenen de ne kadar mantıklı olsa da fayda eder mi ki? Doğal düzeni düşün örneğin. Süslenip püslenip caka satarak yürüy

İbrahim Yahudi değildi. Hristiyan da değildi. Hanif bir mü'mindi. Yahudilik de Hristiyanlık da ondan sonra olan şeyler. Doğru yolda olmak için Yahudi olmak ya da Hristiyan olmak gerekmez. İbrahim örneğinde olduğu gibi Muvahhid bir inanan olmak gerekir.